#سر_بریده_امام_حسین_علیه_السلام_تلاوت_می_کرد: أَمْ حَسِبْتَ أَنَّ أَصْحَابَ الْكَهْفِ وَالرَّقِيمِ كَانُوا مِنْ آيَاتِنَا عَجَبًا تو پنداری که (قصه) اصحاب کهف و رقیم (در مقابل این همه آیات قدرت و عجایب حکمتهای ما) از آیات عجیب ماست؟! سوره کهف آیه 9 موسوعة كلمات الامام الحسين(علیه السلام)، ص515 ایتا 👇 http://eitaa.com/joinchat/3661430797C9de8dc581d تلگرام @pocterhayeqoran

🎤 محسن چاوشی ❤️ ظهر عطش 👌 موسیقی مناسبتی eitaa.com/joinchat/1424949248C7e8efc4ae9 🌺 عضو شوید ☝️☝️

❤️ کلیپ کودکان کربلا(یادی از کودکانی که در واقعه عاشورا حضور داشتند) 💞 با لالایی برای کودکان ایتا 👇 http://eitaa.com/joinchat/3578658829C1f72395f25 تلگرام @besharat_ir

روایت حضرت قاسم ایتا 👇 http://eitaa.com/joinchat/3578658829C1f72395f25 تلگرام @besharat_ir

اسامی شهدای کربلا (روز عاشورا) 📚 پایگاه خبری تحلیلی صراط ایتا 👇 http://eitaa.com/joinchat/3578658829C1f72395f25 تلگرام @besharat_ir

زنان هاشمی در کربلا: #زینب_کبری(س): حضرت در کربلا 55 ساله بود.محل تدفین او را مدینه، شام و مصر ذکر کرده اند.وی در 15 رجب 62 ه.ق از شدت غصه درگذشت. #ام_کلثوم: وی دختر حضرت زهراء(س) است و در کربلا 54ساله بود او 4 ماه بعد از کربلا از شدت غصه درگذشت. #زینب_صغری: دختر امام علی(ع) و همسر محمد ابن عقیل ابن ابی طالب است برخی معتقدند آن که در شام مدفون است ایشان است نه زینب کبری(س) #رقیه: دختر امام علی(ع) است.لقبش ام کلثوم صغری و مادرش ام حبیبه همسر مسلم ابن عقیل است.از وی دو پسر بنام عبدالله و محمد و یک دختر بنام عاتکه به شهادت رسیده اند. #فاطمه_بنت_حسن ابن علی(ع): او مادر امام باقر(ع) و همسر امام سجاد(ع) است.این زن نخستین علویه ای است که فرزند علوی به دنیا آورده است. #رمله: همسر امام حسن مجتبی(ع) است.او مادر قاسم و عبدالله ابن حسن(ع) است او را نفیله نیز گفته اند. #فاطمه_بنت_الحسین(ع): بر سر مزار شوهرش حسن مثنی یکسال خیمه زد و مشغول نماز و روزه شد. #سکینه: سکینه لقب اوست و نامش امینه، امیمه و آمنه ذکر شده است. #ام_کلثوم: دختر عبدالله ابن جعفر و همسر قاسم ابن محمد ابن جعفر و مادرش زینب کبری(س) است. #رقیه: دختر امام حسین(ع) است.وی 4ساله بود که در خرابه شام به شهادت رسید. #رباب دختر امرو القیس: امروالقیس در زمان عمر ابن خطاب به مدینه آمد و مسلمان شد #عاتکه: دختر زید ابن عمرو ابن نفیل یکی از همسران امام حسین(ع) است.او زنی صاحب جمال و دارای حسن خلق و وجاهت و عقلانیت بود او بعد از امام حسین(ع) ازدواج نکرد. #سه_تن_از_دختران_امام_علی(ع): برخی از مقاتل سه تن از دختران امام علی(ع) به نام های #میمونه، #خدیجه و #ام_الحسن که همسران سه تن از همسران عقیل ابن ابیطالب بوده اند را نام برده اند. #دو_تن_از_دختران_امام_حسن(ع): برخی از مقاتل نیز دو زن به نام های ام الحسن و ام الحسین از دختران امام حسن(ع) را نام برده اند که در کربلا به شهادت رسیده اند. 📚 صراط نیوز ایتا 👇 http://eitaa.com/joinchat/3578658829C1f72395f25 تلگرام @besharat_ir

امام حسین علیه السلام: بار خدایا! تو می دانی که آنچه از ما اظهار شده برای رقابت در قدرت و دستیابی به کالای دنیا نیست، بلکه هدف ما این است که نشانه های دینت را به جای خود برگردانیم.و… ایتا 👇 http://eitaa.com/joinchat/3578658829C1f72395f25 تلگرام @besharat_ir

بسم الله الرحمن الرحیم 🌸 قران خواندن سر مبارک امام حسین(ع) 🌸 بر اساس نقل مورخان و محدثان‌، سر مبارک امام حسین‌ آیاتی از سوره کهف و بعض آیات دیگر را به مناسبت بعد از شهادت و بر بالای نیزه و در جاهای دیگر تلاوت کرده اند. در روایتی از زید بن ارقم آمده است‌: سر مبارک حضرت امام حسین‌ را بر نیزه در کوفه در حال خواندن آیات قرآن دیدم: ❗️❣«اَم حَسِبت‌َ اَن‌َّ اَصحب‌َ الکَهف‌ِ والرَّقیم‌ِ کانوا مِن ءایَتِنا عَجَبا ؛ (1) آیا گمان کردی اصحاب کهف و رقیم از آیات عجیب ما بودند؟ » .❗️❣ موی بر تنم راست شد و گفتم‌. این ماجرا عجیب‌تر از جریان اصحاب کهف است‌. (2) در نقل دیگری آمده: وقتی راس و سر مبارک را در جایگاهی که در صیارفه برایش معین کرده بودند، نهادند، چون آن جا در اثر ازدحام جمعیت و عبور و مرور شلوغ بود، سر مبارک برای متوجه ساختن مردم ابتدا به صدای بلند گلو صاف کرد به گونه ای که همه به تعجب به نظاره سر نشستند و سر مبارک به تلاوت ❗️❣آیات سوره کهف پرداخت و تا : "انهم فتیه آمنوا بربهم فزدناهم هدی و لا نزد الظالمین الا ضلالا" تلاوت کرد. (3) ❗️❣ سر مبارک را بر چوبی نصب کرده و مردم به نوری که از سر به آسمان ساطع بود، نگاه می کردند که این آیه را تلاوت فرمود: ❗️❣"و سیعلم الذین ظلموا ای منقلب ینقلبون" (4) (5) ❗️❣ سلمه بن کهیل از سر مبارک شنید که بر نیزه می خواند: ❗️❣"فسیکفیکهم الله و هو السمیع العلیم" (6) (7) ❗️❣ ابن وکیده گوید : از سر مبارک شنیدم که ❗️❣سوره کهف ❗️❣ را می خواند. شک کردم که صدا از سر هست یا از جای دیگر که ناگاه سر مبارک تلاوت را ترک کرد و متوجه من شد و فرمود: ای فرزند وکیده ! مگر نمی دانی که ما امامان زنده و نزد پروردگارمان روزی خوریم. با شنیدن این کلام او تصمیم می گیرد سر را دزدیده و دفن کند که سر مبارک به او می فرماید: ای فرزند وکیده ! تو را به این تصمیم راهی نیست و اقدام آنان در ریختن خون من نزد خدا عظیم تر از بردن سرم بر نیزه در شهرها می باشد . پس آن ها را واگذار "اذ الاغلال في أعناقهم و السلاسل يسحبون ؛ (8) در آن هنگام كه غل و زنجيرها بر گردن آنان قرار گرفته و آن ها را مىكشند" . (9) منهال ابن عمرو گوید : سر مبارک را در دمشق بر نیزه دیدم که ❗️❣ آیات سوره کهف تا : "ام حسبت ان اصحاب الکهف و الرقیم کانوا من آیاتنا عجبا" ❗️❣ تلاوت می کرد و در این جا به آشکاری تمام فرمود: عجیب تر از اصحاب کهف قتل من و بر نیزه کردن سرم می باشد. (10) و وقتی یزید در پی اعتراض سفیر روم به ظلم رفته بر اباعبدالله ، دستور به کشتن او داد ، سر مبارک با صدای بلند فرمود: ❗️"لا حول و لا قوه الا بالله" . (11)❗️ غالب این روایات معتبرند و نقل آن ها بلامانع است. تلاوت قرآن هم توسط سر بریده شده، عجیب و محال نیست ؛ زیرا امام بنده خاص خدا بود که مظلومانه به شهادت رسید و خدا برای نشان دادن آیت بودن او و ظالم بودن دشمنانش این کرامت را به او عطا فرمود. پی نوشت ها: 1. کهف (18) ، آیه 9. 2. الارشاد، شیخ مفید، ج 2، ص 116، کنگره شیخ مفید. 3. مقتل الحسین ، مقرم، ص 332. 4. شعراء (26) ، آیه 227. 5. مناقب، ابن شهراشوب ، ج 2 ، ص 188. 6. بقره(2) ، آیه 137. 7. اسرار الشهادة ، ص 488. 8. غافر (40) ، آیه 71. 9. شرح قصيدة ابيفراس ،ص 148. 10. خصائص سيوطي ، ج 2 ، ص 127. 11. مقتل العوالم ، ص 151. مرکز پاسخگویی به سؤالات دینی096400 ایتا 👇 http://eitaa.com/joinchat/3578658829C1f72395f25 تلگرام @besharat_ir

شيعتي مَهْما شَرِبْتُم ماءِ عَذْبٍ فاذكروني (شيعيان من! هنگامي كه آب گوارا نوشيديد، مرا ياد كنيد.) اَوْ سَمِعْتُم بِغَريبٍ اَوْ شَهيدٍ فَانْدُبُوني (و يا هنگامي كه از غريبي يا شهيدي خبري شنيديد، بر من ندبه كنيد.) منسوب به سیداالشهدا ایتا 👇 http://eitaa.com/joinchat/3578658829C1f72395f25 تلگرام @besharat_ir

شیعتی مهما شربت ماء عذب فاذکرونی برگرفته از: sefidsiah.ir

ورود نمادین کاروان اسرای کربلا به شام -کربلاییهای یزد ایتا 👇 http://eitaa.com/joinchat/3578658829C1f72395f25 تلگرام @besharat_ir

زینب زینب زینب ، کانون وفا زینب ایتا 👇 http://eitaa.com/joinchat/3578658829C1f72395f25 تلگرام @besharat_ir

آخرین قدم حامد زمانی ایتا 👇 http://eitaa.com/joinchat/3578658829C1f72395f25 تلگرام @besharat_ir

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم 🌹 اسارت افتخار زینب و رمز ماندگاری قیام عاشورا 🌹 🌟 پس از حادثه کربلا حضرت زینب (س)، حدود یک سال و شش ماه زندگی کرد. حضرت در کاروان اسیران، همراه دیگر بازماندگان قافله کربلا به کوفه و سپس به شام برده شد. اگر چه رهبری بازماندگان بر عهده امام سجاد بود، زینب کبری (س) نیز سرپرستی را برعهده داشت. ✨ سخنرانی قهرمانانه زینب (س) در کوفه، موجب دگرگونی افکار عمومی شد. وی در برابر نعره مستانه عبیدالله بن زیاد، آن گاه که به پیروزیش می‌نازید و می‌گفت: "کار خدا را با خاندانت چگونه دیدی؟!" با شهامت و شجاعت وصف ناپذیری گفت: جز زیبایی چیزی ندیده‌ام. شهادت برای آنان مقدر شده بود. آنان به سوی قربانگاه خویش رفتند به زودی خداوند آنان و تو را می‌آورد تا در پیشگاه خویش داوری کند». 💫 آن گاه که ابن زیاد دستور قتل امام سجاد را صادر کرد، زینب (س) با شهامت تمام، برادر زاده‌اش را در آغوش گرفت و گفت: اگر خواستی او را بکشی مرا هم بکش. به دنبال اعتراض زینب (س)، ابن زیاد از کشتن امام پشیمان شد. ☀️ کاروان آزادگان به دمشق رفت. در شام نیز زینب (س) توانست افکار عمومی را دگرگون نماید. جلسه‌ای یزید به عنوان پیروزی ترتیب داده بود و در حضور بازماندگان واقعه کربلا، سربریده حسین (ع) را در تشت نهاد و با چوب‌د‌ستی به صورتش می‌زد، زینب کبری (س) با سخنرانی خویش غرور یزید را در هم کوفت و او را از کرده خویش پشیمان کرد. سرانجام یزید مجبور شد کاروان را با احترام به مدینه برگرداند. 🌺 در مدینه نیز زینب (س)، پیام آور شهیدان، ساکت ننشست. او با فریادش مردم مدینه را بر ضد حکومت یزید شوراند. حاکم مدینه در پی تبعید حضرت زینب (س) برآمد. به نوشته برخی حضرت به شام سفر نمود و در همان جا درگذشت. برخی دیگر گفته‌اند: حضرت به مصر هجرت نمود و در تاریخ پانزدهم رجب سال 62 هجری درگذشت3،4". 3- لهوف، ص 218؛ مقرم،‌ مقتل الحسین، ص 324؛ ارشاد، ج2، ص 144. 4- ارشاد، ص 116 117؛ بحار الانوار، ج 45، ص 117. ایسنا ایتا 👇 http://eitaa.com/joinchat/3578658829C1f72395f25 تلگرام @besharat_ir

ورود کاروان اسرای کربلا به شام از جمله دردناک‌ترین برهه‌های زندگانی اهل بیت امام حسین(ع) دوران اسارت آن بزرگواران در شهر شام بود، آنان در دوران اسارت خود در شام سختی‌ها و مصایب فراوانی متحمل شدند که رنج آن کمتر از رنج میدان نبرد کربلا نبود. هم چنان که آمده است پس از ماجرای کربلا، شخصی از حضرت سجاد (ع) پرسید که دشوارترین مصیبت شما در کجا رخ داد؟ حضرت سه بار فرمود: «الشام! الشام! الشام!». این گفتار کوتاه به خوبی گویای عمق مصایب آنان در این سرزمین است. سید مصطفی موسوی اصل ایتا 👇 http://eitaa.com/joinchat/3578658829C1f72395f25 تلگرام @besharat_ir

#چرا_مختار_در_کربلا_نبود؟ مختار با لشکر خود، از راه شط به سوی کوفه در حرکت بود. در میانه راه شرطه های ابن زیاد راه را بر او بسته و خواستار تسلیم شدن او شدند. مختار با وساطت بن حریث، تنها به کوفه بازگشت. وقتی چشم ابن زیاد به مختار افتاد، عصای خود را محکم به صورت مختار کوبید، به طوری که از نـاحیه یک چشم صدمه دید. ابن زیاد کمی آرام گرفت و دستور داد مختار را به زندان افکنند.

امام حسین(ع) در دوران حکومت امیرالمؤمنین علی(ع) قسمت اول دوران نسبتاً کوتاه خلافت امیر مؤمنان علی(ع) همراه با وقایع و رخدادهای مهمی در تاریخ اسلام بوده است. در طول ایام خلافت امیرالمؤمنین علی(ع) که چهار سال و نه ماه به طول انجامید امام حسین(ع) به همراه برادر گرامی‌شان امام حسن(ع)، همواره همراه و یار و یاور پدر بزرگوارشان بوده و به مانند سربازی شجاع و جان برکف در صحنه‌های گوناگون سیاسی - اجتماعی عصر خلافت امیرالمؤمنین(ع) ایفای نقش نمودند. در مصادر تاریخی و روایی شیعه و سنی به بخشی از این حضورها اشاره شده است که از جمله این موارد می‌توان به حضور آنان در وقایع مهمی چون جنگ‌های جمل و صفین و نهروان اشاره داشت.[1] اولین موردی را که مورخان در کتب خود از حضور امام حسین(ع) در ایام خلافت امیرالمؤمنین(ع) بدان اشاره داشته‌اند، سخنرانی آن حضرت(ع) هنگام بیعت مردم با علی(ع) به عنوان خلیفه است. نقل شده علی(ع) هنگامی که به عنوان خلیفه جلوس کرد و مردم جهت بیعت با او در مسجد اجتماع کردند، عمامه پیامبر(ص) بر سر و ردای پیامبر(ص) بر دوش و کفش پیامبر(ص) به پا و شمشیر پیامبر(ص) بر دوش، به مسجد آمد. از منبر، بالا رفت و استوار بر آن نشست. سپس از فرزندانش حسن(ع) و حسین(ع) خواست تا به منبر بروند و به ایراد سخن بپردازند. پس از سخنرانی کوتاه امام حسن(ع)، امام حسین(ع) از منبر، بالارفت و پس از حمد و ثنای الهی و درود فرستادن بر پیامبر(ص)، فرمود: "ای مردم! از جدّم رسول خدا(ص) شنیدم که می‌فرمود: «علی(ع)، شهر هدایت است، پس هر کس به آن در آید، نجات می‌یابد و هر کس جا بماند، هلاک می‌شود." سپس از منبر پایین آمد و مورد استقبال گرم پدر قرار گرفت؛ علی(ع) به سوی او رفت و او را به سینه‌اش چسباند و وی را بوسید.[2] دومین موردی را که موجبات یاد امام حسین(ع) در ایام خلافت امیرالمؤمنین(ع) را در کتب مورخان فراهم آورده، حضور حضرت(ع) در جنگ جمل است.[3] در این جنگ امام حسین(ع) در کنار برادرانش امام حسن(ع) و محمد بن حنفیه و به همراه تنی چند از مهاجران و انصار سپاه امام علی(ع) را در حرکت به سوی بصره همراهی می‌کردند.[4] در این جنگ حسنین(ع) با شجاعت تمام پیش‌دستی کردند تا پرچم را به دست بگیرند؛ اما امام علی(ع) به جهت خوف از جان فرزندان پیامبر(ص) آنان را از این کار برحذر داشتند و پرچم را به دست محمد بن حنفیه دادند.[5] سپس به آنان فرمودند: «انما دفعت الرایه الی اخیکما و ترکتکما لمکانکما من رسول الله(ص)؛ بدرستی که پرچم را به دست برادرتان-محمد بن حنفیه- دادم و شما را از آن برحذر داشتم از این‌رو که شما دارای مقام ارجمندی در نزد رسول خدا(ص) هستید.»[6] در این جنگ امیرالمؤمنین(ع) پس از به صف کردن سپاه خود، فرماندهی جناح راست لشکر را به امام حسن(ع) و فرماندهی جناح چپ لشکر را به امام حسین(ع) سپرد.[7] منابع : [1]-ابن‌عبدالبر؛ الأستیعاب فی معرفة الأصحاب، تحقیق علی محمد البجاوی، بیروت، دارالجیل، چاپ اول، 1992، ج3، ص939 و العسقلانی، ابن‌حجر؛ الاصابه فی تمییز الصحابه، بیروت، دارالکتب العلمیه، چاپ اول، 1415، ج2، ص69. [2]-شیخ صدوق؛ التوحید، قم، جامعه مدرسین، چاپ اول، 1398ق، صص307-308؛ دیلمی، حسن بن ابی‌الحسن؛ ارشاد القلوب، قم، شریف رضی، 1412، ج2، ص376 و شیخ صدوق؛ الامالی، کتابخانه اسلامیه، 1362ش، صص344-345. [3]-البغدادی، ابن‌حبیب؛ المحبر، تحقیق ایلزه لیختن شتیتر، بیروت، دارالآفاق الجدیده، بی‌تا، ص293. [4]-ابن‌عبد البر، پیشین، ج3، ص939 و البغدادی، ابن‌حبیب؛ پیشین، ص292. [5]-الدینوری، ابن قتیبه؛ الامامه و السیاسه، تحقیق علی شیری، بیروت، دارالأضواء، چاپ اول، 1990، ج1، ص95؛ طبری، محمد بن جریر؛ تاریخ الامم و الملوک(تاریخ الطبری)، تحقیق محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت، دارالتراث، چاپ دوم، 1967، ج4، ص514؛ و البلاذری، احمد بن یحیی؛ انساب الاشراف، تحقیق محمد باقر محمودی، بیروت، اعلمی، چاپ اول، 1974، ج2، ص241. [6]-معتزلی، ابن ابی الحدید؛ شرح نهج البلاغه، قم، کتابخانه آیت الله مرعشی نجفی، 1404، ج9، ص111. [7]- شیخ مفید؛ الجمل، کنگره شیخ مفید، قم، 1413، ص348؛ خلیفه بن خیاط؛ تاریخ خلیفه بن خیاط، تحقیق فواز، بیروت، دارالکتب العلمیه، چاپ اول، 1995، ص111؛ ابن‌عساکر؛ تاریخ مدینه دمشق، بیروت، دارالفکر، 1415، ج14، ص187 و الذهبی؛ تاریخ الاسلام و وفیات المشاهیر و الأعلام، تحقیق عمر عبدالسلام تدمری، بیروت، دارالکتاب العربی، چاپ دوم، 1993، ج3، ص485؛ نویسنده سيد علي اكبر حسيني پژوهشکده باقرالعلوم ایتا 👇 http://eitaa.com/joinchat/3578658829C1f72395f25 تلگرام @besharat_ir