eitaa logo
بارانه های انتظار حوزه علمیه فاطمه الزهرا سلام الله علیها
181 دنبال‌کننده
3هزار عکس
2.1هزار ویدیو
72 فایل
خیر مقدم خدمت تمامی اعضای محترم کانال. جمع حاضر به منظور زنده نگه داشتن مبانی دینی و اعتقادی است. بصیرت افزایی از ضروریات فرهنگ انتظار است . طلاب حوزه علمیه خواهران فاطمه الزهرا سلام الله علیها و دانشجویان استاد انصاری میزبان شما خوبان هستند.
مشاهده در ایتا
دانلود
🔰 شناخت جبهه‌بندی‌ها و آمادگی نقش‌آفرینی به سود جبهه حق 📝 پیام رهبر انقلاب به نشست اتحادیه انجمنهای اسلامی دانشجویان در اروپا
🔴این‌هم سلاح تک تیرانداز اشتر که توسط جهاد خودکفایی نیروی زمینی ساخته شده و هم اکنون در اختیار یگان صابرین است
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
📹 نماهنگ | عناصر پیوسته قدرت 🔻 حضرت آیت‌الله خامنه‌ای: «قدرت ملّی که میگوییم یک امر مرکّب است، یک مجموعه است؛ یک مجموعه‌ی به‌هم‌پیوسته است. قدرت ملّی را در یک نقطه‌ی خاصّی، در یک جریان و حرکت خاصّی نباید دید، [بلکه] یک امری است که مجموعه‌ای از عناصر وجود دارد که اگر اینها جمع شد، قدرت ملّی به وجود می‌آید.» ۱۴۰۰/۱۲/۱۹ 🔺️ پایگاه اطلاع‌رسانی KHAMENEI.IR براساس این بخش از بیانات رهبر انقلاب نماهنگ «عناصر پیوسته قدرت» را منتشر میکند.
سومین کارگاه تخصصی تفسیر قرآن کریم «خودسازی با آیات قرآن کریم» ادامه پاسخگویی به پرسشهای آيه 26 سوره بقره: إِنَّ اللَّهَ لا يَسْتَحْيي‏ اَنْ يَضْرِبَ مَثَلاً ما بَعُوضَةً فَما فَوْقَها فَاَمَّا الَّذينَ آمَنُوافَيَعْلَمُونَ اَنَّهُ الْحَقُّ مِنْ رَبِّهِمْ وَ اَمَّا الَّذينَ كَفَرُوا فَيَقُولُونَ ماذا اَرادَ اللَّهُ بِهذا مَثَلاً يُضِلُّ بِهِ كَثيراً وَ يَهْدي بِهِ كَثيراً وَ ما يُضِلُّ بِهِ إِلاَّ الْفاسِقينَ (26) » پرسشها: 1- دانشها، باورها، دستورالعملها در آيه ی 26 سوره بقره کدامند؟ 2- چه رابطه ای ميان آيه ی 26 سوره بقره با آيه ی 25 سوره بقره می يابيد؟ 3- از دانشها و باورهای مندرج در آيه 26 سوره ی بقره چه بهره ای در خودسازی می توان گرفت؟ پاسخها: پاسخ پرسش 1: ب- باورهای متّخذ از آيه ی 26 سوره بقره عبارتند از: 1- با اين قسمت آيه شريفه که می فرمايد: « إِنَّ اللَّهَ لا يَسْتَحْيي‏ اَنْ يَضْرِبَ مَثَلاً ما بَعُوضَةً فَما فَوْقَها (بقره/26)» انسان به اين باور می رسد که خداوند همه چيز را می داند و هر چه حق است انجام می دهد. 2- از اين جمله که می فرمايد: « فَاَمَّا الَّذينَ آمَنُوافَيَعْلَمُونَ اَنَّهُ الْحَقُّ مِنْ رَبِّهِمْ (بقره/26)» اين باور پديد می آيد که: تنها انسان های مؤمن به خداوند می توانند برای حرکت در مسير حق که همان صراط مستقيم هدايت است آماده باشند و اعتراضی نکنند. برای راضی بودن به رضای خداوند در مسير هدايت بايد ايمان خود را به خداوند و گفتار و فعل خداوند ارتقاء داد. 3- از عبارت « وَ اَمَّا الَّذينَ كَفَرُوا فَيَقُولُونَ ماذا اَرادَ اللَّهُ بِهذا مَثَلاً يُضِلُّ بِهِ كَثيراً وَ يَهْدي بِهِ كَثيراً وَ ما يُضِلُّ بِهِ إِلاَّ الْفاسِقينَ (بقره/26) » اين باور برای انسان حاصل می شود که کفر مانع فهم دقيق از حکمت الهی و راضی شدن به رضای پروردگار است. همين کفر موجب بد عمل کردن و بدکرداری است. بدکرداری انسان را به گمراهی می کشاند. در حالی که خداوند خواهان هدايت همگان بوده است. ج- در آيه 26 سوره بقره دستورالعمل و فرمان مستقيمی صادر نشده است. ولی از آيه شريفه به دست می آيد که خداوند خواهان هدايت انسان است و اين خواست خداوند متعال تنها در صورت مؤمن بودن فرد حاصل می شود. بنابراين فرمان غيرمستقيمی که از اين آيه ی شريفه به دست می آيد، اين است که: «ای مسلمان ايمان بياور تا در مسير هدايت الهی و رسيدن به بزرگيهای نفس خود قرار گیری.»
سومین کارگاه تخصصی تفسیر خودسازی با آیات قرآن کریم ادامه پاسخ به پرسشهای آیه 26 سوره بقره پاسخ پرسش 2- برای تبيين رابطه ی آيه 26 سوره ی بقره با آيه 25 اين سوره لازم به يادآوری است که خداوند رحمان، هر يک از مخلوقات خود را، در اثر تجلّی ربوبيّت و رحيميّتش، به نهايت و غايت خلقت او می رساند. انسان نيز از اين قانون الهی مستثنی نيست. جز آنکه انسان علاوه بر رشد جسمی و عاطفی يک رشد عالی نيز دارد که حيات اخروی او را پديد می آورد. رشد عالی انسان جز با ستودن خداوند و درک مخلوق بودن خود حاصل نمی شود. نهايتِ رشد عالی انسان رسيدن به بهشت موعود است که تمام استعدادهای نهفته انسان شکوفا می گردد. لازم به توضيح است که می توان در قرآن کريم سه مسيرِ بر هم قرار گرفته را شناسايی کرد: 1- مسير تاريخ خلقت هستی و ظهور انسان در زمين. ظاهر قرآن کريم بيان اين مسير است. 2- مسير هدايت تکوينی هر انسان. در ضمن همان مسير تاريخ قابل شناسايی است. 3- مسير تکوين و هدايت هر جامعه انسانی. يا جامعه دينی که در امتداد بيان هدايت تشريعی می آيد. در مسير هدايت تکوينی انسان می توان آيات شريفه 26 تا 35 سوره بقره را شرح رشد يافتن استعدادهای نهفته انسان دانست. خداوند متعال در ضمن اين آيات شريفه چگونگی هدايت تکوينی انسان را تبيين می فرمايد. در واقع در عالم هستی برای هر مرتبه اي از مراتبي که بعد از ميّت بودن و جماد بودن انسان تصوّر شود يک مثالي هست. خداوند آن را به عنوان يک اسم، يک مثال، به انسان می زند تا انسان در تکميل جان خود از ابتدا تا انتهاي آن مثال را طي کند و به مثال بعدي برسد. شروع مسير تکويني و شدن انسان به خواست انسان هيچ ارتباطي ندارد. انسان در هر مرتبه ای باشد مثالی دارد که خداوند آن مثل را به او مي زند. درباره ی سير تکاملی انسان به مطالبی از حضرت امام خمينی (ره) استناد می شود: انسان يك موجودی است كه در طبيعت، ساير است و سيرش به طرف تكامل است؛ يعنى انسان به سير طبيعی در حركت است و از هيوليت طبيعت تا نقطه حقيقت و از مرتبه شهادت تا مرتبه غيبت، فاصله سير اوست. اگر اخترامی حاصل نشود و بتواند اين مسافرت را ظاهراً و باطناً به طور سلامت خاتمه دهد، يك موجودی می شود كه آخرين شرافت و لياقت و كمال را در بين موجودات امكانى حائز می باشد. اما اگر در بين راه اخترامی حاصل شود، از قبيل امراض و ناخوشيها و هدم و غرق و قتل، اين اخترام در ظاهر نگذاشته قوای حيوانيه و جهت حيوانيتش به طور طبيعی كامل شود، اين اخترام چندان مهم نيست، اخترام مهم آن است كه در جهت باطن حاصل شود و انسان دچار قطّاع الطريق راه انسانيت گردد. آن نقشه ای كه با مزاج انسانيت سازگار است و خداوند متعال آن نقشه را به انبيا وحی كرده و مرسلين آن نقشه سير انسانى را آورده اند و دستور داده اند كه راه مستقيم انسانيت اين است، اگر قطّاع الطريق بگذارند كه حركت باطنى انسان طبق اين نقشه باشد، برای چنين كسی اخترامی حاصل نيست و به آنجايى می رسد كه حركت بر طبق نقشه، مستلزم وصول به آن مقصد و منزل است، و اگر برای انسان اخترام حاصل نشود و اين مسافت را به سلامتى طی كند، وقتى كه راه به آخر رسيد، يك ميوه رسيده است‏ كه به تمام كمال خود در شجره عالم طبيعت به آن اندازه كه می بايست برسد، نايل شده است و اين ميوه از ماندن در اين شجره مستغنى شده و به طوری خوش طعم و كامل و خوش عطر و بو است كه ملائكة اللَّه مجذوب نور جمال و عطر وجود او می شوند. (امام خمينی (ره) تقريرات فلسفه، ج‏3، ص: 569 و 570) رسول اكرم صلى الله عليه و آله و سلم آن مقام شامخ را حائز بود كه در آن مقام اسمی را بر اسمی غلبه نبوده و ترجيحی ندارد، به خلاف مراتب و مقامات انبيای ديگر، كه در مقام آنها غلبه ای بوده و اسماء و صفات را تعديل نكرده اند و لذا در حضرت موسی عليه السلام مظهر قهری بيشتر بود و در عيسی عليه السلام اسم رحمت غلبه داشت و حضرت يحيى عليه السلام خائف بود و هكذا انبيای ديگر. (تقريرات فلسفه، ج‏3، ص: 548) اگر بخواهيم اين شی‏ء بسيط را بفهمانيم، ناچاريم با بعضی از لوازم، مقصود را تفهيم نماييم؛ چون خودش وجود بسيط است و احضارش در ذهن مخاطب متعلّم، ممكن نيست؛ لذا با مفاهيمی كه سابقاً اين وجود، منشأ انتزاع آنها بود، ممكن است آن را تفهيم كنيم. و لذا در تعريف انسان می گوييم: «جوهرٌ امتدادیٌ، عنصرٌ، معدنٌ، نامیٌ، حيوانٌ، ناطقٌ» و بالجمله: انسان در اين طبيعت، يك مولود طبيعی است و دائماً در حركت می باشد . اين سوء سابقه مال انسانى است كه از مادة المواد شروع شده و جوهر امتدادی و عنصريت و نباتيت و حيوانيت را پشت سر گذاشته باشد. و به عبارت ديگر، مال انسانى است كه: از جمادى مردم و نامی شدم وز نما مردم ز حيوان سر زدم «از مثنوی مولوی» (تقريرات فلسفه، ج‏3، ص: 570)
تبيين تکامل انسان در شعری از مولوی ره در ذيل، ابياتِ ديگری از شعرِ مولوی ره در مثنوی معنوی می آيد، که امام خمينی ره به يک بيت آن اشاره فرموده است و درباره ی تبيينِ تکاملِ انسان و وجودِ سيری برای حرکت او از جماد تا ملک می باشد: از جَمـادي مُـردم و نامــي شـدم وز نـَما مُـردم بـه حيـوان بـرزدم مُــردم از حيـــواني و آدم شــدم پس چه ترسم کي ز مُردَن کَم شدم حملــه ی ديگـــر بـميرم از بشــر تـا بـر آرَم از ملايـک پـر و سـر وز ملک هَـم بايَـدَم جستن زِ جُـو کُـلُّ شَــيءٍ هَالِـک الّـا وَجْهُــــهُ بـار ديگـر از مَلَـک پــرّان شـوم آنـچ انـدر وَهْـــم نايـد آن شـوم پس عدم گردم عـدم چون ارغنون گويـدم کـه انّـا اِلَيْــــه رَاجِعُـون (مولوی ره، «دفتر سوّم مثنوی معنوی»)
🤲🌸 قالَ أبوُ عَبْدِ اللّه عليه السلام: إنَّ خَيْرَ ماوَرَّثَ الآباءُ لِأبنائِهمْ ألأدَبُ لاَالْمالُ، فَإنَّ الْمالَ يَذْهَبُ وَ الْأدَبُ يَبْقى. امام صادق عليه السلام فرموند: بهترين چيزى كه پدران براى فرزندان خود به ارث مى گذارند، ادب است نه مال، زيرا مال از بين مى رود و ادب باقى مى ماند. كافى 8: 150 ح 132 🌱🌸🌱🌸🌱🌸
مژده یاران که دلبری آمد قابِ عکس پیمبری آمد نور چشمان حضرت ارباب آیه های مطهّری آمد نام زیبای او علی اکبر به گمانم که حیدری آمد 🍃🍃🌸🌸🍃 السلام
بر اکبر مصطفی' خصائل صلوات بر آن مه فاطمه شمائل صلوات در خلقت وخُلق وسیره مانند نبی ست بر وارث این همه فضائل صلوات 🍃🌹🍃🌹🍃🌹 بر ثانی مصطفای ایزد صلوات بر وارث خلق و خوی احمد صلوات بابا شده ارباب ، بگیرید عیدی هرکسی که کربلا بخواهد صلوات 🍃🌹🍃🌹🍃🌹 خواهی که ز ارباب بگیری عزّت هم شوی ز وحشت قیامت راحت بفرست به شادی علی ِ اکبر تا ابد به مُرَّةِ بن مُنقِذ لعنت 🍃🌹🍃🌹🍃🌹 السلام