#ذکر #تسبیح_حضرت_فاطمه سلام الله علیها #سبحان_اللّه (بحارالأنوار، ج40، ص121): 🔸عن یزید بن الأصمّ قال: سأل رجلٌ عمرَ بنَ الخطاب فقال: یا أمیرالمؤمنین ما تفسیر سبحان اللّه؟ قال: إنّ في هذا الحائط رجلا کان إذا سئل أنبأ و إذا سکتَّ ابتدأ فدخل الرجل فإذا هو علي بن أبیطالب -علیهما السلام- فقال: یا أباالحسن ما تفسیر «سبحان اللّه»؟ فقال علیه السلام: «هو تعظیمُ جلالِ اللّه عزّ و جلّ و تنزیهُه عمّا قال فیه کلُّ مشركٍ فإذا قالها العبدُ صلّی علیه کلُّ مَلَكٍ.» 🔹ترجمه: راوی می‌گوید: مردی از عمر بن خطاب پرسید: تفسیر سبحان اللّه چیست؟ او گفت: در این مکان مردی است که هرگاه از او سؤال شود جواب می‌دهد و هرگاه ساکت شوی او ابتدای به کلام می‌کند. آن مرد وارد شد و ناگهان امام علی علیه السلام را آنجا دید. گفت: ای اباالحسن! تفسیر سبحان اللّه چیست؟ حضرت امیرالمومنین علی علیه السلام فرمودند: بزرگ دانستن خداوند عزوجل و پاک دانستنِ او از هر نقصی که هر مشرکی به آن معتقد است؛ وقتی بنده‌ی خدا می‌گوید سبحان الله، تمام ملائکه بر او صلوات می‌فرستند. •┈┈••✾•◈💠◈•✾••┈┈• 🔺کانال رسمی نشر آثار حضرت آيةالله حاج شیخ کاظم ضرّابی مدّ ظلّه العالي: 🍃@behar_zarrabi

#ذکر #تسبیح_حضرت_فاطمه سلام الله علیها #الحمدلله #سبحان_الله (المیزان، ذیل آیه دوم از سوره مبارکه حمد): 🔸قرآن کریم در موارد زیادی فرموده است: «همه‌ی مخلوقات الاهی، خدا را حمد می‌کنند» ولی حمد را در کنار تسبیح قرار می‌دهد بلکه اصل را تسبیح دانسته و حمد را همراه با آن بیان می‌کند مانند: «و الملائکة یسبّحون بحمده» و «یسبّح الرعد بحمده». 🔹دلیل آن هم روشن است: غیر خدا به همه‌ی کارهای زیبای خداوند احاطه ندارند لذا حمد آنها همواره به اندازه‌ی درک آنها محدود است؛ پس حمدشان در صورتی صحیح است که همراه با تسبیح خداوند باشد، یعنی او را از محدودیت‌هایی که ناشی از نادانی آنهاست، منزه بدانند. 🔸البته خداوند، حمد بندگان مخلَص خود را حمد خود قرار داده است. •┈┈••✾•◈💠◈•✾••┈┈• 🔺کانال رسمی نشر آثار حضرت آيةالله حاج شیخ کاظم ضرّابی مدّ ظلّه العالي: 🍃@behar_zarrabi

#ذکر #تسبیح_حضرت_فاطمه سلام الله علیها #اللّه_أکبر #سبحان_اللّه (المیزان، ذیل آیه سوم از سوره مبارکه مدّثّر): 🔸«سبحان اللّه» منزه دانستن از هر صفت عدمی است مانند مردن و ناتوانی و نادانی و... . 🔹اما «اللّه أکبر» منزه دانستن خداوند است از هر وصفی که ما برای خدا ذکر کنیم، چه وصف عدمی و چه وصف وجودی مانند حیات و قدرت و علم و...، بلکه حتی منزه دانستن خداوند از همین تنزیه ما، چون هر صفتی که ما ذکر کنیم محدود است به مفهوم ذهنی ما از آن صفت که متباین از مفاهیم صفات دیگر است؛ در حالی که خداوند اینچنین نیست [یعنی او علم نیست تا غیر از قدرت باشد و قدرت نیست تا غیر از علم باشد و...؛ پس باید بگوئیم:] خداوند ذات نامتناهی است. 🔸لذا از ائمه معصومین علیهم السلام وارد شده است که معنای «اللّه أکبر» این است که خداوند از اینکه در وصف بگنجد بزرگتر است؛ پس خداوند از هر وصفی که ما برای خدا بیان کنیم بزرگتر است حتی خود همین وصف [یعنی همین وصف بزرگتر بودن از هر توصیف ما]. •┈┈••✾•◈💠◈•✾••┈┈• 🔺کانال رسمی نشر آثار حضرت آيةالله حاج شیخ کاظم ضرّابی مدّ ظلّه العالي: 🍃@behar_zarrabi