eitaa logo
تبریزیم
579 دنبال‌کننده
5.6هزار عکس
1.1هزار ویدیو
19 فایل
آذربایجان شرقی و غربی اردبیل زنجان و.... حامی اقتصاد مقاوم تر محیط سالم تر با باغ مزرعه مرتع قرآنی روایی https://eitaa.com/basamarazari ارتباط با ادمین @matilaaa گروه نجات آذربایجان شرقی وغربی و زنجان👇 https://eitaa.com/joinchat/435683506C9bdef273be
مشاهده در ایتا
دانلود
آموزش هرس درخت هدف از هرس باردهی آنست که با تقویت اعضای بارور , تضعیف اعضای خیلی قوی , محدود ساختن رشد اندامهای رویشی, تبدیل جوانه های چوبی به گل (در بعضی از درختان ) و اعمالی از قبیل , بار دهی درخت کنترل و اندامهای بارور به سمت تولید محصول مرغوب هدایت شوند هرس خم کردن و برداشتن پوست شاخه یا خم کردن آن , هرس برگ , گل , میوه و ریشه , چون به نحوی در باروری درخت تاثیر دارند همگی به عنوان هرس باردهی معرفی می شوند. جوانه : جوانه های موجود روی شاخه ممکن است جوانه چوب یا جوانه گل باشند. طوقه : محل اتصال ریشه به ساقه را طوقه (یقه )می نامند. تنه: حد فاصل بین طوقه و تاج درخت را تنه می نامند. هرس باردهی درختان میوه به عواملی مانند عادت گلدهی وتشکیل میوه روی شاخه ها ، خواص ارثی رشد درخت و ریزی و درشتی میوه بستگی دارد . درختانی که رشد رویشی بالائی دارند باید هرس باردهی کمتر شوند. میوه های ریز را باید کمتر هرس کنیم همچنین ریزی و درشتی میوه در میزان هرس باردهی دخالت مستقیم دارد . یعنی میوه های درشت هرس بیشتری را تحمل می کنند و یوه های ریز شدت هرس کمتر بطور کلی گلدهی در درختان میوه به حالات زیر انجام می شود : 1 گلدهی روی شاخه های چند ساله 2 گلدهی و تشکیل میوه روی شاخه های رشد جاری 3 گلدهی روی شاخه های یک ساله درختانی از قبیل مرکبات و گردو نیاز به هرس باردهی سالانه ندارند. در درخت هلو به علت تشکیل میوه روی شاخه های یک ساله بهتر است هرس را شدید تر کنیم تا شاخه های یک ساله کافی جهت تولید میوه بدست آید . هرس شاخه های درخت در زمستان به دو صورت انجام می پذیرد : شاخه زنی و سرزنی شاخه شاخه زنی: عبارت است از شاخه زنی کامل یک شاخه از محل رویش یا اانشعاب آن روی درخت . سرزنی: عبارت است از قطع مختصر نوک شاخه جهت تولید شاخه های جدید . مهمیزها بایستی از ته قطع شده و روی محل برش را با چسب هرس آغشته کنیم . چنانچه شاخه از ته و مماس بر تنه بریده نشود قسمت باقیمانده مهمیز یا ناخنک می زند. قسمت باقیمانده پس از مدتی می میرد و راه نفوذ آفات چوب خوار و بیماریهای قارچی و باکتری را به سمت گیاه باز می کند. #آموزش_هرس
آموزش هرس درخت👇 هدف از هرس باردهی آنست که با تقویت اعضای بارور , تضعیف اعضای خیلی قوی , محدود ساختن رشد اندامهای رویشی, تبدیل جوانه های چوبی به گل (در بعضی از درختان ) و اعمالی از قبیل , بار دهی درخت کنترل و اندامهای بارور به سمت تولید محصول مرغوب هدایت شوند هرس خم کردن و برداشتن پوست شاخه یا خم کردن آن , هرس برگ , گل , میوه و ریشه , چون به نحوی در باروری درخت تاثیر دارند همگی به عنوان هرس باردهی معرفی می شوند. جوانه : جوانه های موجود روی شاخه ممکن است جوانه چوب یا جوانه گل باشند. طوقه : محل اتصال ریشه به ساقه را طوقه (یقه )می نامند. تنه: حد فاصل بین طوقه و تاج درخت را تنه می نامند. هرس باردهی درختان میوه به عواملی مانند عادت گلدهی وتشکیل میوه روی شاخه ها ، خواص ارثی رشد درخت و ریزی و درشتی میوه بستگی دارد . درختانی که رشد رویشی بالائی دارند باید هرس باردهی کمتر شوند. میوه های ریز را باید کمتر هرس کنیم همچنین ریزی و درشتی میوه در میزان هرس باردهی دخالت مستقیم دارد . یعنی میوه های درشت هرس بیشتری را تحمل می کنند و یوه های ریز شدت هرس کمتر بطور کلی گلدهی در درختان میوه به حالات زیر انجام می شود : 1 گلدهی روی شاخه های چند ساله 2 گلدهی و تشکیل میوه روی شاخه های رشد جاری 3 گلدهی روی شاخه های یک ساله درختانی از قبیل مرکبات و گردو نیاز به هرس باردهی سالانه ندارند. در درخت هلو به علت تشکیل میوه روی شاخه های یک ساله بهتر است هرس را شدید تر کنیم تا شاخه های یک ساله کافی جهت تولید میوه بدست آید . هرس شاخه های درخت در زمستان به دو صورت انجام می پذیرد : شاخه زنی و سرزنی شاخه شاخه زنی: عبارت است از شاخه زنی کامل یک شاخه از محل رویش یا اانشعاب آن روی درخت . سرزنی: عبارت است از قطع مختصر نوک شاخه جهت تولید شاخه های جدید . مهمیزها بایستی از ته قطع شده و روی محل برش را با چسب هرس آغشته کنیم . چنانچه شاخه از ته و مماس بر تنه بریده نشود قسمت باقیمانده مهمیز یا ناخنک می زند. قسمت باقیمانده پس از مدتی می میرد و راه نفوذ آفات چوب خوار و بیماریهای قارچی و باکتری را به سمت گیاه باز می کند.
این رفتار را می‌توان با توجه به تولید هورمون‌های گیاهی به خصوص جیبرلین‌ها در بذر میوه‌های مازاد تولید شده در سال پرمحصول دانست. همچنین می‌تواند ناشی از تخلیه ذخیره کربوهیدرات درخت توسط میوه‌ها باشد. سال آوری در برخی درختان شبیه انبه، سیب، گلابی، زردآلو، آووکادو، پسته، گردو، مرکبات و زیتون شایع‌تر است. این پدیده را می‌توان با تدابیر مناسب زراعی مانند تُنُک کردن گل و میوه در سال پرمحصول یا کاهش کود دهی در سال کم محصول تا حدودی کاهش داد. سال آوری و تنک کردن گل و میوه برخی از گونه‌های درختان میوه علی رغم ریزش‌های طبیعی گل و میوه که خودتنکی نامیده می‌شود؛ در بعضی از سال‌ها گل و میوه‌ی بیشتری نسبت به سطح برگ فعال تولید می‌کنند؛ این امر موجب کاهش کیفیت میوه در سال پر محصول (On-year) و در ضمن کاهش تشکیل یاخته‌های اولیه گل سال آتی گردیده و منجر به سال کم محصول (Off-year) می‌شود. این پدیده را که یکسال محصول بیشتر و سال دیگر محصول کاهش می‌یابد، سال آوری (Altemate bearing) می‌نامند. تناوب میوه دهی یا سال آوری در برخی از درختان میوه از جمله در ، ،، ، ، ، ، ، ، ، و گزارش شده است. سال آوری درختان میوه می‌تواند ژنتیکی (پسته، زیتون، مرکبات و سیب لبنانی زرد ) و یا در اثر تدابیر نادرست از جمله کود‌دهی و آبیاری بیش از حد، تغذیه نامطلوب و هرس شدید باشد.
🖋چگونه از سال آوری درختان میوه جلوگیری کنیم؟ سال آوری یا تناوبِ باردهی (Alternate bearing یا Biennial bearing) یک اصطلاح مورد استفاده در علم میوه‌شناسی است که به باردهی نامنظم درختان میوه، از سالی به سال دیگر گفته می‌شود. در سال‌آور یا «پرمحصول» یا روشن (On-year)، تولید گل و میوه بیش از حد طبیعی باعث کاهش سایز و کیفیت میوه و آسیب فیزیکی به درخت به خاطر افزایش وزن شاخه‌ها می‌شود. همچنین این افزایش میوه به دلیل کاهیدن از قدرت باروری درخت باعث کاهش گل انگیزی و تشکیل میوه و ایجاد یک سال «کم محصول» یا خاموش (Off-year) در فصل بعد می‌شود. این رفتار را می‌توان با توجه به تولید هورمون‌های گیاهی به خصوص جیبرلین‌ها در بذر میوه‌های مازاد تولید شده در سال پرمحصول دانست. همچنین می‌تواند ناشی از تخلیه ذخیره کربوهیدرات درخت توسط میوه‌ها باشد. سال آوری در برخی درختان شبیه انبه، سیب، گلابی، زردآلو، آووکادو، پسته، گردو، مرکبات و زیتون شایع‌تر است. این پدیده را می‌توان با تدابیر مناسب زراعی مانند تُنُک کردن گل و میوه در سال پرمحصول یا کاهش کود دهی در سال کم محصول تا حدودی کاهش داد. سال آوری و تنک کردن گل و میوه برخی از گونه‌های درختان میوه علی رغم ریزش‌های طبیعی گل و میوه که خودتنکی نامیده می‌شود؛ در بعضی از سال‌ها گل و میوه‌ی بیشتری نسبت به سطح برگ فعال تولید می‌کنند؛ این امر موجب کاهش کیفیت میوه در سال پر محصول (On-year) و در ضمن کاهش تشکیل یاخته‌های اولیه گل سال آتی گردیده و منجر به سال کم محصول (Off-year) می‌شود. این پدیده را که یکسال محصول بیشتر و سال دیگر محصول کاهش می‌یابد، سال آوری (Altemate bearing) می‌نامند. تناوب میوه دهی یا سال آوری در برخی از درختان میوه از جمله در ، ،، ، ، ، ، ، ، ، و گزارش شده است. سال آوری درختان میوه می‌تواند ژنتیکی (پسته، زیتون، مرکبات و سیب لبنانی زرد ) و یا در اثر تدابیر نادرست از جمله کود‌دهی و آبیاری بیش از حد، تغذیه نامطلوب و هرس شدید باشد. عوامل مؤثر در سال آوری به طور کلی عوامل مؤثر در سال آوری را می‌توان به سه گروه عمده تقسیم نمود: شرایط محیطی شرایط می تواند در تشدید و یا کاهش سال آوری مؤثر باشد. برای مثال یک رقم از درخت میوه در شرایط مختلف محیطی عکس العمل‌های متفاوتی از خود نشان می دهد. این شرایط می‌تواند شامل هوای گرم، هوای خنک، وجود رطوبت ناکافی در خاک و یا شرایط خشک، رطوبت نسبی و یا خشکی هوا باشد. سرماهای دیررس بهاره در برخی از سال‌ها در مناطق معتدل موجب از بین رفتن جوانه‌های گل و یا شکوفه‌ها می‌شود. این پدیده موجب تشکیل جوانه گل زیاد برای سال آتی گردیده و درخت بدین وسیله وارد چرخه تناوب میوه دهی می‌شود. وجود هوای خنک در هنگام تشکیل میوه باعث کاهش میزان تشکیل میوه می گردد. رطوبت نسبی پایین موجب کاهش رشد لوله گرده گردیده و در نتیجه تشکیل میوه کاهش می‌یابد. رطوبت نسبی پایین سبب ریزش شدید میوه‌های زیتون می‌گردد. هوای خنک از سرعت رشد لوله گرده می‌کاهد و این پدیده موجب اتمام طول عمر تخمک قبل از رسیدن به لوله گرده و تلقیح می‌شود که باعث می‌شود تشکیل میوه کاهش یابد. هوای گرم و خشک در هنگام گلدهی سبب آسیب دیدن نوک کلاله مادگی و ار بین رفتن گلها می‌شود. شرایط خاک از جمله رطوبت ناکافی و یا شوری خاک سبب کاهش فعالیت ریشه‌ها و ریزش زود هنگام برگ‌ها و در نتیجه موجب کاهش ذخیره کربوهیدرات و عدم تشکیل جوانه‌های گل می‌گردد. تدابیر زارعی چنانکه قبلا نیز ذکر گردید تدابیر زارعی و باغی نادرست موجب تشدید سال آوری می‌شود. از جمله این عوامل، هرس شدید می‌باشد که در سال‌های کم محصول موجب تشدید تناوب میوه دهی می شود اما در سال‌های پر محصول، هرس شدید از شدت سال آوری می‌کاهد. تغذیه صحیح درختان میوه از مواردی است که سال آوری را کاهش می‌دهد. در سال‌های پر محصول باید ازت بیشتری مصرف شود اما در سال‌های کم محصول میزان ازت مصرفی کاهش داده می‌شود. کمبود بر و یا روی موجب عدم تشکیل یاخته‌های اولیه گل می‌گردد. آبیاری نامنظم سال آوری را تشدید می کند. مبارزه با آفات و امراض عامل موثر در کاهش سال آوری است. زیرا وجود آفات و امراض موجب کاهش فعالیت برگ و ریزش زود هنگام آنها گردیده، در نتیجه تجمع کربوهیدرات گیاه برای تشکیل گل کاهش می‌یابد. تِنُک کردن گل و یا میوه اضافی در سال‌های پر محصول از عوامل موثر در کاهش سال آوری می باشد. زیرا در سال‌های پر محصول گل انگیزی درختان کاهش می‌یابد. زمان برداشت محصول نیز می‌تواند در تناوب میوه دهی موثر باشد. دیر برداشت کردن محصول به ویژه در مرکبات موجب تشدید سال آوری می‌شود. استفاده از مواد بازدارنده رشد در سال‌های پر محصول، موجب تشدید گلدهی می‌شود.
عوامل وابسته به گیاه پایه‌های ضعیف موجب کاهش تناوب میوه دهی به ویژه در سیب و گلابی می‌شود. ارقام پرسیخک (سیب و گلابی ) سال آوری را تشدید می‌کنند. کاهش رشد شاخه سبب افزایش سال آوری می‌شود. زیرا کربوهیدرات کافی در این شرایط ذخیره نمی‌گردد. نوع شاخه‌های روی درخت در تناوب میوه‌دهی می‌تواند موثر باشد. در سال‌های پر محصول دوره گرده افشانی موثر طولانی‌تر از سال‌های کم محصول است. در حین رشد میوه، سنتز اسیدجیبرلیک در دانه‌های در حال رشد موجب کاهش تشکیل یاخته‌های اولیه گل به ویژه در سیب باعث ریزش جوانه‌های گل می‌شود. ارقامی با میوه‌های بکر بار به دلیل نداشتن دانه، سال آوری کمتری نشان می دهند. زیرا دانه در حال رشد مخزن تشکیل هورمون های مختلف از جمله جیبرلین و اکسین می باشد. جیبرلین سنتز شده در دانه سبب کاهش تشکیل یاخته های اولیه گل می شود و اکسین نیز موجب عدم ریزش میوه های اضافه گردیده و در نتیجه انتقال مواد فتوسنتزی به میوه های در حال رشد افزایش یافته و تشکیل جوانه گل کاهش می یابد. سطح برگ فعال اهمیت زیادی در تشکیل جوانه های گل دارد. زیرا برگ ها محل تشکیل مواد فتوسنتزی و هورمون های لازم برای تشکیل یاخته های اولیه گل می باشند. معمولا در درختان جوان وجود 30-25 عدد برگ و در درختان مسن 40-35 برگ برای هر میوه ضروری می باشد. در درختان پاکوتاه 20-10 عدد برگ برای هر میوه در نظر گرفته می شود. کاهش برگ اضافه در سال های کم محصول سبب کاهش سال آوری می شود. معمولا های هسته دار، سال آوری (دو سال آوری) کمتری نسبت به میوه های دانه دار دارند. زیرا در میوه های هسته دار دوره گل آغازی جوانه ها با دوره رشد و نمو میوه های سال جاری تطابق زمانی کمتری دارند. اما در میوه های دانه دار به علت هم زمان بودن و سنتز اسیدجیبرلیک از طرف دانه های در حال رشد، موجب کاهش تشکیل جوانه های گل می شود.