💢دیپلماسی میدان به روایت یک شهید 🟢روایت شهید امیرعبداللهیان از کمک‌های انسان‌دوستانه ایران به سوریه 🔹کمک‌های انسان دوستانه جمهوری اسلامی به سوریه در طول بحران چند ساله این کشور، شکل و کمیت یکسان نداشت و مطابق نیازهای میدانی تعریف می‌شد. در دوره تقریباً چهل روزه که دمشق در معرض سقوط قرار گرفته بود، حجم قابل توجهی از کمک‌ها به سوریه ارسال شد. این حجم از کمک‌رسانی مقطعی این‌طور نبود که در طول شش یا هفت سال بحران روزانه بیش از هزار دستگاه کامیون بین ایران و سوریه تردد کنند. هزینه‌ای که ایران در این زمینه داد، با ارقامی که آمریکا، متحدانش و بعضی کشورهای منطقه برای حمایت از تروریست‌ها هزینه کردند، قابل مقایسه نیست. این کار، بخش مهم و اثرگذار کار ما در سوریه نبود. کار بزرگی که ما در این سال‌ها انجام دادیم، حمایت سیاسی از نظام و مردم سوریه و کمک به مبارزه با تروریست‌ها و تقویت روند سیاسی در سوریه بود. 🔹 برخی از ارقام که تحت عنوان کمک بلاعوض ایران به سوریه ذکر می‌شود، دور از واقعیت است. گاهی در فصل سرما، سوری‌ها از ما درخواست سوخت و نفت داشتند. ما نفت دادیم ولی در مقابل مابه‌ازایی تعریف می‌کردند. من در بخشی از مذاکرات محرمانه مربوط به این موضوع با دولت سوریه بودم. طبعاً همه کمک‌ها بلاعوض و رایگان نبود. آنچه در سوریه انجام دادیم، با در نظر گرفتن امنیت ملی ایران و امنیت منطقه و سوریه صورت گرفت. 🔹 در کنار کمک‌هایی که جمهوری اسلامی به طور مستقیم ارسال می‌کرد، تلاش می‌کردیم کشورهای دیگر مثل روسیه و چین را برای کمک‌رسانی به مردم سوریه ترغیب کنیم؛ در مرحله بعد هم انتقال این قبیل کمک‌ها را تسهیل می‌کردیم. در مقطعی دولت سوئیس تصمیم گرفت بشار اسد و عده‌ای از عوامل حکومت سوریه را به اتهام ارتکاب جنایات جنگی دادگاهی کند. همان زمان در سفری که به ژنو و برن داشتم، به آقای ابورسیه قائم مقام وزیر خارجه سوئیس گفتم چرا می‌خواهید رفتار غیرسازنده داشته باشید؟ شما به‌عنوان کشور بی‌طرف که میزبان مقر صلیب سرخ جهانی هستید، به جای این رفتار تحریک‌آمیز برای کمک‌رسانی به مردم سوریه اقدام کنید. مقامات سوئیس گفتند ما حاضریم به مردم سوریه کمک کنیم، به این شرط که کمک‌ها را خودمان توزیع کنیم. ما سه دور در تهران، دمشق و ژنو، گفتگوی سه‌جانبه بین ایران، سوئیس و سوریه برگزار کردیم. از سوریه معاون وزیر خارجه و از سوئیس قائم مقام وزیر خارجه شرکت می‌کردند. از ایران هم من بودم و این نشست‌های سه جانبه دستاورد خیلی بزرگی برای سوریه داشت. ما با توجه به حضور مستشاران نظامی‌مان در سوریه و رابطه خوبی که با دولت این کشور داشتیم، ورود کمک‌های سوئیس به داخل سوریه را تسهیل کردیم. علاوه بر این سوئیس را تشویق کردیم از کشورهای اروپایی کمک جمع کنند و به قطب انتقال کمک‌ها تبدیل بشود. تلاش کردیم مکانیزمی را ارائه کنیم که بر اساس آن دولت سوئیس و صلیب سرخ جهانی بتوانند با هماهنگی هلال احمر سوریه کمک‌ها را در مناطقی که خودشان می‌خواهند، توزیع کنند. 🔹سوئیسی‌ها می‌گفتند ما می‌خواهیم حتی در مناطقی که مسلحین هستند، به زن‌ها و بچه‌هایی که گروگان گرفته شده‌اند کمک برسانیم. مدت کوتاهی پس از اجرایی شدن این توافق با خبر شدیم بخش عمده این کمک‌ها برای مسلحین می‌رود و اصلاً مسلحین و تروریست ها اجازه نمی‌دهند کمک‌ها به دست مردم و خانواده‌ها برسد. با این حال مکانیزمی پیدا کردیم که به دولت بشار اسد کمک کند تا بتواند ولو پنجاه درصد کمک ها را به مردم و زن‌ها و بچه‌ها در آن مناطق برساند و ارسال کمک‌های انسان‌دوستانه به آن مناطق قطع نشود. دولت سوریه در مقابل دسترسی تروریست‌ها به این کمک‌ها مقاومت می کرد؛ اما برای رسیدن آن‌ها به مردم همراهی و کمک مؤثری به خرج می‌داد. به نظرم در حوزه کمک‌های انسان دوستانه جمهوری اسلامی یکی از هوشمندانه‌ترین کارها را انجام داد، یعنی در حد ضرورت از منابع خود و کمک‌های مردمی استفاده کرد و در عین حال سوئیس و اروپایی‌ها را تشویق به کمک کرد و برای انتقال این کمک‌ها کریدوری را گشود. پ.ن: متن بالا برشی‌ست از کتاب «صبح شام»، روایتی از بحران سوریه خاطرات حسین امیرعبداللهیان 📚 کتاب: صبح شام ✍️نویسنده: محمدمحسن مصحفی 🔘 ناشر: سوره مهر #بدون_مرز #معرفی_کتاب #صبح_شام #امیر_عبداللهیان #ادبیات_بیداری 🖇 کتاب «صبح شام» را می‌توانید از سایت سوره مهر به آدرس https://sooremehr.ir/book/3980/صبح_شام/ تهیه کنید 🌱 🌍 با بدون مرز همراه باشید! @bedun_e_marz

💢امیرعبداللهیان چطور پای روس‌ها را به جنگ سوریه باز کرد؟ بخش اول 🔹روسیه به عنوان قدرت تأثیرگذار جهانی، در ابتدای بحران سوریه بیشتر نظاره‌گر وقایع بود. آنها در حال ارزیابی شرایط بودند تا ببینند وضعیت سوریه به کدام جهت سوق پیدا می‌کند. همان زمان در سفری که با این هدف به مسکو داشتم، با آقای «میخائیل باگدانف» که معاون وزیر خارجه روسیه و نماینده ویژه رئیس‌جمهور در امور خاورمیانه بود در این زمینه حدود پنج ساعت گفتگو کردم. مقطعی (اواخر سال ۱۳۹۱) که حلقه محاصره دمشق توسط تروریست‌ها و مسلحین تقریباً کامل و شمارش معکوس برای حمله به مراکز حکومتی آغاز شده بود. در آن زمان آقای مهندس سجادی، سفیر جمهوری اسلامی ایران در مسکو بود. ما گفتگو درباره سوریه را زمانی با مسکو شروع کردیم که نوعی سردی بر کلیت مناسبات دوجانبه حاکم بود. 🔹در آن گفتگو، آقای باگدانف به شکلی روشن تلاش کرد ما را متقاعد کند که برای پایان‌دادن به جنگ سوریه لازم است رئیس‌جمهور اسد از قدرت کناره‌گیری کند. در جلسه اول آقای باگدانف خیلی تلاش کرد مرا قانع کند که حفظ «سوریه» مهم‌تر از حفظ «بشار اسد» است. شاید هم قصد داشت میزان حمایت ما از رهبری سوریه را بفهمد. بعد از هر گفتگو با مقامات روسیه، سعی می‌کردیم در سه سطح، دوستان سوری را در جریان ماوقع قرار دهیم. روس‌ها دنبال این بودند که با هزینه کم بحران سوریه را پشت سر بگذارند. آنها خیلی هم روی واژه «حقوق بین‌الملل» تمرکز داشتند. نکته این بود که تحلیل روس‌ها به عنوان یک عضو از پنج عضو دائم شورای امنیت سازمان ملل متحد تا حدودی متأثر از نگاه دیگر اعضای شورای امنیت بود. نگاه اعضای غربی شورای امنیت هم این بود که بشار اسد باید برود و اتهاماتی به او می‌زدند. در آن جلسه پنج‌ساعته من مطلبی را به طرف روس با صراحت گفتم که بعد از خروج از جلسه، سفیرمان به من گفت احتمالاً روس‌ها از شنیدن این مطلب ناراحت شده‌اند؛ اما من فکر می کردم در دوره‌های اول و دوم مذاکره لازم است ضمن رعایت کامل آداب دیپلماتیک صریح صحبت کنم. 🔹در آن جلسه به آقای باگدانف گفتم: «آقای پوتین تلاش می‌کند روسیه را به دوران اقتدار برگرداند؛ اما اقتدار روسیه این گونه حاصل نمی‌شود که شما در قبال تحولات منطقه براساس تحلیل‌های ذهنی و از راه دور عمل کنید. از ایشان خواستم به آقای پوتین بگوید که اقتدار روسیه را با اتخاذ سیاست‌های خجولانه در منطقه و سوریه نمی‌توان به دست آورد. مسکو اگر اقتدار می‌خواهد باید حضور مؤثر در تحولات داشته باشد. آمریکایی‌ها در موضوع لیبی، روسیه را فریب دادند، موافقت شما را در شورای امنیت گرفتند و گفتند ما فقط می‌خواهیم در آنجا منطقه پرواز ممنوع ایجاد کنیم و قول دادند عملیاتی روی زمین انجام ندهند. صرف‌نظر از اینکه نگاه ما به حکومت آقای قذافی چیست، نتیجه این شد که از توافق شورای امنیت که نظر مثبت شما را هم داشت، سوء‌استفاده کردند و عملیات نظامی انجام دادند. نظام قذافی را سرنگون کردند. در واقع لیبی متحد شما بود که سرنگون شد و شما الان هیچ جای پایی در لیبی و شمال آفریقا ندارید. تنها جایی که در منطقه برای شما به طور نیم‌بند باقی مانده سوریه است.» در ادامه گفتم: «اگر شما به مردم سوریه کمک کنید که تروریست‌ها و بازیگران خارجی نتوانند نظام را ساقط کنند، در آن صورت ما و شما می‌توانیم یک همکاری جدی را در منطقه شروع کنیم؛ اما این را بدانید که اگر شما به خاطر منافع و روابطی که دارید در جبهه آمریکایی‌ها و اروپایی‌ها قرار بگیرید و سیاست آن‌ها را دنبال کنید؛ ما با جدیت پشت سر حکومت و مردم سوریه خواهیم ایستاد و از موضع متزلزل شما در این مسئله تأثیر نخواهیم پذیرفت.» مطالبی که در آن جلسه از مسئولان روس شنیدیم نشان می‌داد غربی‌ها در خصوص سوریه، خیلی روی ذهنیت مقامات روسیه کار می‌کنند. البته تحمل آقای باگدانف و همراهان وی در شنیدن سخنانم قابل تحسین بود. 🔹در آن جلسه به آقای باگدانف گفتم: «چرا آمریکا و آل‌سعود با وجود کشته‌شدن تعداد زیادی از مردم بحرین حاضر نیستند نخست‌وزیر را کنار بگذارند؛ ولی وقتی به سوریه می‌رسند به راحتی می‌گویند با ما همراهی کنید تا بشار اسد را کنار بگذاریم؟ آمریکایی‌ها می‌دانند وقتی بشار اسد سقوط کند نظام سیاسی سوریه در هم می‌ریزد و نقشه آمریکایی - صهیونیستی تجزیه سوریه محقق می‌شود. تردید نکنید که پایگاه نظامی شما را هم تعطیل می‌کنند.» رفت‌وآمدها و گفتگوها با آقای باگدانف در تهران، مسکو و کشورهای ثالث ادامه داشت و بی‌تأثیر هم به نظر نمی‌رسید. 🟢پ.ن: متن بالا برشی‌ست از کتاب «صبح شام»، روایتی از بحران سوریه خاطرات حسین امیرعبداللهیان 📚کتاب: صبح شام ✍️نویسنده: محمدمحسن مصحفی 🔘ناشر: سوره مهر #بدون_مرز #معرفی_کتاب #صبح_شام #امیر_عبداللهیان #ادبیات_بیداری 🌍با بدون مرز همراه باشید! @bedun_e_marz

💢امیرعبداللهیان؛ نماینده کشوری که تاریخ را فراموش نکرده است بخش دوم 🔹مهندس سجادی سفیر سخت‌کوش ما در مسکو معتقد بود مذاکرات درباره سوریه مانند کاتالیزوری در روابط دو جانبه عمل کرده و باعث شده باب جدیدی برای همکاری‌های دوجانبه باز شود. به نظر می‌رسید روس‌ها دریافته بودند چقدر نفوذ ایران در منطقه به دلایل مختلف قوی است. رفته‌رفته برای آن‌ها اهمیت پیدا می‌کرد که بتوانند در این بحران کنار سوریه قرار گیرند و از آن در چارچوب منافع ملی خودشان و در رویارویی با آمریکایی‌ها در مسئله اوکراین و کریمه استفاده کنند. نكته مهم دیگری نیز وجود داشت که موجب توجه بیشتر روسیه به وقایع سوریه بود. شاید بتوان گفت خشن‌ترین جماعتی که به عنوان جنگجویان خارجی در قالب داعش یا جبهة‌النصره در سوریه فعالیت می‌کردند، اتباع چچن و جمهوری‌های شوروی سابق بودند. در جمهوری‌های آسیای میانه بخشی از جنگجویان خارجی در گروه‌های تروریستی جذب و عازم سوریه می‌شدند و بعد از آنکه در سوریه تجربه لازم را در امور تروریستی و جنگی به دست می‌آوردند، به کشور خود برمی‌گشتند و از آنجا دسترسی آسانی به روسیه داشتند. درواقع این افراد امنیت روسیه را تهدید می‌کردند. این مسئله نگرانی بزرگی برای روس‌ها بود. به نظر می‌رسد مجموعه‌ای از این موارد موجب شد روس‌ها بپذیرند که باید برای حفظ نظام سیاسی سوریه کمک کنند. گفتگوهای نیروهای امنیتی و نظامی دو کشور، اقدامات سردار سلیمانی و دیدار پوتین با مقام معظم رهبری در تهران به عنوان عوامل مهم دیگر منجر به اتخاذ رویکرد جدید مسکو در قبال سوریه شد. به این ترتیب در سی‌ام سپتامبر ۲۰۱۵ روسیه با هدف کمک هوایی وارد سوریه شد. ورود نیروی هوایی روسیه، توان میدانی سوریه را روی زمین تقویت کرد و در نهایت منجر به آزادی حلب شد. 🔹چند ماه بعد، من از یک مقام امنیتی روسیه که در پرونده سوریه خیلی تأثیرگذار بود، پرسیدم چه چیزی باعث شد شما تغییرعقیده بدهید؟ او گفت ما این موضوع را خیلی بررسی کردیم. آمریکایی‌ها مخصوصاً جان کری و مقامات CIA پیشنهادهای وسوسه‌انگیزی در قبال همراهی با آن‌ها به ما می‌دادند. ما از خود می‌پرسیدیم آنچه آمریکایی‌ها از ما می‌خواهند چیست؟ پاسخ این بود که می‌خواهند ما از بشار اسد عبور کنیم؛ اما روشن بود در صورت عبور از بشار اسد با ایران هم اختلاف‌نظر اساسی پیدا می‌کردیم. مقام ارشد امنیتی روسیه گفت از طرفی می‌دانیم که آمریکایی ها زیاد حرف می‌زنند و درخواست‌های زیادی هم دارند؛ اما در نتیجه‌گیری با مشکل مواجهند. آمریکایی‌ها با هیاهو وارد افغانستان شدند و آنجا را اشغال کردند. قرار بود تروریست‌ها را از بین ببرند؛ اما نتوانستند و افغانستان را به یک واحد سیاسی با بی‌ثباتی و ناامنی بیشتر تبدیل کردند. به سیاست‌هایشان در عراق نگاه کردیم، دیدیم با صدوهفتادهزار نیروی نظامی وارد این کشور شدند؛ اما نهایتاً در باتلاق عراق گرفتار شدند. در پرونده فلسطین یا موضوع لبنان دولت‌های مختلف در آمریکا با ادعاهای زیاد آمدند و رفتند، خیلی هم تهدید کردند؛ اما موفقیت چشم‌گیری به دست نیاوردند. لذا گفتیم اگر از بشار اسد عبور کنیم، آخرین متحدمان در جهان عرب را با دست خودمان از بین برده‌ایم. این مقام روسی اضافه کرد در بررسی‌هایمان به موضوع دیگری هم توجه داشتیم ما به این جمع‌بندی رسیدیم که ایرانی‌ها در این سال‌ها از متحدینشان در منطقه با قدرت حمایت کرده‌اند. حتی در مقابل لشکرکشی‌های بزرگ آمریکا هم همین روش را داشته‌اند. این مطلب هم ما را به این نتیجه رساند که با حمایتی که ایران از سوریه می‌کند و با توجه به رفتاری که از ایران در افغانستان و عراق و لبنان و فلسطین در این سال‌ها دیده‌ایم؛ به احتمال فراوان بشار اسد در قدرت خواهد ماند و ایران حرفش را به کرسی می‌نشاند. در آن صورت ما هم سوریه را از دست داده‌ایم و هم دوست همسایه و متحدمان ایران نسبت به ما نگاهی منفی پیدا می‌کند. 🔹من همیشه در بخش‌هایی از مذاکراتم به دوستانمان در روسیه می‌گفتم در سابقه ذهنی و تاریخی مردم ایران، نسبت به اتحاد جماهیر شوروی نگاه مثبتی وجود ندارد. مردم معتقدند روس‌ها در دقیقه نود دوستان خود را رها کرده و صرفاً براساس منافع خود عمل می‌کنند. تعمد داشتم این را بگویم تا آقای باگدانف بداند من به عنوان نماینده کشوری با او صحبت می‌کنم که این واقعیت‌های تلخ تاریخی در اذهان مردمش وجود دارد. هر چند تجربه مذاکراتی‌ام با روسیه، نشان داد که روسیه با اتحاد جماهیر شوروی متفاوت است و با روسیه پوتین می‌توان کار راهبردی کرد. 🟢پ.ن: متن بالا برشی‌ست از کتاب «صبح شام»، روایتی از بحران سوریه خاطرات حسین امیرعبداللهیان 📚کتاب: صبح شام ✍️نویسنده: محمدمحسن مصحفی 🔘ناشر: سوره مهر #بدون_مرز #معرفی_کتاب #صبح_شام #ادبیات_بیداری 🌍با بدون مرز همراه باشید! @bedun_e_marz

💢اسماعیل هنیئه در جنگ سوریه چه نگاهی داشت؟ (به روایت شهید امیرعبداللهیان) 🔹در دوران حکومت مرحوم حافظ اسد، شاخه اخوان‌المسلمین سوریه، برخلاف اخوان در مصر و تونس و دیگر کشورهای منطقه اقدام به عملیات مسلحانه علیه دولت کرد. اعضای اخوان که برای رسیدن به اهدافشان دست به اسلحه بردند از سوی دولت سوریه سرکوب شدند. به طور طبیعی در نگاه بخشی از اخوانی‌ها این اقدام حافظ اسد اقدامی علیه اخوان‌المسلمین تفسیر شد. در زمان جنگ سوریه، وجود این پیشینه تاریخی باعث شد افرادی که ایدئولوژی‌شان نشأت گرفته از اندیشه‌های اخوان‌المسلمین است وقتی احساس کردند شرایط سوریه به سمتی پیش می‌رود که احتمال تغییر وجود دارد، فکر کردند بهترین فرصت برای انجام آن کار ناتمام را به دست آورده‌اند تا اخوانی‌ها قدرت را به دست گیرند. این نگاه موجب شد افراد اندکی در حماس نسبت به تحولات سوریه و آینده دچار تردید شوند. 🔹در جریان بحران سوریه من چند ملاقات با آقای «خالد مشعل» مسئول دفتر سیاسی حماس در محل دفترش در دوحه قطر داشتم. در یکی از ملاقات‌ها خیلی صریح با او صحبت کردم و با گلایه به ایشان گفتم: «شما از رهبران مقاومت هستید که تحولات منطقه‌ای و بین‌المللی را خیلی خوب درک می‌کنید. می‌دانید سرنگون کردن بشار اسد هیچ‌گاه به نفع مقاومت فلسطین نخواهد بود. برای ما عجیب است و البته جای تأسف دارد که افراد بسیار اندکی در حماس نسبت به آینده سوریه دچار تردید و احیاناً فاصله گرفتن از بشار شوند. شما تأثیر این موضع‌گیری را بر سرنوشت فلسطین می‌دانید. این کار خبط بزرگی است و باعث تضعیف محور مقاومت می‌شود. مثل این است که درون کشتی نشسته‌اید و آن را سوراخ می‌کنید.» آقای خالد مشعل در پاسخ به تفصیل سخن گفت و سعی کرد در تعریف و تمجید از آقای بشار اسد و تشکر از میزبانی حکومت سوریه از گروه‌های فلسطینی سنگ تمام بگذارد. او این مطالب را در یک جلسه خصوصی گفت. احتمالاً برای اینکه من را به عنوان معاون وزیر خارجه ایران متقاعد کند. 🔹فردای آن روز همراهان من که در جلسه بودند، خبری براساس سخنان آقای مشعل تنظیم و منتشر کردند. تیتر خبر این بود که خالد مشعل از بشار اسد و حمایت‌های او از فلسطین تشکر کرد. همان زمان آقای «اسماعیل هنیه» از رهبران حماس، نگاهی راهبردی نسبت به سوریه و رهبری آن داشت و خیلی دقیق و روشن مواضع خود را بیان می‌کرد. در همان اثنا ایشان به تهران سفر کرد و گفتگوهای مثبت و سازنده‌ای در این زمینه با مقامات ایران داشت. البته در فاصله زمانی کوتاه، نظرات خالد مشعل هم در مسیر دقیق و صحیح قرار گرفت. اما این اختلاف‌نظر و عدم درک صحیح مسایل سیاسی، روی فلسطینی‌هایی که ناامیدانه در اردوگاه‌های آوارگان زندگی می‌کنند هم تأثیر می‌گذاشت. البته تحولات میدانی در این زمینه تأثیر اصلی را گذاشت. یعنی ممکن است در پس ذهن بعضی‌ها همچنان حذف بشار اسد از قدرت مطرح بود؛ اما پس از مدتی این افراد دیدند بشار اسد سقوط نخواهد کرد، علاوه بر آن، تحولات بعدی نشان داد که واقعاً آمریکا و صهیونیست‌ها پشت این مسئله هستند، برخی به این درک رسیدند که شتابزده عمل کرده‌اند. حتی اگر بشار اسد هم ساقط می‌شد، اجازه نمی‌دادند اخوان‌المسلمین در سوریه روی کار بیاید. همان‌طور که اجازه ندادند اخوان‌المسلمین مصر در قدرت باقی بماند. 🟢پ.ن: متن بالا برشی‌ست از کتاب «صبح شام»، روایتی از بحران سوریه خاطرات حسین امیرعبداللهیان 📚کتاب: صبح شام ✍️نویسنده: محمدمحسن مصحفی 🔘ناشر: سوره مهر #بدون_مرز #معرفی_کتاب #صبح_شام #ادبیات_بیداری 🌍 با بدون مرز همراه باشید! @bedun_e_marz

💢وقتی مقامات مصری از دیدن حاج قاسم شوکه شدند! 🔹بعد از انتخاب محمد مرسی به ریاست جمهوری مصر، قرار شد در خصوص همکاری‌های مشترک بازرگانی بین ایران و مصر مذاکراتی انجام شود. آن زمان من معاون وزیر امور خارجه بودم. در سفری به قاهره با حلقه اول اطرافیان آقای مرسی _تیم اصلی ریاست جمهوری_ ملاقات کردم. دیدار حدود پنج ساعت به طول انجامید و ما به توافقات اولیه برای همکاری‌های بازرگانی و توریستی بین دو کشور رسیدیم. در ادامه قرار شد حلقه اصلی پیرامون آقای مرسی هم به ایران بیایند و موضوع را نهایی کنیم. پس از مدتی این کار صورت گرفت و آن‌ها به ایران آمدند و توافق نهایی حاصل شد. 🔹این نکته را باید بگویم که مردم مصر در موضوع فلسطین بسیار حساس هستند. من در این سال‌ها بیش از هفت یا هشت بار به مصر سفر کرده‌ام. هر بار که در قاهره کنفرانس مطبوعاتی داشتم، رئیس دفتر حفاظت منافع وقت ما در قاهره تأکید می‌کرد که در حمایت از قدس و فلسطین جمله‌ای بگویید. زمانی از چند رسانه مصری علت را پرسیدم، سردبیران رسانه‌ها گفتند مردم مصر به شدت نسبت به آزادی فلسطین و قدس شریف علاقه و توجه دارند و از اینکه جمهوری اسلامی ایران، در عالی‌ترین سطح یعنی مقام معظم رهبری _به تعبیر آن‌ها امام خامنه‌ای_ به صراحت اعلام می‌کند در جنگ ۲۲ روزه غزه و جنگ ۳۳ روزه لبنان، ما در کنار مقاومت ایستادیم و حمایت همه جانبه کردیم، بسیار شادمان می‌شوند. لذا به این دلیل مردم مصر علاقه خاصی به جمهوری اسلامی ایران دارند. 🔹در هر صورت هیئت عالی‌رتبه مصری به ایران آمدند. از آنجا که پرونده حمایت از فلسطین و مبارزه با رژیم صهیونیستی را سردار سلیمانی دنبال می‌کرد، ملاقات با ایشان برای هیئت مصری خیلی مهم بود. به هر حال آنها از جریان اخوان‌المسلمین بودند و خودشان را انقلابی می‌دانستند. وقتی توافقات انجام شد، رئیس هیئت مصری به من گفت ما خواهشی از شما داریم و می‌خواهیم ژنرال سلیمانی را ولو برای پنج دقیقه ببینیم. گفتند برای ما خیلی مهم است که ژنرال سلیمانی را به دلیل عملکرد موفق و نقش ایشان در مبارزه با صهیونیست‌ها ببینیم. به سردار سلیمانی تلفن زدم و موضوع را اطلاع دادم. ایشان گفت اگر جمع‌بندی شما این است که ملاقات انجام شود، من وقت می‌دهم. 🔹وقتی به محل ملاقات رفتیم، سردار جلوی در اتاق منتظر بود. من آن‌ها را به ترتیب مقام معرفی و هدایت کردم که وارد اتاق شوند. بعد از احوالپرسی، به سردار سلیمانی اطلاع دادند که تلفن فوری دارید. سردار به من گفتند یکی دو دقیقه با این آقایان بنشینید تا من تلفن را جواب بدهم و بیایم. کمتر از یک دقیقه که گذشت، مسئول هیئت مصری به من گفت سردار سلیمانی هنوز نیامده؟ به او گفتم سردار سلیمانی همان آقایی بود که جلوی در با شما احوالپرسی کرد. او تعجب کرد. احتمالاً ابتدا تصور کرد من برای اینکه صحنه‌سازی کرده باشم این‌ها را جایی برده‌ام و فردی را معرفی کرده‌ام و گفته‌ام او ژنرال سلیمانی است. 🔹بعد از چند دقیقه که سردار آمد و اعضای هیئت مصری نگاه راهبردی ایشان به جهان اسلام، امت اسلامی و احیای تمدن اسلامی را دیدند، تازه متوجه شدند جای درستی آمده‌اند. وقتی ملاقات تمام شد و خارج شدیم، مصری‌ها به من گفتند: ما تصورمان از سردار سلیمانی یک ژنرال بداخلاق، اخمو و خشن بود. اصلاً ما در زندگی سیاسی‌مان یک ژنرال عالی‌رتبه در این سطح از شهرت بین‌المللی که هیچ، در طراز داخلی هم ندیده بودیم که این‌قدر متواضع و دارای تفکر عالی در حوزه جهان اسلام باشد و وقتی صحبت می‌کند، عمیق و راهبردی سخن بگوید. 🟢متن بالا برشی‌ست از کتاب «صبح شام»، روایتی از بحران سوریه خاطرات حسین امیرعبداللهیان 📚 کتاب: صبح شام ✍️نویسنده: محمدمحسن مصحفی 🔘 ناشر: سوره مهر #بدون_مرز #معرفی_کتاب #صبح_شام #حاج_قاسم #امیر_عبداللهیان #فلسطین #ادبیات_بیداری 🖇 کتاب «صبح شام» را می‌توانید از سایت سوره مهر به آدرس https://sooremehr.ir/book/3980/صبح_شام/ تهیه کنید 🌱 🌍 با بدون مرز همراه باشید! @bedun_e_marz