ترید تخم خربزه ، #خوراک تابستانه ایرانی . #خربزه در خاطره ی جمعی در حال محو ما از سفره های پهن روی زمین ، به خصوص اونهاییکه مخصوص میهمان بود و به خاطر دیر به دیر تر باز شدن خط «تا» های عمیق تری هم داشت ، یکی از محبوب‌ترین پس غذایی ها بود . . میوه ای که به غیر از مقبول طبع شیرین پسند ایرانی بودن ، طبق یک باور درست یا غلط، تعارف آخر پیش از برخواستن از سر سفره به میهمان بود : « بفرمایید خربزه غذاتون هضم شه » ! @bebinobepaz اما این میوه خوشگوار ، برای بعضی ها گلودرد هم به همراه داشت که از شیرینی بسیار بود و دلیل اسمش نیز همین بود. خر به معنی بزرگ و بُزَه به معنای میوه شیرین که ترکیبش «شیرین ترین میوه» میشود . کم شیرین هایش هم که دیگر لطفی نداشت و به شوخی می‌گفتیم مزه خیار میدهد بی آنکه بدانیم اتفاقا نامش در زبان پهلوی ، خر خیار معنی میداده . اما خربزه از جهتی دیگر هم محبوب دلها بود . آن وقتهایی که مادر یا پدر بعد از نصف کردن خربزه ، با یک قاشق ، تخم هایش را بیرون می آوردند و در یکی سینی یا روی پارچه پهن میکردند جلوی پنجره خشک شود تا همراه نمک و آبلیمو در تابه های داغ روی گاز یا علاالدین، یکدست و به دقت بو داده بشود تفننی بعدازظهر های جمعه ما پای تلویزیون . . در حالیکه شاید خیلی از ما نمی‌دانیم و نمی‌دانستیم که همین تخم خربزه های سرگرمی ساز ، قرن هاست کاربرد و جایگاهی ویژه در یکی از خاص ترین خوراک های ایرانی داشته و دارد . خوراکی که «ترید تخم خربوزه » یا «#اشکنه_تخم_خربزه » نام داشت . از لذیذترین #مزه_های_گمشده برخواسته از شرق ایران. از سرزمین خراسان که نه تنها به همراه شهر یزد از کهن ترین خاستگاه های اشکنه ایرانیست که پرورشگاه بهترین انواع خربزه هم هست . __ برای درست کردن این #اشکنه ی بسیار لذیذ ، تخم خربزه ها را شسته و خشک کرده و تفت میدادند . بعد این تخمه های بو داده شده را میکوبیده یا آسیاب میکردند و همراه آب داغ در یک قابلمه ،حدود ربع ساعت حرارت ملایم داده و بعد از سرد شدن درون پارچه توری یا متقال می‌ریختند و می چلانند که تمام شیره آن هم وارد آب درون قابلمه شود . بعد از سرخ کردن پیاز در روغن زرد یا کره و افزودن زردچوبه (و به دلخواه نعنا و گردو و گاهی تکه های بادمجان ) این آب- شیره تخم خربزه را هم همراه کشک به مواد قبلی اضافه میکردند تا جوش بیاید 🍲 @bebjnobepaz