"بسمالله الرّحمن الرّحيم "
🌟پنجشنبهها: اُنس با تفسیر قرآن🌟
🌺سوره مبارکه یاسین🌺
"بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ "
🔸بِما غَفَرَ لِي رَبِّي وَ جَعَلَنِي مِنَ الْمُكْرَمِينَ [27]
كه پروردگارم مرا آمرزيده و از گرامى داشتگان قرار داده است!
🌸《تفسیرآیه》
اى كاش مىدانستند كه" پروردگارم مرا مشمول آمرزش و عفو خويش قرار داد و در صف گراميان جاى داد. اى كاش #چشمحقبينى داشتند، چشمى كه با حجابهاى ضخيم و سنگين جهان مادى محجوب نگردد، و آنچه را در پشت اين پرده است ببينند يعنى تا اينهمه #نعمت و #اكرام و #احترام خدا را بنگرند و بدانند در مقابل اهانتهاى آنها خداوند چه لطفى در حق من فرموده است، اى كاش مىديدند و ايمان مىآوردند اما افسوس!
در حديث آمده است كه پيغمبر گرامى اسلام(ص) فرمود: انه نصح لهم فى حياته و بعد موته " اين مرد با ايمان هم در حال حيات خود خير خواه قوم خويش بود و هم بعد از مرگ آرزوى هدايت آنها را داشت".
جالب توجه اينكه او نخست تكيه بر موهبت #غفرانالهى مىكند، سپس بر #اكرام، چرا كه نخست بايد با آب مغفرت روح و جان انسان از آلودگى گناهان پاك گردد و چون پاك شد بر بساط قرب و اكرام الهى جاى گيرد. اين نكته نيز قابل دقت است كه اكرام و احترام و بزرگداشت الهى گرچه نصيب بسيارى از بندگان مىشود، و اصولا" تقوى "و" اكرام "دوش به دوش هم پيش مىروند إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِنْدَ اَللّٰهِ أَتْقٰاكُمْ (حجرات - 13) ولى" اكرام" به طور كامل و بدون هيچگونه قيد و شرط در قرآن مجيد درباره دو گروه آمده است: نخست" فرشتگان مقرب خدا " كه قرآن درباره آنها مىگويد: بَلْ عِبٰادٌ مُكْرَمُونَ لاٰ يَسْبِقُونَهُ بِالْقَوْلِ وَ هُمْ بِأَمْرِهِ يَعْمَلُونَ :" آنها بندگان گرامى خدايند كه در سخن بر او پيشى نمىگيرند و فرمانش را به كار مىبندند" (انبيا - 27)
و ديگر بندگان كامل الايمان كه قرآن از آنها به عنوان #مخلصين ياد كرده، و در باره آنها مىگويد: أُولٰئِكَ فِي جَنّٰاتٍ مُكْرَمُونَ :" آنها در باغهاى بهشت گرامى داشته مىشوند " (معارج - 35) .
به هر حال اين پايان كار اين مرد مؤمن و مجاهد راستين بود كه در انجام رسالت خويش و حمايت از پيامبران الهى كوتاهى نكرد و سرانجام شربت #شهادت نوشيد و به جوار قرب رحمت خداوند راه يافت. اما ببينيم سرنوشت آن قوم طاغى و ستمگر به كجا رسيد؟ گرچه در قرآن سخنى از پايان كار آن سه نفر پيامبر كه به سوى اين قوم مبعوث شدند نيامده، ولى جمعى از مفسران نوشتهاند كه آن قوم علاوه بر كشتن آن مرد مؤمن پيامبران خويش را نيز به قتل رساندند، در حالى كه بعضى ديگر تصريح كردهاند كه آن مرد با ايمان جمعيت را به خود مشغول ساخت تا پيامبران بتوانند از توطئهاى كه براى آنها چيده شده بود رهايى يابند و به نقطه امنترى منتقل شوند، ولى نزول عذاب دردناك الهى بر آنها كه در آيات بعد به آن اشاره مىشود قرينهاى بر ترجيح قول اول است، هر چند تعبير" من بعده " (بعد از شهادت آن مرد با ايمان) در مورد نزول عذاب نشان مىدهد كه قول دوم صحيحتر است.
تفسیر نمونه مکارم شیرازی، ناصر ، جلد 18 ، صفحه 354
لینک کانال👇
@deldadegan_yar_ghayeb
#پنجشنبه
#انسباقرآن
#تفسیررواییقرآن