✍ دام اثبات محال اینکه بودن چیزی را اثبات یا رد کنی ممکن است؛ اما نبودنش را نمی‌توان اثبات یا رد کرد. لذا در محاکم قضایی بینه بر عهده مدعی است. هیچ متهمی نمی‌تواند ابتداءا خود را تبرئه کند. یعنی امکانش وجود ندارد مگر اینکه خود را به صورت صد در صد به محکمه بسپارد و تمام حیثیات خویش را تسلیم مدعی کند. دشمن در تلاش است ما را دچار این اشتباه بزرگ کند. روی ذهن مردم ما کار کرده تا آنان را از این طریق در استعمار خود نگه دارد. به همین دلیل هر اتفاقی موج می‌آفریند. زیرا ما سعی داریم اثبات کنیم آدم بدی نیستیم. این تنها زمانی ممکن است که ما هر لحظه و در هر نقطه و از عر جنبه ثابت کنیم که آدم خوبی هستیم. این یعنی بردگی ترکیبی و چند جانبه. این یک دام بزرگ در جنگ شناختی است که خصم را به حالت انفعال کامل درآورده دچار شکست می‌کند. در قضیه اخیر به عنوان جدیدترین موضوع جنگ رسانه‌ای از ما می‌خواهند که اثبات کنیم آن دختر از سوی مأموران انتظامی دچار آسیب نشده است. در فتنه مهسا امینی هم تکیه ذهنی آشوب همین بود. در هسته‌ای نیز از ما همین را خواسته‌اند و در هر زمینه‌ای ما را به گوشه زمین بازی رسانه‌ای می‌برند و آنقدر می‌زنند تا غیرممکن را ممکن کنیم. از جمهوری اسلامی ایران چیزی را می‌خواهند مه از هیچ نظامی برنمی‌آید. می‌دانند که ما نقطه ضعف داریم در جهاد تبیین؛ در منطق تبیین؛ در سبک گفتگو. سابقه استعمارزده کشور ما، باعث شده بسیاری از ما خود را ذاتا گناهکار بپنداریم. این حس منفی را دشمنان ایران در طی یکی، دو صده اخیر به ما القاء کردند. ما را انسان‌هایی مزاحم و دسته سوم و عقب‌مانده نشان دادند که معدل انسانیت را در جهان پایین آورده‌ایم. تا توانستند ما را تحقیر و تضعیف کردند. زیر بار احساس شرم و گناه له کردند. حتی ژن ایرانی را هم زیر سؤال بردند. هر چه خواستند با روان ما بازی کردند. بر شخصیت ما بی‌رحمانه تاختند و در سایه حکام خودباخته و خودفروخته ملت ما را به هیچ انگاشتند. آنها ما را ذلیل می‌خواستند. می‌خواستند دائما در اضطراب متهم بودن پ متهم ماندن و متهم مردن فرسوده شویم. می‌خواستند همیشه آسه بریم و آسه بیاییم. دم نزنیم. ادعای حق نکنیم. خودمان را عنصر نامطلوب شناسایی کنیم و به خاطر چیزی که هستیم خجالت‌زده باشیم. به پدران و مادران و عزیزان و بزرگان و دین و فرهنگ و سنتمان به چشم حقارت نگاه کنیم و آنها را کوچک بشماریم و کنار بزنیم. همیشه گمان کنیم که باید به خاطر چیزی که هستیم به انان توضیح دهیم و جزیه و هزینه پرداخت کنیم که اجازه داده‌اند زنده بمانیم و نفس بکشیم. در حالی که اصل بر عکس این رویه است. لذا هر مدرکی هم ارائه شود سخن تمام نخواهد شد. امکانش از نظر منطقی هم وجود ندارد. چه رسد عملی... انقلاب اسلامی ایران آمد و ما را برکشید. سیلی محکمی به استبداد و استعمار و استکبار زد؛ او را بر زمین کوبید و پا روی جنازه‌اش فشرد و بالا آمد. آنها ما را نمی‌خواهند. ملت را دنبال نخودسیاه می‌فرستند تا هیچ گاه رسوایی غرب در شکست تمدنی‌اش آشکار نشود. آنها می‌خواهند برویم برای لثبات محال. اثبات کنیم که ما بد نیستیم. اثبات کنیم کار خلافی نکرده‌ایم. می‌خواهند ذره ذره ما را به زیر بکشند. می‌خواهند دوران سلطه خود را بر ما احیاء کنند. می‌خواهند واقعیت‌ها را از ما بربایند و رایگان در اختیار بگیرند. می‌خواهند خوشحال شویم که ما را می‌پسندند. آنها بسیار غمگینند که جمهوری اسلامی ایران از آنان حساب‌کشی می‌کند در زمانی که به لبه پیشرفت رسیده‌اند و آبشار حوادث آنان را از دنیای واقعیت اخراج می‌کند و در فضای مجازی غرق می‌کند. وحشت دارند از غولی که ساخته‌اند و در حال بلعیده شدن در آن هستند. می‌دانند هر کس بیرون بماند حاکم آینده است. همه چیز از اعماق زمین و زمینه بودن بیرون کشیده شد و در صورت توسعه به مصرف رسید. اکنون در حال فرونشست زمینیم. زمین سوخته‌ای که دچار فقر منابع است و چیزی برای از دست دادن ندارد. غرب دارد منابع رایگانش را از دست می‌دهد. ما را حواله محال می‌دهد تا آنچه در دست داریم را با احساس گناه تقدیمش کنیم؛ شاید ما را تبرئه کند. ولی نخواهد کرد تا همه ما کنیز و برده او گردیم. 🔴 در دام استعمار نیافتیم.

شهید؛ سازنده حافظه جمعی به نفع مردم ✍ جعفرعلیان‌نژادی 🔸در میان مطالعاتی که روی موضوع حافظه جمعی صورت گرفته است، مسأله دست‌کاری حافظه جمعی و سیاست حافظه، بحثی جدی است. برای کشورهای بی‌تاریخ و بی‌ریشه، یا حاکمان گسسته از مردم، ساختن شکلی از حافظه جمعی از نان شب واجب‌تر است. جریان قدرت در این کشورها به شکلی دست‌ساز اقدام به خلق حافظه جمعی می‌کند. 🔸حافظه جمعی، یک آگاهی بالفعل و زنده در میان مردم یک کشور است که خاطرات و مخاطرات یک ملت را نمایندگی می‌کند. افتخار به پیروزی‌ها و عبرت از شکست‌ها، به شکلی نمادین در حافظه جمعی یک ملت کدگذاری شده است. حافظه جمعی، لحظه حال و اکنون یک ملت را می‌سازد و رو به آینده دارد. 🔸اهمیت حافظه جمعی از تفاوت آشکار آن با تاریخ مشخص می‌شود. در حافظه جمعی تنها رویدادها و زوایایی از تاریخ حاضر است. مردم بازیگران اصلی به یادآوردن آن هستند، نه مورخان و استادان تاریخ. عمومی‌ترین جلوه حضور بخشی از گذشته پرافتخار یک ملت است. 🔸 اثری عینی دارد، اگر ملتی متحمل سختی، فشار خارجی(استعمار، جنگ و تحریم) و فشار داخلی(ظلم و استبداد) شود، حافظه جمعی به یاداو می‌آورد چگونه بر این گردنه‌های صعب‌العبور فائق آمده است. انگیزه جمعی ایجاد می‌کند و قدرت حرکت و پیروزی به آنان می‌دهد.‌ 🔸آنچه لحظه و دقیقه پیروزی یا شکست را در حافظه جمعی مردم حک می‌‌کند، جلوه‌های شورمندانه و سلحشورانه نبرد است که انگیزه جمعی را نمایندگی می‌کند. اگر در تاریخ یک ملت، کسانی باشند که حاضر به هزینه کردن خود برای حفظ هویت جمعی کشورشان باشند، آن دقیقه تاریخی با این نام و یاد این شخصیت سلحشور گره می‌خورد. 🔸آن‌ شخصیت دیگر یک فرد نیست، هویتی جمعی است که در گذشته باقی نمی‌ماند. در حافظه جمعی مردم ماندگار می‌شود و زندگی می‌کند.‌ در واقع شهید چنین نقشی را بازی می‌کند. هر چند عناصر دیگری در کار ساخت حافظه جمعی هستند، اما شهید از یک امتیاز ویژه برخوردار است. شهید نمی‌گذارد حافظه‌جمعی یک ملت، مورد دست‌کاری حاکمان مستبد قرار گیرد تا منافع آنان را ابدی کند. 🔸نقش شهید، نگارش تاریخ به نفع مردم است. در حافظه جمعی جاگیر می‌شود نه در تاریخ رسمی. شهید به هیچ تاریخی تعلق ندارد، شهدای وطن چه قبل از انقلاب و چه بعد از انقلاب، هویت جمعی مردم را حفظ می‌کند. قبل از انقلاب، در تقابل با تاریخ‌سازی تک‌بعدی حاکمان مستبد، حافظه مردم را از گزند تغییر هویتی خاندان پهلوی، مصون نگاه داشتند. بعد از انقلاب هم حافظ هویت مردمی نظام در مقاطع مختلف شدند. 🔸شهید حافظه جمعی می‌سازد، هویت مردمی را حفظ می‌کند. شهید کشته نیست. کشته‌‌سازی، پروژه‌ای ضد حافظه جمعی است. از کشته‌شدگان هیچ شهیدی در نمی‌آید که به لحظه‌ها و دقیقه‌های تاریخی فتح‌ و ظفر گره بخورد. کشته زخمی در روان جمعی ایجاد می‌کند، این زخم نه کهنه می‌شود و نه جایش می‌ماند. کشته تمام می‌شود، می‌میرد، اما شهید زنده می‌ماند و زندگی می‌کند. نه فقط در ساحت باطن عالم، که در همین زندگی روزمره، در حافظه جمعی ما. @jafaraliyan

بسیاری از مردم در اثر تبلیغات گمان می‌کنند که غرب سرزمین آبادانی است. بسیاری از غیر انقلابی‌ها و ضدانقلاب‌ها دلخوشند به این آگاهی وارونه و به پشت‌گرمی ایده‌های اثبات نشده و وعده‌های تثبیت نشده، چشم به سبک و شیوه زندگی فردی و جمعی دیگران دارند. دل بسته‌اند به آنهایی که بند دلشان به مویی بند است. اگر بدانند آنجا هیچ نیست، کمی روی پای خودشان می‌ایستند و منطقی‌تر به آینده نگاه می‌کنند. رسانه‌ها باید واقعیت‌های غرب را نشان دهند. دروغ آنها را رسوا کنند. پرده نمایش را پاره کنند و پشت صحنه را نشان دهند.

جنگ نامتقارن را ایران آموخت و در حال صدور روش‌های ابداعی آن به عالم است. دشمن نمی‌تواند این را بفهمد و نمی‌تواند تحمل کند. موتوا بغیظکم...

🎥 صحبت‌های عجیب یکی از اراذل و اوباش بازداشت‌شده 🔹من شرور منطقۀ خودمان هستم! هرکس پا در آن منطقه بگذارد باید آن مُدلی که من دلم می‌خواهد بشود نه مُدلی که خودش دلش می‌خواهد! @Farsna

عجیب نیست؟! شروری که ادعای سلطنت در منطقه خود دارد. کدام نظام او را وامی‌گذارد. او در برابر همه ملت اعتراف کرد به گردن‌کشی و شرارت. آیا اعدام خیابانی فوری او خواسته گزافی است؟!

💢 ️واکنش نژاد پرستانه پاپ فرانسیس در جریان یک مراسم مذهبی به احوالپرسی یک کاردینال آفریقایی! #تمدن_وحشی #فرهنگ_غربی #جهان_رو_واقعی_ببین به کانال #آن_روی_غرب بپیوندید👇 https://eitaa.com/anroyegharb

چرایی اینکه آینده در اختیار اسلام است را در مقایسه این دو تصویر ببینید؟!

عادی‌سازی همزیستی با سرطان | خبرگزاری فارس https://www.farsnews.ir/news/14020714000426/%D8%B9%D8%A7%D8%AF%DB%8C%E2%80%8C%D8%B3%D8%A7%D8%B2%DB%8C-%D9%87%D9%85%D8%B2%DB%8C%D8%B3%D8%AA%DB%8C-%D8%A8%D8%A7-%D8%B3%D8%B1%D8%B7%D8%A7%D9%86

✍ عبادت زیبا صدایی در درونم نجوی می‌کرد: ریا می‌شود... وقتی می‌خواهی نمازت را بلند بخوانی یا حتی قبل از آن اذان و اقامه دهی، یک نکته اهمیت پیدا می‌کند. صدای تو. این بیت شعر را بسیار شنیده‌ایم: گر تو قرآن به این نمط خوانی/ببری رونق مسلمانی... جنبه‌های زیبایی شناسانه عبادات بسیار مهم هستند. هر چه از تو آشکار می‌شود جنبه اجتماعی دارد. حق و مسئولیتی اجتماعی در قبال آن به وجود می‌آید. غالبا انسان‌ها در ظاهر خویش مستقر هستند. تبلیغ دین و دعوت به عمق انسان لاجرم از نقطه عزیمت صورت ممکن است. صورت ظاهری عبادت بسیار مهم است. زیبا عبادت کردن موضوعیت دارد. اگر شرایط باطنی و حسن اخلاق و ادب در رفتار و گفتار و افکار تحصیل و تثبیت شد، نوبت به سرایت زیبایی به صورت اعمال است. زیبایی عبادت ابتدا به واسطه زیبندگی با شرایط بندگی خدا و حسن همزیستی با بندگان خداست و نسبت و شباهتی که با رفتار پیامبران و امامان پیدا می‌کند. زیرا خداوند آنان را دوست دارد و هر چه را خداوند متعال دوست بدارد زیباست و شباهت جستن به دوستان خدا نزد خدا زیبا و دوست‌داشتنی است. پس از رعایت تمام آداب ظاهری و باطنی صفات مؤمن از عبادتش آشکار می‌شود و جذابیت پیدا می‌کند. تن و لباس پاکیزه، ظاهر پیراسته و آراسته، مکان تمیز و زمان مناسب، خوش‌بویی، خوش‌صدایی و برخورد نیکو از زیبایی‌های عبادت است. برای ناظر بیرونی تمام نشانه‌هایی که از مؤمن حس می‌شود مبنای قضاوت در مورد دین است. کسانی که در صورت متوقف مانده‌اند، نیازمند اشارت‌های تصویری هستند. @daftaretamrin

بسم الله الرحمن الرحیم "زن زندگی آزادی " یعنی جمهوری اسلامی ایران امروز نتایج کنکور سراسری دانشگاه ها در سال ۱۴۰۲ اعلام و معلوم شد که بیش از ۶۱ درصد از پذیرفته شدگان خانمها هستند. این عدد را با آمار قبل از انقلاب اسلامی مقایسه کنید که دانشجویان دختر ۲۹ درصد بودند (و البته حجاب هم اختیاری بود) . حالا میشه فهمید که چرا اینقدر بر طبل بی حجابی می کوبند. اینها برای زن های ما زندگی عالمانه و آزادی شرافتمندانه نمی خواهند آدرس کانال https://eitaa.com/kootahgooya