🔴 #شعر برای مادر مهربانم 🖊سرودۀ حاج‌آقا اسماعیل داستانی بِنیسی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ اين شعر را در شب سفر حجّ مادر عزيزم که در اواخر سال ۱۳۷۸ بود، سرودم و به ايشان تقديم كردم و پس از سفر حجّ ایشان، مرحوم پدرم ـ رضوان اللّه تعالی علیه. ـ که همراه ایشان در این سفر بودند، فرمودند: «این شعرت و شعر دیگرت را که برای من سروده بودی، در کَنار قبرستان بقیع برای زُوّار خواندم و بیت "لحظۀ..." را توضیح دادم و آنان گریستند.» الحمد للّه ربّ العالمین. 💠 لحظۀ وصل می‌‏روى مادرا! خداحافظ سفرت بی‌‏بلا!، خداحافظ خوش به حالت!، كه روزی‌ات گردید به‌‏تر از كيميا، خداحافظ می‌‏روى سوی شهر پیغمبر و به شهر خدا، خداحافظ لحظۀ وصل قطره با دريا كن برايم دعا، خداحافظ روبه‌‏روى ضريح نور بگو: «رَبَّنا آتِنا»، خداحافظ ياد کن از سِرِشک «اسماعیل» روی کوه «صفا»، خداحافظ (سرشک: اشک. «اسماعیل»: حضرت اسماعیل ـ علیه السّلام. ـ که در کودکی در نزدیکی کوه‌های صفا و مروه، از شدّت تشنگی گریست و زیر پای شریفش چشمۀ زمزم پدید آمد یا آشکار شد. نام بنده هم اسماعیل است و این بیت، اشاره به هر دو است.) اى دلت همچو آسمان، آبی! مادرا؛ مادرا! خداحافظ #التماس_دعا، #حج، #حضرت_اسماعیل (علیه السّلام)، #مادر @benisiha_ir