✳️خاطرات خودنگاشت همسر امام (۷) ◀️در مراسم خواستگاری رسمی بر من چه گذشت 🔹... چیزی نگذشت که آقا #سیداحمد و داماد و دو برادرش آقای پسندیده و آقای #هندی راهی تهران شدند، شب اول رمضان بود. از زن‌های طایفه داماد خبری نبود چرا که خانم آقای #پسندیده و همشیره داماد، هر دو وضع حمل کرده بودند و نمی‌توانستند سفر کنند و مردها هم معطل نشده بودند... که خود داستانی بود! 🔸... روز دوم ورود آقایان بود که پدر و مادرم کارگرشان آقا ذبیح الله را عقب من فرستادند که امشب میهمان داریم بیایید ... برای رفتن به منزل پدرم مهیا شدم. من هیچ‌گاه تنها از منزل بیرون نمی‌رفتم، با کارگرمان یا به اصطلاح آن روز «نیمچه خانم» با من همراه می‌آمد. 🔹وارد که شدم فهمیدم قضیه از چه قرار است نمی‌دانم چه بگویم، چه حالی پیدا کردم ! با بهت زدگی بی‌اختیار نشستم، هر یک از اهل خانه می‌آمدند مرا نگاه می‌کردند و می‌رفتند و همه منتظر بودند که چه عکس‌العملی از من سر می‌زند ...(زندگینامه بانو خدیجه ثقفی (همسر امام ) ص 52-50) 🔹🔹🔹 Bonyadtarikhbook-ir 🔸🔸🔸 @Bonyadtarikh بنیاد تاریخ‌پژوهی و دانشنامه انقلاب اسلامی.

امام خمینی و پایان دادن به یک تبعیض نهضت‌خوانی؛ بازخوانی گزیده‌ای از کتاب نهضت امام خمینی/91 🔹امام در اولين ماه رمضان اقامت خود در #نجف_اشرف، در سال 1344 بين عموم روحانيان و محصلان #حوزه_علميه_نجف اعم از #ايرانى، #افغانى، #پاكستانى، #هندى، #عرب و ساير كشورها وجوهى به عنوان مساعدت به طور مساوى تقسيم كرد و به هر نفر اگر داراى همسر بود دو دينار و گرنه يک دينار، كه معادل 20 و 40 تومان آن روز ايران بود پرداخت كه بازتاب وسيع و شگفت‏آورى در سطح حوزه داشت و براى مدتى افكار را به خود جلب كرد و در هر مجلس و محفلى از آن سخن مى‏رفت، زيرا براى اولين بار بود كه مرجع تقليدى در حوزه نجف بين روحانيان ايرانى و غيرايرانى در تقسيم وجوهات فرق نمى‏گذاشت و همه را به طور مساوى مى‏نگريست، اين در حقيقت نخستين گامى بود كه در حوزه علميه نجف جهت در هم شكستن تبعيض نژادى برداشته مى‏شد. 🔸اين عمل اسلامى و انسانى امام، جايگاه والايى براى او در دل عموم روحانيان و محصلان كشورهاى اسلامى در نجف اشرف به وجود آورد و محبوبيت ژرف و عظيمى را در پى داشت. 🔹محصلان محروم و بى‏پناه غير ايرانى بويژه #افغانى و #پاكستانى كه ساليان درازى در حوزه نجف به جرم افغانى و پاكستانى بودن تحقير شده بودند، به امام رو آوردند و او را براى مستضعفان و بى‏پناهان، پشتيبان و ياور يافتند، از حمايتى كه امام با اين عمل ارزنده و برجسته از آنان كرده بود، نيرو گرفتند، جرأت پيدا كردند و از آنكه ساليان درازى به جرم ايرانى نبودن تحقير شده بودند و درست نصف شهريه محصلان ايرانى را دريافت داشته بودند، سخت خشمگين شدند، در مقام اعتراض برآمدند و براى گرفتن حق خود و پايان دادن به تبعيض نژادى در حوزۀ نجف دست به شورش زدند و كشمكش شديد و تندى با اطرافى‏هاى بعضى از علمايى كه در نجف با تبعيض، شهريه مى‏دادند پيدا كردند و سرانجام آنگاه كه امام به جاى تقسيمى گاه و بيگاه، رسماً به شهريه دادن پرداخت و به عموم افراد حوزه بدون تبعيض و به طور مساوى ماهانه داد، ديگر علما نيز ناچار شدند به آن رسم غلط و غير اسلامى كه ساليان درازى بود در آن حوزه حاكم بود پايان دهند و به عموم افراد حوزه به طور مساوى ماهانه بپردازند.(نهضت امام خمینی، ج2، ص271) 🔊به رسانه رسمی بنیاد تاریخ‌پژوهی و دانشنامه انقلاب اسلامی بپیوندید:👇 https://eitaa.com/joinchat/861732881Cb60e54e1db