eitaa logo
استاد بنیسی و فرزندشان Benisiha.ir
271 دنبال‌کننده
1.3هزار عکس
1 ویدیو
24 فایل
کانال زندگینامه و آثار مرحوم حضرت استاد اسدالله داستانی بِنیسی، و سخنرانی‌ها و آثار فرزندشان: حاج‌آقا اسماعیل داستانی بنیسی کانال‌ سخنرانی‌ها و کلیپ‌هایم: @benisi. کانال دیگرم: @ghatreghatre. وبگاه بنیسی‌ها: benisiha.ir. صفحۀ شخصی‌‌ام: @dooste_ketaab.
مشاهده در ایتا
دانلود
🔴 💠 مرحوم حضرت استاد اسدالله داستانی بِنیسی ـ رضوان الله تعالی علیه. ـ در کتاب «حرف‌های طِلایی» (پندنامۀ ایشان به دخترشان): 🌷! همۀ اعضایت را از گناه حفظ کن. 💻 مشاهدۀ مطالب دیگر این کتاب: http://benisiha.ir/149/ @benisiha_ir
🔴 🍀 به یاد امام زمان مهرْبانمان ـ عجّل الله تعالی فرجه الشّریف. ـ زَمزَمه کنیم: اللّهمّ! کن لولیّک الحجّة بن الحسن... . 💠 مرحوم حضرت استاد اسدالله داستانی بِنیسی ـ رضوان الله تعالی علیه. ـ دربارۀ زمانۀ ظهور آن حضرت: 🔶 ـ هِنگامه‌ای شگفت شود آن زمان، بلی 🔶 با کوله‌بار عشق، جهان می‌شود جَلی... 🔶 لبخند گل به چهرۀ گُلشَن شود عَیان 🔶 هر چشمه‌ای، چو چشمۀ کوثر شود روان (هنگامه: زمان / فریاد، هیاهو. جلی: روشن. گلشن: باغ. عیان: آشکار. روان: جاری.) 📖 امید آینده، ص ۱۹۳. 💻 مشاهدۀ ابیات مهدوی دیگری از ایشان: http://benisiha.ir/353/ (علیه السّلام)، @benisiha_ir
استاد بنیسی و فرزندشان Benisiha.ir
🔴 مرحوم حضرت استاد اسدالله داستانی بِنیسی ـ رضوان الله تعالی علیه. ـ به ، قسمت ۱۵۹: 🔸... خدا می‌‏دانست که از دل پهلوان‌صفدر چه می‌‏گذشت. او چه آرزوهايى برايم داشت! در دورانى كه فنون كشتى را به من ياد می‌‏داد، هر روز می‌‏گفت: «شيرخدا! تو بايد پهلوان مشهور این منطقه بشوى.»؛ ولی اکنون داشت می‌‏ديد که برنامۀ آیندۀ من كلاًً عِوض شده است؛ چون می‌دید که هم من ديگر به كشتى رَغبت ندارم و هم پدرم نظر حاج‌‏آخوندآقا را دنبال می‌کند و زمينۀ رفتن من به حوزه را فراهم می‌نماید؛ برای همین، چيزى نمی‌‏گفت. 🔸عموسيّدقاسم هم حرفى نداشت بزند و فقط می‌‏گفت: «من برای خدمت، آماده‌‏ام و هر کاری را که مطابق مصلحت است، انجام می‌دهیم.» 🔸حاج‌‏آخوندآقا کمی دربارۀ اوضاع حوزه‌های علمیّۀ قم و نجف اشرف و مشکلات طلبگی صحبت كرد؛ ولى پس از هر جمله‌اش می‌‏گفت: «البتّه بايد بدانيم كه خدا يار و ياور اهل علم و روحانيّت است و ۱۴ معصوم ـ عليهم ‏السّلام. ـ پشتوانۀ محكمى براى آنان هستند؛ پس نبايد به سبب مشکلات، از روانه‌کردن شيرخدا به حوزه منصرف شويم؛ بلکه بايد او را به حوزه‌رفتن تشويق کنیم و هرچقدر می‌توانیم، برای این کار به او خدمت نماییم.» 🔸باباعلى گفت: «حاج‌‏آخوندآقا! ببخشيد. شما طورى حرف می‌‏زنيد كه انگار ما نمی‌‏دانيم رفتن شيرخدا به حوزه، مصلحت است يا نرفتن او.» حاج‌آخوندآقا فرمود: «من بايد هر چه در اين‌باره می‌‏دانم، یعنی: هم مشکلات طلبگی و هم خوبی‌هایش را بگويم تا بعداً شماها يا شيرخدا نگوييد كه حاج‌‏آخوندآقا خوب راهنمايى نكرد.»؛ سپس فرمود: «می‌‏دانيد که من پسر ندارم و چون اسدالله هم‌‏نام من است ـ البتّه ما اصطلاحاً به او شيرخدا می‌‏گوييم. ـ‌ ، آرزو دارم که او به حوزه برود تا من مدّتى از يادها نروم؛ ولى این را بر طبق مصلحت می‌دانم که صبر كنيم تا او به سنّ تكليف برَسد؛ بعد، او را روانۀ حوزه كنيم.» 🔸آن‌گاه، در حالى كه به من نگاه می‌‏كرد و زير لب می‌‏خنديد، فرمود: «تازه! من ديروز فهميده‌ام كه شيرخدا سَبق لِسان می‌‏شود و بعضی از كلمه‌‏ها را اشتباه می‌‏گويد؛ چون وقتی که به خانۀ ما آمد، گفت: "پدرم می‌‏فرمايد شب به منزل ما ترشيف بياوريد." و من به او گفتم كه ترشيف نگو؛ بلکه بگو تشريف بیاورید.» همه خنديدند؛ ولى من خجالت كَشيدم و انگار صورتم سرخ شد. حاج‌‏آخوندآقا فوراً متوجّه شد و فرمود: «شيرخدا! من دارم شوخى می‌‏كنم؛ پس مبادا به دل بگيرى و ناراحت شوى. تو خيلى‌خوب درس می‌‏خوانى و نسبت به هم‏‌سال‌هایت خيلى پيشرفت كرده‌‏اى. من به تو قول می‌‏دهم كه از فردا مقدارى از كتاب "جامِعُ‌المُقَدَّمات" را به تو درس بدهم تا دست‌کم، دانش‌های صَرف و نَحو را ياد بگيرى و هنگامی که به حوزه رفتى، ان‌شاءالله خوب پيشرفت كنى.» همگى گفتيم: «ان‌‏شاءالله.» 🔸ديگر حرف‌‏های آنان تمام شده بود. مادرم تَقّه‌‏اى به در زد و هَديح را که در سینی ریخته بود، به داخل اتاق هُل داد. پدرم سینی را برداشت و جلو مهمان‌‏ها گذاشت؛ بعد هم چاى دادیم و همه خوردند و هر کسی به خانۀ خودش رفت. 🔸پس از رفتن آنان، پدرم همۀ سخنان را به مادرم نقل کرد و در پایان گفت: «ان‌‏شاءالله پس از يكى ـ دو سال، شيرخدا را به حوزه می‌فرستیم.» مادرم هم گفت: «ان‌‏شاءالله.» ... 📖 شیرخدای آذربایجان، ص ۲۰۶ ـ ۲۰۸. @benisiha_ir
🔴 مرحوم حضرت استاد اسدالله داستانی بِنیسی ـ رضوان الله تعالی علیه. ـ در کتاب «پند پیران بر پوران» (پندنامۀ ایشان به فرزندشان): 🌷 ! بِدان که تو مثل دیگران نیستی. 💻 مشاهدۀ مطالب دیگر این کتاب: http://benisiha.ir/235/ @benisiha_ir
🔴 🍀 به یاد امام زمان مهرْبانمان ـ عجّل الله تعالی فرجه الشّریف. ـ زَمزَمه کنیم: اللّهمّ! کن لولیّک الحجّة بن الحسن... . 💠 مرحوم حضرت استاد اسدالله داستانی بِنیسی ـ رضوان الله تعالی علیه. ـ دربارۀ زمانۀ ظهور آن حضرت: 🔶 خواهد آمد پادشاه مهربان 🔶 مهربانی تا کند با مردمان 📖 امید آینده، ص ۱۹۴. 💻 مشاهدۀ ابیات مهدوی دیگری از ایشان: http://benisiha.ir/353/ (علیه السّلام)، @benisiha_ir
🔴 مرحوم حضرت استاد اسدالله داستانی بِنیسی ـ رضوان الله تعالی علیه. ـ به ، قسمت ۱۶۰: 🔸... روزها، چون تندباد می‌‏گذشتند. من، هم به مكتب حاج‌‏آخوندآقا می‌‏رفتم و هم با برادرم، يدالله، درس‌‏هايى را كه در مدرسۀ روستایمان فرامی‌گرفت، می‌‏خواندم و هم روزى چند ساعت در كارخانۀ سفال‌سازی به پدرم كمک می‌‏كردم. 🔸وضع مالى ما داشت كم‌‏كم خوب می‌‏شد؛ ولى مشکلات ديگرى پيش می‌‏آمد؛ همچون: درگذشتِ مادربزرگم، نه‌‏نه‌‏فاطمه، بیمارشدن باباحسن و سكته‌‏كردن پهلوان‌‏صفدر و مهم‌‏تر از همه، این بود که چشم‌‏هاى حاج‌‏آخوندآقا به‌شدّت درد گرفت و درمان‌های پزشکان اثر نکرد و او بینایی‌اش را از دست داد. آخ! آخ! چه بی‌‏وفا است دنيا! / پر از جفا است دنيا. 🔸چرا او بايد نابينا می‌‏شد؟ چرا؟ چرا؟ چرا؟ اين چراها پایان ندارد. كار دنيا همين است و هر فرازی نشيب به دنبال دارد و هر سربالايى، سرپايينى و هر آسایش، رنجی و هر جوانی‌، پیری و هر دارایی، نداری و و هر تندرستی، بیماری‌ و همۀ افراد روی زمین، دچار این مسائل می‌شوند؛ پس انسان بايد هميشه خود را آمادۀ مشكلات كند؛ وگرنه، دِق‌‏مرگ می‌‏شود. 🔸در آن ۲ ـ ۳ سال، زندگى ما كاملاً عِوض شد و همۀ نقشه‌‏ها نقش‌‏برآب شدند و من فقط کار می‌کردم؛ چون باباحسن، بیمار شد و دیگر نمی‌توانست کار کند و هر یک از عموهايم، مشغول کار مستقلّی شد و در نتیجه، پدرم تنها ماند و من و يدالله باید همراهش كار می‌‏كرديم تا او بتواند زندگى‌مان را بچرخاند. ... 📖 شیرخدای آذربایجان، ص ۲۰۸ و ۲۰۹. @benisiha_ir
🔴 یک پرسش مرحوم حضرت استاد اسدالله داستانی بِنیسی ـ رضوان الله تعالی علیه. ـ در کتاب «یکصد سؤال» از خوانندگان برای برانگیختن اندیشۀ آنان: ❓گرم‌‏ترين عضو انسان و سردترین عضو او چیستند؟ @benisiha_ir
🔴 🍀 به یاد امام زمان مهرْبانمان ـ عجّل الله تعالی فرجه الشّریف. ـ زَمزَمه کنیم: اللّهمّ! کن لولیّک الحجّة بن الحسن... . 💠 مرحوم حضرت استاد اسدالله داستانی بِنیسی ـ رضوان الله تعالی علیه. ـ دربارۀ آن حضرت: 🔶 نام او نام رسول آخِر است 🔶 نام او ثبت است اَندَر آسمان (اندر: در.) 📖 امید آینده، ص ۱۹۴. 💻 مشاهدۀ ابیات مهدوی دیگری از ایشان: http://benisiha.ir/353/ (علیه السّلام) @benisiha_ir
استاد بنیسی و فرزندشان Benisiha.ir
🔴 مرحوم حضرت استاد اسدالله داستانی بِنیسی ـ رضوان الله تعالی علیه. ـ به ، قسمت ۱۶۱: 🔸... در همان روزها اهل روستای ما، در مسجد جامِع جمع شدند و می‌‏خواستند که موتور برق بخرند و خانه‌های را برق‌‏كَشى كنند؛ برای این کار، ۲۰۰ سهم مقرّر كردند ـ به نظرم هر سهم ۲۰۰ تومان بود. ـ و ۱۶۰ سهم آن را فروختند؛ امّا براى ۴۰ سهم، خريداری پيدا نشد. 🔸پدرم به پدرش گفت: «نذر كن كه اگر خوب بشوی، پول ۴۰ سهم را بپردازيم تا برق‌‏كشى انجام شود.» باباحسن گفت: «از کجا؟! من كه ۸۰۰۰ تومان پول ندارم.» پدرم گفت: «هر طور شده، فراهم می‌کنیم و اگر لازم شد، قانا (۱) را می‌‏فروشيم.» و پدرش را راضى كرد. حال پدربزرگم كمى خوب شد و ما، هم زياد کار كرديم ـ آن روزها در شبانه‌روز، بيش‌‏تر از ۳ ـ ۴ ساعت نمی‌‏خوابيديم! ـ و هم مقداری قرض كرديم و آن سهم‌ها را خريديم. 🔸خدايا! کودکی و نوجوانى چه حالاتى دارد! آن شب كه براى نُخستین بار در روستا برق روشن شد، من، برادرم و همۀ کودکان و جوانان، براى تماشاى لامپ‌‏هاى رنگارنگ، جلو كارخانۀ برق جمع شديم. چه شادی و نَشاطى بود! بیش‌تر مردم، زن و مرد، براى تماشا آمده بودند و شيرينى، شكلات و بيسكويت، بین همه پخش می‌شد. 🔸آقاى مهندس، برق را براى آزمايش، چند بار، روشن و خاموش كرد. هر بار که لامپ‌ها روشن می‌‏شد، صداى صلوات (اللّهمّ صلّ على محمّد و آل محمّد) به سمت آسمان صاف بِنيس، بالا می‌‏رفت؛ آسمانى كه پر از ستاره‌‏هاى ريز و درشت بود و آن‌ها به مردم زمين چشمک می‌‏زدند؛ آسمان و ستارگانى كه از هزاران سال پیش، بیننده و شاهد كارهاى اهل زمين بودند و هستند و چه چيزهایی که دیده‌اند! كاش آن «هميشه‌‏درصحنه‌»ها دهان باز می‌‏كردند و ناگفتنی‌‏ها را می‌‏گفتند و بیان می‌کردند که زمينی‌ها از آغاز آفرینش چه کارهایی کرده و نکرده‌اند؛ خوب‌‏ها و بدها، زيباها و زشت‌‏ها، سفيدها و سياه‌‏ها، شهری‌‏ها و روستایی‌ها، كوچک‌‏ها و بزرگ‌‏ها، و خلاصه: آن‌‏همه آدم كه به دنيا آمده و از دنیا رفته‌‏اند!؛ البتّه هيچ ذهنی نمی‌تواند همۀ آن‌ها را در خود بگنجاند و هیچ زبان و قلمى نمی‌‏تواند یکایک آن‌ها را بیان کند[؛ مگر ذهن و زبان اهل بیت. سلام الله تعالی علیهم]. 🔸آن شب از شب‌‏هاى خوب اهل روستا بود و همه خوشحال بوديم. ... (۱) باغ کوچکی در پایین‌دست روستایمان که پدربزرگم آن را از مادرش ارث برده بود. 📖 شیرخدای آذربایجان، ص ۲۱۰ ـ ۲۱۲. @benisiha_ir
🔴 💠 مرحوم حضرت استاد اسدالله داستانی بِنیسی ـ رضوان الله تعالی علیه. ـ در کتاب «حرف‌های طِلایی» (پندنامۀ ایشان به دخترشان): 🌷! نور چشم شوهرت باش؛ نه باعث خشم او. 💻 مشاهدۀ مطالب دیگر این کتاب: http://benisiha.ir/149/ @benisiha_ir
یکی از اعضای کانال نوشته است: می‌خواستم از مطالب عالی‌‌تان که صبح روز سه‌شنبه، ۲۴ / ۵ / ۱۴۰۲، در هیأت پیام‌آوران عاشورا بیان فرمودید، تشکّر کنم. واقعاً عالی بود و خیلی‌خیلی استفاده کردیم. خدا خیرتان دهد که دانسته‌هایتان را با بیان روان و بی‌منّت در اختیار ما می‌گذارید. @benisiha_ir
🔴 🍀 به یاد امام زمان مهرْبانمان ـ عجّل الله تعالی فرجه الشّریف. ـ زَمزَمه کنیم: اللّهمّ! کن لولیّک الحجّة بن الحسن... . 💠 مرحوم حضرت استاد اسدالله داستانی بِنیسی ـ رضوان الله تعالی علیه. ـ دربارۀ آن حضرت: 🔶 خوش است آن دَم که مهدی باز آید 🔶 شود هر کار سختْ آن‌گاه آسان (ـ دَم: لحظه. آن‌گاه: آن زمان.) 📖 امید آینده، ص ۱۹۸. 💻 مشاهدۀ ابیات مهدوی دیگری از ایشان: http://benisiha.ir/353/ (علیه السّلام)،‌ @benisiha_ir
استاد بنیسی و فرزندشان Benisiha.ir
🔴 مرحوم حضرت استاد اسدالله داستانی بِنیسی ـ رضوان الله تعالی علیه. ـ به ، قسمت ۱۶۲: 🔸... به‌تدریج به خانه‌ها برق‌کشی شد. خانۀ ما ششمین خانه‌ای بود که به آن، برق‌کشی‌ شد. پدرم يک سيم بلند سيّار هم کَشید و ما آن را به هر جاى حياطمان كه می‌‏خواستيم در آن‌جا شام بخوريم، می‌بردیم و از شاخه‌‏هاى درخت آويزان می‌کردیم و در نورش شام می‌‏خورديم. چقدر آن شام‌ها لَذّت داشت! ما از صبح تا شام كار می‌‏كرديم و به اين، خوش بوديم كه شب در نور لامپ، شام واهیم خورد. 🔸از برق‌کشی خانۀ ما، حدود یک ماه گذشت. عصر یک روز، من داشتم آن سیم را به دستور پدرم به طرف شاخۀ درخت انجيرمان می‌‏بردم. باران، نم‌نم می‌بارید. نگو که رویۀ بخشی از سيم برق از بين رفته است؛ در نتیجه، همین‌که من پايم را روى آن گذاشتم، برق، مرا گرفت و سخت به كَنارى پرت شدم و دیگر نه می‌‏توانستم حرف بزنم و داد بكشم و نه می‌توانستم راه بروم. همان‌‏جا افتاده بودم كه پدرم از اتاق بيرون آمد، متوجّه قضيّه شد، با شتاب سراغ من آمد و گفت: «شیرخدا! چه شده؟»؛ سپس متوجّه جاى لخت سيم شد و گفت: «خدا رحم كرده كه فيوز پريده؛ وگرنه، مرده بودى.» 🔸مادرم و چند نفر ديگر، دوْرم جمع شدند و هر کدام، از روی دلسوزى، چيزى می‌‏گفتند. پدرم گفت: «هر چيزی به اندازۀ فایده‌اش ضرر هم دارد؛ پس باید خيلى مواظب بود. الحمد للّه؛ كه چيزى نشد و به‌خیر گذشت.»؛ بعد، مرا به اتاق بردند. 🔸ماجَرا به گوش بعضی از اهل روستا رَسید و آنان به عیادتم آمدند. باباحسن هم، با اين كه بیمار بود، آمد و هنگامی که مرا ديد، خيلى خوشحال شد و گفت: «خدا را شكر؛ كه چيزى نشده. اگر شيرخدا می‌‏مرد، من برق را از اين روستا برمی‌داشتم.»؛ البتّه اين مطلب را از روی ناراحتى بیان کرد؛ وگرنه، نمی‌توان با بعضی از مسائل مخالفت کرد. ... 📖 شیرخدای آذربایجان، ص ۲۱۲ و ۲۱۳. @benisiha_ir
🔴 مرحوم حضرت استاد اسدالله داستانی بِنیسی ـ رضوان الله تعالی علیه. ـ در کتاب «پند پیران بر پوران» (پندنامۀ ایشان به فرزندشان): 🌷 ! داروخوردن را به خودت تلقین نکن. 💻 مشاهدۀ مطالب دیگر این کتاب: http://benisiha.ir/235/ ، @benisiha_ir
🔴 🍀 به یاد امام زمان مهرْبانمان ـ عجّل الله تعالی فرجه الشّریف. ـ زَمزَمه کنیم: اللّهمّ! کن لولیّک الحجّة بن الحسن... . 💠 مرحوم حضرت استاد اسدالله داستانی بِنیسی ـ رضوان الله تعالی علیه. ـ دربارۀ زمانۀ آن حضرت: 🔶 نه حِرمان و نَه حیرانی بماند 🔶 کشد بر هر چه باطلْ خطّ بُطلان (حرمان: محرومیّت، ناکامی. حیرانی: تحیّر، حیرت، سرگشتگی. کشد: می‌کشد. بطلان: رد.) 📖 امید آینده، ص ۱۹۸. 💻 مشاهدۀ ابیات مهدوی دیگری از ایشان: http://benisiha.ir/353/ (علیه السّلام)،‌ @benisiha_ir
استاد بنیسی و فرزندشان Benisiha.ir
🔴 مرحوم حضرت استاد اسدالله داستانی بِنیسی ـ رضوان الله تعالی علیه. ـ به ، قسمت ۱۶۳: 🔸... من از فردای آن روز، باز هر روز به كارخانه می‌رفتم و به پدرم كمک ‏می‌كردم؛ چون هزینه‌های زندگی‌اش زیاد بود؛ چراکه هم خود ما ۶ نفر بوديم: پدرم، مادرم، من، يدالله و ۳ خواهرم و هم بايد به پدربزرگم، باباحسن، كمک‌‏هزینه می‌رَساندیم و هم داروهایش را تهيّه می‌‏كرديم. 🔸كار كارخانۀ سفال‌‏سازى با وسايل آن روز، خيلى سخت بود؛ امّا پدرم در شبانه‌‏روز ۱۷ ـ ۱۸ ساعت كار می‌‏كرد. 🔸او در ضمن کار طاقت‌فرسایش، به جای حاج‌‏آخوندآقا که نابينا شده بود، به کودکان و نوجوانان، قرآن یاد می‌داد و اکنون از اهل روستای ما، بیش‌تر کسانی که قرآن می‌‏خوانند، آن را از حاج‌‏آخوندآقا يا پدرم ياد گرفته‌‏اند. خداوند والا به هر دو، پاداش عنایت فرماید. 🔸زمستان آن سال، حاج‌‏آخوندآقا بیمار شد و بیماری‌اش روزبه‌‏روز شدیدتر گشت. نابينايى از يک سو و بیماری از سوی ديگر، آن مرحوم را از پا انداخت؛ برای همین، پدرم نصف وقتش را در خدمت او سپری می‌کرد و من وسایل موردنیاز خانه‌اش را کم‌وبیش می‌خریدم و برایش سوخت تهیّه می‌کردم. 🔸در روستای ما شعبۀ نفت نبود؛ برای همین باید از شعبۀ نفت شهر شَبِستَر که با روستای ما ۵ کیلومتر فاصله داشت، نفت می‌خریدیم و اين كار در سرماى سوزان زمستان آذربايجان، كار سختى بود. هر چند روز يک بار، من براى آوردن نفت به آن‌جا می‌‏رفتم؛ البتّه با ۳ ـ ۴ نفر از هم‌سن‌هایم تا همه از دست گرگ‌ها که در منطقۀ ما زياد بودند، در امان بمانیم. 🔸روزی من، پسرعمويم (عبدالله) و ابوالفضل می‌‏خواستيم برويم. زُلف‌على كه هم‏‌سنّ ما بود، گفت: «امروز نرويد؛ چون چوپان‌‏مُراد گفته: "من ۷ گرگ را ديده‌ام كه در وسط راه شبستر ـ بنيس، روبه‌‏روى هم نشسته‌اند و منتظرند که كسى را ببینند، پاره‌‏پاره‏ كنند و بخورند."» عبدالله و ابوالفضل از رفتن منصرف شدند؛ ولى من می‌‏گفتم: می‌‏رويم. اگر آن‌‏ها گرگ باشند، ما شيريم! در همان حال، عمومهدى آمد و گفت: «بچه‌‏ها! ناراحت نباشيد. من هم با شما می‌‏آيم.» راه افتادیم. دل‌‏هايمان با بودن او قوى شده بود. اثر پاهاى چند گرگ، بر روى برف‌‏ها معلوم بود؛ ولى ما در رفت‌وبرگشت، گرگى نديديم. فرداى آن روز گفته شد که گرگ‌ها جعفر را خورده‌اند. طفلک راه را اشتباه رفته و طعمۀ آن‌ها شده بود. ... 📖 شیرخدای آذربایجان، ص ۲۱۳ ـ ۲۱۵. @benisiha_ir
🔴 یک پرسش مرحوم حضرت استاد اسدالله داستانی بِنیسی ـ رضوان الله تعالی علیه. ـ در کتاب «یکصد سؤال» از خوانندگان برای برانگیختن اندیشۀ آنان: ❓‏نُخستین كسی كه از زنش اطاعت کرد، کیست و اثر این کارش چه بود؟ @benisiha_ir
🔴 🍀 به یاد امام زمان مهرْبانمان ـ عجّل الله تعالی فرجه الشّریف. ـ زَمزَمه کنیم: اللّهمّ! کن لولیّک الحجّة بن الحسن... . 💠 مرحوم حضرت استاد اسدالله داستانی بِنیسی ـ رضوان الله تعالی علیه. ـ خطاب به آن حضرت: 🔶 ای سلیمان جهان؛ ای مهربان! 🔶 کی ز پشت پرده می‌گردی عَیان؟... 🔶 آرزوی دیدنت را روز و شب 🔶 از خدا خواهیم ما، ایرانیان، (پرده: مقصود، پردۀ غیبت است. عیان: آشکار.) 📖 امید آینده، ص ۲۰۱. 💻 مشاهدۀ ابیات مهدوی دیگری از ایشان: http://benisiha.ir/353/ (علیه السّلام)،‌ @benisiha_ir
استاد بنیسی و فرزندشان Benisiha.ir
🔴 مرحوم حضرت استاد اسدالله داستانی بِنیسی ـ رضوان الله تعالی علیه. ـ به ، قسمت ۱۶۴: 🔸... چند روز به عيد نوروز مانده بود كه حال حاج‌‏آخوندآقا بدتر شد. مردم روستا و به‌ویژه پدرم برای درمان او خیلی تلاش کردند و از روستای خامنه و شهرهای شَبِستَر و تبريز، چند پزشک آوردند؛ حتّى من با یکی از اهل روستا، براى آوردن دكتر زينالى، به تبريز رفتم و او را با هزار التماس آوردیم؛ ولى همين‌كه به ميدان روستا رَسيديم، شنیدیم که شيخ‌‏حسين‌‏عمو دارد مناجات می‌خواند. 🔸در منطقۀ ما رسم بود كه وقتی كسى از دنيا می‌رفت، مؤذّن روستا به پشت‌بام مسجد می‌رفت و جملاتى را به صورت مناجات و با صداى بلند می‌گفت تا همه بفهمند كه شخصی از دنیا رفته است. 🔸فهميديم كه حاج‌‏آخوندآقا از دنيا رفته است. روحش شاد! ما پزشک را به خانۀ ایشان بردیم؛ ولى دیگر چه فايده؟ آن مرد علم و عمل، پلک‌‏هایش را براى هميشه، روى هم گذاشته و به جهان باقی کوچ كرده بود. 🔸من شدیداً گريه می‌کردم، با دست‌‏هایم به پنجره‌‏هاى خانه فشار می‌‏آوردم و می‌‏گفتم که خدایا! چرا حاج‌‏آخوندآقا را از ما گرفتى؟ او عالم و هدایت‌کنندۀ ما بود. پدرم که حالم را دید، مرا در آغوش گرفت و هر دو سخت گريستيم؛ چون حاج‌‏آخوندآقا را دوست داشتيم. 🔸پدرم در حال گریستن گفت: «پسرم! حاج‌‏آخوندآقا در ساعت پایان زندگى‌اش، سراغ تو را گرفت و گفت: "شيرخدا كجا است؟ من كه نمی‌بینم؛ پس به او بگوييد که حرف بزند تا صدايش را بشنوم." گفتیم: براى آوردن پزشک به تبريز رفته است. ‏فرمود: "من دیگر رفتنى هستم و پزشک و دارو برایم فایده ندارند و هنگام نوشیدن شربت مرگم فرارَسیده؛ پس برایم كم‌‏تر زحمت بكَشيد و خودتان را به اين در و آن در نزنيد."؛ سپس به من سفارش كرد كه تو را به حوزۀ علميّه بفرستم. ان‌‏شاءالله این کار را انجام می‌دهم و تو درس‌ روحانیّت می‌‏خوانى و عالم موفّقی می‌‏شوى تا نام او كه هم‌‏نام تو بود، زنده بماند.» 🔸دوباره هر دو شدیداً گريه كرديم. ... 📖 شیرخدای آذربایجان، ص ۲۱۵ و ۲۱۶. @benisiha_ir
🔴 💠 مرحوم حضرت استاد اسدالله داستانی بِنیسی ـ رضوان الله تعالی علیه. ـ در کتاب «حرف‌های طِلایی» (پندنامۀ ایشان به دخترشان): 🌷! هر روز به آسمان رو کن و بگو: «خدایا! مرا عَفیف بفرما.» (عفیف: پرهیزکار، کسی که گناه نمی‌کند.) 💻 مشاهدۀ مطالب دیگر این کتاب: http://benisiha.ir/149/ ، ، @benisiha_ir