♨️ بهجت غمگینان 📚 دیده‌بان اندیشه شماره 41 🔷 عرفان اسلامی یکی از مهمترین عرصه‌هایی است که دو مقوله غم و شادی در آن به چشم می‌خورد؛ برخی از تحلیلگران بهجت و سرمستی عارفان را به نظاره می‌نشینند و برخی دیگر اندوه نهفته در پشت آن را. به هر حال مسلم است که در عرفان اسلامی، غم مساوی و معادل با شادی و حتی شادی وصف‌ناپذیر می‌باشد که منظور از آن یک رهایی درونی، تخلیه کامل ذهنی و احساس سرخوشی و سرزندگی و پرواز روحانی است. در عرفان غم هجران معشوق و دوری یار، مقدمه‌ شادی و غم رسیدن به محبوب و یار زیباترین و باشکوه‌ترین شادمانی است و لذتی وصف‌ناپذیر دارد؛ از این رو می‌تواند تعالی‌بخش باشد. 🔶 به‌طور کلی درآموزه‌های عرفانی ترجیح نه بر غم است و نه بر شادی؛ بلکه اصالت در متعلَّق آن دو است. از آنجایی که یکی از اهداف والای زندگی آدمی در جهان خاکی و از پایه‌های اصلی معنای زندگی او، طی‌کردن مسیر رشد و تکامل و ظهور و بروز کمال انسانیت است، اصالتِ ذاتیِ غم و شادی به عنوان احوالی از احولات آدمی و هیجانی از تجربه زیسته او، زمانی نمایان می‌شود که بهانه‌ای برای رویش و قدکشیدن آدمی باشند؛ اما نکته اصلی این است که مرزگذاری بین غم‌های اصیل و تکامل‌بخش با غم‌های بیهوده و عبث از یک سو و شادی‌ها و شادی‌نماها از سوی دیگر، گره‌های معمای غم و شادی را برای مخاطب دغده‌مند حل می‌کند. ♦️ ادامه مطلب در👈 🌐http://fekrat.net/?p=11366 #اصالت_غم_یا_شادی #عرفان_اسلامی #تعالی_انسان #دیده‌بان_اندیشه 🆔 @didebane_andisheh