#سفارشهای_امام_صادق_عليه_السّلام_به_عبداللَّه_بن_جندب (۵۰) از آیت الله مصباح یزدی ﺭﺍﺑﻄﻪ ﺍﺑﺰﺍﺭ ﺍﻧﮕﺎﺭﯼ ﺩﻳﻦ ﻭ ﺟﻬﻞ ﺩﻳﻨﯽ ﻋﺎﻣﻞ ﺍﺻﻠﯽ ﺭﻭﺍﺝ ﺟﻬﻞ ﺩﻳﻨﯽ ﺩﺭ ﺑﻴﻦ ﻣﺮﺩﻡ: ﺍﻳﻦ ﮐﻪ ﭼﺮﺍ ﻣﺮﺩﻡ ﺍﻳﻦ ﻗﺪﺭ ﺩﺭ ﺟﻬﻞ ﻓﺮﻭ ﺭﻓﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﻋﻠﻮﻡ ﻭ ﻣﻌﺎﺭﻓﯽ ﮐﻪ ﺧﺪﺍﯼ ﻣﺘﻌﺎﻝ ﺑﻪ ﻭﺳﻴﻠﻪ ﯼ ﺍﻧﺒﻴﺎ ﻋﻠﻴﻬﻢ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺩﺭ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭﺷﺎﻥ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﮐﻢ ﺗﺮ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ ﻣﯽ‌ﮐﻨﻨﺪ، ﺩﻟﺎﻳﻞ ﮔﻮﻧﺎﮔﻮﻧﯽ ﺩﺍﺭﺩ. ﻳﮑﯽ ﺍﺯ ﺩﻟﺎﻳﻞ ﺁﻥ، ﺩﺍﻣﻦ ﺯﺩﻥ ﺯﻭﺭﻣﺪﺍﺭﺍﻥ ﻭ ﺯﺭﻣﺪﺍﺭﺍﻥ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﻣﺴﺄﻟﻪ ﺍﺳﺖ. ﺍﮔﺮ ﻣﺮﺩﻡ ﻭ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺁﮔﺎﻩ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺁﻧﺎﻥ ﻧﻤﯽ ﺗﻮﺍﻧﻨﺪ ﺑﻪ ﻣﻄﺎﻣﻊ ﺧﻮﺩ ﺑﺮﺳﻨﺪ. ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ ﺍﻧﺒﻴﺎ ﺁﮔﺎﻫﯽ ﺑﺨﺶ ﻭ ﺟﻬﻞ ﺑﺮﺍﻧﺪﺍﺯ، ﻭ ﺩﺭ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺿﺪ ﻣﻨﺎﻓﻊ ﺁﻧﺎﻥ ﺍﺳﺖ. ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺭﻭ ﺁﻧﺎﻥ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﺩﺭ ﺗﻠﺎﺵ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻧﮕﺬﺍﺭﻧﺪ ﺩﻋﻮﺕ ﺍﻧﺒﻴﺎ ﻋﻠﻴﻬﻢ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﮔﺴﺘﺮﺵ ﻳﺎﺑﺪ. ﻋﺎﻣﻞ ﺩﻳﮕﺮ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﻮﺩ ﺩﻳﻦ ﺩﺍﺭﺍﻥ ﻭ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﭘﻴﺮﻭ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﺍﻥ ﻋﻠﻴﻬﻢ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﻭ ﺣﺎﻣﻞ ﻋﻠﻮﻡ ﻭ ﻣﻌﺎﺭﻑ ﺁﻧﺎﻥ ﻭ ﻣﺘﻮﻟﯽ ﺩﻳﻦ ﻣﯽ‌ﺩﺍﻧﻨﺪ، ﺩﻳﻦ ﺭﺍ ﺟﺪﯼ ﻧﻤﯽ ﮔﻴﺮﻧﺪ، ﺑﻠﮑﻪ ﺁﻥ ﺭﺍ ﻭﺳﻴﻠﻪ ﺍﯼ ﺑﺮﺍﯼ ﺳﺮﮔﺮﻣﯽ، ﺍﻣﺮﺍﺭ ﻣﻌﺎﺵ ﻭ ﺩﻳﮕﺮ ﺍﻏﺮﺍﺽ ﺩﻧﻴﻮﯼ ﻗﺮﺍﺭ ﻣﯽ‌ﺩﻫﻨﺪ. ﻭﻗﺘﯽ ﺧﻮﺩ ﻣﺘﺪﻳﻨﺎﻥ ﻭ ﻣﺘﻮﻟﻴﺎﻥ ﺩﻳﻦ، ﺁﻥ ﺭﺍ ﺟﺪﯼ ﻧﮕﻴﺮﻧﺪ، ﺁﻳﺎ ﻣﯽ‌ﺗﻮﺍﻥ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﺩﺍﺷﺖ ﮐﻪ ﺣﺮﻑ ﺁﻧﻬﺎ ﺩﺭ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﺍﺛﺮ ﮐﻨﺪ؟ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﻪ ﺍﻳﻨﻬﺎ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯽ‌ﮐﻨﻨﺪ، ﻫﻤﺎﻥ ﺭﺍﻫﯽ ﺭﺍ ﻣﯽ‌ﺭﻭﻧﺪ ﮐﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﻓﺘﻪ ﺍﻧﺪ، ﻫﻤﺎﻥ ﮐﺎﺭﯼ ﺭﺍ ﻳﺎﺩ ﻣﯽ‌ﮔﻴﺮﻧﺪ ﮐﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﯽ‌ﺩﻫﻨﺪ، ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺑﺎﺯﯼ ﺑﺎ ﺩﻳﻦ ﺧﺪﺍ ﺑﺎﺷﺪ. ﺍﻳﻦ ﻳﮑﯽ ﺍﺯ ﻋﻮﺍﻣﻠﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺎﻧﻊ ﺭﻭﺍﺝ ﺩﻳﻦ ﺩﺭ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻭ ﻣﻮﺟﺐ ﻣﺴﻠﻂ ﺷﺪﻥ ﺟﻬﻞ ﺑﺮ ﻣﺮﺩﻡ ﻭ ﻣﺤﺮﻭﻣﻴﺖ ﺁﻧﻬﺎ ﺍﺯ ﻣﻌﺎﺭﻑ ﻭ ﺣﻘﺎﻳﻘﯽ ﻣﯽ‌ﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﻧﺒﻴﺎ ﻋﻠﻴﻬﻢ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺩﺭ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭﺷﺎﻥ ﻣﯽ‌ﮔﺬﺍﺭﻧﺪ. @nazz_ir

💠💠💠💠💠💠💠💠💠 💌 در محضر صحیفه:۶۴ دعای هشتم - فراز هفتم 🍀 وَ نَعُوذُ بِكَ مِنْ تَنَاوُلِ الْإِسرَاف🍀(۱) خدایا پناه میبریم به تو از اینکه به اسراف مبتلا شویم. ✅ آن نکته ای که همه‌ میدانیم این است که: ‌خدا اسراف کاران را دوست ندارد ✅ و نیز به ما آموخته اند که: «بخورید و بیاشامید ولی اسراف نکنید» ولی به راستی چگونه باید به مقوله اسراف نگریست؟ 💳 آیا از دید معیشت فردی و اقتصاد خانواده به آن بنگریم؟ 📊 یا از نگاه کلان و اقتصاد یک‌جامعه بزرگ به آن توجه‌ کنیم؟ 💸 آیا با این دید به آن بپردازیم که اگر امروز در خرج کردن اعتدال نداشته باشیم فردا روزی تنگ دست خواهیم شد؟ 👈 آیا نگاهمان به اسراف و پرهیز از آن صرفاً به دلیل امر و نهی الهی باشد؟ 👈 یا از جهت توجه ‌به نوع استفاده از نعمتها به آن بپردازیم؟ 💗 اسرافی که امام سجاد در اینجا از آن به خداوند پناه میبرد، همه این موارد است. 🌟 پس باید نگاهی گسترده به مقوله اسراف داشته باشیم تا عمیق تر و جدی تر به رعایت آن همت گماریم. 🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀 @sahifeh_ir

⁉️اصلاح‌طلبان با اینهمه خیانت،چگونه جرئت‌ میکنند دوباره کاندیدانتخابات شوند ؟ @bidary_ir

پیروزی بسیجِ ملت ایران یک امر قطعی ست. امام خامنه ای <<دام عزه الشریف>> امیرالمؤمنین علی علیه السلام فرمود: کسی که به هنگام یاری ولیّ (رهبر) خود، بخوابد با لگد دشمن از خواب بیدار خواهد شد. @bidary_ir

مادران و پدران آگاه (۳۹) پرورش استعدادهاى فرزندان: مهم ترين امتياز انسان از ساير موجودات جهان، قابليت رشد و استعداد كمال در وجود اوست و هويت انسان در پرتو همين ويژگى معنا پيدا مى كند، و در حقيقت ارزش حقيقى او در گرو پيمودن مسير كمال و به فعليت رساندن قوه ها و شكوفائى خلاقيتهاى باطنيش مى باشد. آفريدگار جهان براى همين ويژگى انسان، تمام موجودات را در مسير رشد و تعالى او قرار داده و همه چيز را در عالم هستى به خاطر پرورش صحيح و رشد انسان آفريده است، و او را با دو هدايتگر درونى و بيرونى به سوى حق ندا داده و هدايت كرده است. و در يك كلام مهم ترين هدف از تربيت انسان، رسيدن به فلاح و رستگارى و قرب الى الله است. در اين راستا پدر و مادر موظفند در زمينه شكوفائى استعدادهاى خدادادى فرزندانشان، بسترهاى مناسب را فراهم آورند. چرا كه آنان در قبال تربيت فرزندان مسئولند. رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: فرزندان خود را تربيت كنيد؛ به راستى كه شما درباره آن ها مورد سؤ ال قرار خواهيد گرفت. يكى از روشهائى كه مى توان در اين مورد از آن استفاده كرد، شيوه كار آمد تشويق است. تشويق در پرورش استعدادهاى فرزندان يك راهكار كاملا موفق مى باشد و اگر با شرايط صحيح انجام شود، محرك قوى در ايجاد و تكرار خصال پسنديده در وجود فرزندان خواهد بود. تشويق مى تواند به صورت هاى مادى و معنوى باشد. تحسين، تقدير، اعطاى جايزه و هديه، بذل عاطفى و محبت، تكريم و تشكر جلوه هايى از تشويق است. @amn_org

‏‎‏برگی زرین از #چهل_حدیث امام خمینی(۱۴۲) ادامه نکته مهمه کمیاب بودن پیران دلیل است که مرگ به جوانان نزدیکتر است. در یک شهر پنجاه هزار نفری، پنجاه نفر پیر هشتاد ساله انسان نمی بیند.‏ ‏‏پس ای عزیز، از مکاید شیطان بترس و در حذر باش، و با خدای خود مکر و حیله مکن که پنجاه سال یا بیشتر شهوت رانی می کنم، و دم مرگ با کلمه استغفار جبران گذشته می کنم. این ها خیال خام است. اگر در حدیث دیدی یا شنیدی که حق تعالی بر این امت تفضل فرموده و توبه آنها را تا قبل از وقت معاینه آثار مرگ یا خود آن قبول می فرماید‎‏، صحیح است، ولی هیهات که در آن وقت توبه از انسان متمشّی شود. مگر توبه لفظ است؟ قیام به امر توبه زحمت دارد، برگشت و عزم بر برگشت نکردن ریاضات علمیه و عملیه لازم دارد، و الا خود بخود انسان نادر اتفاق می افتد که در فکر توبه بیفتد یا موفق به آن شود، یا اگر شد بتواند به شرایط صحت و قبول آن، یا به شرایط کمال آن، قیام کند. چه بسا باشد که قبل از فکر توبه یا عملی کردن آن، اجل مهلت ندهد، و انسان را با بار معاصی سنگین و ظلمت بی پایان گناهان از این نشئه منتقل نماید. آن وقت خدا می داند که به چه گرفتاریها و بدبختیها دچار می شود. جبران معاصی در آن عالم، فرضا که اهل نجات و عاقبت امرش سعادت ‏‎‏باشد، کار سهلی نیست. فشارها و زحمتها و سوختنهایی در دنبال است تا انسان لایق شفاعت شود و مور رحمت ارحم الراحمین گردد.‏ ‏‏پس ای عزیز، هر چه زودتر دامن [همت ] به کمر بزن و عزم را محکم و اراده را قوی کن، و از گناهان، تا در سن جوانی هستی یا در حیات دنیایی می باشی، توبه کن، و مگذار فرصت خداداد از دستت برود، و به تسویلات شیطانی و مکاید نفس اماره اعتنا مکن. @nyaz_ir

#سبک_زندگی را از #نهج_البلاغه بیاموزیم (۲۵۱) وقال علیه السلام: ...... فَبَاءَ بِوِزْرِهِ، وَقَدِمَ عَلَى رَبِّه اسِفاً لاَهِفاً، قَدْ (خَسِرَ الدُّنْيَا وَالاْخِرَةَ، ذلِکَ هُوَ الْخُسْرَانُ الْمُبِينُ).  حکمت ۳۴۴ نهج البلاغه امام علیه السلام فرمود: ...... وبه سبب آن، گناهانى بر دوش كشيده و وزر آن را بر عهده دارند،، درنتيجه وزر ووبالش به گردن آنهاست و با افسوس و دريغ بر پروردگار خود وارد مى شوند ومصداق اين آيه شريفه هستند: «(خَسِرَ الدُّنْيا وَالاْخِرَةَ ذَلِکَ هُوَ الْخُسْرانُ الْمُبِينُ)؛ هم دنيا را از دست داده هم آخرت را و اين است زيان آشكار». بخش سوم: آنگاه امام علیه السلام: به نتيجه نهايى اسف انگيز و شوم اين اعمال اشاره كرده مى فرمايد: «اين افراد بر پروردگار خويش (در قيامت) وارد مى شوند در حالى كه غمگين هستند و افسوس مى خورند كه هم دنيا را از دست داده اند و هم آخرت را واين زيان آشكارى است»؛ (فَبَاءَ بِوِزْرِهِ، وَقَدِمَ عَلَى رَبِّهِ آسِفاً لاَهِفاً، قَدْ (خَسِرَ آلدُّنْيَا وَالاْخِرَةَ ذَلِکَ هُوَ آلْخُسْرَانُ آلْمُبِينُ)). علامه مجلسى؛ اين كلام شريف را با مقدمه پرمعنايى از آن حضرت در بحارالانوار آورده و مى فرمايد: «انْظُرُوا إِلَى الدُّنْيا نَظَرَ الزَّاهِدِينَ فِيهَا فَإِنَّهَا عَنْ قَلِيلٍ تُزِيلُ السَّاكِنَ وَتَفْجَعُ الْمُتْرَفَ فَلا تَغُرَّنَّكُمْ كَثْرَةُ مَا يعْجِبُكُمْ فِيهَا لِقِلَّةِ مَا يصْحَبُكُمْ مِنْهَا فَرَحِمَ اللَّهُ امْرَأً تَفَكَّرَ وَاعْتَبَرَ وَأَبْصَرَ إِدْبَارَ مَا قَدْ أَدْبَرَ وَحُضُورَ مَا قَدْ حَضَرَ فَكَأَنَّ مَا هُوَ كَائِنٌ مِنَ الدُّنْيا عَنْ قَلِيلٍ لَمْ يكُنْ وَكَأَنَّ مَا هُوَ كَائِنٌ مِنَ الاْخِرَةِ لَمْ يزَلْ وَكُلُّ مَا هُوَ آتٍ قَرِيبٌ...؛ (اى مردم!) به دنيا نگاه زاهدانه كنيد، چراكه به زودى ساكنان خود را زائل مى كند و مترفان و ثروتمندان بى درد را ناگهان گرفتار مى سازد، بنابراين فزونى آنچه مايه اعجاب شماست در دنيا شما را نفريبد، زيرا بسيار كم با شما خواهد بود. خداوند رحمت كند كسى را كه فكر مى كند و عبرت مى گيرد و به پشت كردن آنچه از دنيا پشت كرده و حضور آنچه حاضر است نظر مى كند. گويى آنچه در دنيا موجود است به زودى نابود مى شود و آنچه در آخرت است همواره باقى است. (بدانيد) آنچه مى آيد نزديك است به وقوع بپيوندد». سپس جمله هاى بالا را تا آخر ذكر مى كند. @nahj_ir

مادران و پدران آگاه (۴۰) نمونه هايى از بهره گيرى از تشويق در سيره اهل بيت عليهم السلام: الف روزى حضرت مجتبى عليه السلام، غلامى را ديد كه كنار باغى نشسته و غذا مى خورد، او لقمه اى از غذا مى خورد و لقمه ديگر را به سگى كه نزديك او نشسته بود مى داد، امام عليه السلام از او پرسيد: چرا چنين مى كنى؟ نوجوان پاسخ داد: شرمم مى آيد كه خودم غذا بخورم و اين سگ گرسنه بماند. رفتار ستوده نوجوان مورد توجه حضرت قرار گرفت و آن بزرگوار خواست به اين غلام مهربان پاداشى نيكو عنايت كند. به او فرمود: همين جا باش تا من بازگردم! بعد از اندكى امام مجتبى عليه السلام غلام را از مولايش خريده و آزاد نمود و سپس باغ را كه غلام در آن كار مى كرد نيز خريد و به او بخشيد. ب جعفر يكى از فرزندان امام حسين عليه السلام در نزد معلمى به نام عبد الرحمن سلمى در مدينه آموزش مى ديد. روزى معلم سوره حمد را به جعفر آموخت. هنگامى كه جعفر براى پدر قرائت كرد، حضرت امام حسين عليه السلام به عنوان قدر دانى، معلم فرزندش را فرا خواند و هزار دينار به همراه هداياى ديگرى به او پاداش داد. وقتى حضرت امام حسين عليه السلام به خاطر پاداش زياد مورد اعتراض قرار گرفت در جواب فرمود: و انى عطيتى هذه بتعليمه الحمدلله رب العالمين یعنی: هديه من كجا برابر با تعليم الحمدلله رب العالمين است؟ و آن گاه اشعاری قرائت كرد که ترجمه آن چنین است: هرگاه دنيا به تو روى آورد، قبل از آن كه از دستت برود، آن را به مردم ببخش. نه بخشش، آن را هرگاه روى آورد از بين مى برد و نه بخل، آن را هرگاه پشت كند نگاه مى دارد. @amn_org

درس یکصد و نود و سوم ادامه تفسیر آیه ۱۷۹ سوره #بقره از تفسیر نور حیات،دارای انواعی است: ۱- حیات طبیعی.مثل زنده شدن زمین در بهار و بعد از باران. «یُحْیِ الْأَرْضَ» ۲- حیات معنوی.مثل دعوت پیامبر که عامل زنده شدن مردم است. «دَعاکُمْ لِما یُحْیِیکُمْ» ۳ -حیات برزخی که شهدا دارند. «لا تَقُولُوا لِمَنْ یُقْتَلُ فِی سَبِیلِ اللّهِ أَمْواتٌ بَلْ أَحْیاءٌ» ۴- حیات اخروی که برای همه است. «یُمِیتُکُمْ ثُمَّ یُحْیِیکُمْ» ۵- حیات اجتماعی در سایه امنیّت و عدالت.نظیر همین آیه «لَکُمْ فِی الْقِصاصِ حَیاهٌ» پیام ها: ۱- اجرای عدالت،تضمین کننده حیات جامعه است. «لَکُمْ فِی الْقِصاصِ حَیاهٌ» ۲- تعادل میان رأفت و خشونت،لازم است.خدایی که رحمن و رحیم است، قصاص را رمز حیات می داند. «لَکُمْ فِی الْقِصاصِ حَیاهٌ» ۳ -حذف عنصر خطرناک،یک اصل عقلانی است. «یا أُولِی الْأَلْبابِ» ۴ -زود قضاوت نکنید.ممکن است در برخورد سطحی،قصاص را خوب ندانید ولی با خرد واندیشه درمی یابید که قصاص رمز حیات است. «یا أُولِی الْأَلْبابِ» ۵ - تقوا و دوری از گناه،فلسفه احکام دین است.چه احکام عبادی و چه قضایی. «لَعَلَّکُمْ تَتَّقُونَ» ۶ -قصاص،سبب بازداری مردم از تکرار قتل است. «لَعَلَّکُمْ تَتَّقُونَ» @alquran_ir