به خاطر عقب‌ماندگی‌های جهاد تبیین، هنوز بسیاری از مردم نمی‌دانند رئیسی چکار کرد و چرا ممتاز بود. لذا نمی‌دانند وقتی می‌خواهند به امتداد رئیسی رأی دهند یعنی به چه چیزی باید رأی بدهند.

ما هشتاد رجل سیاسی در حد رئیس جمهور داریم؟! این یک معجزه است. این یک مصیبت است. معجزه است چرا که یک ملت چقدر ظرفیت دارد که می‌تواند نخبگانی در این سطح و تعداد تربیت کند. مصیبت است چرا که با وجود این تعداد رجل سیاسی در حد رئیس جمهور هنوز مشکل زمین‌مانده دارد.

ثبت نام هشتاد نفر یعنی یک سری مسائل هنوز در میان ما حل نشده. احتمالا تعداد قابل توجهی از ثبت نام کنندگان فهم درستی از عظمت ایران ندارند. فهم درستی از مسائل و مشکلات پیش روی ایران نیز ندارند.

⭕️ اگر دخترم صفر بگیره بهش میگم آفرین! 💰 در ٢٧ سالگی رئیس بانک بودم اما حالم خوب نبود!

همیشه روزهای منتهی به انتخابات سخت‌ترین روزهاست. اساسا انتخاب سخت است. چرا که باید همه دانش و توان و مهارتت را خلاصه کنی در یک پدیده. اقیانوس حقیقت وقتی می‌خواهد از روزنه واقعیت آشکار شود، تنگناهای زیادی را تجربه می‌کند. تشخیص ظرف واقعیت معنی انتخاب است. اینکه بدانی شأن نزول معانی یعنی چه و زبان پدیده‌ها را بدانی. وقتی قرار است یک رئیس‌جمهور انتخاب شود عده‌ای تلاش می‌کنند همه آرمان‌هایشان را در یک فرد بیابند. اما واقعیت این است که هر امری در یک کشمکش دوجانبه فرصت ظهور پیدا می‌کند. بسیاری از شعارها و برنامه‌های خوب و عالی هیچ گاه امکان انجام پیدا نمی‌کنند و تو اگر بدون ملاحظه بخواهی به زور آن را بر واقعیت تحمیل کنی قطعا آسیب خواهی زد. اینکه بدانی همه انتخاب‌ها در اختیار ما نیست و ما تنها بخش کوچکی از داستان هستیم و اساسا فرق آدم بزرگ و کوچک این است که بداند و بتواند این صفحه گسترده را بفهمد و خود را در آن گم نکند. من تعجب می‌کنم از آدم‌هایی که در طی سال‌ها نتوانسته‌اند ایده‌های خود را حتی به صورت آزمایشی بیازمایند و اکنون ناگهان می‌خواهند کل مملکت را تبدیل به آزمایشگاه خود کنند. برخی نامزدها حتی به اندازه اطرافیان خود طرفدار ندارند. اما حتی به این اندازه تقوی ندارند که فرصت یک ملت و سرمایه آن را خرج نمایش‌های ثبت نام خود نکنند. یا فهمش را ندارند. شاید اصلا درکی از خود و جامعه و ایران و جهان ندارند. بسیار مضحک و مسخره به نظر می‌رسند و باعث می‌شوند در جهان مسخره شویم. هشتاد نفر رئیس جمهور؟ هشتاد نفر مدیر اجرایی در حد اداره کشوری به عظمت ایران؟ آنگاه اگر از اینها بپرسی در شرایط غیر رئیس جمهوری چه پروژه ‌های ملی را پیش برده‌اید احتمالا پاسخ آنها تنها سکوت باشد. یا اصلا به عنوان یک مدیر اجرایی جایی کارآفرین بوده‌اید؟ اصلا پروژه‌ای را دست گرفته‌اید که بگویید موفق بوده؟ چه فهمی از زندگی در ایران دارید؟ چه فهمی از ریاست جمهوری دارید؟ عجیب نیست؟ ای کاش اینهایی که هجوم بردند به وزارت کشور در طول مدت حضورشان در ایران هجوم می‌بردند برای حل مشکلات. آیا تنها روزنه حل مشکلات ریاست جمهوری است؟

بسیاری از سیاسیون مصرف کننده جامعه هستند. آورده‌ای برای جامعه ندارند. به خاطر همین وقتی وارد انتخابات می‌شوند، به جای اینکه جامعه را پیش ببرند، پس می‌کشند. جامعه پس از آنها کم می‌شود. ضعیف می‌شود. کجاست مردی که آورده‌ای داشته باشد کنار آورده مردم؟ خدا رحمت کند رئیسی شهید را که با خود، تمام خودسازی‌هایش را آورد و در رأی مردم ضرب کرد و آن حضور 50 درصدی را جان داد و جلو برد و طلبکار هم نبود. کسانی که دور و بری ندارند آمده اند صندوق را پاره پاره کنند. کسانی که پس از رفتنشان مردم رخت عزا درآوردند می‌خواهند دولتی را دست بگیرند که با رفتنش مردم رخت عزا پوشیدند.

هشتاد و یک ایران همیشه روزهای منتهی به انتخابات سخت‌ترین روزهاست. هم برای رقابت کنندگان و هم برای مشارکت کنندگان. اساسا انتخاب سخت است. چرا که باید همه دانش و توان و مهارتت را خلاصه کنی در لباس یک پدیده. اقیانوس حقیقت وقتی می‌خواهد از روزنه واقعیت آشکار شود، تنگناهای زیادی را تجربه می‌کند. باید بلد باشی انتظارات و آرزوهایت را بتراشی و اندازه کنی با چارچوب واقعیت‌ها. https://farsnews.ir/SaeedTotonkar/1717507417596009679

👓 سال ۶۰ و بعد از #شهادت رجایی، آیت‌الله خامنه‌ای که مدت کوتاهی بود نماینده #مجلس شده بود، مجلس را رها کرد و در انتخابات ریاست جمهوری شرکت کرد! ❗️ شهید آیت‌الله رئیسی در حالی که حکم رهبری برای ایشان ۵ساله بود، در سال سوم این حکم را #رها کرد و بهترین رئیس جمهور سی‌سال اخیر شد؛ اتفاقا تهمت مهرعلیزاده به ایشان همین #رها کردن بود. ✅ کاری که آیت‌الله خامنه‌ای هنگام نمایندگی مجلس، و آیت‌الله رئیسی هنگام ریاست قوه انجام دادند بیشتر نشان #وظیفه‌گرایی است و به صرف رها کردن یک بخش، تهمت #قدرت_طلبی عجیب شبیه تهمت‌های مهرعلیزاده‌ است!

سیر و سلوک و سیاست انقلاب اسلامی ایران شیوه نوینی در نگاه به جامعه و سیاست‌ورزی در جهان مدرن را ابداع و ارائه کرد. مسیری که از دل فهم انسان ایرانی از جهان و انسان و فرد و جامعه برمی‌آید. در نگاه حضرت امام خمینی رحمت الله علیه برنامه زندگی انسان خودسازی و سیر و سلوک إلی الله است و سیاست بخش اجتماعی راهبرد تقرب به سوی خدا و توجه به حقیقت توحید و تلاش برای یافتن و زیستن در پناه و پهنه آن است. محصول چنین نگاهی، فهم متفاوتی از مردم را به مسئولان امر و کارگزاران نظام می‌دهد. جمهوری اسلامی ایران ظرف سیر و سلوک جمعی مردم است و اساسا مردم موضوع این شیوه از حکومت‌داری هستند. مردم نه مصرف کننده آن و نه ابزار آن که متن حکومت اسلامی‌اند. نمی‌توان فردی را متصور بود که در راهی حرکت می‌کند و التفاتی به راهروی اجزاء و اعضاء خود ندارد. در واقع این همان اجزاء و اعضاء هستند که در یک اتحاد ذاتی و اتفاق و توافق ظاهری در مسیر حرکت می‌کنند. کسی آنها را نمی‌برد و نمی‌راند و به دنبال خود نمی‌کشد. در چنین نگاهی نیت حتی بیش از عمل راه را هموار می‌کند و رضایت و خشنودی از قرار گرفتن در مسیر بیش از حرص و طمع برای جمع کردن غنیمت از مسیر اهمیت دارد. مردمانی که در فضای انقلاب اسلامی طرح بزرگ رهایی مستضعفان و مقاومت در برابر اسارت سلطه‌گران را پیش می‌برند، به معنی زنده و زاینده کلمه، مشغول جهادند. این جماعت چنان با موضوع حکومت عینیت یافته‌اند که رفتارهای فردی آنان نیز بخشی از نقشه کلان است و اجر عمل صالح به جماعت را دارد. حال زمانی که ولایت فقیه، از مردم سخن می‌گوید، قصد او متناسب با فهم او از زیست انسان الهی در جهانی است که به سوی خدا در حرکت است. جهانی که موضوعش انسان است و انسانی که مقصدش الله است. حکومت نه در خدمت انسان که نفس حرکت انسان است. زمانی که فهم ما احیاء و اتیان شأن خلیفة اللهی برای انسان باشد، آنگاه حکومت را بر انسان حمل نمی‌کنیم. بلکه این سیر و سلوک انسان است که حکومت را شکل می‌دهد. از همین جاست که انقلاب اسلامی و ظرف تحقق آن یعنی جمهوری اسلامی ایران وابستگی ذاتی و وجودی به مردم و شیوه رفتار آنان دارد. این حکومت از ایمان مردم جان می‌گیرد و از امید آنان توان می‌یابد و با حرکت آنان به پیش می‌رود. این حکومت حقیقتی گسترده و متکثر در افرادش دارد که آرمانی توحیدی دارند. از هم پراکندن این مردم یعنی از بین بردن حکومت و ایجاد اتحاد و اتفاق بین آنان یعنی حفظ حکومت. مردم ماندن این مردم و قوی شدن آنان و رشد یافتن آنان یعنی ارتقاء حکومت و سستی و ضعف و ترس و تردید مردم یعنی تحقیر و تذلیل حکومت.

در همین راستا می‌توان رفتار انتخاباتی نامزدها و هوادارانشان را نیز سنجید و دانست که چه فهمی از مردم و حکومت دارند و چه راهی را پیش پای ملت می‌گذارند. قطعا اختلاف و تفرقه و ایجاد شکاف و فاصله طرح دشمن است. دور شدن مردم از هم و دور شدن آنان از راه مستقیم و منصرف شدن آنان از منطق معیار ولایت و مسیر میانه ولایت و اسوگی شخص ولیّ خدا و کمرنگ شدن ناموس ولاء اجتماعی و محبت و مودت و رفاقت و قرابت اجتماعی و کمتر و ضعیف‌تر شدن سعه صدر اجتماعی و غلبه رقابت بر مراقبت و خودخواهی بر عدالت، نه تنها در مسیر اصیل انقلاب و اسلام و نظام و امام راحل نیست، بلکه مایه تحقیر و تضعیف و تخریب جریان سازنده زندگی جمعی ایرانیان به سوی نقاط عطف تاریخی خویش است.

الگوی خدمت یکی از نتایج چند دهه ایستادگی پای لوازم مردم‌سالاری دینی، رسیدن به الگوی خدمت بود. ملت ایران خون دل‌ها خوردند تا به شخصیت نمونه و معیاری دست یافتند که می‌توان او را پیش رو قرار داد و بر اساس رئیس جمهور مطلوب را توصیف کرد. این مسئله چنان در نگاه مردم پرفروغ است که بر خلاف برخی دورها که شاهد تغییر کامل رویکرد مردم بر اثر اقدامات برخی رؤسای جمهور داشتیم، این بار داستان بر سر جانشینی است. این یعنی امکان جلب رأی سلبی از رئیس جمهور قبل بر خلاف برخی دورها از رقبا سلب شد و نامزدهای انتخاباتی باید نسبت خود را با شخصیت شهید جمهور بیابند و اثبات کنند. اینکه انقلاب اسلامی شخصیتی تربیت کند که میزان و سنجه خدمت باشد، یک قدم بزرگ در مسیر چارچوب‌بندی هویت انقلاب است. رسیدن به یک تعین و تشخص قابل توجه در بالاترین سطح. مقام معظم رهبری فرمودند رئیسی عزیز تکرار نخواهد شد و نظیری ندارد. این شهادت معتبری در الگوبودگی رئیس جمهور فقید است. خداوند او را بیامرزاد و با اعلی علیین محشور فرماید که وجود خویش را شمع محفل انقلاب کرد.

🔴 خوشحالی جریان غربگرا از تخریبگری های درون اردوگاه اصولگرایان . ⏪ این اعتراف مدیرمسئول " اصلاحات نیوز " را جدی بگیرید

رهبر انقلاب: به رقیب‌تون تهمت و افترا نزنید، حتی غیبت هم نکنید این یک وظیفه است برای سلامت انتخابات #حسین_دارابی | عضوشوید 👇 http://eitaa.com/joinchat/443940864Cf192df24f0

در تب و تاب گفتگو با دوستان راجع به انتخابات پیش رو، گاهی با این نظر مواجهم که در این انتخابات قطعا فلان نامزد برنده خواهد بود و هیچ شانسی برای دیگران قائل نیستند. در این نوشته سعی می‌کنم بخشی از سناریوها را مورد ارزیابی قرار دهم. تا شاید تصور واقعیت برای آن دسته از دوستان آسان‌تر باشد. در این انتخابات حدود ۶۰میلیون نفر می‌توانند مشارکت کنند. اگر شهادت رئیسی عزیز تغییری در مشارکت مردم به وجود نیاورده باشد، حدود ۳۰میلیون نفر شرکت کننده خواهیم داشت. نامزدهای شاخص انقلابی اگر احراز صلاحیت شوند، مثل آقای جلیلی و قالیباف هر یک به تنهایی چه تعداد رأی دارند؟! با توجه به اینکه حداقل رأی باید ۵۰٪ به علاوه یک باشد، فرد پیروز رقابت باید لااقل ۱۵ میلیون رأی داشته باشد. اگر افت مشارکت انتخابات مجلس را در نظر نگیریم و مبنا را انتخابات سیزدهم ریاست جمهوری قرار دهیم، انتظار افزایش مشارکت لااقل ده درصدی داریم. این افزایش با برخی محاسبات می‌تواند تا ۲۰درصد هم افزایش پیدا کند. البته با توجه به اتفاقات پس از ۱۴۰۱ و فراهم آمدن مسیرهای جایگزین برای برآورده شدن انتظارات اجتماعی، جذابیت صندوق رأی مانند گذشته نیست. لذا احتمال مشارکت حداکثری ضعیف به نظر می‌رسد. اما می‌توان انتظار مشارکت مطلوب را داشت. در این صورت با مشارکت حدود ۴۲ میلیون نفری مواجهیم. جریان انقلابی به علاوه چسبندگی‌های اجتماعی آن و شرایط پسا شهادت، چه میزان از این رأی را می‌تواند مال خود کند؟! آیا هیچ کدام از نامزدها ۲۱میلیون رأی را دارند؟! اگر با تشکیل صحنه چند ضلعی از نامزدها آراء تقسیم شوند و انتخابات به دور دوم کشیده شود و شرایط شور و هیجان حیثیتی انتخاب شکل بگیرد، حداکثر سبد رأی جریان انقلابی چقدر است؟! البته تعریف بنده از انقلابی آن چیزی نیست که در برخی فضاها لحاظ می‌شود؛ اما از آنجا که این متن برای آن دسته از عزیزان تنظیم می‌شود، با اصطلاحات آنان گفتگو می‌کنیم. آیا ما می‌توانیم انقلابی را طوری بفهمیم که ضعیف حداقلی منفعل نباشد و قوی حداکثری فعال باشد؟! تصور اینکه ما فاتحان صحنه‌ایم قطعا افراد را دچار اشتباهات غیر قابل جبران خواهد کرد. ایشان اگر سهم هوشی برای دیگران قائل باشند، باید بدانند که طرف‌های دیگر نیز انعطاف‌های رفتاری خود را دارند. وقتی عده‌ای از پیروزی فلان نامزد بترسند یا ترسانده شوند، می‌توانند موج سلبی قدرتمندی را به وجود آورند که تمام محاسبات عادی را بر هم می‌ریزد. اگر دیگران سری به محیط گفتگوی طرفداران برخی کاندیداها بزنند، نگرانی آنها چند برابر نیز خواهد شد. چه بسا یک بلوک مشارکت ۲۵درصدی پنهان در این مواقع ناگهان روی یک گزینه امن سرمایه‌گذاری کنند. یعنی آورده غیر قابل محاسبه ۱۵میلیونی. نمی‌شود؟! برخی دوستان معتقدند محال است و چون محال است محاسبه‌ای هم راجع به آن صورت نمی‌پذیرد. اما تجربه نشان داده که همیشه باید منتظر غافلگیری بود. مردم ایران بسیار پیچیده و چند وجهی عمل می‌کنند. گاهی یک پدیده ناگهانی کل صحنه را تغییر می‌دهد و هیچ فرصتی برای مهار باقی نمی‌گذارد. توصیه ما این است که اولا واقع‌بینانه به صحنه نگاه کنند نه آرمان‌گرایانه. دوم اینکه همه مردم را ببینند و نه تنها محافل خود را و سوم اینکه همیشه احتمال یک شگفتانه را داشته باشند. آنگاه احتیاط بیشتری به خرج خواهند داد. آیا برای انتخابات ۵۰میلیون نفری سناریو داریم؟! برای ۴۵ میلیون نفر چطور؟! برای ۴۰میلیون نفر چطور؟! برای ۳۵ میلیون نفر چطور؟! برای ۳۰ میلیون نفر چطور؟! برای ۲۵ میلیون نفر چطور؟! البته کسانی هستند که معتقدند ما نیازی به سناریو نداریم. در اختیار داشتن مجلس نیز می‌تواند ضریب اطمینانی به بخشی از جامعه بدهد که در صورت به دست نیاوردن قوه مجریه، قوه مقننه را در اختیار دارند و این خود خطرپذیری آنان را بالا خواهد برد. متأسفانه برخی را دچار غرور خود قدرتمندپنداری می‌بینم. این خطر بزرگی می‌تواند برای آنان باشد، اگر حرفی برای گفتن و کاری برای انجام داشته باشند.

در تب و تاب گفتگو با دوستان راجع به انتخابات پیش رو، گاهی با این نظر مواجهم که در این انتخابات قطعا فلان نامزد برنده خواهد بود و هیچ شانسی برای دیگران قائل نیستند. در این نوشته سعی می‌کنم بخشی از سناریوها را مورد ارزیابی قرار دهم. تا شاید تصور واقعیت برای آن دسته از دوستان آسان‌تر باشد. در این انتخابات حدود ۶۰میلیون نفر می‌توانند مشارکت کنند. اگر شهادت رئیسی عزیز تغییری در مشارکت مردم به وجود نیاورده باشد، حدود ۳۰میلیون نفر شرکت کننده خواهیم داشت. نامزدهای شاخص انقلابی اگر احراز صلاحیت شوند، مثل آقای جلیلی و قالیباف هر یک به تنهایی چه تعداد رأی دارند؟! با توجه به اینکه حداقل رأی باید ۵۰٪ به علاوه یک باشد، فرد پیروز رقابت باید لااقل ۱۵ میلیون رأی داشته باشد. اگر افت مشارکت انتخابات مجلس را در نظر نگیریم و مبنا را انتخابات سیزدهم ریاست جمهوری قرار دهیم، انتظار افزایش مشارکت لااقل ده درصدی داریم. این افزایش با برخی محاسبات می‌تواند تا ۲۰درصد هم افزایش پیدا کند. البته با توجه به اتفاقات پس از ۱۴۰۱ و فراهم آمدن مسیرهای جایگزین برای برآورده شدن انتظارات اجتماعی، جذابیت صندوق رأی مانند گذشته نیست. لذا احتمال مشارکت حداکثری ضعیف به نظر می‌رسد. اما می‌توان انتظار مشارکت مطلوب را داشت. در این صورت با مشارکت حدود ۴۲ میلیون نفری مواجهیم. جریان انقلابی به علاوه چسبندگی‌های اجتماعی آن و شرایط پسا شهادت، چه میزان از این رأی را می‌تواند مال خود کند؟! آیا هیچ کدام از نامزدها ۲۱میلیون رأی را دارند؟! اگر با تشکیل صحنه چند ضلعی از نامزدها آراء تقسیم شوند و انتخابات به دور دوم کشیده شود و شرایط شور و هیجان حیثیتی انتخاب شکل بگیرد، حداکثر سبد رأی جریان انقلابی چقدر است؟! البته تعریف بنده از انقلابی آن چیزی نیست که در برخی فضاها لحاظ می‌شود؛ اما از آنجا که این متن برای آن دسته از عزیزان تنظیم می‌شود، با اصطلاحات آنان گفتگو می‌کنیم. آیا ما می‌توانیم انقلابی را طوری بفهمیم که ضعیف حداقلی منفعل نباشد و قوی حداکثری فعال باشد؟! تصور اینکه ما فاتحان صحنه‌ایم قطعا افراد را دچار اشتباهات غیر قابل جبران خواهد کرد. ایشان اگر سهم هوشی برای دیگران قائل باشند، باید بدانند که طرف‌های دیگر نیز انعطاف‌های رفتاری خود را دارند. وقتی عده‌ای از پیروزی فلان نامزد بترسند یا ترسانده شوند، می‌توانند موج سلبی قدرتمندی را به وجود آورند که تمام محاسبات عادی را بر هم می‌ریزد. اگر دیگران سری به محیط گفتگوی طرفداران برخی کاندیداها بزنند، نگرانی آنها چند برابر نیز خواهد شد. چه بسا یک بلوک مشارکت ۲۵درصدی پنهان در این مواقع ناگهان روی یک گزینه امن سرمایه‌گذاری کنند. یعنی آورده غیر قابل محاسبه ۱۵میلیونی. نمی‌شود؟! برخی دوستان معتقدند محال است و چون محال است محاسبه‌ای هم راجع به آن صورت نمی‌پذیرد. اما تجربه نشان داده که همیشه باید منتظر غافلگیری بود. مردم ایران بسیار پیچیده و چند وجهی عمل می‌کنند. گاهی یک پدیده ناگهانی کل صحنه را تغییر می‌دهد و هیچ فرصتی برای مهار باقی نمی‌گذارد. توصیه ما این است که اولا واقع‌بینانه به صحنه نگاه کنند نه آرمان‌گرایانه. دوم اینکه همه مردم را ببینند و نه تنها محافل خود را و سوم اینکه همیشه احتمال یک شگفتانه را داشته باشند. آنگاه احتیاط بیشتری به خرج خواهند داد. آیا برای انتخابات ۵۰میلیون نفری سناریو داریم؟! برای ۴۵ میلیون نفر چطور؟! برای ۴۰میلیون نفر چطور؟! برای ۳۵ میلیون نفر چطور؟! برای ۳۰ میلیون نفر چطور؟! برای ۲۵ میلیون نفر چطور؟! البته کسانی هستند که معتقدند ما نیازی به سناریو نداریم. در اختیار داشتن مجلس نیز می‌تواند ضریب اطمینانی به بخشی از جامعه بدهد که در صورت به دست نیاوردن قوه مجریه، قوه مقننه را در اختیار دارند و این خود خطرپذیری آنان را بالا خواهد برد. متأسفانه برخی را دچار غرور خود قدرتمندپنداری می‌بینم. این خطر بزرگی می‌تواند برای آنان باشد، اگر حرفی برای گفتن و کاری برای انجام داشته باشند. اگر فکری برای انتخاب ناگزیر بین بد و بدتر نداشته باشی، انتخاب بهتر به آسانی در دسترس نخواهد بود.

در چند گروه عضو بودم. گفتگوها آنقدر تند و گزنده بود که بیرون آمدم. تمرین انتخاب بسیار لازم است. بسیاری موقع انتخاب می‌جنگند. آنهایی که موقع کار کردن، غافلگیر می‌شوند.

سرانجام کسی که نتواند قدرت خود را مفصل‌بندی کند و زمین ناهموارش را بپذیرد، شکست خواهد بود. او ناچار از این است که با چکش همه جا را صاف کند و وقتی انجام داد، فرصت عبور را از دست داده.

🌷شهید رئیسی چه کسانی را الگوی خود قرار داد؟ ⭕️کسی را انتخاب کنیم که شهید رئیسی و الگوهای ایشان را الگوی خود قرار دهد. #درست_انتخاب_کنیم #مثل_رئیسی_عزیز

🌷رئیس جمهور آینده چقدر مثل مردم عادی زندگی خواهد کرد؟ ⭕️ما به رئیس جمهوری نیاز داریم که مادرش را بعد از شهادت بشناسند... #درست_انتخاب_کنیم #مثل_رئیسی_عزیز نشر دهید🌷

🌷آیا رئیس جمهور آینده می تواند از فراغت خود به خاطر کار مردم بگذرد؟ ⭕️رئیس جمهوری انتخاب کنیم#مثل_رئیسی_عزیز #درست_انتخاب_کنیم نشر دهید🌷

🌷رئیس جمهور اصلح از نظر رهبر انقلاب کیست؟ ⭕️کسی را انتخاب کنیم که مانند شهید رئیسی اصلح باشد #درست_انتخاب_کنیم #مثل_رئیسی_عزیز نشر دهید🌷

💡چه کسی کُت را از تن علی لاریجانی درآورده است؟ 🔸سال ۹۸ و در جریان سرکشی #علی_لاریجانی از وضعیت سیل زدگان در یکی از روستاهای شمالی کشور، او با هیبتی ریاستی و هیئتی کت و شلواری از زیر عینک آفتابی به زن سیل زده ای که شکایت می کند؛ "زندگی مان در سیل از بین رفته"، می گوید؛ "همین که سالمی خوبه.." 🔸همین بزرگوار چند روزی است با یک تحول ظاهری، این کت و شلوار را از تن درآورده و با پیراهنی دوجیب و با آستین های بالا زده در مقابل دوربین می نشیند، به پرسش های انتخاباتی اش پاسخ می دهد و تبیین می کند که چگونه دولت زمینه ساز می تواند ملت قوی بسازد... 🔸چه شده است شخصیتی که در بازدید از مناطق بحران حتی شکل کار را حفظ نکرده، امروز برای پاسخ به یک توئیت در یک سوئیت نشسته و لباس رزم به تن کرده است؟! 🔸عامل این تحول چیزی نیست جز حاکم شدن یک آرمان اجتماعی به نام خدمت. سید ابراهیم رئیسی با خون خود این ارزش و کثیری از فضیلت های دیگر را به هنجار عمومی مبدل کرد به شکلی که تعارض با آن شدیدا هزینه ساز خواهد شد. 🔸 آرمان های اجتماعی وقتی به صورت یک گفتمان در فضای ذهنی و عاطفی جامعه حاکم می شوند، چنان اقتداری خلق می کند که همه افراد حتی جدی ترین مخالفان آن هم ناچار به پذیرش و رعایت مفاد و مظاهر آن هستند. 🔸سرنوشت انتخابات پیش رو بیش از هر چیز در گرو تثبیت این مطلوبات‌ جمعی است. اگر احساساتی که در لحظه شهادت و تشییع شهدای دولت در جامعه غلیان پیدا کرده بتواند در ادامه با سازوکارهای ذهنی و تبیینی در ساختار ادراکی جامعه تثبیت شود، انتخاب یک گزینه شایسته را به یک ضرورت اجتماعی مبدل می سازد. 🔸این روزها اما با به صحنه آمدن رقبا، شروع ثبت نام داوطلبین ریاست جمهوری و آغاز رقابت های انتخاباتی، با سرعت در حال اعراض از این دارایی استثنائی هستیم که شهید جمهور در اختیار ملت ایران گذاشته است. در شرایط فعلی مانند همیشه، معیار اصلی برای انتخاب آینده، ارزیابی افراد در آیینه گفتمان های حاکم است. اگر تصویر شفاف و کاملی از دولت الگو در اذهان عمومی شکل نگرفته باشد، دعوت به شخص جز سرگردانی و حیرت، ثمره دیگری نخواهد داشت. 🔸تغییر پوشش علی #لاریجانی نشان داد بهترین و کارآمدترین راهبرد در ایام پیش رو، برنداشتن تمرکز از تثبیت احساسات عمومی مردم نسبت به شهدای پرواز اردیبهشت و واگویه کردن رویکردها و عملکردهای این دولت شهید است. 🖋 مهدی افراز 🇮🇷ما را در کانال #مبشرصبح همراهی بفرمایید. https://eitaa.com/joinchat/2129985567C4b22f9eb1d

اگر شیوه مردم‌سالارانه بر اساس نگاه نفس شریر شیطانی طراحی و اجرا شود، انتخاب و اختیار نفس اماره را در جامعه توسعه می‌دهد که حاصل آن خنثی‌سازی قواست. از منظر نفس اماره رقیبان در پی به دست آوردن فرصت محدودی هستند که می‌تواند در اختیار آنان باشد. حکومت‌های مردم‌سالار باید در خانه خنثی شوند تا آسیبی به نظامات بین المللی سلطه نزنند. مگر اینکه در وضعیت خدمت باشند. در نگاه نفس شریر شیطانی نگاه بدبینانه باید توسعه پیدا کند. زیرا حتما نفس اماره خودخواه است و این خودخواهی باید به نفع نظام سلطه و هرم قدرت مهار شود. از منظر نفس مطمئنه این نفس لوامه است که متن حوادث را بر عهده دارد. نفس لوامه توحیدمبنا و اتحادگراست. خداخواه است، نه خودخواه. قوا در این فضا همراه و همکارند برای حرکت به سمت تغییر شرایط بیرونی. لذا تقسیم قوا برای خنثی کردن یکدیگر نیست. تقویت یکدیگر است. اگر در این نظام‌ها نیروها به هماهنگی بیشتر برسند نظام سلطه احساس تهدید خواهد کرد و اقتدار آنان را به ضرر خود خواهد دید. وجود نظام مقتدر که نقطه ضعفی نزد آنان نداشته باشد مطلوب نیست. باید درون هر نظامی عامل تهدید و تفرقه و تشتت و تضعیف وجود داشته باشد تا بر اساس آن به بیرون وابسته باشد. زیرا در نگاه نفس شریر شیطانی وابستگی بر اساس ضعف است و اگر کسی قوی باشد دلبستگی به دیگری نخواهد داشت. این درست نقطه مقابل نفس مطمئنه است که قوت نفس را مبدأ دلبستگی فعال و مثبت می‌داند و از رفتارهای وابسته ضعیف انگلی و میکروبی بیزار است. مردم‌سالاری دینی به دنبال تولید چنین شرایطی است. چیزی که غربگرایان آن را نمی‌فهمند.

رئیسی عزیز تراز جدیدی از جایگاه ریاست جمهوری را به اثبات رساند. حالا در موقعیت غیر قابل تکرار، شاید نزدیک‌ترین تجربه تمرین نزدیک شدن به معیار واحد است. نامزدهای انقلابی با معنای وسیع آن باید بتوانند کار تیمی و منسجم و هماهنگ انجام دهند. مقصود بنده تشکیل شرکت سهامی در دولت یا خرید و فروش موقعیت به بهای ثروت و شهرت و قدرت و غیر آن نیست. مقصودم فهم درست از صورت مسئله و پرداختن به حل آن با تمام نیروی متخصص است. شاید بخواهم بگویم، چاره‌اندیشی برای احیای حلقه‌های میانی با تجمیع سرمایه اجتماعی افرادی که مدعی محبوبیت و مقبولیت و صلاحیت و توانمندی دارند. اتحاد سرشناسان و سرآمدان و کارشناسان و متخصصان مسیر اتحاد ملت را فراهم می‌کند.