حیا در سبک زندگی اسلامی 🔸️پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله طوری سبک زندگی را تنظیم کرده بودند که حیا بر مدینه حاکم شود، مثلا دستور دادند که وسط مسیر مردها حرکت کنند و از دو طرف کنار دیوارها زن ها، تا برخوردی صورت نپذیرد. 🔺️پیامبر خدا ص: زن ها از وسط راه، نروند، از دو طرف مسیر حرکت کنند. ✅حدثنا محمد بن علي ماجيلويه ـ رضي‌الله‌عنه ـ قال : حدثنا علي بن إبراهيم ابن هاشم ، عن أبيه ، عن محمد بن أبي عمير ، عن هشام بن سالم ، عن أبي عبد الله عليه‌السلام قال : قال رسول الله صلى‌الله‌عليه‌وآله : ليس للنساء سراة الطريق ولكن جنباه ـ يعني بالسراة وسطه. معاني الأخبار ج 1  ص 156 @dehban_ir

وَاذْكُرْ فِي الْكِتَابِ إِسْمَاعِيلَ إِنَّهُ كَانَ صَادِقَ الْوَعْدِ  در این کتاب، اسماعیل را یاد کن، که او وفا کننده به عهد بود. #اسماعیل_هنیه #اسماعیل_قاآنی #الوعد_الصادق۲ @dehban_ir

شهادت امام حسین ع از مقدرات خدای متعال بوده یا امری اختیاری⁉️⁉️ پاسخ سوال بالا ❓📝 به بیان حجت‌الاسلام والمسلمین دهبان #شبهات @dehban_ir

آیا نسبت این شعر به امام حسین ع درست است؟ 🏷در بسیاری از سایت ها و بیانات سخنران ها و کتب پیرامون امام حسین ع آمده است که امام حسین علیه السلام در گودال قتلگاه چنين مي گويد: تركتُ الخلق طراً في هواكا وأيتمت العيال لكي أراكا ولو قطعتني في الحب إربا لما مال الفؤاد إلى سواكا ؟ اي خدا از همه كس، از همه چيز در راه تو گذشتم و براي ملاقات تو از همه وابستگان چشم پوشيدم. اي خدا اگر در راه محبت تو پاره پاره شوم دل من به سوي غير تو تمايل نخواهد كرد. 🔺️این اشعار در ضمن مرثيه‌اي در كتاب معراج المحبة، آمده است. 🔸️نویسنده کتاب معراج المحبة مرحوم علی حائري محلاتی است. 📚لهوف منظوم یا معارج المحبة (منظوم فارسی لهوف) ج1ص 100 https://lib2.eshia.ir/12831/1/100 🗂در هیچ منبعی از منابع شیعه و سنی که به دست ما رسیده، این شعر از امام حسین ع نیست. 📍این دو بیت منسوب به ابراهیم بن ادهم (۱۶۲ ه ق) است. این مطلب را عالم سنی مذهب عبد الله بن أسعد اليافعي اليمني المكي (٧٦٨ ه ق) در كتاب مرآة الجنان و عبرة اليقظان ج١،ص٢٧١ بیان کرده است. اما برخی آن را به رابعه عدویه (۱۸۰ ه ق) نسبت داده اند. 📌رابعه عدویه و ابراهیم بن ادهم از صوفیان و عرفای اهل سنت هستند. 🔑در برخی کتب و سایت ها این دو بیت را زبان حال امام می دانند. درباره زبان حال علماء شاید بپذیرند و اشکال نکنند. @dehban_ir

◼️امام سجاد علیه السلام در آخرین شب، برای شتر خود هم وصیّت می‌کند! #آیین_محبت 📌امام سجاد علیه السلام شتری داشتند که بر آن سالیان زیادی حج مشرف شده بودند، و هیچ‌گاه بر آن تازیانه وارد نفرموده بود. 🔸️در روایتی آمده: یک بار شتر در حرکت کندی کرد، حضرت (ع) لحظه‌ای چوبدستی خود را به سمت او بالا برد، اما فرمود: «آه! اگر این نبود که قصاصی در کار هست...(بر او ضربه ای‌ می‌زدم)» و سپس دست خود را پس کشید. حضرت (ع) حتی در آخرین شب حیات خود، به فکر آن شتر بود و وصیّت نمود که برایش علف حاضر کنند! 🔸️این شتر به قدری دلبسته‌ی امام زین العابدین علیه السلام گشته بود که پس از شهادتش با این‌که هرگز مدفن امام را ندیده بود، اما به سمت قبر مطهّر آمده و پیوسته ناله می‌کرد و خود را به قبر می‌مالید. تا جایی که امام باقر علیه السلام از شایع شدن این خبر نگران گشته و امر نمودند قبل از اطلاع مردم، آن شتر را برگردانند؛ اما شتر همراهی نمی‌کرد. تا این‌که امام باقر علیه السلام فرمود: او را رها کنید که در حال وداع است. پس شتر به مدّت سه روز در کنار مدفن شریف ماند تا در روز سوّم مرگش رسید... ▪️أخبرنا علي بن محمد عن علي بن مجاهد عن هشام بن عروة قال:كان علي بن حسين يخرج على راحلته إلى مكة ويرجع لا يقرعها. (الطبقات الكبری ابن سعد/ج۵/۱۶۷) ▪️ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ الرَّافِعِيِّ عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ عَلِيٍّ عَنْ أَبِيهِ قَالَ: حَجَجْتُ مَعَ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ- فَالْتَاثَتْ عَلَيْهِ النَّاقَةُ فِي سَيْرِهَا فَأَشَارَ إِلَيْهَا بِالْقَضِيبِ ثُمَّ قَالَ آهِ لَوْ لَا الْقِصَاصُ وَ رَدَّ يَدَهُ عَنْهَا. (الارشاد للمفید، ۲/ ۱۴۴) ▪️يَعْقُوبَ بْنِ يَزِيدَ عَنِ ابْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنِ ابْنِ سِنَانٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: حَجَّ عَلِيُّ بْنُ الْحُسَيْنِ ع عَلَى رَاحِلَتِهِ عَشْرَ حِجَجٍ مَا قَرَعَهَا بِسَوْطٍ وَ لَقَدْ بَرَكَتْ بِهِ سَنَةً مِنْ سَنَوَاتِهِ فَمَا قَرَعَهَا بِسَوْط. (المحاسن ۲/ ۳۶۱) ▪️عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ ابْنِ فَضَّالٍ عَنِ ابْنِ بُكَيْرٍ عَنْ زُرَارَةَ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا جَعْفَرٍ عليه السلام يَقُولُ: «كَانَ لِعَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ عليه السلام نَاقَةٌ حَجَّ عَلَيْهَا اثْنَتَيْنِ وَ عِشْرِينَ حَجَّةً مَا قَرَعَهَا قَرْعَةً قَطُّ».قَالَ: «فَجَاءَتْ بَعْدَ مَوْتِهِ و مَا شَعَرْنَا بِهَا إِلَّا و قَدْ جَاءَنِي بَعْضُ خَدَمِنَا أَوْ بَعْضُ الْمَوَالِي، فَقَالَ: إِنَّ النَّاقَةَ قَدْ خَرَجَتْ، فَأَتَتْ قَبْرَ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ عليه السلام فَابْتَرَكَتْ عَلَيْهِ، فَدَلَكَتْ بِجِرَانِهَا الْقَبْرَ و هِيَ تَرْغُو، فَقُلْتُ: أَدْرِكُوهَا أَدْرِكُوهَا، و جِيئُونِي بِهَا قَبْلَ أَنْ يَعْلَمُوا بِهَا أَوْ يَرَوْهَا». قَالَ: «وَ مَا كَانَتْ رَأَتِ الْقَبْرَ قَطُّ». (الکافي ۱: ۴۶۷؛ بصائر الدرجات: ۳۵۳) ◾️عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إِسْمَاعِيلَ بْنِ بَزِيعٍ، عَنْ سَعْدَانَ بْنِ مُسْلِمٍ، عَنْ أَبِي عِمْرَانَ، عَنْ رَجُلٍ مِنْ أَصْحَابِنَا، عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: «لَمَّا كَانَتِ اللَّيْلَةُ الَّتِي وُعِدَ بِهَا عَلِيُّ بْنُ الْحُسَيْنِ ع ... فَأَوْصَى بِنَاقَتِهِ أَنْ يُحْضَرَ لَهَا عِصَامٌ وَ يُقَامُ لَهَا عَلَفٌ فَحَصَّلْتُ لَهَا ذَلِكَ، فَتُوُفِّيَ فِيهَا صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْهِ. فَلَمَّا دُفِنَ ع لَمْ تَلْبَثْ أَنْ خَرَجَتْ حَتَّى أَتَتِ الْقَبْرَ، فَضَرَبَتْ بِجِرَانِهَا الْقَبْرَ وَ رَغَتْ وَ هَمَلَتْ عَيْنَاهَا، فَأُتِيَ مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ ع، فَقِيلَ لَهُ: إِنَّ النَّاقَةَ قَدْ خَرَجَتْ إِلَى الْقَبْرِ، فَأَتَاهَا فَقَالَ: مَهْ، قُومِي الْآنَ بَارَكَ اللَّهُ فِيكِ، فَثَارَتْ حَتَّى دَخَلَتْ مَوْضِعَهَا، ثُمَّ لَمْ تَلْبَثْ أَنْ خَرَجَتْ حَتَّى أَتَتِ الْقَبْرَ، فَضَرَبَتْ بِجِرَانِهَا الْقَبْرَ، وَ رَغَتْ وَ هَمَلَتْ عَيْنَاهَا، فَأُتِيَ مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ ع فَقِيلَ لَهُ: إِنَّ النَّاقَةَ قَدْ خَرَجَتْ إِلَى الْقَبْرِ، فَأَتَاهَا فَقَالَ: مَهْ، الْآنَ قُومِي فَلَمْ تَفْعَلْ، فَقَالَ: دَعُوهَا فَإِنَّهَا مُوَدِّعَةٌ، فَلَمْ تَلْبَثْ إِلَّا ثَلَاثَةَ أَيَّامٍ حَتَّى نَفَقَتْ، ْ، وَ إِنَّهُ كَانَ لَيَخْرُجُ عَلَيْهَا إِلَى مَكَّةَ فَيُعَلِّقُ السَّوْطَ بِالرَّحْلِ، فَلَمْ يَقْرَعْهَا قَرْعَةً حَتَّى يَدْخُلَ الْمَدِينَةَ». وَ رُوِيَ: «أَنَّهُ حَجَّ عَلَيْهَا أَرْبَعِينَ حِجَّةً» (بصائر الدرجات: ۴۸۳) پیش از این درباره گریه امام صادق ع در موضوع دستورات امیرالمؤمنین ع برای مدارا با حیوانات نوشتم. @dehban_ir

⚠️نصف کلمه = خروج از ولایت حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيِّ بْنِ بَشَّارٍ ره قَالَ حَدَّثَنَا أَبُو الْفَرَجِ الْمُظَفَّرُ بْنُ أَحْمَدَ بْنِ الْحَسَنِ‏  الْقَزْوِينِيُّ قَالَ حَدَّثَنَا الْعَبَّاسُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ قَاسِمِ بْنِ حَمْزَةَ بْنِ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ ع قَالَ حَدَّثَنَا الْحَسَنُ بْنُ سَهْلٍ الْقُمِّيُ‏  عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ  عَنْ أَبِي هَاشِمٍ الْجَعْفَرِيِّ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا الْحَسَنِ الرِّضَا ع عَنِ الْغُلَاةِ وَ الْمُفَوِّضَةِ فَقَالَ الْغُلَاةُ كُفَّارٌ وَ الْمُفَوِّضَةُ مُشْرِكُونَ مَنْ جَالَسَهُمْ أَوْ خَالَطَهُمْ أَوْ آكَلَهُمْ أَوْ شَارَبَهُمْ أَوْ وَاصَلَهُمْ أَوْ زَوَّجَهُمْ أَوْ تَزَوَّجَ مِنْهُمْ أَوْ آمَنُهُمْ أَوِ ائْتَمَنَهُمْ عَلَى أَمَانَةٍ أَوْ صَدَّقَ حَدِيثَهُمْ أَوْ أَعَانَهُمْ بِشَطْرِ كَلِمَةٍ خَرَجَ مِنْ وَلَايَةِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ وَلَايَةِ رَسُولِ اللَّهِ ص وَ وَلَايَتِنَا أَهْلَ الْبَيْتِ. ابوهاشم جعفری گوید: از امام رضا علیه السلام درباره غلات و مفوضه پرسیدم. فرمود: غلات کافرند و مفوضه مشرکند. هر کس با آنان هم نشین شود یا با آنان در آمیزد یا هم غذا شود یا همراهشان چیزی بنوشد یا با آنان پیوند داشته باشد یا به آنان زن دهد یا از آنان زن بگیرد یا به آنان امان دهد یا بر امانتی امینشان بشمرد یا سخنشان را تصدیق کند یا با نصف کلمه آنان را یاری کند؛ از ولایت خدای عز و جل  و ولایت رسول خدا صلی الله علیه و آله و ولایت ما اهل بیت علیهم السلام خارج است. 📚عيون أخبار الرضا عليه السلام ؛ نشر جهان ؛ ج‏2 ؛ ص203 ⚠️بی جهت از جماعت غلات دفاع نکنید که خود نیز از ولایت خارج می شوید. ⚠️غُلات چه کسانی هستند؟ ... فَقَالَ لَهُ رَجُلٌ مِنَ الْأَنْصَارِ يُقَالُ لَهُ سَعْدٌ جُعِلْتُ فِدَاكَ مَا الْغَالِي‏ قَالَ قَوْمٌ يَقُولُونَ فِينَا مَا لَا نَقُولُهُ فِي أَنْفُسِنَا فَلَيْسَ أُولَئِكَ مِنَّا وَ لَسْنَا مِنْهُمْ ... مردی از انصار به نام سعد از امام باقر علیه السلام پرسید: فدایت شوم؛ غالی کیست؟ فرمود: گروهی که درباره ما چیزهایی می گویند که خودمان نمی گوییم؛ پس نه آن ها از ما هستند و نه ما از آن هاییم. 📚الكافي ؛ دار الکتب الإسلامية ؛ ج‏2 ؛ ص75 ⚠️ توبه کنید‼️ مُحَمَّدُ بْنُ مَسْعُودٍ، قَالَ حَدَّثَنِي عَلِيُّ بْنُ مُحَمَّدٍ، قَالَ حَدَّثَنِي أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى، عَنِ الْحُسَيْنِ‏ بْنِ سَعِيدٍ، عَنِ ابْنِ أَبِي عُمَيْرٍ، عَنْ مُرَازِمٍ، قَالَ: قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ (ع) قال قُلْ‏ لِلْغَالِيَةِ تُوبُوا إِلَى اللَّهِ فَإِنَّكُمْ فُسَّاقٌ كُفَّارٌ مُشْرِكُونَ. امام صادق علیه السلام به مرازم فرمود: به این جماعت غالی بگو: به سوی خدا توبه کنید زیرا شما فاسق و کافر و مشرکید. 📚رجال الكشي؛ ص297 @dehban_ir

به ذره گر نظر لطف بوتراب کند به آسمان رود و کار آفتاب کند الحمدلله ۱۷ مرداد ۱۴۰۳

"فرمایش امام صادق (ع) درباره ی محمد حنفیه" هیئت محبین الجواد(ع) #حجت_الاسلام_والمسلمین_مهدی_دهبان @dehban_ir

در شام قصد کشتن اهل البیت علیهم السلام را داشتند، چه شد نکشتند؟ 🔑در یکی از کتب معتبر شیعه از بزرگترین علماء حدیث شیعه یعنی محمد بن حسن الصفار قمی روایتی عجیب نقل شده است: 🔺️عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ اَلْحَلَبِيِّ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ يَقُولُ: لَمَّا أَتَى بِعَلِيِّ بْنِ اَلْحُسَيْنِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ يَزِيدُ بْنُ مُعَاوِيَةَ عَلَيْهِمَا لَعَائِنُ اَللَّهِ وَ مَنْ مَعَهُ جَعَلُوهُ فِي بَيْتٍ فَقَالَ بَعْضُهُمْ إِنَّمَا جَعَلَنَا فِي هَذَا اَلْبَيْتِ لِيَقَعَ عَلَيْنَا فَيَقْتُلَنَا فَرَاَطَنَ اَلْحَرَسُ فَقَالُوا اُنْظُرُوا إِلَى هَؤُلاَءِ يَخَافُونَ أَنْ تَقَعَ عَلَيْهِمُ اَلْبَيْتُ وَ إِنَّمَا يَخْرُجُونَ غَداً فَيُقْتَلُونَ قَالَ عَلِيُّ بْنُ اَلْحُسَيْنِ عَلَيْهِمَا اَلسَّلاَمُ لَمْ يَكُنْ فِينَا أَحَدٌ يُحْسِنُ اَلرَّطَانَةَ غَيْرِي وَ اَلرَّطَانَةُ عِنْدَ أَهْلِ اَلْمَدِينَةِ اَلرُّومِيَّةُ . 📍محمد حلبى گفت از حضرت صادق شنيدم: وقتى على بن الحسين و خانواده‌اش را پيش يزيد بن معاويه لعنة الله عليهما آوردند آنها را درون خانه‌اى خرابه جاى دادند،بعضى از همراهان امام گفتند ما را در اين خانه جاى داده‌اند كه بر روى ما خراب شود و بميريم. نگهبانان كه رومى بودند اين حرف را شنيدند و به زبان رومى گفتند به اينها نگاه كنيد ميترسند خانه بر سرشان خراب شود با اينكه فردا آنها را ميبرند و ميكشند. امام فرمود در ميان ما هيچ كس جز من زبان رومى را نميدانست. 📚:بصائر الدرجات ج۱ ص۳۳۷ سوال: ♻️طبق بیان و شهادت امام سجاد ع، برای کشتن تمامی اسراء و اهل بيت ع تصمیم قطعی گرفتند اما چه شد که این اتفاق نیفتاد؟ جواب: ظاهرا تنها پاسخی که شواهد تاریخی بر آن دلالت دارد این است که؛ این تصمیم در همان شبی گرفته شده است که حضرت رقیه سلام الله علیها تقاضای دیدار پدر کردند و چنان گریه افتادند که صدای شیون اهل خرابه بلند شد به حدی که در نیمه شب در شهر شام پیچید بطوری که در کاخ یزید ملعون شنیده شد و آن ملعون از خواب نحسش بیدار شد ....و بقیه ماجرای مصیبت دختر سه ساله و شهادت ایشان... این ماجرا چنان اوضاع را دگرگون کرد که دیگر نتوانستند تصمیم خود را عملی کنند. حضرت رقیه سلام الله علیها با گریه خود جان اهل بیت علیهم السلام را نجات داد. سلام و صلوات خداوند و انبیاء مرسلین و ملائکه مقربین بر تو ای دختر ولی خدا.... @dehban_ir

 خرابه کجاست؟ 🔺️اسرای اهل بیت (علیهم‌السّلام) در این خانه که نه آن‌ها را از گرما حفظ می‌کرد و نه از سرما سکونت داده شدند...از شدت آفتاب پوست صورتشان کنده شد... حدثني بذلك محمد بن علي ماجيلويه (رحمه الله)، عن عمه محمد بن أبي القاسم، عن محمد بن علي الكوفي، عن نصر بن مزاحم، عن لوط بن يحيى، عن الحارث بن كعب، عن فاطمة بنت علي (صلوات الله عليهما): ثم إن يزيد (لعنه الله) أمر بنساء الحسين (عليه السلام) فحبسن مع علي بن الحسين (عليهما السلام) في محبس لا يكنهم من حر ولا قر حتى تقشرت وجوههم صدوق، محمد بن علی، الامالی، ص۲۳۱. این خاندان قبل از این در پس پرده و زیر سایه بودند...! آنان را در جايى مسكن داده بود كه نه از سوز سرما مصون بودند و نه از رنج گرما؛ به گونه‌اى كه پوست بدن آنان، از شدّت سرما و گرما تركيد و خون جارى شد و عفونت کرد.. سكن في مساكن لا يقيهن من حر ولا برد حتى تقشرت الجلود وسال الصديد بعد كن الخدور وظل الستور ... [صديد: خون و چرک عفونت] مثير الأحزان ج1ص102 @dehban_ir

دمِ دروازه‌ی ساعات غم در جانِ او حل شد...💔 معطل شد معطل شد معطل شد معطل شد.... #اربعین #امام_حسین @dehban_ir

تاریخ شهادت امام حسن (ع) بحث عزاداری برای امام حسن مجتبی علیه السلام کاملا جداست و می شود همه روز سال به ایشان توسل جست. اما مساله تاریخ شهادت از حیث تاریخی بحث تخصصی است. در تاریخ شهادت امام حسن مجتبی (ع) اختلافاتی شده است و گروهی شهادت ایشان را در آخر ماه صفر و گروهی دیگر در هفتم صفر دانسته‌اند. گروه اوّل به منابع متقدّم مانند کافیِ کلینی، فرق الشيعة نوبختی، مسار الشيعة، مصباح المتهجد و... استناد می‌کنند و گروه دوم به منابع متأخّر مانند الدروسِ شهید اوّل. و البته قرائن متعددی در ترجیح دیدگاه نخست ارائه شده است. (نک: مقدسی، hiq.bou.ac.ir/article_10731_1046.html اسلام ملکی، arabi-maleki.blogfa.com/post/518) به نظر می‌رسد این اختلاف ریشه در یک تصحیفِ ساده دارد. چنان که می‌دانیم در عربی از پایان ماه به «سلخ» تعبیر می‌شود. در بعضی کتب مانند دلائل الامامة (ص159) از تاریخ وفات امام حسن (ع) با تعبیر «سلخ صفر» -یعنی پایان ماه صفر- یاد شده است. «سلخ» از نظر شکل ظاهری -در دست‌نویس‌ها- بسیار شبیه «سابع» است؛ از این رو «سلخ صفر» به «سابع صفر» تصحیف شده است. (کافی است شهید اول اشتباها سلخ را سابع خوانده باشد یا در منبع او چنین تصحیفی رخ داده باشد یا در نسخه اصلی دروس تصحیف رخ داده باشد. و این به آثار بعدی نیز سرایت کند.) 🗂در خط کوفی الف مقصوره نوشته نمی شود مانند رحمن که رحمان خوانده می شود بنابراین سبع هم سابع خوانده می شود. حال سلخ و سبع در خط کوفی شباهتی انکار ناشدنی دارد. و لذا ظاهراً گزارش منابع متقدم از جهات مختلف ترجیح دارد. 🔺️هم چنین برخی به نادرست نقل شهادت حضرت مجتبی ع را به کتاب قاسم رسی زیدی (م246) نسبت داده‌اند، که البته خطا است، و این افزوده‌ای متأخر است. (نگاه کنید: مطالب استاد کاشانی) 🔺️تاریخ ولادت امام کاظم علیه السلام در هفتم ماه صفر یا ذیحجه؟(نگاه کنید: یادداشت استاد دهبان) @dehban_ir