“یادش بخیر” #موکبت_مادر! چه زیبا بود هان یادش به خیر ساده و خوب و مهیّا بود هان یادش به خیر #رحمت اندر رحمت و هم #سفره اندر سفره بود وَه چه حالی در دلِ ما بود هان یادش به خیر زیرِ چترِ موکبت مادر! چنان غم رفته بود شور و شادی تا ثریّا بود هان یادش به خیر صبح و ظهر و شام غوغای #نمازِ_فاطمی در حیاطِ #خانه بر پا بود هان یادش به خیر قرصِ ماهت شب عیان و مهرِ #عشقت روز نیز #نور_باران روز و شبها بود هان یادش به خیر #قطره‌ای بودیم و تنها در تو ما معنا می‌شدیم حِسّ و حالِ خوبِ #دریا بود هان یادش به خیر موج می‌آمد #محبّت، #رحمت_و_فضلِ_بهشت #جنّت و فردوسِ أَعْلا بود هان یادش به خیر چشمِ نعمتْ بین که بی‌پروا نظر می‌کرد دید #جلوه‌ی_مُلْكًا_كَبِيرٰا بود هان یادش به خیر قطره‌ی #اشکی که می‌غلتید می‌گفت ای دریغ #کربلا مشهودِ! #زهرا بود هان یادش به خیر با چنان حالی طَبَق بر سر به راهِ #زائران نغمه‌ی اَهْلاً وَ سَهْلٰا بود هان یادش به خیر پشتِ هر پیر و جوان و کودک و طفلِ صغیر توشه‌ی #اُمِّ_اَبیهٰا بود هان یادش به خیر چای خوش عطرِ #عراقیّ و رطب در هر قدم در میانِ دستِ زهرا بود هان یادش به خیر التماسِ دست‌هایت بی‌جواب از من گذشت حسرتٰا! دستم چه تنها بود هان یادش به خیر خاطرم تنها همین مانده است از هر #اربعین موکبت مادر! چه زیبا بود هان یادش به خیر ✍🏻 شاعر: دکتر محمدجواد عسکری ‏https://eitaa.com/bineshaneha