eitaa logo
بنیاد علم و فناوری بهیار صنعت
930 دنبال‌کننده
83 عکس
35 ویدیو
9 فایل
خرّمشهرها در پیش است؛ نه در میدان جنگ نظامی، [بلکه‌] در یک میدانی که از جنگ نظامی سخت‌تر است. البتّه ویرانی‌های جنگ نظامی را ندارد؛ بعکس، آبادانی به دنبال دارد، امّا سختی‌اش بیشتر است. آدرس سایت: www.behyaarstf.ir راه ارتباط @masoudasad74
مشاهده در ایتا
دانلود
☘نسبت بنیاد علم و فناوری بهیار صنعت با پیش رو و دکتر سعید جلیلی انتشار دیدگاه مهندس نجات بخش تا دقایقی دیگر... @behyaarstf_ir
مهندس نجات بخش و انتخابات.mp3
20.82M
☘دیدگاه مهندس نوید نجات بخش پیرامون پیش رو ☘ما اگر آمدیم نقشی ایفا کنیم، می خواهیم بگوییم در این دانش بنیان راه کشور است. آن وقتی که می رویم سراغ خط مقدم جنگ اقتصادی، می رویم سراغ دانش بنیان، آنجا خدا هست. دانش بنیان به معنای واقعی یعنی حضور و مشارکت مردم. ☘حرف ما امروز این است، اگر امروز دولتی بیاید و نتواند نسبتش را با حضور مردم و تولید دانش بنیان مشخص کند، دوباره همان مناسبات قبلی است. ما آدم های درجه یکمان را می فرستیم جلو و کیلومتر ها عقب تر می ایستیم و آن ها را نمی فهمیم و آن آدم مخلص نمی ایستد، و آن قدر می رود تا دیگر راهی جز شهادت به مسیری که می رود نمی ماند. و آنجا خدا می برد او را و همه ایستادن عقب تر دارند نگاه می کنند. ☘نسبت ما با دولت ها همیشه نسبت بخش خصوصی با دولت می ماند. ما چگونه می توانیم مشارکت را وارد حاکمیت کنیم. برخی راه اصلاح را در پست گرفتن در حاکمیت می بینند ولی اینگونه نیست، فضا باید توجه به یک فرهنگ و بی معنا کردن مناسبات اشتباه باشد. با هیچ پست و دستوری کار حل نمی شود. ☘قصدمان از ورود در انتخابات این است در این وقت نگاه ها را به تولید و دانش بنیان جلب کنیم و گفتمان رایج شود و مناسبات تحول پیدا کند. ما باید تا انتخابات و بعد از آن مشارکت واقعی را انجام بدهیم و می توانیم پای دیدن مسئله های کشور و حل آن بایستیم. و دولت باید متوجه باشد بدون ما، به معنای ملت، کاری نمی تواند انجام دهد. @behyaarstf_ir
حجت الاسلام نجات بخش.MP3
48.58M
☘جلسه ی *دانشجو و نگاهی به انتخابات پیش رو* برگزار شده در تاریخ ۱۴۰۳/۰۳/۱۶ ☘با حضور حجت الاسلام نجات بخش ما مشکلاتی زیادی داریم، اما مسئله نداریم... @behyaarstf_ir @forsat_soha
. توجه به سخن کارساز ☘اگر توانستیم این زبان روایت و قصه را باز کنیم، ولو با یک نفر فقط صحبت کنیم، راه آینده باز می شود. آدم ها تشنه ی سخن هستند، اگر سخنی داشته باشیم. یکبار ما نگاهمان به مخاطب است و مدام می گوییم برویم کجا حرف بزنیم. اما یک راه این است با یکدیگر حرف بزنید، سخنی متولد شود، طلب سخن است، می آیند و پیدایش می کنند. ☘ما گاهی خودمان را راحت می کنیم، به جای اینکه سخن را بدست بیاوریم، می گوییم برویم سراغ مخاطب. این بحثی که گفته شد ما سخنی می خواهیم، یک روایتی می خواهیم، این خودش یک کار هست. شاید ما ساعت ها باید با هم حرف بزنیم، دوباره یک کتابی بخوانیم، دوباره حرف بزنیم تا آرام آرام زبانمان باز شود، چیزی بگوییم. ☘بعضی وقت ها می گوییم چه کسی حال این همه کار را دارد، یک جا ده تا آدم بگذار جلوی من تا با آن ها حرف بزنم. گاهی اوقات ما راه صعبِ پیدا کردن سخن و روایت را نمی خواهیم برویم، می رویم بین مخاطب تا یک حرفی بزنیم و برویم. وقتی هم می رویم توی مخاطب سخنی لازم نداریم، حرف هایی می زنیم و دو تا قسم هم می خوریم و یک چیزی از آقا می گوییم و طرف می گوید می روم رای می دهم نگران نباش! این روایت و سخن، فانتزی نیست. می تواند نسبت دو تا آدم، نسبت یک ملت را درست کند. ☘فرض کنید بین دو نفر اختلاف افتاده است، یکبار ما می رویم به حکمیت، چه اتفاقی می افتد؟ رابطه شان درست نمی شود ولی می گوییم حق با تو است. ولی یکبار هست شما می توانید یک زبانی داشته باشید که این دو نفر همدیگر را بفهمند، اگر این دو نفر همدیگر را بفهمند با هم می توانند یک راهی بروند. الان وقتی هست که مردم رئیس جمهور را بفهمند و رئیس جمهور هم مردم را بفهمد. ☘این زبان چه زبانی است؟ یک روایتی می خواهیم، سخنی می خواهیم که مردم یک چیزی فکر نکنند رئیس جمهور چیز دیگری فکر کند. سخنی می خواهیم افراد همدیگر را بفهمند. سخن پیوند و نسبتی را آشکار می کند و در این پیوند و نسبت راهی آغاز می شود. آقای رئیسی مشغول کار است، ولی ما این وسط می گوییم چه شد؟ اهمیت زبان کجاست؟ اگر ما آقای رئیسی را درک می کردیم چه اتفاقی می افتاد؟ مگر سوختن ما از فقدانشان این نیست؟ ما نفهمیدیم چه بود، اینجا سخنی در برابر عمل نیست، اتفاقا سخنی است که هر عملی را معنی دار می کند. به قولی، کربلا در کربلا می ماند اگر زینب نبود. @behyaarstf_ir
بسم الله الرحمن الرحیم فرصت ، فرصتی برای وحدت و همدلی است تا عهد خود را برای ساختن و پیشرفت و آبادانی ایران تجدید کنیم. از خداوند طلب داریم در این مسیر به ما چشم و گوشی عطا کند برای دیدن و شنیدن و درک وضع موجود و راه آینده. و در پی آن عزم و همتی جهت پیمودن مسیر پیشرفت و زندگی. از عزیزان جهت حضور در کانال اقتصاد دانش بنیان به نشانی @eghtesad_daneshbonyan جهت تفکر در راه آینده و مسئولیتی که می خواهیم با پیش رو به عهده بگیریم، دعوت می کنیم. @behyaarstf_ir @eghtesad_daneshbonyan
انتشار نشریه ی بهیار به مناسبت به زودی... @behyaarstf_ir
مرا عهدی ست با جانان.... به این جمله ی این آقای راننده توجه کنید: «من حاضرم مجانی براش کار کنم.میدونی چرا؟ چون من خودم نیستم ۸۰ ملیونه اگه من حَمّالیشو کنم بقیه خیرشا میبرند» برای من مهم تر از اینکه به آقای جلیلی رای بدهد این جمله ی اوست: «که برای خودم نه، بلکه به خاطر هشتاد ملیون مردم ایران مجانی برای جلیلی کار میکنم». دقیقا همان چیزی ست که ما سالهاست گم کرده ایم. سالهاست چنین نگاهی برایمان بدیهی شده است که بدون اینکه گوشه ای از مسئولیت کشور مان را به اندازه ی وسع مان به عهده بگیریم یک گوشه نشسته ایم و از دولت ها انتظار داریم که برای ما کاری کنند و ما هم از کار آنها منفعتی ببریم. و وقتی هم که دولت ها آن هم از نگاه ما منفعت مطلومبمان را به ما نرساندند زبان به گلایه و نقد باز می‌کنیم و از همه چیز نا امید میشویم حال آنکه فراموش کرده ایم بار مسئولیت کشور و مردم به عهده ی همه ی مردم است و هرکسی به قدر وسعش برای مردم و کشورش باید هزینه ای دهد و خطری کند. این مرد با زبانی ساده و صمیمی یاد و خاطره ی آغازین انقلاب را به ما یاد آور شد که انسان و وطنت را به عهده بگیری و پایش ضرر مالی و جانی هم بدهی و ما هر کجا در انقلاب با چنین طریقی پیش رفته ایم راهی گشوده شده است و محال ها را ممکن کرده ایم و مگر فتح خرمشهر محالی نبود که ممکن شد آنقدر محال که اگر امروز از آن سخن بگوییم گوشها آن را شعار و آرمان خواهی می‌شنوند حال آنکه فتح خرمشهر فقط ۴۰سال پیش واقع شده است واقعیتی که منشاش مردمانی بودند که همه با هم و همه برای هم پای کار ایستادند و خطر کردند و کار را به عهده ی دیگری نی‌نداختند و هر کدام گوشه ای از بار کشور و مردم را به دوش گرفتند و شدند مصداق این بیت حضرت حافظ که: مرا عهدیست با جانان که تا جان در بدن دارم هوا داران کویش را چو جان خویشتن دارم @esharenakhana @behyaarstf_ir