💠 دین نوین جهانی
❇️ مرحوم فرجنژاد دین نوین جهانی را از دل عملکرد معنویتهای نوظهور برداشت میکرد. به نظر ایشان در پی به بنبست رسیدن مدرنیته در اندیشههای فلسفی و بنیادین، برنامهریزان راهبردی غرب، چنین پنداشتند که با تشکیل حلقه فرانکفورت و پذیرش برخی از قسمتهای نظامهای حمایتی سوسیالیستی و تأمین اجتماعی برای طبقات آسیبپذیر برای کنترل شورشهای فقرا، میتوان باز هم خط استثمارِ آدمیان را در کارخانههای زرسالاری و توهم اومانیستی، زنده نگه داشت؛ اما بنا به سنت الهی «لِلبَاطِلِ جُولَه وَ لِلحَقِّ دَولَه»، ناکارایی سوسیالیسم نیز بر همگان مسلّم گشت و فروپاشی قطب شرقی اومانیسم، توهم «نظم نوین جهانی» را در سر غربیها انداخت.
✴️ با پیروزی انقلاب اسلامی ایران، خطر راهبردی «عرفان حماسی دینی» ذات تمدن غربی را نشانه گرفت و ضربات متعددی بدان وارد کرد. داعیهداران نظم نوین جهانی برای «مدیریت معنویت» با کمک رسانههای غربی و همیاران آنان در سایر ممالک، تکاپوگرِ معنویت نوینی شدند که مبتنی بر اومانیسم بود و با توجه به برخی سنتهای غیر الهی و التقاطی سنتی، ادعای راهبری معنویت در جهان جدید را داشت. معنویتی که میتوان آن را مقدمهای برای جعل «دین نوین جهانی» برشمرد.
📖نشریه دیدهبان شماره29
#حسین_فرجنژاد
#دین_نوین_جهانی
#اومانیسم
🆔 @didebane_andisheh