مادران و پدران آگاه (۴۴) حقوق فرزندان آنچه والدین باید بدانند و نسبت به فرزندان خود انجام دهند: ادامه سخن در مورد «پرورش حيا»: با توجه به رهنمودهاى پيشوايان دين، شايسته است ، والدين گرامى فرزندان دختر و پسر را در اين مورد راهنمائى بيشترى نموده به ويژه به آيات سوره نور آنان را توجه دهند، كه حاوى زيباترين پيام هاى عفت و حياء براى مسلمانان است. آن جا كه مى فرمايد: قل للمؤ منين يغضوا من اءبصار هم و يحفظوا فروجهم ذلك اءزكى لهم ان الله خبير بما يصنعون یعنی: به مؤ منان بگو چشمهاى خود را (از نگاه به نامحرمان) فرو گيرند، و عفاف خود را حفظ كنند؛ اين براى آنان پاكيزه تر است؛ خداوند از آنچه انجام مى دهيد آگاه است! و قل للمؤ منات يغضضن من اءبصر هن و يحفظن فرو جهن و لا يبدين زينتهن الا ما ظهر منها و ليضربن بخمر هن على جيو بهن و لا يبدين زينتهن الا لبعو لتهن اءو آبائهن اءو آباه بعو لتهن اءو اءبنائهن اءو اءبناء بعو لتهن اءو اخوانهن اءو بنى اخوانهن اءو بنى اءخواتهن اءو نسائهن اءو ما ملكت اءيمانهن اءو التبعين غير اءولى الاربة من الرجال اءو الطفل الذين لم يظهروا على عورات النساء و لا يضربن باءرجلهن ليعلم ما يخفين من زينتهن و توبوا الى الله جميعا اءيها المؤ منون لعلكم تفلحون و به زنان با ايمان بگو! چشمهاى خود را (از نگاه هوس آلود) فرو گيرند، و دامان خويش را حفظ كنند و زينت خود را جز آن مقدار كه نمايان است آشكار ننمايند و (اطراف) روسرى هاى خود را بر سينه خود افكنند (تا گردن و سينه با آن پوشانده شود)، و زينت خود را آشكار نسازند مگر براى شوهرانشان، يا پدرانشان، يا پدر شوهرانشان، يا پسرانشان، يا پسران همسرانشان، يا برادرانشان، يا پسران برادرشان، يا پسران خواهرانشان، يا زنان هم كيششان، يا بردگانشان، يا افراد سفيه كه تمايلى به زن ندارند، يا كودكانى كه از امور جنسى مربوط به زنان آگاه نيستند؛ و هنگام راه رفتن پاهاى خود را به زمين نزنند تا زينت پنهانيشان دانسته شود (و صداى خلخال كه بر پا دارند به گوش رسد). و همگى بسوى خدا بازگرديد اى مؤ منان، تا رستگار شويد! لازم به ذكر است كه پرورش خصلت حياء در فرزندان به معناى رعايت مرزهاى الهى و پاكدامنى است و اين با كم روئى كاملا متفاوت است. كم روئى و خجالتى بودن در فرهنگ حياتبخش اسلام امرى مذموم و ناپسند است. رسول خدا صلى الله عليه و آله حيا را به بخش پسنديده و ناپسند تقسيم مى كند و مى فرمايد: الحياء حياء ان حياء عقل و حياء حمق فحياء العقل هو العلم و حياء الحمق هو الجهل یعنی: حياء دو گونه است: حياء عقل و حياء حماقت. حياء عقل، علم است و حياء حماقت، نادانى. امام صادق عليه السلام نيز در مورد حياء ناپسند كه همان كم رويى است فرمود: من رق وجهه رق علمه یعنی: كسى كه كم رو باشد بى مايه و كم دانش خواهد بود. زیرا كه چنين آدمى از پرسيدن مشكلات علمى خود، شرم مى كند و سؤال هايش بى پاسخ مى ماند. @amn_org

با لمس آدرسهای زیر عضو کانالهای ما در تلگرام و ایتا شوید: تفسیر قرآن: @alquran_ir نهج البلاغه: @nahj_ir صحیفه سجادیه: @sahifeh_ir اخلاق، اوج نیاز @nyaz_ir عرفان، اوج ناز @nazz_ir خانواده امن در ایتا @amn_org بیداری در ایتا @bidary_ir مدیریت: @bidaryir

برگی زرین از #چهل_حدیث امام خمینی(۱۴۴) ‏‏فصل در ارکان توبه ‏ ‏‏بدان که از برای توبه کامله ارکان و شرایطی است که تا آنها محقق نشود، توبه صحیحه حاصل نشود. و ما به ذکر عمده آنها که لازم است می پردازیم.‏ ‏‏یکی از آنها، که رکن رکین اوست، ندامت و پشیمانی است از گناهان و تقصیرات گذشته، و دیگر، عزم بر برگشت ننمودن بر آن است همیشه. و این دو در حقیقت محقق اصل حقیقت توبه و به منزله مقومات ذاتیه آن است. و عمده در این باب تحصیل این مقام و تحقق به این حقیقت است. و آن، چنان صورت پذیرد که انسان متذکر تأثیر معاصی در روح و تبعات آن در عالم برزخ و قیامت بشود از وجه معقول و منقول. چنانچه پیش اصحاب معرفت مبرهن و در اخبار اهل بیت عصمت، علیهم السلام، وارد است که از برای معاصی در عالم برزخ و قیامت صورتهایی است به مناسبت آنها، که در آن عالم دارای حیات و اراده هستند و انسان را از روی شعور و اراده عذاب و آزار می نمایند، چنانچه آتش جهنم نیز از روی شعور و اراده انسان را می سوزاند، زیرا که آن نشئه نشئه حیات است. پس، در آن عالم صورتهایی نتیجه اعمال حسنه یا قبیحه ماست که با ما محشور می گردد. و در احادیث شریفه و قرآن کریم تصریحا و تلویحا ذکر این مطلب بسیار شده، و مطابق است با مسلک حکمای اشراق و ذوق و مشاهدات اهل سلوک و عرفان. و همین طور از برای هر معصیتی در روح اثری حاصل شود، که آن را در احادیث شریفه به «نقطه سودا‎‏» تعبیر فرمودند، و آن کدورتی است که در قلب و روح پیدا شود و کم کم افزون می شود و انسان را منتهی می کند به کفر و زندقه و به شقاوت ابدی می رساند، پس، انسان عاقل اگر تنبه بر این معانی پیدا کرد، و به فرموده های انبیا و اولیا، علیهم السلام، و عرفا و حکما و علما، رضوان الله علیهم، به قدر قول [یک ] نفر طبیب معالج اعتنا کرد، لا بد از معاصی پرهیز می کند و گرد آنها نمی گردد. و اگر خدای نخواسته مبتلا شد، بزودی از آن منزجر می شود و پشیمان می گردد، و صورت ندامت در قلبش ظاهر می شود. و نتیجه این پشیمانی و ندامت خیلی بزرگ است. و آثار آن خیلی نیکو است، و عزم بر ترک مخالفت و معصیت بر اثر ندامت ‏‎‏حاصل شود. و همین که این دو رکن توبه حاصل شد، کار سالک طریق آخرت آسان شود و توفیقات الهیه شامل حال او شود، و به حسب نصّ آیه شریفه : نّ الله یحبّ التّوابین.‏‎ و این روایت شریفه محبوب حق تعالی شود اگر در این توبه خالص باشد.‏ @nyaz_ir

برگی زرین از #چهل_حدیث امام خمینی(۱۴۴) ‏‏فصل در ارکان توبه ‏ ‏‏بدان که از برای توبه کامله ارکان و شرایطی است که تا آنها محقق نشود، توبه صحیحه حاصل نشود. و ما به ذکر عمده آنها که لازم است می پردازیم.‏ ‏‏یکی از آنها، که رکن رکین اوست، ندامت و پشیمانی است از گناهان و تقصیرات گذشته، و دیگر، عزم بر برگشت ننمودن بر آن است همیشه. و این دو در حقیقت محقق اصل حقیقت توبه و به منزله مقومات ذاتیه آن است. و عمده در این باب تحصیل این مقام و تحقق به این حقیقت است. و آن، چنان صورت پذیرد که انسان متذکر تأثیر معاصی در روح و تبعات آن در عالم برزخ و قیامت بشود از وجه معقول و منقول. چنانچه پیش اصحاب معرفت مبرهن و در اخبار اهل بیت عصمت، علیهم السلام، وارد است که از برای معاصی در عالم برزخ و قیامت صورتهایی است به مناسبت آنها، که در آن عالم دارای حیات و اراده هستند و انسان را از روی شعور و اراده عذاب و آزار می نمایند، چنانچه آتش جهنم نیز از روی شعور و اراده انسان را می سوزاند، زیرا که آن نشئه نشئه حیات است. پس، در آن عالم صورتهایی نتیجه اعمال حسنه یا قبیحه ماست که با ما محشور می گردد. و در احادیث شریفه و قرآن کریم تصریحا و تلویحا ذکر این مطلب بسیار شده، و مطابق است با مسلک حکمای اشراق و ذوق و مشاهدات اهل سلوک و عرفان. و همین طور از برای هر معصیتی در روح اثری حاصل شود، که آن را در احادیث شریفه به «نقطه سودا‎‏» تعبیر فرمودند، و آن کدورتی است که در قلب و روح پیدا شود و کم کم افزون می شود و انسان را منتهی می کند به کفر و زندقه و به شقاوت ابدی می رساند، پس، انسان عاقل اگر تنبه بر این معانی پیدا کرد، و به فرموده های انبیا و اولیا، علیهم السلام، و عرفا و حکما و علما، رضوان الله علیهم، به قدر قول [یک ] نفر طبیب معالج اعتنا کرد، لا بد از معاصی پرهیز می کند و گرد آنها نمی گردد. و اگر خدای نخواسته مبتلا شد، بزودی از آن منزجر می شود و پشیمان می گردد، و صورت ندامت در قلبش ظاهر می شود. و نتیجه این پشیمانی و ندامت خیلی بزرگ است. و آثار آن خیلی نیکو است، و عزم بر ترک مخالفت و معصیت بر اثر ندامت ‏‎‏حاصل شود. و همین که این دو رکن توبه حاصل شد، کار سالک طریق آخرت آسان شود و توفیقات الهیه شامل حال او شود، و به حسب نصّ آیه شریفه : نّ الله یحبّ التّوابین.‏‎ و این روایت شریفه محبوب حق تعالی شود اگر در این توبه خالص باشد.‏ @nyaz_ir

#سبک_زندگی را از #نهج_البلاغه بیاموزیم (۲۵۳) وقال علیه السلام:الثَّنَاءُ بِأَكْثَرَ مِنَ الاِسْتِحْقَاقِ مَلَقٌ، وَالتَّقْصِيرُ عَنِ الاِسْتِحْقَاقِ عِيٌّ أَوْ حَسَدٌ.  حکمت ۳۴۷ نهج البلاغه امام علیه السلام فرمود : مدح و ستايشِ بيش از حدّ استحقاق، تملّق است و كمتر از استحقاق، عجز ودرماندگى و يا حسد است. بخش اول: حدّ مدح و ستايش امام علیه السلام در اين گفتار حكيمانه به مطلب مهمى درباره افراط و تفريط در ستايش افراد اشاره كرده، مىفرمايد: «مدح و ستايشِ بيش از حدّ استحقاق، تملق است و كمتر از استحقاق، عجز و درماندگى و يا حسد است»؛ (الثَّنَاءُ بِأَكْثَرَ مِنَ آلاِسْتِحْقَاقِ مَلَقٌ، وَالتَّقْصِيرُ عَنِ آلاِسْتِحْقَاقِ عِيٌّ أَوْ حَسَدٌ). شك نيست كه مدح و ستايش در حد اعتدال، كارى است بسيار پسنديده، زيرا از يكسو سبب تشويق شخصى مىشود كه كارى در خور ستايش انجام داده و يا فضيلتى ازنظر اوصاف انسانى دارد، و احساس مىكند كه افراد، قدردانِ كارها و صفات او هستند و همين امر او را در ادامه راه دلگرم مى سازد، به گونه اى كه مشكلات را به راحتى تحمل مى كند. از سوى ديگر هنگامى كه ديگران ببينند افراد نيكوكار و يا كسانى كه موصوف به صفات انسانى هستند مورد مدح و ستايش قرار مىگيرند، آنها نيز تشويق مى شوند و همين امر سبب گسترش كارهاى نيك و صفات نيك در جامعه مى شود. به همين دليل در هر عصر و زمان به خصوص در عصر ما برنامه هايى براى بزرگداشت افراد و دادن جوايز به آنها در حضور جمعى از شخصيتها برپا مى شود و بهترين ها را ستايش و تشويق مى كنند تا درسى براى همگان باشد ونشانه اى از حق شناسى و قدردانى از سوى مديران جامعه تلقى شود. ولى اين كارِ نيك و پرفايده هرگاه دستخوش افراط و تفريط گردد تبديل به ضد خواهد شد و آثار بد فراوانى خواهد داشت و اگر از حد بگذرد شكل تملق وچاپلوسى به خود مى گيرد كه از زشت ترين كارهاست؛ كارى است آميخته با دروغ و اظهار ذلت! كارى است كه چه بسا سبب گمراهى افرادى خواهد شد كه مورد ستايش واقع مى شوند و آنها در آغاز ممكن است آن اغراق گويى ها را باطل بدانند ولى كم كم آن را صحيح پندارند و گمراه شوند و اينگونه افراد اگر از مديران و روساى جامعه باشند آثار سوء اين حالت به مردم هم سرايت مى كند وآنها نيز زيان مى بينند. به همين دليل امام علیه السلام مى فرمايد: مدح و ستايشِ بيش از استحقاق، تملق است (و تمام زيانهاى آن را دربر دارد). ولى اگر مدح و ثنا كمتر از استحقاق باشد؛ يعنى گوينده نخواهد يا نتواند حق آن را به جاى آورد و يا كار مهمى را كه از طرف سر زده كم ارزش بشمرد وصفات فضيلت او را كم اهميت معرفى كند، از يكى از اين دو چيز ممكن است سرچشمه بگيرد كه: يكى مربوط به گوينده ازنظر ذاتى است و ديگرى در ارتباطش با طرف مقابل: ازنظر ذاتى آن است كه در بيان ارزش خدمات وصفات اشخاص ناتوان باشد و نتواند حق مطلب را ادا كند و در صورت دوم مانعى جلوى او را مى گيرد كه حق مطلب را ادا كند و آن ممكن است غالبآ حسد و گاه كينه و عداوت و زمانى حفظ منافع مادى باشد. @nahj_ir

‌ پس از آنکه بایدن لزوم پایان‌دادن به جنگ یمن را مطرح کرد، نماینده‌ای از سوی آمریکا در تماس با مقامات انصارالله، از آنها خواست در قبال پایان‌دادن به جنگ و رفع محاصره یمن، ارتباطات خود را با ایران قطع کنند و در چارچوب شورای همکاری خلیج فارس در منطقه به ایفای نقش بپردازند. مقامات انصارالله یمن اما با رد این درخواست واشنگتن، خطاب به نماینده آمریکا گفتند: دخالت در امور سیاسی یمن تفاوتی با جنگیدن با مردم یمن ندارد و ما این دخالت را رد می‌کنیم. اینکه یمن در چه جبهه و جناحی در منطقه قرار داشته باشد، یا در سطح بین‌المللی چه سیاستی را اتخاذ کند، مسئله داخلی است.

مادران و پدران آگاه (۴۵) حقوق فرزندان آنچه والدین باید بدانند و نسبت به فرزندان خود انجام دهند: آموزش علم و ادب: يكى ديگر از وظايف پدر و مادر آموختن ادب و اخلاق انسانى به فرزندان مى باشد، زيرا پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله يكى از مهم ترين وظائف والدين را پرورش ادب در نهاد كودك مى داند. اميرمؤمنان على عليه السلام مى فرمايد حق الولد على الولد اءن يحسن اسمه و يحسن اءدبه و يعلمه القرآن یعنی: حق فرزند بر پدرش اين است كه نام نيك برای او انتخاب كند، و ادب به وى بياموزد و قرآن تعليمش دهد. هم چنين آن حضرت در وصيتى كه به فرزندش امام حسن مجتبى عليه السلام نموده است ، مى فرمايد: انما قلب الحدث كالارض الخالية ما اءلقى فيها من شى ء قبلته فبادرتك بالادب قبل اءن يقسو قبلك و يشتغل لبك یعنی: فرزندم! قلب يك نوجوان مانند زمين خالى است. هر تخمى كه در آن بيفشانى رشد و نمو مى كند، من نيز در مورد پرورش ادب در وجود تو مبادرت كردم قبل از آن كه قلب تو سخت شده و ذهن تو مشغول شود. امام حسن مجتبى عليه السلام روزى فرزندان خود و فرزندان برادر خود را دعوت كرده و به آنان فرمود: همه شما كودكان جامعه امروز هستيد و اميد مى رود كه بزرگان جامعه فردا باشيد، دانش بياموزيد و در كسب علم كوشش كنيد، هر كدام كه نمى توانيد در مجلس درس، مطالب استاد را حفظ كنيد آن ها را بنويسيد و نوشته ها را در منزل نگهدارى نمائيد تا در موقع لزوم مراجعه كنيد. على عليه السلام بر اين باور بود: كه بهترين ارث و بالاترين هديه براى فرزندان ادب و تربيت پسنديده است و مى فرمايد: لا ميراث كالادب یعنی: هيچ ارثى بالاتر از ادب نيست. آن حضرت در سخن ديگرى فرمود: ما نحل والد ولدا نحلا اءفصل من اءدب حسن یعنی: بخشش و تفضل هيچ پدرى به فرزندش، بهتر از عطيه ادب و تربيت پسنديده نيست. @amn_org

درس یکصد و نود و پنجم ادامه تفسیر آیه ۱۸۰ سوره #بقره از تفسیر نور * وصیّت،نشانه ی آن است که مالکیّت انسان حتّی بعد از مرگ در مورد قسمتی از دارایی هایش ادامه دارد. * مقدار وصیّت،یک سوم مال است و اگر شخصی در مورد بیش از این مقدار وصیّت کند، اجازه ی وارثان شرط است.برای اینکه یاد بگیریم چگونه وصیّت کنیم،بهتر است وصیّت نامه های اولیای خدا،شهدا و علما را بخوانیم. * رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود:هرکس ابتدا به عهده بگیرد که وصیّت شخصی را انجام دهد،ولی سپس بدون عذر آنرا رها کند،هیچ عملی از او قبول نمی شود وتمام فرشتگانِ میان آسمان و زمین او را لعنت می کنند و دائماً در غضب خداوند است ودر برابر هر کلمه ی«یا ربّ»که می گوید،یک لعنت بر او نثار می شود و پاداش تمام کارهای قبلی او به پای وصیّت کننده ثبت می گردد. آثار و برکات وصیّت ۱- وصیّت،نشانه ی دقّت و اهل حساب بودن است. ۲- وصیّت،نشانه ی احترام به حقوق دیگران است. ۳- وصیّت،توصیه به انجام امور خیری است که از آن غفلت شده و تداوم عمل صالح،پس از مرگ است. ۴ -وصیّت،راهی برای پرکردن خلأهای اقتصادی و تعدیل ثروت است. رسول اکرم صلی الله علیه و آله فرموده اند:هرکس با وصیّت از دنیا برود،گویا شهید مرده است. وصیّت برای والدین وبستگان،عامل تجدید محبّت ویک نوع قدرشناسی است.لذا در آغاز آیه وصیّت،والدین مطرح شده اند تا علاوه بر سهم ارث،وصیّت به نوعی تنظیم شود که نفعش به آنان نیز برسد که این خود از مصادیق احسان است. @alquran_ir

#سفارشهای_امام_صادق_عليه_السّلام_به_عبداللَّه_بن_جندب (۵۳) از آیت الله مصباح یزدی دین ابزاری و تغییراتی که کشیشان به مقتضای سلیقه مردم در دین داده اند ﻣﺜﻠﺎ، ﺭﻭﺯﻩ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﮐﻠﯽ ﺍﺯ ﺩﻳﻦ ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﻃﺮﺩ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﺩﺭ ﭘﻴﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﭘﺎﭖ ﺩﺭ ﻋﻴﺪ ﭘﺎﮎ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﻪ ﻣﺴﻴﺤﻴﺎﻥ ﺩﺍﺩ، ﺻﺮﻳﺤﺎ ﺍﺯ ﻣﺮﺩﻡ ﺧﻮﺍﺳﺖ، ﺣﺎﻝ ﮐﻪ ﺭﻭﺯﻩ ﯼ ﻏﺬﺍ ﻧﻤﯽ ﮔﻴﺮﻧﺪ، ﻳﮏ ﺭﻭﺯ «ﺭﻭﺯﻩ ﯼ ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮﻥ» ﺑﮕﻴﺮﻧﺪ (ﻳﻌﻨﯽ ﻳﮏ ﺭﻭﺯ ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮﻥ ﺗﻤﺎﺷﺎ ﻧﮑﻨﻨﺪ) ﮐﻪ ﺍﻟﺒﺘﻪ ﻫﻴﭻ ﮐﺲ ﻫﻢ ﺑﻪ ﺣﺮﻑ ﺍﻭ ﮔﻮﺵ ﻧﺪﺍﺩ. ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺻﻮﺭﺕ، ﺩﺭ ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ، ﻳﮑﯽ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺩﻳﮕﺮﯼ ﺍﺣﮑﺎﻡ ﺩﻳﻨﯽ ﻟﻐﻮ ﻣﯽ‌ﺷﻮﺩ. ﺍﻳﻦ ﮐﺎﺭ ﺳﺎﺑﻘﻪ ﯼ ﺗﺎﺭﻳﺨﯽ ﻫﻢ ﺩﺍﺭﺩ. «ﺍﺻﺤﺎﺏ ﺳﺒﺖ»، ﮐﻪ ﻗﺮﺁﻥ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﺎﻡ ﻣﯽ‌ﺑﺮﺩ، ﻳﮑﯽ ﺍﺯ ﺍﻗﻮﺍﻡ ﺑﻨﯽ ﺍﺳﺮﺍﺋﻴﻞ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺩﻳﻦ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺑﺎﺯﯼ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ. ﺁﻧﻬﺎ ﺍﺯ ﺻﻴﺪ ﻣﺎﻫﯽ ﺩﺭ ﺭﻭﺯ ﺷﻨﺒﻪ ﻧﻬﯽ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ، ﺍﻣﺎ ﺑﺮﺍﯼ ﺁﻥ ﮐﻪ ﻫﻢ ﺩﺭ ﻇﺎﻫﺮ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﺍﻃﺎﻋﺖ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﺎﺷﻨﺪ، ﻫﻢ ﻣﻨﻔﻌﺖ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﻳﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺁﻭﺭﻧﺪ، ﮐﻨﺎﺭ ﺩﺭﻳﺎ ﺣﻮﺿﭽﻪ‌ﻫﺎﻳﯽ ﺩﺭﺳﺖ ﮐﺮﺩﻧﺪ. ﺭﻭﺯﻫﺎﯼ ﺷﻨﺒﻪ، ﮐﻪ ﺑﻪ ﺻﻴﺪ ﻧﻤﯽ ﺭﻓﺘﻨﺪ، ﺩﺭ ﺣﻮﺿﭽﻪ‌ﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﺎﺯ ﻣﯽ‌ﮐﺮﺩﻧﺪ، ﻣﺎﻫﯽ‌ﻫﺎ ﮐﻪ ﻭﺍﺭﺩ ﻣﯽ‌ﺷﺪﻧﺪ، ﺩﺭ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﻣﯽ‌ﺑﺴﺘﻨﺪ ﻭ ﺭﻭﺯ ﻳﮑﺸﻨﺒﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺻﻴﺪ ﻣﯽ‌ﮐﺮﺩﻧﺪ! ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﻪ ﺩﻟﻴﻞ ﺍﻳﻦ ﮐﺎﺭﺷﺎﻥ، ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﻋﺬﺍﺏ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺑﻪ ﺷﮑﻞ ﺑﻮﺯﻳﻨﻪ ﻣﺴﺦ ﺷﺪﻧﺪ؛ ﭼﻮﻥ ﺩﻳﻦ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺑﺎﺯﯼ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ: ﻓﻘﻠﻨﺎ ﻟﻬﻢ ﮐﻮﻧﻮﺍ ﻗﺮﺩﺓ ﺧﺎﺳﺌﻴﻦ. ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﻳﻦ، ﺍﻳﻦ ﻗﺒﻴﻞ ﮐﺎﺭﻫﺎ ﺍﺯ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺳﺎﺑﻘﻪ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﻭ ﺍﺯ ﻃﺮﻑ ﺩﻳﻦ ﺩﺍﺭﻫﺎ ﻫﻢ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﯽ‌ﺷﺪﻩ، ﻧﻪ ﺍﺯ ﻃﺮﻑ ﺑﯽ ﺩﻳﻦ‌ﻫﺎ ﮐﻪ ﺍﺻﻞ ﺍﻳﻦ ﻣﺴﺎﻳﻞ ﺭﺍ ﻣﻨﮑﺮ ﻣﯽ‌ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ. ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺎ ﺩﻳﻦ ﺧﺪﺍ ﺑﺎﺯﯼ ﻣﯽ‌ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻋﻤﻞ، ﺁﻥ ﺭﺍ ﺟﺪﯼ ﻧﻤﯽ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﻧﺪ. ﮔﻮﻳﯽ ﺍﺣﮑﺎﻡ ﺷﺮﻋﯽ ﻣﺜﻞ ﺑﻌﻀﯽ ﺁﺩﺍﺏ ﻭ ﺭﺳﻮﻡ ﻋﺮﻓﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﮔﺮ ﺭﻋﺎﻳﺖ ﻧﮑﻨﻨﺪ ﺩﺭ ﺳﺮﻧﻮﺷﺘﺸﺎﻥ ﺍﺛﺮﯼ ﻧﺪﺍﺭﺩ. ﻣﺜﻠﺎ، ﻫﻤﺎﻥ ﻃﻮﺭ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻋﺮﻑ، ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﺗﻌﺎﺭﻑ ﻭ ﺑﺎﺯﯼ ﻟﻔﻈﯽ، ﺑﻪ ﻫﻤﺪﻳﮕﺮ ﻣﯽ‌ﮔﻮﻳﻨﺪ: «ﻗﺮﺑﺎﻧﺖ، ﺗﺼﺪﻗﺖ، ﻧﻮﮐﺮﻡ،... »، ﺍﻣﺎ ﺣﺎﺿﺮ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ ﺣﺘﯽ ﮐﻤﯽ ﻣﻮﯼ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻫﻢ ﺑﺮﺍﯼ ﺁﻥ ﻓﺮﺩ ﻓﺪﺍ ﮐﻨﻨﺪ، ﺍﺣﮑﺎﻡ ﺷﺮﻉ ﺭﺍ ﻫﻢ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﻧﻤﺎﺯ ﻭ ﺭﻭﺯﻩ ﻭ ﺩﻳﮕﺮ ﻣﺴﺎﻳﻞ ﺷﺮﻋﯽ ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﺻﻮﺭﺕ ﻣﯽ‌ﺩﺍﻧﻨﺪ. ﻫﻤﻴﻦ ﻫﻢ ﻣﻮﺟﺐ ﺑﺪﺑﺨﺘﯽ ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ ﻭ ﻣﺎﻧﻊ ﺁﺷﻨﺎﻳﯽ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﺑﺎ ﺣﻘﺎﻳﻖ ﺩﻳﻦ ﻣﯽ‌ﺷﻮﺩ. ﻭﻗﺘﯽ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﺒﻴﻨﻨﺪ ﺩﻳﻦ ﺩﺭ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺍﯼ ﺭﻭﺍﺝ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﺁﺛﺎﺭ ﺧﻮﺑﯽ ﺑﺮ ﺟﺎﯼ ﻣﯽ‌ﮔﺬﺍﺭﺩ، ﺑﻪ ﺁﻥ ﻋﻠﺎﻗﻪ ﻣﻨﺪ ﻣﯽ‌ﺷﻮﻧﺪ، ﺍﻣﺎ ﻭﻗﺘﯽ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺩﻡ ﺍﺯ ﺩﻳﻦ ﻣﯽ‌ﺯﻧﻨﺪ ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ ﺍﻫﻞ ﻋﻤﻞ ﻧﺒﺎﺷﻨﺪ، ﺣﺮﻓﺸﺎﻥ ﺩﺭ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﺍﺛﺮ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﺪ ﻭ ﻣﻮﺟﺐ ﺑﺪﺑﻴﻨﯽ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﻪ ﺩﻳﻦ ﻧﻴﺰ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ. ﺍﻣﺎﻡ ﺻﺎﺩﻕ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺩﺭ ﻭﺻﻴﺖ ﺧﻮﺩ، ﺧﻄﺎﺏ ﺑﻪ ﺷﻴﻌﻴﺎﻥ، ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﻣﺴﺄﻟﻪ ﺗﺄﮐﻴﺪ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ. ﺍﻳﻦ ﺗﻮﺻﻴﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﻧﺼﺐ ﺍﻟﻌﻴﻦ ﻫﻤﻪ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺍﺩﻋﺎ ﻣﯽ‌ﮐﻨﻨﺪ ﭘﻴﺮﻭ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻭ ﻣﺬﻫﺐ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺗﺮﻭﻳﺞ ﻣﯽ‌ﮐﻨﻨﺪ، ﺭﺍﻩ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺻﺤﻴﺢ ﻣﯽ‌ﺩﺍﻧﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭﺍﻥ ﻋﺸﻖ ﻣﯽ‌ﻭﺭﺯﻧﺪ. @nazz_ir

#ببینید | با دشمنان رابطه‌ی محرمانه برقرار نکنید! بیانات در کنگره امام مجاهدان در بوشهر

پدرت شاه خراسان وخودت گنج مقامی پدرت حضرت خورشید وخودت گنج تمامی غنچه ای نیست که عطر نفست را نشناسد تو که ذکر صلواتی ودرودی وسلامی میلاد مسعود سرور جود وسخاوت حضرت امام جواد الائمه بر شما اعضای محترم کانال و تمامی شیعیان مبارک باد. @amn_org

مادران و پدران آگاه (۴۶) حقوق فرزندان آنچه والدین باید بدانند و نسبت به فرزندان خود انجام دهند: صداقت و امانتدارى:   عبد الرحمن بن سابه كوفى جوان نورسى بود كه پدرش را تازه از دست داده بود وى با تلاش هاى صادقانه خويش موفق شده بود تا شغلى به پا كرده و در مدت كوتاهى به زيارت خانه خدا برود. او پس از انجام مراسم حج به مدينه آمده و به منزل امام صادق عليه السلام رفت. جمعيت انبوهى در خانه امام صادق عليه السلام گرد آمده بودند. عبدالرحمن كه خود را از ديگران كم سن و سال مى ديد در آخر جمعيت قرار گرفت. او همچنان كه به انتظار ملاقات نشسته بود، به رفت و آمدها و سؤ ال و جواب هاى مردم از امام عليه السلام نظاره مى كرد. آن گاه كه مجلس كمى خلوت شده، امام صادق عليه السلام با اشاره او را به نزديك طلبيده و پرسيد: شما كارى داشتى؟ من عبدالرحمن ، پسر سابه كوفى بجلى هستم. احوال پدرت چه طور است؟ پدرم به رحمت خدا رفت. خدا او را رحمت كند. آيا از پدرت ارثى هم براى شما باقى مانده است؟ خير، هيچ چيز از او باقى نماند. پس با چه سرمايه اى توانستى به حج مشرف شوى؟ بعد از فوت پدرم ما خيلى پريشان بوديم؛ مرگ پدر از يك سو، فقر و پريشانى از سوى ديگر بر ما فشار وارد مى آورد و رنج مى داد، تا آن كه روزى در خانه نشسته بودم يكى از دوستان پدرم آمد. او به ما تسليت گفته و دلدارى داد. سپس پرسيد: آيا از پدرت سرمايه اى باقى مانده است؟ گفتم: نه! ‏او هزار درهم براى ما آورده و گفت اين را بگير، اما بكوش كه اين ها را سرمايه كنى، و از منافع آن ها خرج نمائى. اين را گفت و از دم در برگشت و رفت. من با خوشحالى پيش مادرم رفتم و كيسه پول را به او نشان داده و ماجرا را به او گفتم. روز بعد طبق توصيه آن دوست بزرگوار پدرم به فكر كاسبى افتادم و آن پول را تبديل به كالا كرده و مشغول كسب و كار شدم. طولى نكشيد كه وضع كاسبى من بهتر شد و گذشته از اين كه با اين سرمايه زندگى خود را اداره مى كردم مبلغ زيادى به سرمايه ام افزوده شده بود. به فكر انجام مراسم حج افتادم ... وقتى كه سخن عبدالرحمن به اين جا رسيد، امام پيش از اين كه سخن خود را به پايان برساند با نگرانى از وى پرسيد: هزار درهم دوست پدرت را چه كردى؟ عبدالرحمن پاسخ داد: با اشاره مادرم پيش آن مرد رفته و پول امانتى را بى كم و كاست به او تحويل دادم. امام فرمود: آفرين! خيلى كار خوبى كردى. حالا دوست دارى برايت نصيحتى بكنم؟ عبد الرحمن گفت: فدايت شوم البته كه دوست دارم. امام فرمود: بر تو باد به راستى و درستى! آدم راست و درست شريك مال مردم است. عبد الرحمن مى گويد: بعد از آن، سفارش امام را به كار بستم و تا الآن (آن چنان وضع مالى ام خوب شده است كه) سيصد و شصت هزار درهم حقوق شرعى خود را پرداخته ام. @amn_org

نمایندگان مجلس با دويست و بيست و يك رای موافق،شش رای مخالف و هفت رای ممتنع شکایت خود از دولت درباره استنکاف از قانون لغو تحریم‌ها را به قوه قضائیه ارجاع داده و خواستار برخورد با متخلفین شد. @dr.behnaz_s

.عظمت ولایت حضرت امیرالمومنین علی بن ابی طالب علیه السلام در کلام قرآن ناطق ، بحر حقائق ، امام صادق صلوات الله و سلامه علیه امام صادق علیه السلام فرمودند: نسبت ولایتی ام با امیرالمومنین علیه السلام را از نسبت ولادتی ام با ایشان بیشتر دوست دارم چرا که ولایت او ، بر من فریضه (و دستور خداوند متعال) است و ولادتم از او ، فضیلت (و سیادت) من است 📚الفضائل ، لشاذان بن جبرائیل ، صفحه 125📚

محاکمه می‌شوند از آنجا که بیانیه مشترک رییس سازمان انرژی اتمی و مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی نقض قانون «اقدام راهبردی» #مجلس است، مجلس موضوع را به #قوه_قضاییه ارسال کرد تا تخلفات احتمالی آقایان #روحانی، #صالحی و سایر مسئولین (#ظریف) خارج از نوبت و بدون تشریفات رسیدگی شود.

💟💠💟💠💟💠💟💠💟💠 💌 در محضر صحیفه: ۶۷ دعای هشتم - فراز هفتم 🍀 وَ نَعُوذُ بِكَ مِنْ تَنَاوُلِ الْإِسرَاف🍀(۴) 🍀 خدایا پناه میبریم به تو از اینکه مبتلا به اسراف شویم🍀 💟 پناه بردن به خدا در اسراف یعنی: 🍀 فرهنگ سازی ✏ یعنی حساب و کتاب داشتن 🏃 یعنی اقدام کردن و از جایی آغاز نمودن 👓 یعنی از توجیه، خودداری کردن 💟 پناه بردن به خدا در اسراف یعنی: ◀ نعمت عمر را شناختن و در این سرمایه، مسرف نبودن و مدیریت درست در استفاده از لحظات آن 💟 پناه بردن به خدا در اسراف یعنی: از تمامی امکانات و موجودیهای خود مراقبت کردن💗 از دیدنی هایمان از شنیدنی هایمان از خوردنی و آشامیدنی هایمان از تمامی لذتهایمان 💟 پناه بردن به خداوند در اسراف یعنی: شناختن نعمتها 🌟 یعنی شناختن صاحب این نعمتها و بر اساس رضای خدا مصرف کردن آنها 🌸 یعنی تغییر معیار ارزش گذاری در ارتباط با خود و دیگران 💟 و خدایا پناه می بریم به تو از اسراف 💟🌷💟🌷💟🌷💟🌷 @sahifeh_ir

برگی زرین از #چهل_حدیث امام خمینی(۱۴۵) ‏‏ادامه سخن در ارکان توبه ‏ ‏‏و باید انسان با ریاضات علمی و عملی و تفکرات و تدبرات لایقه لازمه در تخلیص توبه بکوشد، و بفهمد که محبوبیت پیش حق تعالی به میزان حساب در نیاید. خدا می داند. صورت حب حق در آن عوالم چه انوار معنویه و تجلیات کامله ای است و خداوند تبارک و تعالی با محبوب خود چه معامله می فرماید.‏ ‏‏ای انسان چه قدر ظلوم و جهولی و قدر نعم ولیّ النعم را نمی دانی. سالها در نافرمانی و ستیزه با چنین ولیّ نعمی که تمام وسایل آسایش و راحت تو را فراهم فرموده بدون آنکه برای او، نعوذ بالله، فایده و عایده ای تصور شود، به سر بردی و هتک حرمت کردی و بیحیایی و سر خودی را به آخر رساندی، اکنون که نادم شدی و برگشت نمودی و توبه کردی، حق تعالی تو را محبوب خود گرفت. این چه رحمت واسعه و نعم وافره ای است! خداوندا، ما عاجزیم از شکر نعم تو، لسان ما و همه موجودات الکن است از حمد و ثنای تو، جز آنکه سر خجلت به پیش افکنیم و از بیحیاییهای خویش عذر بخواهیم چاره نداریم. ما چه هستیم که لایق رحمتهای تو باشیم، ولی سعه رحمت و عموم نعمت تو بیش از آن است که در حوصله تقریر آید. أنت کما أثنیت علی نفسک.‏ و نیز باید انسان بکوشد تا آنکه صورت ندامت را در دل قوّت دهد تا ان شاء الله به بیت «احتراق» وارد شود. و آن چنان است که: به واسطه تفکر در تبعات و آثار موحشه معاصی ندامت را در دل قوّت دهد، و نمونه نار الله الموقده را خود به اختیار خود در دل خود روشن کند و قلب را به آتش ندامت محترق کند تا آنکه همه معاصی از آن آتش بسوزد و کدورت و زنگار قلب مرتفع شود. بداند که اگر این آتش [را]‏‏ ‏‏در این عالم خود برای خود روشن نکند، و این در جهنم را، که خود باب الابواب بهشت است، به روی خود مفتوح نکند، از این عالم که منتقل شد، ناچار در آن عالم آتش سخت سوزناکی برای او تهیه شود و ابواب جهنم به روی او باز گردد و ابواب بهشت و رحمت به روی او منسد گردد.‏ ‏‏خداوندا، سینه سوزناکی به ما عنایت فرما، و از آتش ندامت جذوه ندامت ‏‎‏در قلب ما بیفکن و آن را به این آتش دنیایی بسوزان و کدورت قلبیه ما را بر طرف فرما، و ما را از این عالم بی تبعات معاصی ببر. إنّک ولیّ النعم و علی کلّ شیء قدیر.‏ @nyaz_ir

مادران و پدران آگاه (۴۷) حقوق فرزندان آنچه والدین باید بدانند و نسبت به فرزندان خود انجام دهند: تعليم قرآن:  قرآن كلام الهى و جلوه اى از قدرت و علم و حكمت پروردگار است و آيات نورانى آن نشانگر عظمت خداوند متعال مى باشد. قرآن برنامه زندگى يك مسلمان و معارف آن گنجينه اى بى پايان است. از هر چيز مهم تر اينكه قرآن عهدنامه اى ميان خداوند و مردم است. امام صادق عليه السلام با اشاره به اهميت اين عهد نامه گرانبهاء، به مسلمانان سفارش مى كند كه هر روز پنجاه آيه از اين كتاب را تلاوت كنند: القرآن عهد الله الى خلقه فقد ينبغى للمرء المسلم اءن ينظر فى عهده و اءن يقراء منه فى كل يوم خمسين آية یعنی: قرآن عهدنامه خداوند متعال به انسانها مى باشد، براى فرد مسلمان شايسته است كه به عهدنامه خود بنگرد و در هر روز پنجاه آيه از آن را تلاوت كند. بر اين اساس لازم است كه والدين مسلمان فرزندان خود را با معارف حيات بخش و انسان ساز اين عهدنامه و حيانى آشنا سازند و آيات و مفاهيم آن را به صورت انديشه هاى پويا در اذهان فرزندانشان در آورند. رسول خاتم صلى الله عليه و آله مقام معنوى والدينى را كه به فرزندان خود قرآن تعليم مى دهند، چنين تبيين مى كند: من قبل ولدة كتب الله عزوجل له حسنة و من فرحه فرحه الله يوم القيامة و من علمه القرآن دعى بالابوين فيكسيان حلتين يضى ء من نور هما وجوه اءهل الجنة یعنی: هر كس صورت فرزندش را ببوسد، خداوند متعال براى او يك حسنه مى نويسد، و هر كس كودك خود را شاد نمايد، خداوند روز قيامت او را مسرور خواهد كرد و هر كس به فرزند خود قرآن بياموزد، روز قيامت پدر و مادر او را دعوت مى كنند و لباسى درخشان و بهشتى بر آنان مى پوشانند كه از نور آن چهره هاى اهل بهشت روشن مى شود. بنابراين اگر والدين اين حق مسلم فرزندان را رعايت نمايند آنان در آينده نسلى متدين ، پاكيزه ، همدل ، متفكر و آينده نگر خواهند داشت . جامعه اى كه افراد معمولى و كارگزاران حكومتى آن از چنين نسلى تشكيل يابند، در تمام زمينه ها موفق خواهند بود. چرا كه ترقى و توسعه و استقلال يك جامعه در گرو داشتن افرادى تربيت يافته در مكتب قرآن است. جوانانى كه با قرآن و آيات آن ماءنوس باشند و در مواقع حساس و سرنوشت ساز زندگى ، پيام هاى دل نواز آن را زمزمه كرده و به آن ها گوش جان بسپارند، زندگى آرام و همراه با آسايش و موفقيت خواهند داشت ، و از بحران هاى روحى و روانى با سربلندى بيرون خواهند آمد. ابراهيم بن عباس در مورد حالات و رفتار امام رضا عليه السلام و انس آن حضرت با قرآن مجيد مى گويد: همه سخنان، پاسخ ‌ها و مثال هاى آن حضرت بر گرفته از قرآن بود. هر سه روز يك بار قرآن را ختم مى كرد و مى فرمود: اگر بخواهم در كمتر از سه روز هم مى توانم آن را ختم نمايم، اما هرگز آيه اى را تلاوت نمى كنم ، مگر اين كه در معنا، شاءن نزول و وقت نزول آن مى انديشم. امير مؤ منان على عليه السلام نيز در مورد مهم ترين حقوق فرزندان بر عهده والدين، مى فرمايد: حق الولد اءن يحسن اسمه و يحسن اءدبه و يعلمه القرآن: یعنی: حق فرزند بر پدرش اين است كه نام نيك برای او انتخاب كند، و ادب به وى بياموزد و قرآن تعليمش دهد. @amn_org

عذرخواهی کنید #رهبر_انقلاب: «وقتی #آمریکا از #برجام خارج شد دستور #قرآن این است که تو هم تعهد را رها کن با این حال باز هم #دولت محترم ما تعهدات را رها نکرد.» این بزرگترین بی‌آبرویی و شرمساری برای #روحانی و ‎#ظریف بود که خلاف قرآن عمل کردند. قبل از آماده شدن برای #انتخابات_۱۴۰۰ از رهبر انقلاب و ملت عذرخواهی کنید.

« وَإِمَّا تَخَافَنَّ مِنْ قَوْمٍ خِيَانَةً فَانْبِذْ إِلَيْهِمْ عَلَىٰ سَوَاءٍ ۚ إِنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ الْخَائِنِينَ » ( ‌و چنانچه از خیانتکاری گروهی سخت می‌ترسی، در این صورت تو نیز با حفظ عدل و درستی، عهد آنها را نقض کن، که خدا خیانتکاران را دوست نمی‌دارد. ) «‌سوره انفال-آیه۵۸»