پيامبر اکرم (صلی الله عليه و آله و سلم) به قيس فرمود: «لا بدلك يا قيس من قرين يدفن معك و هو حيّ و تدفن معه و أنت ميّت؛ فإن كان كريما أكرمك، وإن كان لئيما أسلمك. ثم لا يحشر إلّا معك و لا تبعث إلّا معه، و لا تسئل إلّا عنه، فلا تجعله إلّا صالحاً، فإنّه إن صلح آنست به، و إن فسد لا تستوحش إلّا منه و هو فعلك»[۱]  ای قيس به ناچار همراهی خواهی داشت كه با تو دفن می شود. او زنده است و تو در حالی كه مرده ای با او دفن خواهی شد. اگر نيك و گرامی باشد، مايه‌ احترام تو خواهد شد و اگر پست و نفرت آور باشد به تو بدی می كند. سپس محشور نمی شود جز با تو و برانگيخته نخواهی شد جز با او. از تو نمی پرسند جز درباره‌ او. تو #شايسته و #نيك آن را به جا آور؛ زيرا اگر او شايسته شد، تو با او مأنوس خواهی شد و اگر فاسد و تباه باشد از او وحشت خواهی داشت و او جز كردار تو چيزی نيست. [۱]بحار الانوار ج۷ ص۲۲۷ معاد در قرآن ج۴ ص۲۱۹ #آيت_الله_العظمی_جوادی_آملی 🆔 @daftar_ayatollah_javadi_amoli