. دلم می خواهد ... از ماشین پیاده شوم ! پنجاه متری را قدم بزنم ... گوشه ای از درب ورودی ، کفش هایم را در بیاورم ... و قدم هایم را بر روی زمین گرم ، کِشان کِشان بکشانم ... سرم به زیر باشد ... چشمانم ببارد... از شوق ، از درد ، از #سنگینی_قلبم ، از مظلومیتِ امامم ... آفتاب گرم بر سر و صورتم بتابد ، تا بیشتر بسوزم که رنج را بیشتر حس کنم ... سنگ تیزی در پایم را فرو برود تا بلکه کرب و بلا برایم بیشتر تداعی شود ... . سرم را بالا بیاورم ، رقص پرچم ها را در میان بادهای سرگردان ببینم ، بادهایی که حاملِ پیام اند اما کجایند گوش های شنوا؟ ، بشنوم صدای #خنده_های_شیرین شان را که به حالِ دنیا و دنیاییان می خندند و اما قرار بر نشنیدن است ... تا ابد ... . حتی دلم می خواهد ببینم آنانکه به انتظارم برای خوش آمد ایستاده اند و جلویم را آب و جارو می کنند ، اما چشم هایم را در کدامین گناه از دست داده ام؟ . بروم بر بالای یک بلندی بیاستم ، صدایم را آزاد کنم ، از تمام وجودم، با تمام سلول های بدنم ، فریاد بزنم که : آی شهدا ، قلبم را اینجا به امانت گذاشته بودم و قرار بر صد دله شدنش نبود ، چه شد آن امانت؟ آی شهدا ، ما بی توان در مبارزه ایم و شما اما مرد نَبَردید ، برگردید زمان زمان رجعت است که انقلاب به دست نااهلان افتاده ، که انقلابی های دهه پنجاه ، ضد انقلاب های دهه نود هستند... و... . بر روی خاک بنشینم ، فکر کنم ، اندکی خاک بازی کنم ، تا که خاکی شدن و خاکی بودن را یاد بگیرم ، بفهمم که انتهایش مشتی خاک است که بر صورتم خواهند ریخت ، بدانم که آخر این مسیر اگر شهادت نباشد ، مرگی است که ننگ یک بسیجی است ... . آری ، دلم می خواهم همین الان ، در همین گرما ، آنجا باشم ، شلمچه قطعه ای از بهشت ، تا که شاید سبک شوم ...اما چه کنم که دچارِ اما و ولی و شاید و کاش هستم ... . ‎پ.ن: ‎درد دارم ... ‎دردِ انقلاب روح الله ... که از هر دردی ، دردناک تر هست ... و دیدن نااهلان که از هر رنجی ، دشوار تر است... اما جز اشک و آه چه در بساط دارد دلِ گرفته ی ملتهب ... ‎#حرکت_کنیم #امام_خامنه_ای #فکریات

🔻به این فکر می کردم که مثلا سی چهل سال دیگر! هنگامی که #شوقی برای مناجاتِ با خدا نیست و برای از نو شروع کردن هم ، #دیر خواهد بود آنچه #سرمایه_ام است ، چیست؟! . خوانده ها و شنیده ها و دیده هایم را جمع بندی می کنم و #نتیجه اش می شود: آنچه که در #جوانی انجام می دهم! هر آنچه که با آنها #مأنوس هستم هر آنچه که #وقتم با آنها می گذرد هرآنچه که #قلبم را مشغول خود کرده هر آنچه که از #طعم_لذتش می چشم هر آنچه که #برنامه ریخته ام برای بندگی هر آنچه که #خدا_خواست و در جوانی گفتم #چشم! 🔸اینها می شوند سرمایه های دوران از کار افتادگی حال! تمام آنچه که با #خون و پوستت عجین شده اند... هر چه در جوانی و هنگام داشتن قدرت بدنی و فکری انجام دادیم ... می شود #عصایِ خستگیِ دورانِ پیریِ ما! #قدر_جوانی_بدانیم دعا کنید که بدانیم #غافلم ... #برنامه_بریزیم_برای_جوانی ... . ( هیچ گاه دعای #پیر شوی جوان برایم دوست داشتنی نبوده ، آنچه که دوست داشتنی است #پریدن در جوانی ست هنگامی که دنیا هنوز در وجودت ریشه ندوانده) #فکریات 🌹🕊 @pare_parvaz🕊🌹