درس دویست و هفتاد و هفت تفسیر آیه ۲۳۷ سوره #بقره از تفسیر نور وَ إِنْ طَلَّقْتُمُوهُنَّ مِنْ قَبْلِ أَنْ تَمَسُّوهُنَّ وَ قَدْ فَرَضْتُمْ لَهُنَّ فَرِیضَهً فَنِصْفُ ما فَرَضْتُمْ إِلاّ أَنْ یَعْفُونَ أَوْ یَعْفُوَا الَّذِی بِیَدِهِ عُقْدَهُ النِّکاحِ وَ أَنْ تَعْفُوا أَقْرَبُ لِلتَّقْوی وَ لا تَنْسَوُا الْفَضْلَ بَیْنَکُمْ إِنَّ اللّهَ بِما تَعْمَلُونَ بَصِیرٌ (۲۳۷) واگر زنان را قبل از آمیزش طلاق دهید،در حالی که برای آنها مهریه تعیین کرده اید،نصف آنچه را تعیین کرده اید(به آنها بدهید،)مگر اینکه آنها(حقّ خود را)ببخشند و یا کسی که عقد ازدواج به دست اوست آنرا ببخشد،و اینکه شما گذشت کنید،(و تمام مهر آنان را بپردازید)به پرهیزگاری نزدیکتر است.و گذشت و نیکوکاری در میان خود را فراموش نکنید که همانا خداوند به آنچه انجام می دهید بیناست. پیام ها: ۱- در گفتگو درباره ی مسائل زناشویی خانواده،عفت کلام را مراعات کنید.«تَمَسُّوهُنَّ» ۲- تعیین و پرداخت مهریه،بر مرد واجب است. «فَرِیضَهً» ۳- عفو و گذشت از سوی زن و مرد،هر دو پسندیده است.یا زن نصف مهریه را ببخشد، یا  مرد تمام مهریه را بدهد. «یَعْفُونَ... تَعْفُوا» ۴- اجازه ازدواج زن،با ولیّ اوست. «بِیَدِهِ عُقْدَهُ النِّکاحِ» ۵- کسانی که بخشش دارند،به تقوا نزدیک ترند. «وَ أَنْ تَعْفُوا أَقْرَبُ لِلتَّقْوی» ۶- طلاق باید همراه با عفو و فضل باشد. «تَعْفُوا... لا تَنْسَوُا الْفَضْلَ» ۷- در طلاق نباید مسائل اخلاقی و کرامت های انسانی را به فراموشی سپرد.«وَ لا تَنْسَوُا الْفَضْلَ بَیْنَکُمْ» @alquran_ir

‌‌‌‌‌‌‌ ماجرای حمایت وزارت خارجه دولت روحانی از جاسوس‌های انگلیسی به کجا رسید؟! ‌‌‌‌ 🔻کتاب‌های چند دهه بعد خواهند نوشت در این ۸ سال چه حفره‌های امنیتی در این کشور به وجود آمد ‌

آمریکا بخش اعظم دنیا را ویران کرد.

#سفارشهای_امام_صادق_عليه_السّلام_به_عبداللَّه_بن_جندب (۱۳۵) از آیت الله مصباح یزدی ‏ ‏ ﺍﻣﺮﻭﺯﻩ ﻣﺎ ﺷﺎﻫﺪ ﻫﺴﺘﻴﻢ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺑﺴﻴﺎﺭﯼ ﺍﺯ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﯼ ﻏﻴﺮ ﻣﺴﻠﻤﺎﻥ، ﺟﻤﻌﻴﺖ‌ﻫﺎﻳﯽ ﺍﺯ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎﻥ ﺑﻪ ﺧﺼﻮﺹ ﺷﻴﻌﻴﺎﻥ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﺣﻔﻆ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ، ﺍﺣﮑﺎﻡ ﺩﻳﻨﯽ ﺷﺎﻥ ﺭﺍ ﺭﻋﺎﻳﺖ ﻣﯽ‌ﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻏﻴﺮ ﺍﺯ ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ ﺑﺎ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﻣﻌﺎﺷﺮﺕ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ، ﻣﮕﺮ ﺩﺭ ﺍﻣﻮﺭ ﺑﺎﺯﺍﺭ، ﺁﻥ ﻫﻢ ﺩﺭ ﺣﺪﯼ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﺴﺎﻳﻞ ﺩﻳﻨﯽ ﻭ ﻋﻤﻠﯽ ﺁﻧﺎﻥ ﻟﻄﻤﻪ ﺍﯼ ﻭﺍﺭﺩ ﻧﻴﺎﻳﺪ. ‏ ‏ ﻣﻦ ﺧﻮﺩﻡ ﺩﺭ ﮐﺸﻮﺭ ﮐﻨﻴﺎ، ﺟﻮﺍﻥ ﻣﺴﻠﻤﺎﻥ ﺷﻴﻌﻪ ﺍﯼ ﺭﺍ ﺩﻳﺪﻡ ﮐﻪ ﺭﻭﺯﻩ ﯼ ﻣﺎﻩ ﺭﺟﺐ ﻭ ﺷﻌﺒﺎﻧﺶ ﺗﺮﮎ ﻧﻤﯽ ﺷﺪ. ﮔﺮﻭﻩ ﺍﻧﺪﮐﯽ ﺍﺯ ﺷﻴﻌﻴﺎﻥ ﺩﺭ ﻳﮏ ﮐﺸﻮﺭ ﻣﺴﻴﺤﯽ ﺁﻥ ﻫﻢ ﺩﺭ ﻗﻠﺐ ﺍﻓﺮﻳﻘﺎ، ﺁﻥ ﭼﻨﺎﻥ ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ ﺭﺍ ﺣﻔﻆ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﺣﺘﯽ ﻣﺴﺘﺤﺒﺎﺗﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﻫﻢ ﺗﺮﮎ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻨﺪ. ‏ ﭼﺮﺍ؟ ‏ﺑﻪ ﺩﻟﻴﻞ ﺍﻳﻦ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺫﻭﺏ ﻧﺸﺪﻩ ﺍﻧﺪ. ‏ ‏ ﺍﺯ ﺳﻮﯼ ﺩﻳﮕﺮ، ﺑﺮﺧﯽ ﺍﺯ ﺷﻴﻌﻴﺎﻥ ﺍﻳﺮﺍﻧﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﯼ ﻣﺴﻠﻤﺎﻥ ﺩﻳﮕﺮ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽ‌ﮐﻨﻨﺪ، ﺁﻥ ﭼﻨﺎﻥ ﺗﺤﺖ ﺗﺄﺛﻴﺮ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺁﻥ ﺟﻮﺍﻣﻊ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻭ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺫﻭﺏ ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﻭﻗﺘﯽ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﯽ‌ﺑﻴﻨﺪ ﺣﺘﯽ ﺩﺭ ﻣﺴﻠﻤﺎﻥ ﺑﻮﺩﻧﺸﺎﻥ ﻧﻴﺰ ﺷﮏ ﻣﯽ‌ﮐﻨﺪ. ‏ ‏ ﺁﻧﺎﻥ ﻫﻮﻳﺖ ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﻭ ﻓﻘﻂ ﺍﺳﻢ ﺷﻴﻌﻪ ﺭﺍ ﻳﺪﮎ ﻣﯽ‌ﮐﺸﻨﺪ. ﺍﺯ ﺗﺸﻴﻊ ﻧﻴﺰ ﻓﻘﻂ ﺍﻣﺎﻡ ﺣﺴﻴﻦ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺭﺍ ﻣﯽ‌ﺷﻨﺎﺳﻨﺪ ‏ ‏ﺍﻣﺎﻡ ﺻﺎﺩﻕ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﭼﻨﻴﻦ ﺭﻭﺯﯼ ﺭﺍ ﻣﯽ‌ﺩﻳﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺷﻴﻌﻴﺎﻥ ﺳﻔﺎﺭﺵ ﻣﯽ‌ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ ﻫﻮﻳﺖ ﺷﻴﻌﯽ ﺷﺎﻥ ﺭﺍ ﺣﻔﻆ ﮐﻨﻨﺪ. ﻣﺨﺼﻮﺻﺎ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻧﻈﺮ ﻋﻘﺎﻳﺪ ﻭ ﺍﻓﮑﺎﺭ ﺿﻌﻴﻒ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﺑﻴﺶ ﺗﺮ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﻮﺍﻇﺐ ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺗﺎ ﺧﺪﺍﯼ ﻧﺎﮐﺮﺩﻩ ﻣﻌﺎﺷﺮﺕ ﻭ ﻣﺠﺎﻭﺭﺕ ﺑﺎ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ، ﻣﻮﺟﺐ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺭﻓﺘﻦ ﺩﻳﻦ ﻭ ﻣﺬﻫﺒﺸﺎﻥ ﻧﮕﺮﺩﺩ. @nazz_ir

‏‏#سبک_زندگی را از #نهج_البلاغه بیاموزیم (۳۳۶)  حکمت ۳۷۴ نهج البلاغه بخش دوم: ‏ ‏آنگاه امام(عليه السلام) به سراغ گروه دوم مى رود و مى فرمايد: ‏«گروهى ديگر تنها با زبان و قلب به مبارزه برمى خيزند اما با دست كارى انجام نمى دهند آن ها به دو خصلت از خصلت هاى نيك تمسك جسته اند و يكى را ضايع كرده اند»; ‏ (وَمِنْهُمُ الْمُنْكِرُ بِلِسَانِهِ وَ قَلْبِهِ وَ التَّارِكُ بِيَدِهِ، فَذَلِكَ مُتَمَسِّكٌ بِخَصْلَتَيْنِ مِنْ خِصَالِ الْخَيْرِ وَمُضَيِّعٌ خَصْلَةً). ‏ ‏ شك نيست كه افراد ناتوان و يا توانمند فاقد مسئوليت كامل، نخستين چيزى را كه ترك مى كنند اقدامات عملى در راه نهى از منكر است. تنها در قلبشان از آن متنفرند و با زبان هم نصيحت و اعتراض مى كنند. آن ها در برابر دو قسمتى كه انجام داده اند مأجورند و درباره ترك مبارزه عملى با منكر ـ در صورتى كه قدرت داشته باشند ـ مسئوليت سنگينى در پيشگاه خدا دارند. ‏ ‏سپس امام(عليه السلام) به سراغ گروه سوم مى رود و مى فرمايد: ‏«گروهى ديگر تنها با قلبشان نهى از منكر مى كنند (و از آن بيزارند) ولى مبارزه با دست و زبان را ترك مى گويند اين گروه بهترين خصلت هاى اين سه را ترك گفته و تنها به يكى چنگ زده اند»; ‏(وَمِنْهُمُ الْمُنْكِرُ بِقَلْبِهِ وَالتَّارِكُ بِيَدِهِ وَلِسَانِهِ، فَذلِكَ الَّذِي ضَيَّعَ أَشْرَفَ الْخَصْلَتَيْنِ مِنَ الثَّلاثِ وَ تَمَسَّكَ بِوَاحِدَة). ‏ ‏ تعبير امام(عليه السلام) به «اشرف الخصلتين» در واقع ازقبيل اضافه صفت به موصوف است و در معنا «الخصلتين الاشرفين» مى باشد. ‏آرى آن ها مهمترين بخش از نهى از منكر را كه بخش عملى و زبانى است رها ساخته و به كمترين آن كه مزاحمتى براى هيچ كس توليد نمى كند قناعت نموده اند و آن ها ضعيف ترين ناهيان از منكرند. ‏ ‏ولى اين مرحله نيز داراى تأثير قابل توجهى است زيرا تنفر قلبى سبب مى شود كه شخص لااقل آلوده گناه نشود كه اگر اين تنفر نباشد او نيز به گناه خو مى گيرد و به صف گنهكاران مى پيوندد. ‏ ‏ در حكمت ۲۰۱ نيز آمده است كه اميرمؤمنان(عليه السلام)اشاره به داستان قوم ثمود مى كند كه يك نفر از آن ها آمد ناقه اى را كه معجزه آشكار صالح(عليه السلام) بود پى كرد و به قتل رساند ولى خداوند اين كار را به همه آن ها نسبت مى دهد و مى فرمايد: ‏(فَعَقَرُوهَا فَأَصْبَحُوا نَادِمِينَ) ‏ و امام(عليه السلام) در توجيه آن مى فرمايد: ‏ «إِنَّمَا عَقَرَ نَاقَةَ ثَمُودَ رَجُلٌ وَاحِدٌ فَعَمَّهُمُ اللَّهُ بِالْعَذَابِ لَمَّا عَمُّوهُ بِالرِّضَا; ‏یعنی: ‏ناقه ثمود را يك نفر پى كرد ولى خداوند همه را مشمول عذاب ساخت زيرا قلباً به آن راضى بودند». @nahj_ir

‌ فریاد کارگران علیه لوازم خانگی خارجی ‌ ‌ #خبرگزاری_فارس 🇮🇷

درس دویست و هفتاد و هشت تفسیر آیه ۲۳۸ سوره #بقره از تفسیر نور حافِظُوا عَلَی الصَّلَواتِ وَ الصَّلاهِ الْوُسْطی وَ قُومُوا لِلّهِ قانِتِینَ (۲۳۸) بر انجام همه ی نمازها و(خصوصاً)نماز وسطی(ظهر)، مواظبت کنید و برای خدا خاضعانه بپاخیزید. نکته ها: * درباره مراد از نماز وسطی،چند نظریه است،ولی با توجّه به شأن نزول آیه که گروهی بخاطر گرمی هوا در نماز ظهر شرکت نمی کردند و با توجّه به روایات و تفاسیر،مراد همان نماز ظهر است. * حفظ هر چیزی باید مناسب با خودش باشد؛حفظ مال از دست برد دزد است،حفظ بدن از میکرب است، حفظ روح از آفات اخلاقی نظیر حرص،حسد وتکبّر است، وحفظ فرزند از دوست بد می باشد.امّا حفظ نماز به چیست؟حفظ نماز،آشنایی با اسرار آن،انجام به موقع آن،صحیح بجا آوردن،فراگرفتن احکام و آداب آن و حفظ مراکز عبادت و تمرکز فکر به هنگام آن است. در حدیثی می خوانیم:نماز به گروهی می گوید:مرا ضایع کردی خدا تو را ضایع کند و به گروهی می گوید:مرا حفظ کردی خداوند تو را حفظ کند. پیام ها: ۱- اقامه نماز باید مداوم باشد. «حافِظُوا» ۲- همه ی مردم مسئول حفظ نمازند. «حافِظُوا» ۳- ممکن است آیه دلالت کند بر اینکه نماز را به جماعت برپا کنید. «حافِظُوا، قُومُوا» ۴- هرکجا زمینه ی سهل انگاری یا غفلت احساس می شود،هشدار بیشتری لازم است. «وَ الصَّلاهِ الْوُسْطی» ۵- اقامه ی نماز،به توجّه،نشاط،معرفت و اخلاص نیاز دارد. «قُومُوا لِلّهِ قانِتِینَ» ۶- انسان نباید وصله ی ناهمرنگ هستی باشد.قرآن درباره هستی می فرماید: «کُلٌّ لَهُ قانِتُونَ» پس اگر ما قانت نباشیم،وصله ناهمرنگ هستی خواهیم بود.«قُومُوا لِلّهِ قانِتِینَ» ۷- ارزش نماز به خضوع آن است.«قانتین» @alquran_ir

#سفارشهای_امام_صادق_عليه_السّلام_به_عبداللَّه_بن_جندب (۱۳۶) از آیت الله مصباح یزدی ﮔﻨﺎﻩ ﻣﻐﻔﻮﺭ ﻭ ﻧﻴﮑﯽ ﻣﻘﺒﻮﻝ: ﻳﺎ ﺍﺑﻦ ﺟﻨﺪﺏ ﮐﻞ ﺍﻟﺬﻧﻮﺏ ﻣﻐﻔﻮﺭﺓ ﺳﻮﯼ ﻋﻘﻮﻕ ﺍﻫﻞ ﺩﻋﻮﺗﮏ ﻭ ﮐﻞ ﺍﻟﺒﺮ ﻣﻘﺒﻮﻝ ﺍﻟﺎ ﻣﺎ ﮐﺎﻥ ﺭﺋﺎﺀ. ﻳﺎ ﺍﺑﻦ ﺟﻨﺪﺏ ﺍﺣﺒﺐ ﻓﯽ ﺍﻟﻠﻪ ﻭ ﺍﺑﻐﺾ ﻓﯽ ﺍﻟﻠﻪ ﻭ ﺍﺳﺘﻤﺴﮏ ﺑﺎﻟﻌﺮﻭﺓ ﺍﻟﻮﺛﻘﯽ ﻭ ﺍﻋﺘﺼﻢ ﺑﺎﻟﻬﺪﯼ ﻳﻘﺒﻞ ﻋﻤﻠﮏ ﻓﺎﻥ ﺍﻟﻠﻪ ﻳﻘﻮﻝ «ﻭ ﺍﻧﯽ ﻟﻐﻔﺎﺭ ﻟﻤﻦ ﺗﺎﺏ ﻭ ﺁﻣﻦ ﻭ ﻋﻤﻞ ﺻﺎﻟﺤﺎ ﺛﻢ ﺍﻫﺘﺪﯼ» ﻓﻠﺎ ﻳﻘﺒﻞ ﺍﻟﺎ ﺍﻟﺎﻳﻤﺎﻥ ﻭ ﻟﺎ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺍﻟﺎ ﺑﻌﻤﻞ ﻭ ﻟﺎ ﻋﻤﻞ ﺍﻟﺎ ﺑﻴﻘﻴﻦ ﻭ ﻟﺎ ﻳﻘﻴﻦ ﺍﻟﺎ ﺑﺎﻟﺨﺸﻮﻉ ﻭ ﻣﻠﺎﮐﻬﺎ ﮐﻠﻬﺎ ﺍﻟﻬﺪﯼ ﻓﻤﻦ ﺍﻫﺘﺪﯼ ﻳﻘﺒﻞ ﻋﻤﻠﻪ ﻭ ﺻﻌﺪ ﺍﻟﯽ ﺍﻟﻤﻠﮑﻮﺕ ﻣﺘﻘﺒﻠﺎ «ﻭ ﺍﻟﻠﻪ ﻳﻬﺪﯼ ﻣﻦ ﻳﺸﺎﺀ ﺍﻟﯽ ﺻﺮﺍﻁ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ» ﺁﻣﺮﺯﺵ ﺗﻤﺎﻡ ﮔﻨﺎﻫﺎﻥ ﺍﻭﻟﻴﻦ ﺟﻤﻠﻪ ﺍﻳﻦ ﺑﺨﺶ ﺍﺯ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﺷﺮﻳﻒ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯽ‌ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ: ﮐﻞ ﺍﻟﺬﻧﻮﺏ ﻣﻐﻔﻮﺭﺓ ﺳﻮﯼ ﻋﻘﻮﻕ ﺍﻫﻞ ﺩﻋﻮﺗﮏ؛ ‏یعنی: ‏ﻫﺮ ﮔﻨﺎﻫﯽ ﺁﻣﺮﺯﻳﺪﻩ ﻣﯽ‌ﺷﻮﺩ ﻣﮕﺮ ﺟﻔﺎ ﮐﺮﺩﻥ ﺩﺭ ﺣﻖ ﺑﺮﺍﺩﺭﺍﻥ ﺍﻳﻤﺎﻧﯽ ﺍﺕ. ‏ ‏ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﯼ ﺁﻣﺮﺯﺵ ﮔﻨﺎﻫﺎﻥ ﺩﺭ ﻗﺮﺁﻥ ﮐﺮﻳﻢ ﺩﺍﺭﻳﻢ ﮐﻪ ﻣﯽ‌ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ: ‏ﺍﻥ ﺍﻟﻠﻪ ﻟﺎ ﻳﻐﻔﺮ ﺃﻥ ﻳﺸﺮﮎ ﺑﻪ ﻭ ﻳﻐﻔﺮ ﻣﺎ ﺩﻭﻥ ﺫﻟﮏ ﻟﻤﻦ ﻳﺸﺎﺀ؛ ‏یعنی: ‏ﻣﺴﻠﻤﺎ ﺧﺪﺍ ﺍﻳﻦ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺷﺮﮎ ﻭﺭﺯﻳﺪﻩ ﺷﻮﺩ، ﻧﻤﯽ ﺑﺨﺸﺎﻳﺪ ﻭ ﻏﻴﺮ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﻫﺮ ﮐﺴﯽ ﺑﺨﻮﺍﻫﺪ، ﺑﺨﺸﺎﻳﺪ. ‏ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺍﻳﻦ ﺁﻳﻪ، ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻫﺮ ﮔﻨﺎﻫﯽ ﺭﺍ ﻣﯽ‌ﺁﻣﺮﺯﺩ، ﻳﺎ ﺑﻪ ﺗﻌﺒﻴﺮ ﺩﻳﮕﺮ، ﺍﻣﮑﺎﻥ ﺍﻳﻦ ﮐﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﻴﺎﻣﺮﺯﺩ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ، ﻣﮕﺮ ﮔﻨﺎﻩ ﺷﺮﮎ؛ ﺷﺮﮎ ﮔﻨﺎﻫﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﺪﺍ ﺁﻥ ﺭﺍ ﻧﻤﯽ ﺁﻣﺮﺯﺩ. ‏ ‏ﺍﻟﺒﺘﻪ ﺍﻳﻦ ﻫﻢ ﮐﻪ ﻣﯽ‌ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ، ﺷﺮﮎ ﺭﺍ ﻧﻤﯽ ﺁﻣﺮﺯﺩ، ﻣﻨﻈﻮﺭ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﮐﺴﯽ ﻣﺸﺮﮎ ﺍﺯ ﺩﻧﻴﺎ ﺑﺮﻭﺩ، ﻭ ﮔﺮﻧﻪ ﺍﮔﺮ ﮐﺴﯽ ﻗﺒﻠﺎ ﻣﺸﺮﮎ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﺑﻌﺪ ﺗﻮﺑﻪ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ ﻣﻮﺣﺪ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ، ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﮔﻨﺎﻫﺶ ﺭﺍ ﻣﯽ‌ﺁﻣﺮﺯﺩ؛ ﮐﻤﺎ ﺍﻳﻦ ﮐﻪ ﻫﺮ ﮔﻨﺎﻫﯽ ﺑﺎ ﺗﻮﺑﻪ ﻗﺎﺑﻞ ﺁﻣﺮﺯﺵ ﺍﺳﺖ. ‏ ‏ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﻳﻦ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﮐﻪ ﻣﯽ‌ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ، ﮔﻨﺎﻩ ﺷﺮﮎ ﺁﻣﺮﺯﻳﺪﻩ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﺩ، ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﮔﻨﺎﻩ ﺭﺍ ﺟﺒﺮﺍﻥ ﻧﮑﻨﺪ ﻭ ﺑﺪﻭﻥ ﺗﻮﺑﻪ ﺍﺯ ﺩﻧﻴﺎ ﺑﺮﻭﺩ. ‏ ‏ﺍﻣﺎ ﺳﺎﻳﺮ ﮔﻨﺎﻫﺎﻥ ﭼﻄﻮﺭ؟ ‏ ﺁﻳﺎ ﺳﺎﻳﺮ ﮔﻨﺎﻫﺎﻥ ﻫﻢ ﺍﻳﻦ ﻃﻮﺭ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﮔﺮ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺑﺪﻭﻥ ﺗﻮﺑﻪ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﺍﺯ ﺩﻧﻴﺎ ﺑﺮﻭﺩ ﺑﻪ ﻫﻴﭻ ﻭﺟﻪ ﺁﻣﺮﺯﻳﺪﻩ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﺩ؟ ‏ﺍﻳﻦ ﺁﻳﻪ ﻣﯽ‌ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ، ﺳﺎﻳﺮ ﮔﻨﺎﻫﺎﻥ ﺍﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ ﻭ ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﺍﻳﻦ ﮐﻪ ﺷﺨﺺ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺩﻧﻴﺎ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺟﺒﺮﺍﻥ ﻧﮑﺮﺩﻩ ﻭ ﺗﻮﺑﻪ ﻧﻨﻤﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ، ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺁﻥ ﮔﻨﺎﻩ ﺭﺍ ﺑﻴﺎﻣﺮﺯﺩ. @nazz_ir

جوزف نای : در ۱۱ سپتامبر ۳ هزار نفر کشته شدند و ۴۰ میلیارد دلار خسارت دیدیم. رفتیم در خاورمیانه تا انتقام بگیریم ۱۵ هزار کشته دادیم و ۶ هزار میلیارد دلار هزینه دادیم این ماجرا همه اش شکست بود..

حرفهای یک آمریکایی که استاد دانشگاه هم هست در مورد #آمریکا و ایرانیهایی که آمریکا رو آمال آرزوهاشون میدونن. بدجور رو ذهن جوونها کار کردن . خیلی از این آدمهایی که طرفدار آمریکا هستن من باهاشون حرف زدم اینقدر ذهنشون داغون شده که میگن سگ آمریکایی ارزشش بالاتر از یک ایرانیه. #خودتحقیری

ماشاءالله به این غیرت علی لندی، نوجوان اهل ایذه است. وقتی می‌بینه خونه همسایه شون داره در شعله‌های آتش می‌سوزه، میره کمکشون و نجاتشون میده، اما خودش دچار سوختگی شدید میشه... کاش به جای داستان های تخیلی پطروس، داستان قهرمانان واقعی خودمون رو به بچه‌ها معرفی کنن. راستی کی بود می‌گفت به این نسل امیدی نیست؟ @amn_org

‏#سبک_زندگی را از #نهج_البلاغه بیاموزیم (۳۳۷)  حکمت ۳۷۴ نهج البلاغه بخش سوم: ‏ ‏ آنگاه امام(عليه السلام) به گروه چهارمى اشاره مى كند كه متفاوت با اين سه گروه اند و آن ها كسانى هستند كه تمام مراحل نهى از منكر را رها كرده و بى خيال از كنار منكرات جامعه مى گذرند. ‏مى فرمايد: ‏«گروهى ديگر نه با زبان نهى از منكر مى كنند و نه با قلب و نه با دست. اين ها (در حقيقت) مردگانى در ميان زندگان هستند»; ‏ (وَمِنْهُمْ تَارِكٌ لاِِنْكَارِ الْمُنْكَرِ بِلِسَانِهِ وَ قَلْبِهِ وَ يَدِهِ، فَذلِكَ مَيِّتُ الاَْحْيَاءِ). ‏ ‏چه تعبير جالب و گويايى! زنده كسى است كه داراى حس و حركت باشد و مؤمن زنده كسى است كه در برابر زشتى ها حركتى از خود نشان دهد. كسى كه هيچ گونه حركتى حتى به صورت تنفر قلبى از خودش در مقابل مظاهر زشت و منكر جامعه نشان نمى دهد واقعاً در صف مردگان قرار گرفته است. ‏ ‏ از ديدگاه اسلام (كتاب و سنت) گروهى ظاهراً از دنيا رفته اند و در ميان ما نيستند و جسم بى جان آن ها در قبرها نهفته است ولى در واقع زنده اند چراكه آثارشان در همه جا نمايان است. مگر زندگى چيزى جز نشان دادن آثار حيات است؟ ‏ ‏ همان گونه كه قرآن درباره شهدا مى گويد: ‏ (وَلاَ تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُوا فِى سَبِيلِ اللهِ أَمْوَاتاً بَلْ أَحْيَاءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ). ‏اميرمؤمنان على(عليه السلام) در گفتار حكيمانه اى كه خطاب به كميل بيان كرد مى فرمايد: ‏ «هَلَكَ خُزَّانُ الاَْمْوَالِ وَ هُمْ أَحْياءٌ وَ الْعُلَمَاءُ بَاقُونَ مَا بَقِى الدَّهْر; ‏یعنی: ‏ثروت اندوزان مرده اند ولى علما و دانشمندان تا پايان دنيا زنده اند». ‏ ‏بنابراين، زندگى بى خاصيت مرگ است، مرگى توأم با آثار حيات مادى. @nahj_ir

اعتراف.......

ایران یعنی سید علی خامنه ای بنازم به اقتدارت آقا با درایت و ذکاوت با اینها چه کردی که خار و زبون شدن التماس میکنن برای برجام #انقلاب_در_انقلاب #ایران_قوی #انقلاب_برای_انقلاب

سفیر و نماینده دائم کشورمان نزد سازمان های بین المللی در وین، طی سخنرانی در نشست فصلی شورای حکام آژانس بین المللی انرژی اتمی: 🔹مادامی که تحریم ها علیه ایران ادامه دارد، از ایران انتظار خویشتنداری و اقدام سازنده نداشته باشید. 🔹برداشتن تحریم ها روی کاغذ فایده ای ندارد و باید ملت ما بتوانند ثمره تفاهم هسته ای و مذاکرات جدید را احساس کنند.

درس دویست و هفتاد و نه تفسیر آیه ۲۳۹ سوره #بقره از تفسیر نور فَإِنْ خِفْتُمْ فَرِجالاً أَوْ رُکْباناً فَإِذا أَمِنْتُمْ فَاذْکُرُوا اللّهَ کَما عَلَّمَکُمْ ما لَمْ تَکُونُوا تَعْلَمُونَ (۲۳۹) پس اگر(از دشمن یا خطری)بیم داشتید،پیاده یا سواره(به هر شکل که می توانید نماز گزارید)و آنگاه که ایمن شدید خدا را یاد کنید،همانگونه که آنچه را نمی توانستید بدانید به شما آموخت. نکته ها: * در قرآن گاهی به جای کلمه ی«صلاه»،کلمه«ذکر»گفته شده است،چنانکه درباره نماز جمعه می فرماید: «فَاسْعَوْا إِلی ذِکْرِ اللّهِ» به سوی ذکر خدا بشتابید.و یا خداوند به موسی علیه السلام می فرماید: «أَقِمِ الصَّلاهَ لِذِکْرِی» نماز را بپادار تا یاد من باشی.در این آیه نیز مراد از «فَاذْکُرُوا اللّهَ» نماز است. آری،فلسفه و روح نماز،یاد خداوند است. * این آیه اشاره به نماز خوف دارد که در شرایط جنگی با احکام مخصوصی که در فقه آمده است،اقامه می شود. در احادیث می خوانیم که پیامبر صلی الله علیه و آله در جنگ احزاب با اشاره نماز خواندند و حضرت علی علیه السلام در بعضی از جنگ ها دستور می دادند که هنگام جنگ با ایماء و اشاره نماز بخوانند. امام کاظم علیه السلام در جواب شخصی که پرسید:اگر حیوان درنده ای به ما حمله کرد و وقت نماز تنگ بود چه کنیم؟فرمودند:با همان وضعی که دارید نماز بخوانید،گرچه پشت به قبله باشد. پیام ها: ۱- نماز،در هیچ حالی ساقط نمی شود. «فَإِنْ خِفْتُمْ فَرِجالاً أَوْ رُکْباناً» ۲- در اسلام عسر و حرج نیست.وقتی امکان استقرار بدن و یا ایستادن به سوی قبله و یا سایر شرایط نباشد،حذف می شوند. «فَرِجالاً أَوْ رُکْباناً» ۳- نماز،شکر نعمت است. «فَاذْکُرُوا اللّهَ کَما عَلَّمَکُمْ» ۴- بعضی از مسائل را انسان نمی داند،ولی می تواند به تجربه بدست آورد.ولی بعضی از مسائل را انسان نمی داند و نمی تواند که بداند،مگر از طریق وحی. «ما لَمْ تَکُونُوا تَعْلَمُونَ» ونفرمود:«لا تعلمون» @alquran_ir

‌ رسانه‌های لبنانی، صبح امروز از ورود کاروان‌های حامل سوخت ایران به این کشور خبر دادند. شبکه المنار گزارش داد که ۲۰ تانکر حامل سوخت ایران وارد خاک لبنان شده‌ است. ‌ به نوشته المنار، بالغ بر۷۰ الی ۸۰ کامیون حامل سوخت، قرار است با طی مسیر ۲۳۰ کیلومتری گازوئیل صادراتی ایران را از بندر بانیاس سوریه به خاک لبنان انتقال دهند. طول این کاروان سه کیلومتر خواهد بود و قرار است سه میلیون لیتر گازوئیل را با خود حمل کنند. ‌

#سفارشهای_امام_صادق_عليه_السّلام_به_عبداللَّه_بن_جندب (۱۳۷) از آیت الله مصباح یزدی ‏ ﮔﻨﺎﻫﺎﻥ ﺻﻐﻴﺮﻩ ﺭﺍ ﻗﺮﺁﻥ ﻣﯽ‌ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻣﯽ‌ﺁﻣﺮﺯﺩ: ‏ﺍﻥ ﺗﺠﺘﻨﺒﻮﺍ ﮐﺒﺎﺋﺮ ﻣﺎ ﺗﻨﻬﻮﻥ ﻋﻨﻪ ﻧﮑﻔﺮ ﻋﻨﮑﻢ ﺳﻴﺌﺎﺗﮑﻢ؛ ‏یعنی: ‏ ﺍﮔﺮ ﺍﺯ ﮔﻨﺎﻫﺎﻥ ﺑﺰﺭﮔﯽ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻬﯽ ﺷﺪﻩ ﺍﻳﺪ ﺩﻭﺭﯼ ﮔﺰﻳﻨﻴﺪ، ﺑﺪﯼ‌ﻫﺎﯼ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﻣﯽ‌ﺯﺩﺍﻳﻴﻢ. ‏ ‏ﺩﺭ ﺗﻮﺿﻴﺢ ﻭ ﺗﻔﺴﻴﺮ ﺍﻳﻦ ﺁﻳﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﮔﺮ ﺷﺨﺺ ﺍﺯ ﮔﻨﺎﻫﺎﻥ ﺑﺰﺭﮒ (ﮐﺒﻴﺮﻩ) ﺍﺟﺘﻨﺎﺏ ﻭﺭﺯﺩ، ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺕ ﺍﺭﺗﮑﺎﺏ ﮔﻨﺎﻫﺎﻥ ﮐﻮﭼﮏ (ﺻﻐﻴﺮﻩ) ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﻣﯽ‌ﺁﻣﺮﺯﺩ. ‏ ‏ﻫﻢ ﭼﻨﻴﻦ ﺩﺭ ﺁﻳﻪ ﺩﻳﮕﺮﯼ ﻣﯽ‌ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ: ‏ ﺍﻟﺬﻳﻦ ﻳﺠﺘﻨﺒﻮﻥ ﮐﺒﺎﺋﺮ ﺍﻟﺎﺛﻢ ﻭ ﺍﻟﻔﻮﺍﺣﺶ ﺍﻟﺎ ﺍﻟﻠﻤﻢ ﺍﻥ ﺭﺑﮏ ﻭﺍﺳﻊ ﺍﻟﻤﻐﻔﺮﺓ؛ ‏یعنی: ‏ﺁﻧﺎﻥ ﮐﻪ ﺍﺯ ﮔﻨﺎﻫﺎﻥ ﺑﺰﺭﮒ ﻭ ﺯﺷﺖ ﮐﺎﺭﯼ ﻫﺎ، ﺟﺰ ﻟﻐﺰﺵ‌ﻫﺎﯼ ﮐﻮﭼﮏ، ﺧﻮﺩﺩﺍﺭﯼ ﻣﯽ‌ﻭﺭﺯﻧﺪ، ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺕ [ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ] ﻓﺮﺍﺥ ﺁﻣﺮﺯﺵ ﺍﺳﺖ. ‏ ‏ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺁﻳﻪ ﻧﻴﺰ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺷﺮﻁ ﺧﻮﺩﺩﺍﺭﯼ ﺍﺯ ﺍﺭﺗﮑﺎﺏ ﮐﺒﺎﺋﺮ، ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﮔﻨﺎﻫﺎﻥ ﮐﻮﭼﮏ ﺭﺍ ﻣﯽ‌ﺑﺨﺸﺪ. ﺍﻟﺒﺘﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻮﺟﻪ ﺩﺍﺷﺖ ﮐﻪ ﺧﻮﺩ ﺍﺻﺮﺍﺭ ﻭﺭﺯﻳﺪﻥ ﺑﺮ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﮔﻨﺎﻩ ﺻﻐﻴﺮﻩ، ﮔﻨﺎﻩ ﮐﺒﻴﺮﻩ ﻣﺤﺴﻮﺏ ﻣﯽ‌ﺷﻮﺩ. ‏ ‏ ﺩﺭ ﻫﺮ ﺣﺎﻝ، ﮔﻨﺎﻩ ﺻﻐﻴﺮﻩ ﺭﺍ ﮔﺮﭼﻪ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺗﻮﺑﻪ ﻧﮑﺮﺩﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻣﯽ‌ﺁﻣﺮﺯﺩ. ﻭ ﺍﻣﺎ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﮔﻨﺎﻫﺎﻥ ﮐﺒﻴﺮﻩ، ﺍﮔﺮ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺗﻮﺑﻪ ﮐﻨﺪ ﺭﻭﺷﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺁﻣﺮﺯﻳﺪﻩ ﻣﯽ‌ﺷﻮﺩ ﻭ ﺑﺤﺜﯽ ﻧﺪﺍﺭﺩ. ﺑﺤﺚ ﺩﺭ ﺟﺎﻳﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺑﺪﻭﻥ ﺗﻮﺑﻪ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﺍﺯ ﺩﻧﻴﺎ ﺑﺮﻭﺩ. ‏ ‏ﺍﻣﺎﻡ ﺻﺎﺩﻕ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﻣﯽ‌ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺟﺎ ﻧﻴﺰ ﺍﻣﻴﺪ ﺁﻣﺮﺯﺵ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ، ﻫﻤﺎﻥ ﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﻣﻔﺎﺩ ﺁﻳﻪ ﺷﺮﻳﻔﻪ: ‏ﺍﻥ ﺍﻟﻠﻪ ﻟﺎ ﻳﻐﻔﺮ ﺃﻥ ﻳﺸﺮﮎ ﺑﻪ... ﻧﻴﺰ ﻫﻤﻴﻦ ﺍﺳﺖ. ‏ ‏ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺑﺎﺭﻩ، ﺧﻠﺎﺻﻪ ﺑﺤﺚ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﮐﺴﯽ ﺍﮔﺮ ﺷﺮﺍﻳﻂ ﺷﻔﺎﻋﺖ ﺭﺍ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ، ﺩﺭ ﻣﺮﺍﺣﻞ ﻣﺨﺘﻠﻔﯽ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺳﮑﺮﺍﺕ ﻣﻮﺕ ﺗﺎ ﻗﺒﺮ ﻭ ﺑﺮﺯﺥ ﻭ ﻗﻴﺎﻣﺖ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ، ﺳﺮﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﺭ ﻳﮑﯽ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻣﺮﺍﺣﻞ ﺁﻣﺮﺯﻳﺪﻩ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ. ‏ ‏ ﺍﻟﺒﺘﻪ ﺍﻳﻦ ﮐﻪ ﺷﺮﺍﻳﻂ ﺷﻔﺎﻋﺖ ﭼﻴﺴﺖ ﺧﻮﺩ ﺑﺤﺜﯽ ﻣﺴﺘﻘﻞ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﻘﺎﻝ ﻧﻤﯽ ﮔﻨﺠﺪ؛ ﺍﻣﺎ ﺑﻪ ﻫﺮ ﺣﺎﻝ ﭼﻨﻴﻦ ﮐﺴﯽ، ﮔﺮﭼﻪ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺩﻩ‌ﻫﺎ ﻳﺎ ﺻﺪ ﺳﺎﻝ ﻣﻌﺬﺏ ﺑﻮﺩﻥ، ﺳﺮﺍﻧﺠﺎﻡ ﺑﻪ ﻧﺠﺎﺕ ﻭ ﺭﻫﺎﻳﯽ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺭﺳﻴﺪ. ‏ ‏ ﺍﻣﺎﻡ ﺻﺎﺩﻕ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﺿﻤﻦ ﺗﺄﮐﻴﺪ ﺑﺮ ﺍﺻﻞ ﮐﻠﯽ ﺁﻣﺮﺯﺵ ﻫﻤﻪ ﮔﻨﺎﻫﺎﻥ، ﻣﯽ‌ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ ﺍﻳﻦ ﻗﺎﻋﺪﻩ ﻳﮏ ﺍﺳﺘﺜﻨﺎ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﺁﻥ ﻋﺒﺎﺭﺕ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﺟﻔﺎ ﮐﺮﺩﻥ ﺩﺭ ﺣﻖ ﺑﺮﺍﺩﺭﺍﻥ ﺍﻳﻤﺎﻧﯽ: ‏ ﮐﻞ ﺍﻟﺬﻧﻮﺏ ﻣﻐﻔﻮﺭﺓ ﺳﻮﯼ ﻋﻘﻮﻕ ﺍﻫﻞ ﺩﻋﻮﺗﮏ. ‏ ‏ «ﻋﻘﻮﻕ» ﺍﺯ ﺭﻳﺸﻪ «ﻋﻖ» ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎﯼ ﺁﺯﺍﺭ ﻭ ﺍﺫﻳﺖ ﻭ ﺑﺪﺭﻓﺘﺎﺭﯼ ﮐﺮﺩﻥ ﺍﺳﺖ. ﺭﻭﺷﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺪﺭﻓﺘﺎﺭﯼ ﺑﺎ ﺑﺮﺍﺩﺭﺍﻥ ﺍﻳﻤﺎﻧﯽ ﻭ ﺁﺯﺍﺭ ﻭ ﺍﺫﻳﺖ ﮐﺮﺩﻥ ﺁﻧﺎﻥ ﻣﻮﺟﺐ ﺗﻀﻴﻴﻊ ﺣﻘﻮﻕ ﺁﻧﻬﺎ ﻭ ﺟﻔﺎﯼ ﺑﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﻣﯽ‌ﺷﻮﺩ. ‏ ‏ ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﻳﻦ ﻣﻌﻨﺎﯼ ﺍﻳﻦ ﺳﺨﻦ ﺍﻣﺎﻡ ﺻﺎﺩﻕ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻫﺮ ﮔﻨﺎﻫﯽ ﺁﻣﺮﺯﻳﺪﻩ ﻣﯽ‌ﺷﻮﺩ، ﻣﮕﺮ ﺁﻧﭽﻪ ﻣﻮﺟﺐ ﺗﻀﻴﻴﻊ ﺣﻘﻮﻕ ﺑﺮﺍﺩﺭﺍﻥ ﺍﻳﻤﺎﻧﯽ ﻭ ﺟﻔﺎﯼ ﺑﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﮔﺮﺩﺩ. ‏ ‏ﺳﺮ ﻣﻄﻠﺐ ﻫﻢ ﮐﻪ ﺁﻣﺮﺯﻳﺪﻩ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﺩ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﭼﻮﻥ ﺣﻖ ﺍﻟﻨﺎﺱ ﺍﺳﺖ. ﺣﻖ ﺍﻟﻨﺎﺱ ﺣﺘﯽ ﺑﺎ ﺗﻮﺑﻪ ﻫﻢ ﺁﻣﺮﺯﻳﺪﻩ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺑﺎﻳﺪ ﺻﺎﺣﺐ ﺣﻖ ﺭﺍ ﺭﺍﺿﯽ ﮐﻨﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻭ ﺣﻠﻴﺖ ﺑﻄﻠﺒﺪ. @nazz_ir