🔘مبانی 📌شیعه ولایتی و شیعه وصایتی 🔹تقسیم شیعیان به دو قسم ولایتی و وصایتی از ابتکارات استاد است، ایشان معتقد هستند از همان روز رحلت پیامبر صلی الله علیه و آله و بعد از فتنه سقیفه، شیعیان خود بر دو گروه بودند عده‌ای ولایتی بودند که امام را به عنوان «ولیّ الله و حجة مِن عندالله» می‌دانستند و عده بسیار دیگر آن حضرت را اَحق از دیگران و مقدم بر همه اصحاب دانسته معتقد بودند چون پیامبر(ص) وصیت کرده که علی(ع) جانشین او باشد، پس خلافت حقّ علی(ع) است. 🔸سلمان، ابوذر، مقداد و عمار تنها ولایتیان ابتدای عصر امامت بودند و بقیه اکثریت شیعه «شیعه وصایتی» بودند، حتی عباس و عبدالله بن عباس. 🔹حدیث معروف و متواتر و مورد اجماع علمای شیعه، که می گوید: «ارْتَدَّ النَّاس- عَنِ الْوَلَايَة- الّا ثَلَاثَة أَو أَرْبَعَة» در همین مورد صادر شده است که فقط آن چهار نفر مذکور در ولایت علی(ع) ثابت قدم ماندند. 🔸بیعت کردن با پیامبر(ص) و شهادت به رسالت آن حضرت معطی سمت نیست و خواه مردم جهان این شهادت را بدهند و یا ندهند در حقیقت مساله تغییری ایجاد نمی‌شود و آن حضرت رسول خداوند است؛ شیعیان وصایتی معتقد بودند که به وسیله بیعت‌شان سِمت امامت را به شخص مورد نظرشان، اعطا می‌کنند و امام حجة مِن عندالله نیست، حجّیت و مشروعیت امامت او در نزد خدا نیز به وسیله بیعت حاصل می شود. 🔹بیعت‌شان با زید، با یحیی بن زید، با محمد بن عبدالله محض، با ابراهیم بن عبدالله محض، با معاویه بن عبدالله بن جعفر و… به همین معنی و به نظرشان با همین کاربرد بود که آخرین آن نهضت شیعیان خراسان بود با شعار «الرضّی من آل محمد»- یعنی خلافت را به کسی خواهیم داد که مورد رضایت و دلخواه خودمان باشد- به راه افتاد و در نتیجه به خلافت بنی عباس منجر شد و امامت را به عبدالله سفاح اِعطا کردند. 🔺اما جریان ولایتیان شیعه از همان آغاز، بیعت با امام را دقیقاً در ردیف بیعت با پیامبر(ص) و با کاربرد «اَشهد» دانسته و می‌داند. #️⃣#مبانی #شیعه_ولایتی #شیعه_وصایتی 📦 سفارش کتاب 🌐 https://binesheno.com 🆔 @binesheno 🆔 بینش نو | اطلاع رسانی و نشر آثار آیت الله مرتضی رضوی