عوامل وابسته به گیاه پایه‌های ضعیف موجب کاهش تناوب میوه دهی به ویژه در سیب و گلابی می‌شود. ارقام پرسیخک (سیب و گلابی ) سال آوری را تشدید می‌کنند. کاهش رشد شاخه سبب افزایش سال آوری می‌شود. زیرا کربوهیدرات کافی در این شرایط ذخیره نمی‌گردد. نوع شاخه‌های روی درخت در تناوب میوه‌دهی می‌تواند موثر باشد. در سال‌های پر محصول دوره گرده افشانی موثر طولانی‌تر از سال‌های کم محصول است. در حین رشد میوه، سنتز اسیدجیبرلیک در دانه‌های در حال رشد موجب کاهش تشکیل یاخته‌های اولیه گل به ویژه در سیب باعث ریزش جوانه‌های گل می‌شود. ارقامی با میوه‌های بکر بار به دلیل نداشتن دانه، سال آوری کمتری نشان می دهند. زیرا دانه در حال رشد مخزن تشکیل هورمون های مختلف از جمله جیبرلین و اکسین می باشد. جیبرلین سنتز شده در دانه سبب کاهش تشکیل یاخته های اولیه گل می شود و اکسین نیز موجب عدم ریزش میوه های اضافه گردیده و در نتیجه انتقال مواد فتوسنتزی به میوه های در حال رشد افزایش یافته و تشکیل جوانه گل کاهش می یابد. سطح برگ فعال اهمیت زیادی در تشکیل جوانه های گل دارد. زیرا برگ ها محل تشکیل مواد فتوسنتزی و هورمون های لازم برای تشکیل یاخته های اولیه گل می باشند. معمولا در درختان جوان وجود 30-25 عدد برگ و در درختان مسن 40-35 برگ برای هر میوه ضروری می باشد. در درختان #سیب پاکوتاه 20-10 عدد برگ برای هر میوه در نظر گرفته می شود. کاهش برگ اضافه در سال های کم محصول سبب کاهش سال آوری می شود. معمولا #میوه های هسته دار، سال آوری (دو سال آوری) کمتری نسبت به میوه های دانه دار دارند. زیرا در میوه های هسته دار دوره گل آغازی جوانه ها با دوره رشد و نمو میوه های سال جاری تطابق زمانی کمتری دارند. اما در میوه های دانه دار به علت هم زمان بودن و سنتز اسیدجیبرلیک از طرف دانه های در حال رشد، موجب کاهش تشکیل جوانه های گل می شود. #هورمون #سال_اوری