eitaa logo
دغدغه‌های حوزوی
444 دنبال‌کننده
151 عکس
47 ویدیو
25 فایل
آئينه‌ای براى انعكاس مهمترين اخبار، دیدگاه‌ها، نقدها و تحليل‌هاى چالشی عرصه دين، فرهنگ، اجتماع، روحانيت و حوزه‌های علمیه... http://eitaa.com/joinchat/2263875587C5a248fd4a0 شناسه: @daghdagheha ادمین....
مشاهده در ایتا
دانلود
💠اسلام و سینمای عربی ♦️این روزها به مناسبت برپایی جشنواره فیلم فجر، موضوع سینما و اهمیت آن بار دیگر نقل محافل شده است. چند سالی است که با گسترش فعالیت‌های سازمان سینمایی اوج، جشنواره فجر نیز در کنار جشنواره عمار به عرصه قدرت‌نمایی جریان ارزشی در سینما بلد شده و دغدغه‌های سیاسی و دینی بروز بیشتری در فیلم‌ها دارد. ♦️در جهان عرب نیز سینماگران یکی از بازتاب‌دهندگان گرایش‌های اسلامی و سیاسی بوده‌اند. هنرمندان عرب کوشیده‌اند تا مواجهه امروزی با اسلام را به تصویر کشند. برخی رویکرد انتقادی به جریان‌های اسلام‌گرا داشته‌اند و بعضی بر آنند تا سیمای قابل قبولی از اسلام را برای انسان امروزی به تصویر بکشند. ♦️مصطفی عَقّاد(2005-1930) کارگردان متولد سوریه و از معروف‌ترین سینماگران عرب در سطح بین‌المللی بود که در ایران با فیلم «محمد رسول الله» یا «رسالت» (تولید 1976) شناخته شده است. او کوشیده بود تا در فیلمش، تصویری از پیامبر اسلام را به نمایش گذارد که مقبول همه‌ گرایش‌های مسلمانان نیز باشد. از همین رو بود که با علمای شیعه و سنی بسیاری مشورت کرد. وی با امام موسی صدر نیز دیدار کرده و گفته بود که نظرات وی در اصلاح فیلم‌نامه بسیار مؤثر بوده است. گفته می‌شود سید موسی صدر در آن دیدار پیشنهاد ساخت فیلمی در خصوص امام علی(ع) را نیز به عقاد داده بود. مصطفی عقاد پاسخ داده بود که این پیشنهاد را به شرطی می‌پذیرد که آقای صدر در چند صحنه کوتاه، نقش امام علی(ع) را بازی کنند. موسی صدر این پیشنهاد را نپذیرفته بود. ♦️مصطفی عقاد در سفری که ابتدای دهه هفتاد شمسی به ایران داشت، پیشنهاد ساخت فیلمی درباره امام خمینی را با حضور آنتونی کوئین داد که مورد موافقت مرحوم سید احمد خمینی قرار نگرفت. ♦️پس از ماجرای یازدهم سپتامبر 2001 گرایش فیلم‌سازان عرب به سمت خطر افراط‌گرایی اسلامی معطوف شد. عقاد در صدر این هنرمندان بود که سرانجام جانش را در این راه از دست داد و در انفجاری به دست القاعده در اردن کشته شد. ♦️نوری بوزید تونسی نیز پس از وقایع یازدهم سپتامبر «آخر الفیلم» را ساخت. از حواشی این فیلم، سکانسی است که بازیگر نقش اول با کارگردان بحث می‌کند و به او می‌گوید که تو با این فیلم می‌خواهی من با مسلمانان بجنگم؟ بوزید در پاسخ می‌گوید که من با گروه‌های افراطی مبارزه می‌کنم نه با اسلام واقعی و دین اعتدالی و میانه‌رو. آثار بوزید مورد استقبال غربی‌ها قرار گرفته است. ♦️یوسف جبرائیل شاهین؛ کارگردان مصری نیز که در سال 2008 درگذشت، فیلم «مهاجر، سرنوشت و دیگری» را ساخت که درباره تروریست‌های سلفی بود. وی پیامبر اسلام را نمونه‌ یک انسان آزادی‌خواه می‌دانست و معتقد بود که افراط‌گرایان، پیام آزادی را از پیامبر اسلام نشنیده‌اند و آزادی که نباشد ویرانی و ترس، ما را به خود مشغول می‌کند. وی همچنین گفته بود که دولت مصر باید مانند پیامبر اسلام در همه‌ امور با مردم مشورت کند. برخی انتقادهای سیاسی وی به حکومت مبارک، او را چند سال مجبور به مهاجرت از مصر کرد. ♦️عمر امیرالای نیز یکی از فیلم‌سازان برجسته اهل سوریه بود که در سال 2011 درگذشت. فیلم‌ها و مستندسازی‌های وی اغلب حول مسائل اجتماعی و سیاسی کشورش ساخته شده بود. اما او جریان فیلم‌سازی در جهان عرب را با دو جریان تخریبی مواجهه می‌دید؛ یکی فعالیت‌های فرهنگی اسرائیل به عنوان دشمن خارجی و دیگری اندیشه‌ اخوان‌المسلمین به عنوان یک دشمن داخلی. وی رویکردهای اخوان‌المسلمین را موجب نابودی ریشه‌های فرهنگی جهان عرب می‌دانست. او از جریان فرهنگی امروز جهان عرب به عنوان فریب فرهنگی یاد کرده و معتقد بود که جشنواره‌های سینمایی عرب با وجود پیشرفت فنی و تکنیکی در هنر و سینما، دچار سقوط محتوایی شده است. وی از این مسأله ابراز نگرانی می‌کرد که گرایش به اخوان‌المسلمین روز به روز بیشتر می‌شود و سینمای عرب توجهی به آن ندارد و این جز فریب فرهنگی به بار نمی‌آورد. وی از این منظر با حاکمان سوریه هم‌نظر بود و نسبت به هرگونه گرایش به اخوان رویکرد منفی نشان می‌داد. -به نقل از کانال راوی‌نیوز http://eitaa.com/joinchat/2263875587C5a248fd4a0
💠حاشیه‌ای بر اختتامیه جشنواره ۳۷ فیلم فجر 🖋سید مهدی ناظمی ♦️جشنواره امسال هر چند از نظر فیلمهای با کیفیت و فیلمهای متوسط قابل تحمل از بهترین جشنواره ها بود، اما از نظر داوری، متأسفانه نه تنها هیچ پیشرفت رو به جلویی نداشتیم، بلکه براحتی می توان گفت همان روشهای همیشگی ادامه پیدا کرد. ♦️هیأت داوران سعی کرد که جوایز را به نوعی بین همه فیلمهای مدعی، پخش کند. به این منظور از همان ابتدا، بهترین فیلم جشنوار یعنی «23 نفر» را به شکل محترمانه ای ذبح کردند تا جلوی دست و پا نباشد و در عین حال مدعی ادای دین هم شده باشند. ♦️با کنار رفتن این ملی ترین و انقلابی ترین و سینمایی ترین فیلم جشنواره امسال و یکی از بهترین فیلمهای سالهای اخیر سینمای ایران، جا باز شد تا جایزه های واقعی بین سایر فیلمها تقسیم شود که البته این تقسیم چندان هم بی مبنا نبود، جز این که ای کاش بخشهایی مانند نگاه نو، جایزه ویژه و ... را برمی داشتیم تا راحت تر تصمیم می گرفتیم و فیلمهایی مانند «مسخره باز» در این میان مدعی نمی شدند. ♦️اما درباره فیلم «شبی که ماه کامل شد» و درو کردن جوایز توسط این فیلم، که قبلاً در همین کانال به اختصار درباره آن گفته شد و در برنامه هفت نیز چندین بار درباره آن گفتگو شد، باید نکته ای را آشکار کرد. ♦️به هر حال ساختار این فیلم به شکلی است که بدون اجازه و صلاحدید نهادهای امنیتی و احتمالاً وزارت اطلاعات نمی توانست ساخته شود. اما دیدگاهی که در این فیلم ارائه و تثبیت می شود، دقیقاً همان دیدگاهی است که در بخش عمده ای از مدیران از جمله در جناح حاکم طرفدار دارد و آن ارائه تصویری منفعل، «صرفاً» مظلوم، به یک معنای محدود کلمه «زنانه» و بی خطر از ایران است. درافتادن به این نگاه، ایرانی را به جهان و به خود ملت معرفی می کند که فقط ظلم می پذیرد و براحتی سر او بریده می شود و باید به حال او گریست و افسوس خورد و هیچ فعلیتی برای نجات آن نداشت. ♦️این نوع نگاه که کمابیش در فیلمهای دیگری هم حضور داشت، نه تنها به نفع تصمیم گیران و تصمیم سازان امنیت ملی نیست، بلکه به نفع هیچ ملتی نیست. این نگاه، بسیار خطرناک، بسیار ضدملی، بسیار نابودکننده، منفعلانه، بی ثمر و بی اثر و ترغیب کننده به تجاوزپذیری است. حداقل سه فیلم مهم این جشنواره با این نگاه ساخته شد که دولتی ترین آنها جایزه بهترین فیلم را از این جشنواره گرفت. -به نقل از گنجه آنلاین http://eitaa.com/joinchat/2263875587C5a248fd4a0
💠برگزیدگان سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر(۲۲بهمن‌ماه۹۸) 🔸ساعتی قبل، سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر با معرفی منتخبان به کار خود پایان داد. مهمترین فیلمهای منتخب این دور از جشنواره و ‌موضوعات آن عبارتند از: ♦️بهترین فیلم از نگاه تماشاگران: شنای پروانه (رسول صدرعاملی): فیلمی اجتماعی تلخ که به نزاع و درگیری های خونین لاتهای جنوب شهر تهران پرداخته است. این فیلم همچنین توانست سیمرغ بلورین بهترین بازیگر مکمل مرد را برای امیر آقایی و بهترین بازیگر مکمل زن را برای طناز طباطبایی به ارمغان آورد و با پنج سیمرغ، پر افتخارترین فیلم جشنواره لقب گیرد. ♦️بهترین فیلم:خورشید(مجید مجیدی و امیر بنان): یک فیلم تلخ اجتماعی با موضوع مشکلات و مصائب کودکان کار؛ این فیلم همچنین توانست سیمرغ بهترین فیلم‌نامه را برای مجید مجیدی به ارمغان آورد. ♦️بهترین کارگردان: محمد حسین مهدویان برای فیلم درخت گردو: فیلمی تکان دهنده با موضوع دفاع مقدس که بمباران شیمیایی سردشت توسط رژیم بعث را به تصویر کشیده است؛ پیمان معادی برای بازی در این فیلم، سیمرغ بلورین بهترین بازیگر مرد را به خود اختصاص داد. ♦️جایزه ویژه هیات داوران: سعید ملکان برای فیلم روز صفر؛ فیلمی که تلاش می کند ابعادی دیگر از زندگی عبدالمالک ریگی را به تصویر بکشد؛ سال گذشته نیز فیلم شبی که ماه کامل شد با موضوع عبدالمالک و عبدالمجید ریگی خبرساز شده بود. ♦️جایزه ویژه سردار شهید سلیمانی نیز از سوی هیئت داوران به فیلم آبادان یازده ۶۰ اختصاص یافت. این فیلم با موضوع دفاع مقدس، روایت شوق‌انگیزی از مقاومت سرافرازانه مردم آبادان در سالهای دفاع مقدس را به تصویر می کشد. 🔻🔻🔻🔻 @daghdagheha
💠خشونت و خودکشی در سینما، انفعال در تلویزیون 🔹خشونت،‌ خودکشی،‌ خودسوزی و عصبانیت در شبکه نمایش‌خانگی موج می‌زند، در این بین، تلویزیون منفعل‌ترین روزهای خودش را سپری می‌کند؛ نه سریال‌های دلچسبی روی آنتن می‌برد و نه برنامه‌سازی را در مدارِ اصول و منطقِ مناسب پیش می‌برد. جشنواره فیلم فجر بسیاری از مسائل را به اثبات رساند که اندیشه و تفکرِ فیلمساز ما به کجا می‌رود! از طرفی ورود نمایش‌خانگی به ساخت کارهایی با تِم خشونت و صرفاً تجاری و کپی‌پرداری از کارهای ترکیه‌ای و یا در تلویزیون کارهایی که دلچسبی گذشته را ندارند، این سؤال را برای ما بوجود آورده که چرا جریانِ آثار نمایشی ما در مدیوم‌های مختلف آنقدر غیرمنسجم پیش می‌روند و سرمنزلِ مشخصی ندارند؟ دکتر مریم جلالی کارشناس رسانه و دکتری مدیریت و برنامه‌ریزی فرهنگی فرهنگی، در این زمینه بخشی از دغدغه ها را مطرح می کند: 🔸خشونت، خودکشی و خودسوزی در میان فیلم‌های جشنواره فیلم فجر سی و نهم از نگاه مطالعات فرهنگی قابل تأمل است. میل به بازنمایی خودکشی و تنفر از خود حکایت یک عصیان است و وقتی قبح این بازنمایی ریخته می‌شود باید نگران شد و باید سیاستگذاران فرهنگی ما حساس شوند. 🔸بالا رفتن بسامد برخی از نمادها و تکرار آن‌ها نشانه‌ای است که باید سیاستگذاران فرهنگی ما را حساس کند. وقتی در یک فیلم نمادگرا شاهد خودکشی قهرمانِ داستانیم و در یک فیلم کاملاً واقعی هم خودکشی اتفاق می‌افتد. پیام فیلمسازان چیست؟ 🔸وی در خصوص اینکه چرا قهرمان اثر چاره‌ای جز خودکشی ندارد، خاطرنشان کرد: انتخاب سینماگران به عنوان تولیدکنندگان کالای فرهنگی و محتوا به سویی رفته است که قهرمان اثر چاره‌ای جز خودکشی ندارد مستاصل می‌ماند چون ایده پیش‌برنده‌ای ارائه نمی‌دهد. 🔸این کارشناس رسانه معتقد است: این حجم خشونت فروخورده همان احساس اجحاف جامعه، خلأ قدرت وعدم احساس اقتدار در جامعه ایرانی است که منجر به ارائه پیرنگ‌هایی می‌شود که ستاره‌ها و روشن‌ها و حتی بی‌همه‌چیزها را خاموش می‌کند. سینما استعاره می‌سازد دایره‌های معنایی تازه‌ای پیشنهاد می‌دهد.کلمات را کاربردی نو می‌دهند و فرهنگ عمومی را شکل می‌دهد. رسانه , صدا و سیما , تلویزیون , سینمای ایران , جشنواره فیلم فجر , باید نشانه‌های تولیدات تصویرپایه را جدّی گرفت. خشونت، جرم و جنایت یکی از مهمترین ابزارهای درام‌سازی است به شرطی که در خدمت ایده اصلی و دال مرکزی باشد و تنها برای تزیین و جذابیت شکلی به ایده تحمیل نشوند. باید نشانه‌های تولیدات فرهنگی به ویژه تولیدات تصویر پایه را جدّی گرفت. 🔸وی با اشاره به اینکه قتل، خونریزی، خشونت و اعتیاد با بسامد بالا، سینمایی می‌سازد که در آن یک عاطفه معمولی حکم رمانتیسم پیدا می‌کند، بیان کرد: وقتی خشونت دامن اقشاری که روزگاری نماد عاطفه بودند را می‌گیرد باید نگران شد <زن، کودک، مادر، قهرمان و…>. اعتیاد، خشونت کلامی و فیزیکی، تنفر و انزجار، قتل و خونریزی با بسامد بالا، سینمایی می‌سازد که در آن یک عاطفه معمولی و رایج حکم رمانتیسم را پیدا می‌کند. 🔸عصر جدید رسانه‌ای، عصر انتخاب است و با سواد کم رسانه‌ای مقهور و منفعل خواهد شد. به هر حال شبکه خانگی رقیب تلویزیون نیست تکمیل‌کننده چرخه تولید و ارائه‌دهنده زاویه دیدهای تازه در بستری تازه است که اختیار مخاطب را افزایش می‌دهد. عصر جدید رسانه‌ای، عصر انتخاب است و مخاطب با سواد رسانه‌ای قدرت انتخابش بالا می‌رود و با سواد کم رسانه‌ای مقهور و منفعل خواهد شد. 🔸وقتی سواد رسانه‌ای پایین است ما برای رده‌بندی سنی اهمیتی قائل نمی‌شویم چه در تلویزیون و چه در نمایش‌خانگی، هر تِم و پیرنگی در معرض نگاه همه مخاطبین قرار می‌گیرد وگرنه در هیچ کشوری اثری که میزانی خشونت دارد برای پخش همگانی نیست. یک رابطه دوسویه بین تولیدکننده و مصرف کننده برقرار است از یک سو باید آنقدر سبد رسانه‌ای کامل باشد که همه ژانرها را پوشش دهد و از سوی دیگر، قدرت و دانش انتخاب به مخاطب‌ داده شود که هرچیزی را نبیند. متن گفتگو در https://v-o-h.ir/social/2782 ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ @daghdagheha