🔰 *نعمتِ اضطرار* 🎁از عظمت و عنايت حق اين است كه وقتى مى‏ خواهد به تو چيزى بدهد، به تو اضطرارت را نشان مى‏ دهد تا اگر تو بعدها به مقامى رسيدى، آنها را از خودت ندانى. 🎁به تو نشان مى‏ دهند كه از حقيرترين، پست‏ ترين چيز نمى‏ گذرى. بعد از آن، در تو حالتى شكل مى‏ گيرد كه از تمامى عوالم مى‏ گذرى، در حالى كه تو همان بودى كه از پوست پيازى نمى‏ گذشتى. 🎁آدمى در تجربه‏ هاى زندگى، خودش و ديگران را مى‏ ديد كه بر سر هیچ، دعوا مى‏ كنند، بعد از آن مشاهده مى‏ كند كه خداوند به همين شخص، آن قدر عنايت مى‏ كند كه بهشت را هم نمى‏ بيند. 🎁اين لطف حق است كه تو اضطرارت را بفهمى تا اگر به تو عنايتى شد، تو خودت را صاحب مال ندانى. 🎁<الهى اوقفنى على مراكز اضطرارى>؛ الهى! مرا به آن ريشه‏ هاى اضطرار و بيچارگيم برسان. 🎁اين است كه اگر ما از بعضى چيزها و حالت‏ ها و انس‏ ها محروم شديم و به اضطرار خودمان رسيديم و مضطر شديم، اجابت حق را به دنبال داريم. ❛❛ عین‌صاد 📚 #حقیقت_حج | ص ۴۲ #⃣ #بریده_کتاب #سیر_و_سلوک 🆔 @daily_notes

📜 # *متن* |🔰 *آنان که از امکانات خود بهره برداری نمی کنند دعایشان مستجاب نمی شود...* 🔹 كسى كه خواسته ‏اش و نيازش را احساس كرده و با احساس و با تمام وجودش دعا مى ‏كند، نمى ‏تواند امكانات خود را راكد گذاشته باشد. 🔹 من كه احساس مى ‏كنم بايد به خانه بيايم و كليد هم دارم، پشت در نمى ‏نشينم كه دعا كنم. بايد از تمام امكانات خودم استفاده كنم و آن دم كه كليد شكست و هيچ راهى برايم نبود و يا زمان و فرصتى نداشتم، در اين هنگام عجز، به دعا رو بياورم و حتى در عجزم و در يأسم نااميد نشوم. 🔹 آنها كه از امكانات خود بهره نمى ‏گيرند و با دست و پاى خود راه نمى ‏روند، هنوز نياز خود را باور نكرده ‏اند و احساسى ندارند. 🔹 و اين است كه در روايات هست آنها كه از امكانات خود بهره ‏بردارى نكرده ‏اند دعايشان مستجاب نيست؛ چون اين‏ها در واقع خواسته ‏اى ندارند تا برآورده شود. #استاد_صفایی 📚 #شرحی_بر_دعای_مکارم_الاخلاق | ص ۵۳ #⃣ #بریده_کتاب #سیر_و_سلوک 🆔 @daily_notes

🎞 #ویدیو | 🔰 امکانات کم، بهره زیاد 🎙 #استاد_صفایی 📚#شرح_دعای_مکارم_الاخلاق #⃣ #کلیپ #سیر_و_سلوک 🆔 @daily_notes

*📜 #متن |🔰برای چه آمده ام؟* ⁉️آيا انسان مى ‏تواند با اين امكانات امن، رفاه، رهايى، دل خوش باشد؟ ⁉️اين سؤالى است كه گريبان انسان معاصر را رها نمى ‏كند. ⁉️اگر بگويى من براى اينها آمده ‏ام، بايد منتظر اين پاسخ باشى كه امن، با حضور و وقوف و خود آگاهى انسان سازگار نيست. ⁉️انسان در بهار يقين دارد كه پاييز در راه است. ⁉️ او حركت زمان را درك مى ‏كند. او در امكانات و شرايط كامل و مطلوبش باز هم دغدغه دارد. دلهره دارد. اضطراب دارد، پس چطور مى ‏تواند امنى داشته باشد؟! ⁉️رفاه هم با تحول نعمت ‏ها مطابق و هماهنگ نيست، كه آدمى مدام تحول نعمت‏ها را مى ‏بيند. ⁉️ رهايى هم با نظام و قانونمندى هستى هماهنگ نيست، كه نمى ‏توان در اين معده همه چيز ريخت. نمى ‏شود اين تن را به همه چيز بست، كه قندش بالا مى ‏رود. اوره مى ‏گيرد. ⁉️ تو در هر حركتى، همراه هزار سنت هستى. مگر مى ‏توانى همين طور قدم بردارى؟! تو در يك ميدان مين حركت مى ‏كنى، با هر گامى كه بر مى ‏دارى، ممكن است انفجارى را ايجاد كنى. #استاد_صفایی 📚 #اخبات | ص ۲۱ #⃣ #بریده_کتاب #سیر_و_سلوک 🆔 @daily_notes

*📜 #متن |🔰هرلحظه، یک گناه!* ما هنوز خودمان را مذنب نمى‏ دانيم و مى‏ گوييم مگر ما چه كرده‏ ايم؟! براى خودمان گناهى قائل نيستيم. همين كه يك مقدار خودمان را كنترل مى‏ كنيم، زبان‏ مان را كنترل مى‏ كنيم و به كسى آزار نمى‏ رسانيم و يا در مقام محبت و احسان به ديگران هستيم، خودمان را كامل مى‏ بينيم. ممكن است كه نهايتا بگوييم كه خدايا! مرا ببخش! ولى اين‏ها اساسى نيست! تلقى ما از ذنب، يك تلقى خيلى محدودى است؛ آن هم به خاطر اين است كه يقظه و نورانيت ما، يك بيدارى و يقظه ضعيفى است. حال در اين نفس، من مى‏خواهم چه كار كنم؟! آيا مى‏خواهم- با اين گناه هم نيست- يك جايى پيدا كنم تا بروم دراز بكشم و يا تطهيرى بكنم و يا چيزى بخورم؟! همين!؟ اصلا اين، فوق هر ذنبی است! اين كه در اين لحظه- مثلا- جايى بخوابد و يا بنشيند و در ملكوت اعلى تأملى بكند! همين!؟خيلى مشكل است! اين‏جاست كه آدم يك چنين حالتى را پيدا مى‏كند و مى‏بيند كه در پشت هر لحظه‏اى كه بر او مى‏گذرد، ذنوبى نهفته است. #استاد_صفایی 📚 #فوز_سالک | ص ۱۲۳ #⃣ #بریده_کتاب #سیر_و_سلوک 🆔 @daily_notes

📜 #متن |🔰جادوی جمع 🪄آدم‌ ها بر يكديگر تكيه مى‌ كنند و حتى پس‌ انداز نمى‌ خواهند. 🪄چون با وجود امكانات و با حضور امنيت، ذخيره، ضرورتى ندارد. در اين صورت، هركس حافظ همه است. 🪄 اگر در جمع ده نفرى ما، من از خودم و از ليوانم محافظت كنم، من و ليوانم يك محافظ خواهيم داشت؛ اما اگر همه به يكديگر توجه داشته باشيم، من و ليوانم ده محافظ خواهيم داشت و اين جادوى قدرت، مربوط به جمع هماهنگ و روابط منسجم و سازمان زنده و بيدار است. 🪄 آنچه اين هماهنگى و قدرت را مى‌ شكند، خودخواهى و تكروى است؛ ظلم و جفايى است كه ريشه در استغنا و كبر آدمى دارد، كه خيال مى‌ كند در جمع از دست مى‌ دهد و ضرر مى‌ كند. #استاد_صفایی 📚 #پیوندهای_بریده | ص ۲۶ #⃣ #بریده_کتاب #سیر_و_سلوک 🆔 @daily_notes