🔵 #نکته‌ی_آیه (برگرفته از: سخنان حاج‌آقا بِنیسی): ✅ «مَن ذَا الَّذی یُقرِضُ اللهُ قَرضاً حَسَناً فَیُضاعِفَهُ لَهُ اَضعافاً کَثیرَةً و اللهُ یَقبِضُ و یَبسُطُ و اِلَیهِ تُرجَعونَ» 💠 این آیه از آیات خیلی‌شیرین قرآن است. 💠 «کی است که به خدا قرض نیکو بدهد؟» #قرض‌الحسنه. از این قرض‌های همراه ربا و منّت و اذیّت نه. قرض حسنه بدهد؛ قرض‌الحسنه به معنای واقعی. 💠 به خدا قرض بدهد، یعنی: کسی به مؤمنی قرض بدهد، به خدا داده. 💠 در نتیجه: خدا آن چیزی را که قرض گرفته، یعنی: به مؤمن قرض دادی، چند برابر پس می‌دهد. 💠 یکی نوشته بود: ما وضع مالی‌مان خوب نیست. حدّ متوسّط یا پایین‌تریم؛ امّا چون اهل قرض‌دادنیم، خدا می‌داند که برکات قرض، زندگی ما را فراگرفته و وضع ما خوب شده. 💠 حالا هر کسی در هر حدّی بتواند، قرض بدهد به دیگران. 💠 خدا حفظ کند حاج‌آقای قرائتی نقل کردند که یک روز من پنجاه‌هزار تومان زیاد آوردم. هر چه فکر کردم،‌ دیدم به کارم نمی‌آید. رفتم درِ خانه‌ی همسایه را زدم؛ گفتم: آقا! من پنجاه‌هزار تومان زیاد آوردم. پول می‌خواهی؟ گفت: «نه.» چه خوب بوده که گفته نه! [همسایه‌ی] دومی،‌ سومی،‌ چهارمی [همین‌طور]. 💠 آدم پول داشت، وسیله داشت، جنسی داشت، می‌شود قرض بدهد، قرض بدهد؛ خداوند عالَم، چند برابر به او پس می‌دهد. 🆔 @benisiha_ir | 💻 benisiha.ir