میگویند ڪه ابتداے صبـــح رزق بندگانت راتقسیم میڪنے میشود رزق من امـروز رفاقتے️ باشد از جنس شهـیدان... باعطـــر شهـادت... #ظهرتون_شھدایـے ‌ "شهــ گمنام ــیـد"

🌸🍃🌸🍃🌸 🍃🌸🍃🌸 🌸🍃🌸 🍃🌸 🌸 #32 اسنپ همیشه و همه جا در دسترسه از هرجا که هستید به راحتی اسنپ بگیرید هرجا که هستید اسن.. طاها بغض کرده نشست. هنوز هواپیمایش از روی تمام میز و صندلی ها پرواز نکرده بود، سفرش نیمه کاره بود. بعد از مدتی سکوت محضردار گفت: -مهریه چه قدر بنویسم؟ در یک آن همه سر بلند کردند و به محضردار نگاهی نمودند و بعد نگاه هومن و دختره به سمت آقای کمالی برگشت. آقای کمالی دستی به گردنش کشید، فکر این جایش را نکرده بود. دستش را به علامت نمی دونم در هوا تکان داد و حرفی نزد. محضردار که سکوت جمع را دید، گفت: -خانم فتحی مهریه تون چی هست؟ -هیچی! محضردار لبخندی زد و گفت: نمی شه که دخترم، حتما باید به مهری رو تعیین کنید. و صورتش را به سمت هومن چرخاند گفت: - آقای رستگار شما چی؟! چیزی در نظر دارید؟ هومن غافلگیر شده سری به اطراف تکان داد و زیر لب زمزمه کرد: -خانم فتحی تعیین مهر حق شماست، بفرمایید! | اسنپ همیشه و همه جا در دسترسه از هرجا که هستید به راحتی اسنپ بگیرید هرجا که هستید اسن.. کمی فکر کرد. مهر، چه مزخرف! مهر چی؟ کشک چی؟ تازه این پسر کلی لطف کرده بود که تن به این امر داده بود. فکر کردن در دم سخت بود. پول؟! نه درست نبود! گل؟! چرت بود، در این شرایط بچه بازی محض بود. نفسی کشید، امیدوار بود درست تصمیم گرفته باشد. -یک جلد کلام ا... به یک باره نفس آقای کمالی رها شد، نه او اشتباه نمی کرد می توانست به این دو جوان اعتماد کند. در خانواده های خوبی بزرگ شده بودند، ا بچه های خوبی بودند. تردید به خود راه نمی داد. محضر دار با تبسمی بر لب گفت: ر ا - آقای رستگار موافق هستید؟ هومن هم آرام بود، انگار آرام تر شده بود. ا و بله. خیلی خب پس شروع می کنیم. انشاا... به سلامتی و میمنت. با اجازه حاج آقا رضایی. و ادامه داد: -خانم ملیکا فتحی بنده وکیلم شما را با مهریه یک جلد کلام ا... به مدت یک ماه به عقد موقت آقای هومن رستگار در آورم؟ ملیکا به سرامیک های کف اتاق خیره شده بود به اندازه تمام دنیا بغض داشت. 🌸 🍃🌸 🌸🍃🌸 🍃🌸🍃🌸 🌸🍃🌸🍃🌸

🌸🍃🌸🍃🌸 🍃🌸🍃🌸 🌸🍃🌸 🍃🌸 🌸 #33 صیغه!! كلمه ای بود که عین یک پتک به مغزش ضربه می زد. چه قدر زشت. همیشه از این کلمه بدش می آمد. بوی شهوت می داد، بوی زیاده خواهی، ولی این بار حس می کرد باید بوی اجبار را هم به آن ها اضافه کند! به کجا رسیده بود؟ شوهرش چه رفیق نیمه راهی شده بود. چشمانش را بست، انگار آن روزها خیلی دور بودند، روزی که دست در دستش پای سفره ی سفید از آینه به چشم های منتظرش، شرمگین لبخند زد و با فشار دستش با حجب و حیای دخترانه بله گفت. با صدای طاها از آن رویای شیرین بیرون آمد و چشم باز کرد. حقیقت زشت این زندگی همچون سیلی به صورتش، بیوه بودنش را به یادش انداخت. یادش انداخت که یک زن است و مجبور به داشتن قیم، حامی. گاهی دلش می خواست اصلا زن نباشد، گاهی دلش می خواست... اصلا دلش چه می خواست؟ مدت ها بود هیچ چیز جز مردش را نمی خواست، مردی که انگار تنها او روی زمینی به این بزرگی زیادی بود. داشت کفر می گفت از فشار و سنگینی آن کلمه ی لعنتی لب به کفر باز کرده بود. زیر لب استغفرا غلیظی گفت و دوباره دل به دل هزار زخمش داد و باز زمزمه کرد: این تنها خواست دل مجروحش بود. قطره اشکی بی اراده به گونه اش چکید. لعنت به همه چیز، لعنت به این «. من مرد خودم را می خواهم« قانون مزخرف عربستان. نیازی به صبر کردن نبود، به دو بار رسیدن. جای لوس بازی نبود، حوصله این کارها را نداشت. در همان دفعه اول می بایست قال قضیه را می کند. با صدایی گرفته و لرزان، آهسته و بی رمق : اندوه صدایش به قدری واضح بود که تمام حاضرین دریافتش کردند. صدای محضردار دوباره طنین انداز شد. - آقای هومن رستگار از طرف شما هم وکیلم؟ صدای هومن بر عکس دختر محکم و بدون تردید بود: محضردار گفت: -مبارکه! خانم فتحی بفرمایید این جا رو امضا کنید. ملیکا برای امضا پیش رفت. نگاهش تار بود، اما ناچار انگشت محضردار را تعقیب می کرد و بی توجه به متن امضا می زد، خوشبختانه یکی دو امضا بیشتر نبود. نشست و به تعاقب آن هومن چند امضا زد. آقای کمالی و آقای رضایی هم به عنوان شاهد پیش رفتند. طاها تحمل ساکت نشستن را نداشت، نه دیگر بیش از این. پاهایش را محکم تكان تکان می داد. هواپیمایش را زمین انداخت، آهسته از صندلی پایین آمد به بهانه برداشتن هواپیما از کنار مادر جیم شد. 🌸 🍃🌸 🌸🍃🌸 🍃🌸🍃🌸 🌸🍃🌸🍃🌸

میگویند ڪه ابتداے صبـــح رزق بندگانت راتقسیم میڪنے میشود رزق من امـروز رفاقتے️ باشد از جنس شهـیدان... باعطـــر شهـادت... #ظهرتون_شھدایـے ‌ "شهــ گمنام ــیـد"

🌸🍃🌸🍃🌸 🍃🌸🍃🌸 🌸🍃🌸 🍃🌸 🌸 #34 آقای رضایی شروع به خواندن خطبه عقد کرد. همه ساکت بودند تنها صدا، صدای طاها کوچولو بود که حاضر بود همه مردم دنیا را با هواپیمایش | به سفر ببرد. حتی کاغذها و خود کارهای روی میز را که هر از چند گاهی سوار هواپیمایش می کرد و با اشتیاق دور اتاق می چرخاند. آقای رضایی نفسی تازه کرد و گفت: -مبارک باشه. و فقط هومن بود که زیر لب پاسخ داد: ممنون! جو سنگینی بود. حاج آقا رضایی یک مرتبه یاد چیزی افتاد. دست در جیبش کرد و دو شکلات بیرون کشید، همان هایی که طاها به زور برایش داده بود. خم شد و شکلات ها را اول به ملیکا و بعد به هومن تعارف کرد. و در مقابل كلمه مرسی ملیکا که قصد داشت این تعارف را رد کند، گفت: - دهنتون رو شیرین کنید، شگون داره! | با این حرف حاج آقا، آقای کمالی دستی به پیشانی اش زد و گفت: - آخ داشت یادم می رفت! ) و از کنار صندلی خود جعبه ای را برداشت و بازش کرد، جعبه شیرینی بود. محیط | به قدری غم داشت که اصلا فراموش کرده بود. جعبه را برداشت و به همه شیرینی گرفت. صدای آخ طاها به گوش رسید، پایش به پایه میز گیر کرده بود و به زمین افتاده بود. به هومن نزدیک تر بود، تا ملیکا برای بلند کردنش پیش بیاید، هومن از زمین بلندش کرد و به چشمان اشکی او خیره شد. در حالی که موهایش را کنار می زد، گفت:| چیزی نشد که. تازه بزرگ تر شدی، آقا تر شدی. مگه نه؟ | طاها بینیش را بالا کشید و سعی کرد گریه نکند، سرش را به علامت آره پایین و بالا کرد. هومن خاک لباسش را تکاند و بازوان کوچکش را گرفت و روی زانویش نشاند، ملیکا که نیم خیز شده بود دوباره نشست. آقای کمالی تشکری از جمع نمود و گفت: -خانم فتحی و آقای رستگار به لحظه بیایید باهاتون کار دارم. هر دو برخاستند. آقای کمالی از دفتر خارج شد و گفت: راستش می خواستم یه مطلبی رو بهتون بگم. این عقد به عقد کاملا شرعی و قانونیه، یعنی تمام حقوق و وظایفی که به زن و شوهر نسبت به هم دارند رو شما هم نسبت به هم دارید، به جز یک چیز ... و مستقیم به هو من نگاه کرد و گفت: به جز... و نفسش را با کلافگی فوت کرد. هومن سر بالا گرفت و خیلی جدی گفت: نمی فهمم چی می گید، مطمئن باشید. آقای کمالی باز نفس راحتی کشید و گفت: -البته عقد موقت درست مثل عقد دائم شامل تمام وظایف زناشویی می شه، مگر این که زوجه در این مورد شرط کرده باشه، که خانم فتحی هم به این شرط قبول کردند که تو انتظارات خاصی ازش نداشته باشی و من با توجه به شناختی که ازت داشتم از طرف تو بهش قول دادم و چون 🌸 🍃🌸 🌸🍃🌸 🍃🌸🍃🌸 🌸🍃🌸🍃🌸

🌸🍃🌸🍃🌸 🍃🌸🍃🌸 🌸🍃🌸 🍃🌸 🌸 #34 دیر کرده بودی نتونستم قبل از جاری شدن خطبه بهت بگم. هومن گفت: گفتم که اطمینان داشته باشید، قول می دم بهتون. -خوبه. پس من با اجازه تون دیگه می رم. شما دو تا اگه حرفی دارید، می تونید حالا به هم بگید. با رفتن آقای کمالی چند لحظه ای سکوت برقرار شد. هومن حرفی برای گفتن نداشت، به آرامی گفت: -اگه امری ندارید من مرخص شم ! این حرف را در حالی زد که سرش پایین بود و حرکت مختصری مبنی بر رفتن داشت. ملیکا همان طور که با سماجت به سرامیک ها خیره شده بود، گفت: - من خوب می دونم که شما تمایلی به این کار نداشتید. از این که قبول کردید که... دیگر چه؟! چه می بایست می گفت؟! نفسی کشید و گفت: به هر حال ممنونم از تون. پاسخ هو من سکوت بود. چند ثانیه. باز سکوت. و باز چند ثانیه دیگر. ملیکا کلافه شده بود، انتظار یک تعارف خشک و خالی را داشت. اصلا کاش | تشکر نمی کرد، ولی بی ادبی بود، به هر حال این مرد برای کمک به او آن جا بود. در حالی که گوشه لبش را از داخل گاز گرفته بود، سرش را | به آرامی بالا آورد، از نوک کفش هومن آهسته سر داد تا چشمانش. لبخند کم رنگی روی لبانش نشست، بالاخره موفق به زیارت چشمان دختر شد و صد البته صورتش. صورت سفیدی داشت، چشمانی به رنگ قهوه ای روشن، چیزی ما بين عسلی و قهوه ای، بور بود و بینی کوچک و لبان نه چندان پهنش به چهره اش می آمد. در کل اگر از غم چشمانش صرف نظر می کرد، دلنشین بود. از آن هایی که می شود گفت جذاب. سرانجام زبانش را در کام چرخاندن خواهش می کنم! اهل نگاه به نامحرم نبود، ولی نامحرم! بفرمایید برسونمتون! ملیکا با حرص جواب داد: -نخیر نیازی نیست! سپس با اجازتون. به سلامت. و از پله ها پایین رفت، کنار ماشین که ایستاد متوجه برگ جریمه شد، خب خلاف کرده بود. مبلغش را خواند و برگه را در جیبش قرار داد. هنوز سوار نشده بود که صدای طاها به گوشش رسید. -مامان، مامان من هواپیمای راستکی می خوام. این پرواز نمی کنه ! چرا می کنه! -نه پرواز نمی کنه! کو؟ ملیکا متوجه کیفش بود، دنبال چیزی می گشت، حواسش پیش پسر کوچولویش نبود. طاها هواپیمایش را با ژستی خاص پرتاب کرد تا شاید واقعا پرواز کند. هواپیما درست وسط خیابان فرود آمد، اوه اگر ماشینی از رویش رد می شد حتما خراب می شد، دوید تا اسباب بازیش را نجات دهد. ملیکا سر بلند کرد، کیف از دستش افتاد به طرف خیابان دوید. هو من هنوز سوار نشده بود، با دیدن این صحنه پیش رفت. قبل از این که طاها | وارد خیابان شود به آغوشش گرفت و با احتیاط به طرف هواپیمای کوچک رفت و قبل از این که ماشینی از رویش رد شود، برش داشت. مقابل ملیکا رسید که دستش را بر پیشانی اش نهاده بود و نفس نفس می زد، طاها را به آغوش مادر سپرد و تشر زدن - معلومه حواستون کجاست؟ ملیکا بی توجه به او طاها را لحظه ای به خود فشرد، بعد روی زمین قرارش داد: -مگه صد بار بهت نگفتم به طرف خیابون ندو، خطرناکه؟! طاها لب ورچید و گفت: فردا میگم چی گفت😁 🌸 🍃🌸 🌸🍃🌸 🍃🌸🍃🌸 🌸🍃🌸🍃🌸

اگر امروز ما در صحنه‌های پیڪار می‌رزمیم و پاسدار انقلابمان و پاسدار خون شهدا هستیم و اگر مشیت الهی براین قرار گرفته که به دست شما رزمندگان و ملت ایران، اسلام در جهان پیاده شود و زمینه ظهور حضرت امام زمان (عج) فراهم گردد، بواسطه عشق و محبت به امام حسین (ع) است. من تکلیف میکنم شما رزمندگان را به وظیفه عمل کردن و حسین‌وار زندگی کردن. 🌷شهید مهدی زین‌الدین🌷 ‌ "شهــ گمنام ــیـد"

🌸🍃🌸🍃🌸 🍃🌸🍃🌸 🌸🍃🌸 🍃🌸 🌸 #35 -مامان دیدی پرواز نکرد؟! | ملیکا عصبی تکانش داد و گفت: پرواز نکرد که نکرد باید بدویی تو خیابون؟! هومن صدایش کرد: -خانم فتحی؟ بفرمایید کیفتون! و با صدایی آهسته ولی محکم ادامه داد: ضمنا اون بچه است نمی فهمه، شما باید بیشتر حواستون رو جمع کنید. ملیکا کیف را از دستش گرفت، همین یکی را کم داشت که در این گیر و دار نصیحت بشنود. فقط اگر حق با او نبود خوب می دانست چه طور جوابش را بدهد، حالا بگذرد از این که اگر او نبود حال چه بلایی سر طاها می آمد! هومن دست طاها را گرفت و با خود به طرف ماشینش برد و در همان حال گفت: می رسونمتون. و قبل از این که اجازه عکس العملی بدهد او را سوار کرد. ملیکا عصبانی پیش رفت و گفت: یه بار هم بهتون گفتم که ... هو من اجازه ادامه حرفش را نداد و گفت: -بله فرمودید، ولی به نظر من نیاز هست. و محکم تر گفت: سوار شید لطفا.| ملیکا به تندی گفت: ببینید آقای رستگار بهتره حد و حدودتون رو بدونید؟ و دست طاها را گرفت و از ماشین پیاده کرد و با خود فکر کرد اگر تا خانه مجبور شود پیاده رود می رود ولی سوار ماشین او نمی شود. مرد پرو، خجالت نمی کشد به او تحكم هم می کند، فکر کرده چه کاره هست؟! و بدون این که برگردد و به چهره او بنگرد، راه افتاد. خانم » : و پوزخندی زد. خیلی دلش می خواست مقابلش بایستد و بگوید «. حد و حدود » : هومن دور شدنش را می نگریست، زیر لب زمزمه کرد ولی این دختری که دید اگر این حرف را می شنید قیامت به پا می کرد. خنده ای عصبی کرد، خوب به «! محترم فعلا که اجازه شما دست منه 🌸 🍃🌸 🌸🍃🌸 🍃🌸🍃🌸 🌸🍃🌸🍃🌸

🌸🍃🌸🍃🌸 🍃🌸🍃🌸 🌸🍃🌸 🍃🌸 🌸 خاطر داشت چه قدر با مادرش درباره ازدواج های سنتی بحث می کرد و خواستگاری رفتن و پسندیدن را نادرست می دانست، اما حالا چه؟ مثل عهد بوق با کسی محرم شده بود و بعد موفق به دیدنش گردیده بود. عجب چیزی! راست گفته اند مار از پونه بدش میاد، شده بود جریان او. هر چند موقت، هر چند برای دلیلی خاص. ولی به هر حال در قوانین شرع فرمالیته معنی نداشت! به راهی که او رفته بود می نگریست *** چشم از راهی که او رفته بود برداشت و تلفن عرفان را جواب داد، بعد از بهره مند شدن از الفاظ گران قدر دوستش، ماشین را روشن کرد. خوشحال بود از این که دوباره شیدا را می بیند، احساسی در وجودش می گفت که او حتما فردا برای تعویض پانسمان خواهد آمد. آن روز در بخش اورژانس بود، کمی بی خواب می نمود، شب درست و حسابی نخوابیده بود، ساعت تندتر از چیزی که فکر می کرد، می گذشت. اگر نمی آمد چه؟! خب نیاید. ولی نه ای کاش بیاید. علی رغم کارهایش یک چشمش به در ورودی بود، ساعت شش بود، زیادی دیر نبود؟ نمی فهمید چه مرگش شده؟! حدود ساعت شش و نیم بود که بالاخره رسید، به محض ورود متوجه اش شد، سرش را گرم بیماری کرد؟ صدای سلامش لبخندی به لبش آورد، این طوری بهتر بود، سر برگرداند: -سلام، حالتون چطوره؟ متشکرم. انگار کمی دیر کردم، ببخشید. خواهش می کنم. بفرمایید. با شیدا همگام شد و پیش یکی از پرستارها برد: -خانوم ضیایی پانسمان دست ایشون باید عوض بشه، اما قبل از پانسمان صدام کنید باید وضعیت زخمشون رو ببینم. و بعد به شیدا اشاره کرد: بفرمایید خانوم کریمی، اگه کاری داشتید همین دور و ور هستم. ضیایی به او نزدیک شد و آهسته پرسید: می شناسیدشون؟! 🌸 🍃🌸 🌸🍃🌸 🍃🌸🍃🌸 🌸🍃🌸🍃🌸

آن ها چفیه بستند تا بسیجی وار بجنگند من چادر می پوشم تا زهرایی زندگی کنم! آن ها چفیه را خیس می کردند تا نفس.​ هایشان”آلوده شیمیایی” نشود من چادر می پوشم تا از”نفس های آلوده”دور بمانم! “بانو چادرت را بتکان قصد تیمم داری ‌ "شهــ گمنام ــیـد"

✍سردار قاسم سلیمانی : مهم ترین جاذبه‌ای که این جوان ها را به سمت خود می‌کشاند، جاذبه‌ی شهادت است. جاذبه‌ی شهادت یعنی حیات ابدی. یعنی همین که امام فرمودند: ما از درک مقام شهدا عاجزیم همین بس که آنها عند ربهم یرزقون اند، که پای همه می‌لنگد در تفسیر و تحلیل و فهم این آیه. اشتیاق به شهادت جاذبه‌ی کوچکی نیست. این تیزهوشی میخواهد، این یک عامل بزرگ و جذاب است مثل یک مدار مغناطیسی عظیم است. انسان های مستعد را به سمت خود می‌کشد این کاری به فرمان حکومتی ندارد. راه را هم ببندند، راه پیدا می‌کنند ‌ "شهــ گمنام ــیـد"

⭕️به من دست نزن نامرد! ‼️جیغ النازشاکردوست بین طرفداراش ، وقتی یه مرد به اندامش دست میزنه! 🔺وقتی میگیم فرهنگ حجاب و عفت یک موضوع اجتماعی و برای حفاظت از خود خانم هاست از چه چیزی حرف می‌زنیم ؟/بسیج رسانه ‌ "شهــ گمنام ــیـد"

تاوان یا تقاص اسمش را هرچی دوست داری بزار! من فقط میدانم خدا از اشک های هیچکس نمیگذرد ‌ "شهــ گمنام ــیـد"

☘گفتند شهیدگمنامِ.. پلاڪ نداشت؛ اصلاهیچ نشونه اے نداشت امیدواربودم روے زیرپیراهنش اسمش رونوشته باشه… نوشته بود: « اگر براے خـداست، بگذار گمنـام بمانـم » ‌ "شهــ گمنام ــیـد"

❤️ #شهید_محمد_ابراهیم_همت ❤️ وقتی مریض می شدیم ، چه قدر بالای سرمان گریه می ڪرد ، می گفتم حالا از این مریضی نمی میرم ڪه ! انقدر گریه می ڪرد آدم خجالت می ڪشید زنده بماند . ‌ "شهــ گمنام ــیـد"

🌸داستان تحول دوستی🌸 سلام برعزیزان دلم وخواهران باایمانم نماز وروزه هاتو قبول درگاه حق ان شاءالله امیدوارم هرجای ایران هستید سلامت وشاد وموفق باشین خب منم تحولم رو براتون تعریف کنم من متولد1384هستم ازاول ازکودکی علاقه ی خاصی به سوره هایی مثل ناس وحمد و...داشتم عادت داشتم قبل خواب با مامان بزرگم بخونمشون. من متحول شدنم رو برای مونا جون تعریف کردم که چطوری باخواست خدا وکمک اقا صاحب الزمان وبا کانال مونا جون متحول شدم ولی اون قصه ی من مربوط به حجابمه هرچی که هست توش یه حکمتیه من شاگرد ممتازم معدلمم ازهفتم تا الان که نهمم20بوده خداروشکر سال قبل نمیدونم چیشد که استرس عجیبی وجودمو فرا گرفت ترس برم داشت که خدایی نکرده امتحانامو خراب کنم نذر کردم30روز روزه بگیرم البته نتونستم شرمنده ام اگه عمری باشه جبران میکنم وحتما میگیرم من آخرین روز رجب خیلی خوب یادمه تصمیمم روگرفتم وعزمم رو جزم کردم که برای همیشه نمازم روبخونم وتا الان که یه سال شده دارم میخونم خداروشکر اونم اول وقت گاهی متاسفانه نمیدونم برای درس خوندن زیاده یا کار با گوشی وخستگی هس نماز صبحم قضا میشه امیدوارم خدا ببخشه هممون رو ،این از تحولم برای نماز خوندن یواش یواش بعد اینکه نماز خوندم شروع شد تسبیح وذکر صلواتمم شروع شد وتسبیح در دست گرفتنم باعث شد یه چن باری بهم بگن شیخ اولا ناراحت میشدم ولی الان عادت کردم قبلا فقط ماه محرم ها اونم عاشورا وتاسوعا چادر سر میکردم اما بعد اینکه تو ماه رجب که عضو ابن کانال شدم یهو یه حسی بهم گفت تو تاابد چادر باید سرکنی نه فقط محرم بلکه همیشه اول دو دل بودم اما بعد اینکه کلیپ ها ی زیادی رو درباره چادر وحجاب گوش دادم نظرم به کل عوض شد والان محجبه ام وخیلی هم دوسش دارم گاهی وقتی کلیپ درمورد حجاب میبینم در آغوش میکشمش وگریه میکنم واز خدا میخوام اگه خواست حجاب رو ازم بگیره جونمم همون لحظه بگیره قبل چادرم اثلا ارایش نمیکردم مانتویی بودم ولی نمیدونم چرا ارامش نداشتم ولی الان باچتدرم ارامش دارم مامانم میگفت باید امروزی باشی شیک بپوشی برای اولین لار که سرم کردم بهم گفت شیخ😔دلم شکست وقتی یاد اون لحظه میفتم تازه میفهمم چقدر اقا از بی حجابیه ما دلشون شکسته امیدوارم خدابگذره ازگناهانمون واقا که همیشه برای ما پدری مهربون بودن ماروببخشن ازخدا میخوام فقط تو ظهور اقا تعجیل کنه ومارو جز اون313یارش قرار بده جلوی پدرمون مهدی ومادرمون زهرا وعمه مون زینب واربابمون حسین وبه ویژه در هنگام حساب رسی ودرمقابل خودش سرافکنده نکنه وزندگی مون رو با شهادت به پایان برسونه ارزوی سعادت روبراتون دارم وخوشحالم خواهران خوبی مثل شما دارم دعاکنید شهید بشیم وهرچه گناه دیگه ای روانجام میدیم دیگه ندیم یادتون باشه اگه بدترین هم باشیم خدا هیچ وقت مارو از یاد نمیبره دختر شیعه😎 ‌ "شهــ گمنام ــیـد"

🌸از #لاک جیغ تا #خدا🌸 🥺روایتی بسیار زیبا🥺 🦋پیشنهاد دانلود 🦋 🌷هرشب میزارم یک داستان 🌷 "شهــ گمنام ــیـد"

از علامه طباطبائي سؤال شد ، چه كنيم امام رضا علیه السلام به ما توجه كند ؟! فرمودند : در بين راه تا حرم بگويد بحق فاطمه ، بحق فاطمه #علامه_سيدمحمدحسين_طباطبايي_رحمةالله_عليه ‌ "شهــ گمنام ــیـد"

🌸🍃🌸🍃🌸 🍃🌸🍃🌸 🌸🍃🌸 🍃🌸 🌸 شیدا نیم خندی زد و گفت: - بله. از این که توضیح بیشتری دریافت نکرده بود ناراحت به نظر می رسید. صدای آخ شیدا موجب گردید هومن به سمت آن ها حرکت کند. چی شد؟! شیدا ابروهایش را از درد در هم کشیده بود. ضیایی توضیح داد: گاز استریل به زخمشون چسبیده، کندنش دردناکه! | هومن گفت: تخب کمی بیشتر حوصله به خرج بدید! ا و با این حرف یک صندلی جلو کشید و مقابل شیدا نشست. قیچی را برداشت و با احتیاط اطراف گاز استریل را تا آن جایی که امکان داشت برید و بعد از لایه های آن کم کرد، سپس مقدار زیادی بتادین روی گاز ریخت. در حالی که سرش را بالا می گرفت گفت: چند لحظه صبر کنید، گاز استریل که خیس بشه راحت جدا می شه . شیدا با قدردانی نگاهش کرد. هومن از فرصت استفاده کرد و پرسید: -دانشجو هستید؟ شیدا گفت: -نه تموم کردم. هومن ابروهایش را بالا انداخت و گفت: -بهتون نمیاد. شیدا لبخندی زد: -کاردانی کامپیوتر خوندم، همش دو سال بود دیگه. - قصد ادامه ندارید؟! نمی دونم، شاید هم ادامه دادم. هومن در یک لحظه کوتاه گاز را با سرعت کشید. شیدا فرصت داد زدن نداشت، هر چند آن چنان دردی هم نکرد. زخم را به دقت بررسی کرد، | چیز زیاد مهمی نبود می شد بازش گذاشت، ولی در آن صورت شاید... -الان پانسمانش می کنم ولی پس فردا که اومدید نیازی به پانسمان مجدد نخواهد داشت. - اوهوم، اگه خودم بازش کنم دیگه نیازی به مراجعه دوباره نیست. اوف فکر این جایش را نکرده بود. نوک کفشش را به زمین کوبید و در حین پانسمان مجدد بدون این که چشمش را بلند کند، گفت: بله، البته اگه خودتون بتونید! | شیدا زیر چشمی نگاهش کرد و گفت: شاید هم اومدم. 🌸 🍃🌸 🌸🍃🌸 🍃🌸🍃🌸 🌸🍃🌸🍃🌸

🌸🍃🌸🍃🌸 🍃🌸🍃🌸 🌸🍃🌸 🍃🌸 🌸 کارش به اتمام رسیده بود. شیدا ضمن تشکر گفت: - استی گویا پای نیاز خوب نشده خیلی اذیتش می کنه، فکر می کنید لازمه درباره بره دکتر؟! -گفتید عکس از پاش گرفته بودند دیگه، نه؟! -در این صورت چندان نیازی به مراجعه حضوری نداره. به هر حال ضرب دیده و یه چند روزی درد خواهد داشت، با این همه می شه با پماد یا قرص مسکن دردش رو قابل تحمل تر کرد. ببخشید، می تونم شماره تون رو بهش بدم؟! هومن نگاه خیره ای به او کرد و گفت: -مگه شماره ی منو دارید؟ شیدا لبخندی زد و گفت: نه، ندارم . این یعنی خیلی محترمانه شماره تون رو بدید! بسیار خب، تو گوشیتون سیوش می کنید؟! -بله، بفرمایید؟ -یادداشت کنید ... هومن نفس عمیقی کشید. به چیزی می اندیشید. دیشب بحث داغی در منزل داشتند، آن هم درباره دختر یکی از دوستان پدر، یک بچه، بچه ای که تازه می خواست دیپلم بگیرد. واقعا پدر و مادرش چه فکری کرده بودند؟ می خواست بچه داری کند! چه قدر سلیقه آن ها با سلیقه او تفاوت داشت. او دختری امروزی می خواست، امروزی؟! خودش نیز تعریف کاملی از امروزی نداشت. امروزی یعنی... یعنی چه؟ یعنی کسی که در اجتماع باشد، تحصیل کرده باشد، به خودش نیز برسد! و... و... و... و یک چیز مهم تر؛ می خواست دوستش داشته باشد، از عشق بعد از ازدواج این طور حرف ها حالش به هم می خورد. اصلا مگر ممکن بود؟! اگر این عشق ایجاد نمی شد چه؟! طلاق ؟! نه بابا مگر مغز خر خورده بود؟! یا ما برایت انتخاب می کنیم، یا خودت کسی را معرفی » : عوض این کارها اول عاشق می شد، بعد ازدواج می کرد دیگر! مادر اولتیماتوم داده بود انگار دیگر در آن خانه زیادی شده بود. زود باید تکلیفش مشخص می شد، البته خودش هم بدش نمی آمد ازدواج کند! چرا که نه؟! حالا «! كن که آن ها اصرار دارند، چه ایرادی دارد؟! نگاهش به آرامی روی دست چپ شیدا چرخید، انگشتری در کار نبود! چه خوب! حالا که قرار است کسی را معرفی کند، خب این دختر خوشگل که هست، اجتماعی هم هست، تحصیل کرده هم حالا می شود گفت تحصیلات هم دارد 🌸 🍃🌸 🌸🍃🌸 🍃🌸🍃🌸 🌸🍃🌸🍃🌸

🌸از #لاک_جیغ تا #خدا 🌸 🦋داستان تحول خانم مریم دوستی نیا🦋 ‌ 🦋 هرشب یه داستان🦋 "شهــ گمنام ــیـد"

امیرالمؤمنین #امام_علی علیه‌السلام: 💠 الغَفلَةُ أضَرُّ الأعداءِ ❇️ غفلت، زيانبارترين دشمن است. 📚 غررالحكم، حدیث ۴۷۲ ‌ "شهــ گمنام ــیـد"

🔺عملیات رزمندگان فاطمیون در تاریکی شب 🔺برشی از مستند جنگ دوربین‌من ‌ "شهــ گمنام ــیـد"

🌺🌸🍃 به یاد #حاج_قاسم و سربازانش در #جبهه_مدافعان_حرم ‌ "شهــ گمنام ــیـد"

#بیاد_شهدا؛ 🔹شب قبل از #شهادت بابڪ بود. یه ماشین مهمات تحویل من بود. من هم قسمت موشکی بودم و هم نیروی آزاد ادوات. اون شب هوا واقعاً سرد بود. بابڪ اومد پیش من گفت: علی جان توی چادر جا نیست من بخوابم. پتو هم نیست.گفتم: تو همش از غافله عقبی. بیا پیش من، گفتم: بیا این پتو؛ اینم سوءیچ .... برو جلو ماشین بخواب، من عقب می‌خوابم. ساعت ۳ شب من بلند شدم رفتم بیرون. 🔰دیدم پتو رو انداخته رو دوش خودش داره نماز می‌خونه... وقتی میگم ساعت ۳ صبح . یعنی خدا شاهده اینقدر هوا ❄️سرده نمی‌تونی از پتو بیای بیرون!! گفتم: بابڪ با اینکارا #شهید نمیشی پسر.. حرفی نزد، منم رفتم خوابیدم.‌‌صبح نیم ساعت زودتر از من رفت خط و همون روز شهید شد. 🌷#شهید_بابک_نوری 💞🍀💞🍀💞🍀💞🍀💞🍀 ‌ "شهــ گمنام ــیـد"

#شَھید‌ابرٰاهیم‌هٰادےٓ 🌱 گمنامۍ صفت یارآن خداست ...! ‌ "شهــ گمنام ــیـد"

🌸🍃🌸🍃🌸 🍃🌸🍃🌸 🌸🍃🌸 🍃🌸 🌸 شاید ادامه هم دهد. ولی زیاد نمی شناسدش خب فرصت برای شناخت زیاد است! مهم این است که از او خوشش می آید! چه مغزی دارد انسان در عرض ده بیست ثانیه این همه فکر، تبارک ا.... به هر حال باید از جایی شروع کند، یک آشنایی. رو به شیدا گفت: اگه ممکنه شما هم به تک زنگ بزنید. مکثی کرد و ادامه داد: البته منظورم این بود که من هم می تونم شمارتون رو داشته باشم؟ -امم، بله خواهش می کنم. فصل چهارم صبح همه قبل از او بیدار شده بودند. بیرون حسابی سر و صدا بود. پتو را تا سرش کشاند تا بلکه نیم ساعتی بیشتر بخوابد. امان از دست این خانواده! روز پیش تا دیر وقت در بیمارستان بود. با سماجت به رختخوابش چسبیده بود. - هومن بیدار شو دیگه دیرت می شه ! . این صدای مادر بود که برای بار چندم به گوش می رسید. ای خدا مگر او بچه بود و می خواست به مدرسه برود؟ ناسلامتی مردی بود برای خودش! نخیر دست بردار نبودند که این بار در اتاق باز شد و صدای مادر متعاقب آن به گوشش نشست. -هومن پاشو، چه خبرته این همه می خوابی؟! از دست تو. زود باش دیر شد، ما دیگه داریم حرکت می کنیم ها! لبخندی به چهره اش نشست. نیم خیز شد و گفت: خب به سلامت، کجا تشریف می برید؟! | مادر با اخم گفت: بين حالا وقت مسخره بازیه، داریم می ریم فرودگاه ! چه خوب! سلام منو هم برسونید! | و با این حرف دوباره سرش را روی بالش گذاشت. مادر پتو را از رویش پایین کشید و گفت: واقعا که، هو من پاشو دیگه دیر شد. هومن برخاست و نشست. -مادر من این ساعت رو می بینید؟ ناسلامتی زنگ گذاشتم تا به موقع بیدار بشم، وقتم رو تنظیم کردم مثلا! آخه شما کار و زندگی ندارید؟ حالا دو ساعت تمامه که منو صدا می کنید. من که دیروز گفتم نیازی نیست بیایید فرودگاه، به آژانس می گیرم میرم. این همه دنگ و فنگ نمی خواد 🌸 🍃🌸 🌸🍃🌸 🍃🌸🍃🌸 🌸🍃🌸🍃🌸