eitaa logo
دولت قوی
638 دنبال‌کننده
81 عکس
19 ویدیو
3 فایل
بستری برای اندیشیدن در سطح «ملی» و «فراملی»؛ منطقه‌ای و جهانی: پیرامون «دولت قوی»، «مقاومت» در برابر نظم ناعادلانه‌ کنونی جهان و «هویت دینی»، «پیشرفت» و «عدالت اجتماعی» 👤eitaa.com/ahs_tafreshi
مشاهده در ایتا
دانلود
⭕️او می‌گفت: نمی‌شود تکنولوژی غرب را گرفت و فرهنگ آن را نه! سخت‌افزارهای موجود غربی بر اساس نرم‌افزار مادی‌گرایی غرب است. راه نجات، خروج از ولایت تکنیک و برهم‌زدن وضع موجود به نفع وضعیت موعود است. 🆔@Asre_jadid_57
⭕️مهم‌ترين امتحان معاصرِ بشر این است كه بشر عقلانيت خودش را تسليم به وحی كند. 🔰حضرت آیت‌الله میرباقری ♦️اينكه ما بياييم دانش‌هاي ديگر را مطالعه كنيم، اصلاح كنيم؛ يعني چي بخواهيم اصلاح كنيم؟ با چه روشي اصلاح مي‌كنيد؟ بخوانيد كتب غربي‌ها را، غير اسلامي‌هايش را حذف كنيد! جامعه‌شناسي را اين طوري مي‌شود اسلامي كرد؟! يا بايد از بنياد، پارادايم‌هاي جامعه‌شناسي را و بعد «روش تحقيق» در جامعه شناسي را طراحي كنيم؛ مبتني بر اين پارادايم‌ها و آن روش تحقيق، تحقيقات شكل بگيرد، جامعه شناسي اسلامي توليد مي‌شود. كاري كه غرب كرده، شما اسلامي‌اش را بايد انجام بدهيد. پس اينكه بخوانيم و اصلاح كنيم، چيزي از درونش درنمي‌آيد. ♦️اينكه يك علم انضمامي اضافه كنيم؛ همين علوم خوب‌اند، بياييد يك علمي بهش اضافه كنيد كه مبادي و غايات را هم بيان بكند. باران كه مي‌آيد، بگويد علت غايي و فاعلي‌اش چيست. بيماري‌ها را علت فاعلي و غايي‌اش را هم بگويد. اين هم علم ديني درست نمي‌كند. اينكه ما بياييم فلسفه‌هاي مضاف طراحي بكنيم، اين به نسبتي علم را ديني مي‌كند. به نسبتي كه فلسفه ما به دين منتسب است، به همان نسبت كه اين فلسفه باز در علم جاري مي‌شود، علم، ارزش اسلامي پيدا مي‌كند ولي كافي نيست. ♦️براي اينكه منظومه هماهنگِ عقلانيت بشر كه مهمترين امتحان معاصرِ بشر است كه بشر عقلانيت خودش را تسليم به وحي بكند؛ نه حسش را، تعقل خودش را؛ نه اينكه بگويد عقل دارم مي‌فهمم؛ بعد از اينكه فهميدم، در عمل حالا يا بندگي مي‌كنم يا نمي‌كنم. نه. خود قوه تعقل، مثل چشم است. آقا! چشم، مناسك بندگي دارد ديگر، حلال و حرام دارد. خود عقل نیز، حلال و حرام دارد. حلال و حرامِ تعقل، در «روش تحقيق‌»اش است. عنايت فرموديد. تعبد در عقلانيت، تقواي در تعقل، غير تقواي در علم است. آقا! نماز شب مي‌خواند، خيلي آدم خوبي است ولي وقتي تعقل مي‌كند، به روش غربي تعقل مي‌كند؛ تعقلش اسلامي نيست. اينكه اين تعقل هم بياييم تركيب كنيم با معارف اسلامي، باز اسلامي نمي‌شود. عرض كردم حتي اگر روش تعقل شما اسلامي نبود، موضوع تعقل‌تان دين باشد، اسلامي نيست، حرام است، تحريف دين است. موضوع تعقل، قرآن هست! بيست سال روي قرآن كار كرده اما با روشي كه روش تأويل است. يك كتاب نوشته، همه‌اش تأويل قرآن است، تأويل به رأي است. عنايت مي‌كنيد. جريان تقوا در تعقل، اين معناي تعبد است. ♦️تعبد هم بايد قاعده‌مند بشود، يعني از عقلانيت عبور كند. عقل بگويد قواعد بندگي در تحقيق چيست، آن هم تحقيقات شبكه‌اي اجتماعي. كهكشان عقلانيت اجتماعي را مي‌خواهد تسليم به شرع كند، نوراني كند؛ خب اين پيدا است خيلي دقتي كه مي‌برد، بيش از اين حرف‌ها است. شما مي‌خواهيد چكار كنيد تا بگويم چقدر دقت كنيد. اينكه گاهي ما را متهم مي‌كنند كه چقدر عميق مي‌كنيد كار را در فرهنگستان، بحث اين است كه چكار مي‌خواهيد كنيد؟ اگر مي‌خواهيد دانش غربي را تركيب كنيد با فقه ديني؛ اين، كار آساني است. تركيب‌سازي، خيلي كار سختي نيست. اگر مي‌خواهيد الگوها و مدل‌ها را اسلاميزه بكنيد، اين كاري ندارد كه. اين اينقدر عميق‌ نمي‌خواهد تأمل كنيد. حتي اگر مي‌خواهيد فلسفه‌هاي مضاف توليد كنيد، باز هم اين قدر زحمت ندارد. ولي اگر مي‌خواهيد منظومه عقلانيت بشر را تسليم كنيد، خب بايد اول روش تسليم شدنش را پيدا كنيد. براي اينكه روش تسليم شدنش را پيدا كنيد، فلسفه روش بايد پيدا كنيد. اصول بنيادي روش تحقيق كه آن اصول بنيادي، روش تحقيق را مبتني بر تعبد به شما مي‌دهد. مي‌گويد چگونه مبتني بر تعبد، منظومه روش تحقيقت را ايجاد بكن. و بعد هم بايد طراحي مديريت شبكه تحقيقات بكنيد. آن چيزي است كه فرهنگستان دنبال كرده. البته محصولاتي هم داشته. در حوزه مديريت هم في‌الجمله اين به كار گرفته شده. 📕سخنرانی تمدن اسلامي و جنبش نرم افزاري، ١٣٨٧/٠۵/١۵ 🆔@Asre_jadid_57
⭕️جهتِ تحقیقات و محور مسائل نظام اسلامی؛ اداره جامعه‌ی بشری از حیث مادی و معنوی ⭕️فضای فرهنگیِ مستحکمی را بوجود بیاورید تا به‌مجرّد مطرح‌شدن حرف‌های سست نااهلان، اصلِ حرف هو شود؛ آن‌ها فضا را خالی دیده‌اند که ورود کرده‌اند. 🔰 حضرت آیت‌الله خامنه‌ای دام ظلّه ♦️ از جمله مسائل مهم، یکی این است که باید تحقیقات ما کاربردی باشد، یعنی تحقیق خشک خارج از زمینهٔ عمل، راه دور و دراز پیمودنِ در زمان و فرصت کم است. باید شما ببینید این نظام اسلامی که یک آرزوی بزرگ همهٔ موحدین و مصلحین و مؤمنین بالله و به اسلام بوده و تحقق پیدا کرده است، امروز به چه چیزهایی احتیاج دارد. باید دنبال این بگردید. انصافاً ما دیر به این مسائل پرداختیم. ای کاش از اول انقلاب، صد نفر از قبیل شما پیدا می‌شدند که نه به جنگ کار داشتند و نه به دولت، می‌رفتند، می‌نشستند و این مسائل را برای نظام اسلامی تحقیق می‌کردند. ♦️... ما بایستی با این فرض بحث کنیم که اسلام آمده است تا یک جامعه و یک مجموعه بشری را -که این مجموعه بشری اندازه مشخصی هم ندارد، ممکن است شامل همه بشر بشود- از جهت مادی و معنوی اداره کند، حال به چه چیزهایی احتیاج دارد؟ پایه و اُسُس آن، چه چیزهایی هستند؟ لیکن فرض بر این است که اقتدار در دست اسلام و نظام اسلامی است و این نظام می‌خواهد اداره کند، نمی‌خواهد بنشیند و تماشاچی اداره دیگران باشد. با این پیش فرض، بایستی همه تحقیقاتمان را جهت بدهیم و نیازهایمان را بسنجیم، ببینیم چه چیزی لازم داریم و وارد شویم. ♦️امروز از طرف کسانی در اولی ترین و بدیهی ترین مبانی نظام سیاسی اسلام، با ادله واهی و با خدشه های پوچ، خدشه می‌شود و آن، عبارت است از این که «اصلا آیا اسلام به سیاست، کاری دارد یا ندارد؟» یعنی این فکری که یک روز نهضت اسلامی، با جرات، با قدرت، با اتکای به نفس و اتکای به منابع فراوان، قرص و محکم آمده و آن را بیان کرده است و آن چنان این حرف را سبز کرده که توانسته است یک نظام سیاسی را بر اساس آن به وجود بیاورد، اصل این را با حرف‌های سست و بی‌مبنا و بی‌منطق میخواهند زیر سوال ببرند. اگر چنین شود، آیا حیثیت، آبرو و محبوبیت دین، با این حرف های حقیقتا بی‌معنا و بی‌ارزش و پوچ -از لحاظ استدلالی و نظری- حفظ خواهد شد؟! این نشان دهنده آن است که آنها فضا را خالی می‌بینند و الا اگر چنان فضای فرهنگی مستحکمی وجود داشت که به مجرد مطرح شدن این حرف، خودِ حرف، «هو» میشد، طبعا گفته نمی‌شد، ولی می‌بینیم کسانی این حرف‌ها را می‌گویند! لذاست که ما به این تحقیقات، بسیار نیاز داریم و باید ببینیم این نیازها کدام است، آنها تحقق پیدا کند. 📕 فقه حکومتی صفحهٔ ۲۲۴ و ۲۲۵ بیانات در دیدار چند تن از محققین مجلس خبرگان ۱۳۷۹/۰۴/۰۴ ‌ (زحمت طاقت‌فرسا و بهرهٔ صفر) 🆔@Asre_jadid_57
37.71M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
♦️دریافتن و فهمِ طرح کلانِ خدای متعال و حضرات معصومین علیهم‌السلام آن‌طور که به حقیقت نزدیک‌تر باشد، بدون فلسفهٔ تاریخ ممکن نیست، همچنان‌که درکِ جایگاه انقلاب اسلامی و رسالت آن و نیز ارتباط آن با طرح کلان حضرات معصومین علیهم السلام. ♦️برنامه ریزی برای آینده جامعه جهانی و تدوین نظریه‌های و... جز در طراز فلسفهٔ تاریخ، کارآمدیِ مطلوب در جهت ادارهٔ حیات اجتماعی بشر، آن هم معطوف به عصر ظهور را نخواهد داشت. ♦️زمانی که نظریه‌‌های دشمنان ما از جمله نظریهٔ برخورد تمدن‌ها یا نظریهٔ غلبهٔ لیبرال‌ْدموکراسی، ناظر به ساختِ آینده و تصمیم‌گیری برای کلّ بشریت است؛ چرا ما با وجود منابع وحیانی‌ِ‌مان که سرشار از گزاره‌های فلسفهٔ‌ تاریخی است، از این ظرفیت بزرگ، کماکان غفلت کنیم؟! چرا در مقیاس کلّ تاریخ برای ساخت آیندهٔ کل بشریت و تنظیم امور اجتماعی جهانیان تصمیم نگیریم؟! ♦️جای بسی التفات، که حضرت آیت‌الله خامنه‌ای حفظه‌الله در راهبریِ انقلاب اسلامی برخوردار از یک نظریهٔ فلسفهٔ تاریخی به‌عنوان یک چهارچوب کلان‌اند که بدون ملاحظهٔ آن، در تحلیل بیانات و عملکرد ایشان و انقلاب اسلامی،حتماً دچار خطای شناختی خواهیم شد. ✍تفرشی 🆔@Asre_jadid_57
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔰آیت‌الله شهید مطهری رحمه‌الله ⁉️چرا در «فلسفهٔ سیاسی» خودمان غور نکنیم؟ فلسفهٔ سیاسی ما چه باید باشد؟ حتماً در فلسفهٔ سیاسی یکی از این الگوهای غرب را باید بگیریم؟ باید در فلسفهٔ سیاسی تابع انگلستان باشیم؟ تابع آمریکا باید باشیم؟ تابع فرانسه باید باشیم؟ تابع شوروی باید باشیم؟ ⁉️ آیا امکان ندارد که یک فلسفهٔ سیاسی دیگری وجود داشته باشد مترقی‌تر و عالی‌تر از آن‌ها؟ ⭕️ چرا، امکان دارد. این‌است فریضه‌های ما. ♦️پی‌نوشت: موضوع مناظره پرفسور درخشان با جناب غنی‌نژاد، یک موضوع اقتصادی بود اما ریشهٔ اختلافات، مباحث مبنایی فلسفهٔ سیاسی بود. 🆔@Asre_jadid_57
✅ نظام اولویت‌های ما در دینداری را خراب کرده‌اند. 🔰 استاد حامد کاشانی 🔸عبدالله بن حنظله غسیل الملائکه که وقتی خواست بر علیه یزید قیام کند نگفت حسین بن علی را کشته است، بلکه گفت او شراب می‌خورد! نه اینکه شراب‌خواری کوچک است معاذالله، ولی این نسبت به قتل حضرت سیّدالشّهداء صلوات الله علیه اصلاً قابل قیاس نیست. شما راجع به شمر نمی‌گویید او شراب هم می‌خورد، شمر شمر است، برای همین در روایات ما هست که اگر کسی ولایت امیرالمؤمنین صلوات الله علیه را نداشته باشد نماز بخواند یا فحشاء مرتکب شود… نه اینکه نماز خواندن با فحشاء یکی است، نسبتِ این امر با آن امر اصلاً چیزی نیست. مانند اینکه روی باسکول تریلی یک بچه را بگذارید اصلاً نشان نمی‌دهد، اصلاً زیر صد کیلو را بحساب نمی‌آورد، نه اینکه موجود و مهم نیست، بلکه در کنار آن چیزی نیست. 🔸امام صادق علیه السلام یکی از شعرای اهل بیت سلام الله علیهم أجمعین را خیلی تحویل می‌گرفتند، نزد حضرت رسیدند و گفتند او فلان گناه را انجام می‌دهد، حضرت فرمودند: حبّ امیرالمؤمنین صلوات الله علیه دارد؛ نه اینکه وقتی حبّ امیرالمؤمنین صلوات الله علیه دارد یعنی کار خوبی می‌کند، یعنی تو نسبت‌ها را کنار یکدیگر بگذار، آن حسن را ببین و بعد برای اصلاح این عیب او هم… این عیب در برابر آن حسن هیچ چیزی نیست، نه اینکه گناه کوچک است، کوچکترین گناه هم بزرگ است، فکر نکن گناهی کوچک است، ببینید مقابل چه کسی گستاخی کرده‌اید. کسی که امیرالمؤمنین صلوات الله علیه را دوست داشته باشد در محضر حضرت بی‌ادبی نمی‌کند، گناه بی‌ادبی به مقام امام معصوم است. گناه کوچک نیست… امام می‌فرمایند این‌ها از یک سنخ نیست که بگویید فلان گناه را می‌کند. الآن بین ما کم پیدا می‌شود که کسی عصمت اکتسابی داشته باشد، بالاخره خطاهایی می‌کنیم، ولی گاهی بعضی چیزها آنقدر ویژه است که می‌گویند اگر بنا به دیدن است آن را نگاه کن. 🔸ائمه علیهم السلام از همه‌ی عالم بیشتر به این امر توجه داشتند که کسی خدای نکرده گستاخ نشود، ولی از آن طرف هم نمی‌خواهند این مسئله حبّ امیرالمؤمنین صلوات الله علیه را در سطح نماز بیاورند، نه اینکه نماز کم است، نماز مهم است، اگر نماز قبول بشود مابقی اعمال قبول می‌شود، نماز مهم است، نماز در قبر سؤال می‌شود، اما می‌فرمایند حبّ امیرالمؤمنین صلوات الله علیه را در سطح نماز نیاور. 🔸آن‌ها چون همه چیز را یکسان دیدند قتل حضرت سیّدالشّهداء صلوات الله علیه را ندیدند و نماز اول وقت نخواندنِ یزید را دیدند و بر علیه او قیام کردند. گفت: یزید شراب می‌خورد و نماز اول وقت نمی‌خواند، نگفت حسین بن علی را کشته است، نگفت ناموس خدا را به اسارت برده است! یعنی نظام اولویت‌بندی اینقدر ایراد دارد. حضرت سیّدالشّهداء صلوات الله علیه فرمودند: دین از بین رفتآیا نماز نمی‌خواندند؟ مسجدها تعطیل نشده بود ولی دین از بین رفت. مهم‌ترین ضربه‌ای که به ما زدند این بود که این اولویت‌بندی را خراب کردند. 🆔@Asre_jadid_57
⭕️هیمنهٔ تفکرات حاکم بر ادبیات سیاسی جهان بر ذهن محقّق، اثر می‌گذارد. 🔰حضرت آیت‌الله خامنه‌ای حفظه‌الله ♦️ما در نوآوری‌های اسلامی در گذشته‌های قبل از انقلاب، همیشه دچار خطایی بودیم. خودِ بنده جزو همان کسانی هستم که در این وادی دچار این خطا بودم (و ما ابرء نفسی) در واقع، همه ما در آن زمان -الا شذ و ندر- دچار این خطا بودیم و آن اینکه تفکرات حاکم بر ادبیات سیاسی جهان، بر روی جهت‌گیری ما اثر می‌گذاشته است. ♦️مثلاً یک روز بود که سوسیالیسم در ادبیات جهان، موقعیت بسیار والا و بالایی داشت. هرکس درباره‌ی اقتصاد اسلامی بحث می‌کرد -همان هایی که معتقد به اسلام بودند و می‌خواستند برای اسلام کار کنند- به گونه ای قضیه را به طرف آن چیزی که به آن سوسیالیسم گفته می‌شد، می‌کشاندند! حتی کسانی که واقعاً معتقد به اسلام بودند! بسیار انحرافات از این جا به وجود آمد، یعنی واژه‌ها گرفته شد، تعبیرات سیاسی رایج در فرهنگ سیاسی دنیا گرفته شد و همین‌ها بدون موشکافی‌های درست، مورد قبول قرار گرفت و هیمنه‌ی آن بر ذهن محقق، اثر گذاشت! ♦️به نظر من قوی‌ترین و بهترین کسی که در این زمینه وارد شد، خودِ امام بودند. خود امام هم البته از اول نهضت -که آن وقت ایشان دیگر در میدان مسائل فکری، بروز و ظهوری نداشتند- مطالب‌شان بیشتر سیاسی بود و گرایش به دین در آن‌ها، کمتر محسوس بود، اما بعد از آن‌که ایشان آمدند و انقلاب شد و حرف‌های ایشان مکرر شد، دیدیم بر روی مر اسلام تکیه می‌کنند، درست در موضع یک فقیه که منابع فکری خود را از کتاب و سنت می‌گیرد و می‌خواهد بفهمد کتاب و سنت، چه می‌گوید، ولو با همه حرف‌های رایج در همین ادبیات جهانی سیاست و اقتصاد و اینها منافات و مغایرت داشته باشد! واقعاً بهتر از همه‌کس در این زمینه امام بودند. ♦️یکی از همین رفقای طلبه خودمان -که امروز جزو مسؤولین است- چند سال قبل از این -بعد رحلت امام- گفت که: شما قبل از انقلاب در این زمینه ها، اینطور میگفتید امروز طور دیگری میگویید! به ایشان گفتم: بله، فرق من با بعضی های دیگر این است که من در آن نقطه، متوقف نماندم، عبور کردم، ولی بعضی‌ها همان‌جا متوقف ماندند! بله، ما این‌طور می‌گفتیم، منتها بعد خودمان را به امام عرضه‌ کردیم. امام، هم صاحب فکر بودند و هم صاحب علم، یعنی تنها یک آدم صاحب فکر بی علم نبودند. عالمِ بدون تفکر وسیع و قوت اندیشه و فکر هم نبودند. ایشان درست فهمیده بودند. من عرضه کردم، دیدم آن را که ایشان می‌گویند، درست است، تحلیل کردم، به خودم برگشتم، دیدم این درست است. لذا من هم تصحیح کردم. واقعش این است که امروز هم متأسفانه همین بلا وجود دارد، اگرچه بسیار کمتر از گذشته است... 📕 فقه حکومتی صفحهٔ ۲۱۴ - بیانات در دیدار آیت الله امینی و چند تن از محققین مجلس خبرگان ۱۳۷۹/۰۴/۰۴ 🆔@Asre_jadid_57
شرح کافی 138 21-12-01 (Trimmed).mp3
5.32M
🔸آیت‌الله میرباقری (زید عزه)، ذیل آیهٔ شریفه «إِنَّ اللَّهَ يَأْمُرُكُمْ أَنْ تُؤَدُّوا الْأَمَانَاتِ إِلَى أَهْلِهَا وَإِذَا حَكَمْتُمْ بَيْنَ النَّاسِ أَنْ تَحْكُمُوا بِالْعَدْلِ» ، «حکم بالعدل» را محدود به عدالت در قضاء ندانسته و احتمال دیگری نیز برای معنای «حکم بالعدل» مطرح می‌کنند. 🔸به فرموده ایشان، حکومت و حکمرانی هم می‌توانند مصداق "حکم" در این آیه باشند و بنابراین، خداوند دستور داده است که در کلیه ساحت‌های دولت اسلامی و حکم‌های موجود در فرایند حکمرانی (مانند صدور قوانین، برنامه‌ریزی‌ها و...) عدالت را رعایت کنیم. 📕درس خارج فقه الحدیث-کتاب الحجة کافی شریف-جلسه ۱۳۸ 📆 ۲۱ اسفند ۱۴۰۱ 🆔️ @Asre_jadid_57
سلام و عرض ارادت خدمت مخاطبین محترم. این کد تخفیف 50درصدی برای عزیزانی است که از طرف کانال عصر جدید در دورهٔ «نظم جهانی و چالش‌های عصر پساسکولار» حجةالاسلام عبدخدایی ثبتِ نام نمایند👇👇 nazm-asrjadid لینک ثبت‌نام http://www.negahschool.ir/product/new-world/ مدرســـه تـ؋ــــکر و نــوآوری نگــــــاهـ ‌ 🆔️ @sch_negah 🌐 http://www.negahschool.ir 🆔@Asre_jadid_57
⭕️اسلام فقط معرفت نيست، تعهّد به عمل و تحقّق احكام اسلام هم جزو اسلام است؛... آئين حكمرانى جزو اسلام و جزو معارف اسلامى است، بخش ديگر اسلام عبارت است از محقّقْ‌كردنِ اين حقايق در متن جامعه، يعنى هدايت؛ اين بخشى از اسلام است ديگر. اسلام فقط توحيد به معناى علم توحيد نيست، بلكه اسلام عبارت است از استقرار توحيد در جامعه؛ يعنى جامعه موحّد بشود؛ اين هم جزو اسلام است. 🔰حضرت آیت‌الله خامنه‌ای دام ظله ♦️آنچه بنده به ذهنم بود عرض كنم اين بود كه حوزه‌هاى علميّه مركز آموزش اسلامند؛ بالاخره دين بايد فهميده بشود، شناخته بشود، دانسته بشود، عمق‌يابى بشود، [لذا] مركز لازم دارد؛ اين مركز، حوزه‌هاى علميّه‌اند كه عالِم دينى درست ميكنند. حوزه‌هاى علميّه، مركز تعليم اسلامند. اسلام فقط معرفت نيست، تعهّد به عمل و تحقّق احكام اسلام هم جزو اسلام است؛ يعنى يك وقت هست كه ما اسلام را - كه ميخواهيم در حوزه ياد بگيريم - فقط عبارت ميدانيم از اصول و فروع و اخلاق و همينهايى كه هست - [كه] واقعيّت هم همين است؛ [يعنى] اصول دين، فروع دين، ارزشهاى اخلاقى، سبك زندگى، آئين حكمرانى، اينها همه جزو اسلام و جزو معارف اسلامى است - خب اينها را بايد برويم در حوزه‌ى علميّه ياد بگيريم. لكن اين [برداشت] درست نيست؛ اين بخشى از كار حوزه‌هاى علميّه است؛ چرا؟ چون اين بخشى از اسلام است؛ بخش ديگر اسلام عبارت است از محقّق كردنِ اين حقايق در متن جامعه، در متن زندگى مردم، يعنى هدايت؛ اين بخشى از اسلام است ديگر. اسلام فقط توحيد به معناى علم توحيد با همان عمق و معرفتِ عرفانى و فلسفى و [مانند] اينها نيست، بلكه اسلام عبارت است از استقرار توحيد در جامعه؛ يعنى جامعه موحّد بشود؛ اين هم جزو اسلام است. ♦️بخشی از اسلام عبارت است از معارف اسلامی که این معارف شامل عقلیّات و نقلیّات و ارزشهای اخلاقی و بیان سبک زندگی و شیوه‌ی حکومت است؛ و همه‌‌ی اینها جزو معارف اسلامی است که دانستن اینها لازم است. این بخشی از اسلام است؛ بخشی از اسلام هم عبارت است از تحقّق این‌ها در خارج؛ یعنی توحید محقّق بشود در خارج، نبوّت به معنای در رأس جامعه‌بودن تحقّق پیدا کند. خب «اَلعُلَماءُ وَرَثَةُ الاَنبیاء» را باید شما محقّق کنید. .... امّا شما به عنوان عالم دین و متخصّص دین موظّفید که اسلام را در خارج، در محیط زندگی محقّق کنید؛ این وظیفه‌ی ما است. این کاری است که امام بزرگوار کرد. ♦️امروز هم که بحمدالله نظام اسلامی به وجود آمده، تشکیل شده، ما منتظریم که دولت اسلامیِ به معنای واقعی و سپس جامعه‌ی اسلامیِ به معنای واقعی و سپس تمدّن اسلامیِ به معنای حقیقی به وجود بیاید، حوزه‌ی علمیّه مسئولیّتهای متناسب با این کار بزرگ را دارد، باید انجام بدهد. چه کار باید بکنید؟ باید بنشینید فکر کنید دیگر؛ اینها جزو آن موضوعات و مباحث فکری شما است. 📕بیانات در دیدار طلاب، 1398/02/18 ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ 🔰حضرت امام خمینی رحِمه‌ُالله ♦️«من از آن آدم‌ها نیستم که اگر یک حکمی‌کردم بنشینم چرت بزنم که این حکم خودش برود، من راه می‌افتم دنبالش. اگر من خدای نخواسته یک وقتی دیدم که مصلحت اسلام اقتضا می‌کند که یک حرفی بزنم، می‌زنم و دنبالش راه می‌افتم و از هیچ چیز نمی‌ترسم. بحمدالله تعالی، والله تا حالا نترسیده‌ام». 📕 صحیفهٔ امام؛ ج ۱، ص ۲۹۲ ـ ۲۹۳ 🆔@Asre_jadid_57
⭕️ تمدّنِ غرب؛ تمدّنی نیازآفرین. 👤 جناب اصغر طاهرزاده ♦️ شهید آوینی از قول روژه گارودی در کتاب «هشدار به زندگان» این نکته را آورده که: «اقتصادِ آزاد، به شیوهٔ غربی، برای رفع احتیاج بازار نیست بلکه برای ایجاد بازارِ احتیاج است»! ♦️ آوینی می‌گوید: مصرف بیشتر برای تولید بیشتر، ضرورت حتمی اقتصاد امروز است؛ چرا که اگر کالاهای تولیدشده مصرف نشوند امکان توسعهٔ تولید، یعنی امکان توسعهٔ اقتصادی، وجود نخواهد داشت. بنابراین، برای تولید بیشتر که ضرورت توسعهٔ اقتصادی است باید مردم را به مصرف هرچه بیشتر ترغیب کرد و بدین علت است که تبلیغات یکی از ارکان اساسی توسعه به شیوهٔ غربی است. ♦️ روژه گارودی نیز همین مسئله را با بیانی دیگر مورد توجه قرار داده است و می‌گوید: تبلیغات تجاری، به شیوهٔ غربی، بیش از آن که مایهٔ تباهی طبیعت باشد موجب هلاکت انسان است. تصور این که مردم دنیا حتی برای لحظه‌ای به نیازهای حقیقیِ خویش و الگویی متناسب با حوائج واقعی انسان بازگردند، برای یک اقتصاددان وحشتناک‌ترین چیزی است که ممکن است اتفاق بیفتد. اگر حتی برای یک لحظه چنین اتفاقی در دنیا بیفتد و مردم فقط برای یک لحظه، درست به اندازهٔ نیاز واقعی خویش مصرف کنند، ادامهٔ روند کنونیِ توسعهٔ صنعتی دچار مخاطرات و بحران‌هایی خواهد شد که تصور آن بسیار دشوار است. 📕 فرزندم اینچنین باید بود ج۱ 🆔@Asre_jadid_57
⭕️نهادهای اجرایی و تصمیم‌گیر، مسائل را بر مبنای علوم انسانی غرب حل می‌کنند که این علوم، رسالهٔ عملیهٔ کفار هستند؛ اینکه در روایات داریم مسلمان‌ها در آخرالزمان، احکامشان را از علمای یهود و نصارا می‌گیرند، یعنی همین. 🔰آیت‌الله حائری شیرازی رحِمَه‌ُالله ♦️علوم انسانی، درواقع «رساله» است. این رسالهٔ عملیه است که از غرب می‌آید و در داخل شما اسمش را می‌گذارید کتاب جامعه‌شناسی و فکر و خیالتان راحت می‌شود! خیر، اینها رسالهٔ عملیه هستند. بانکداری‌تان علم بانکداری است یا رساله عملیه بانکداری؟ شما رساله‌ها را آرمِ علم زده‌اید و نفس این عمل اشتباه است. رساله که علم نیست. رساله فتوی است و علوم انسانی هم فتوی است. ♦️اینکه در روایات داریم که مسلمان‌ها در آخرالزمان احکامشان را از علمای یهود و نصارا می‌گیرند، معنایش همین است. آیا شما منتظرید که یک رساله از طرف آنها بیاید که اسمش توضیح المسائل باشد؟! این‌طور نیست! رساله آمده است! سال‌هاست که آمده و دارد اجرا می‌شود. همین علوم انسانی که در دانشگاه‌ها تدریس می‌شود، رسالهٔ عملیه آنهاست. اینکه وزارت اقتصاد ما، وزارت کشور ما، وزارت ارشاد ما، مسائل را بر مبنای علوم انسانی آنها حل می‌کنند، این همان رساله عملیه آنهاست. رساله عملیۀ هرکسی متناسب با خودش است. مفتی آن‌ها هم دانشمندان علوم انسانی هستند. 🆔@Asre_jadid_57
هدایت شده از رضا بخشی
روایات آقای صادق مفرد عضو شورای عالی جهاد سازندگی از دیدار غیر رسمی اعضای شورا جهاد سازندگی با آقا 👇 به مناسبت سالروز تشکیل جهاد سازندگی
⁉️ تفاوت انسانِ در شرایط و «انسانِ شرایط‌ساز» در چیست؟ ⭕️هدف از تشکیل حکومت و طراحی ساختارهای اجتماعی، تسهیل تحقق مطلوبیت‌هاست. ⭕️آنچه فرهنگ‌های مختلف، از علوم و فناوری‌های کاربردی، مطالبه می‌کنند آن است که فضای اجتماعی را به گونه‌ای طراحی کنند تا مطلوبیت‌های مدنظر آن فرهنگ، به شکل آسان‌تری محقق شود. =============================== ♦️ممکن است گفته شود: اگر فردی در شرایط نامناسب بتواند به اهداف خود دست پیدا کند، ارزش بیشتری نسبت به فردی که تمام شرایط برای او مهیاء بوده است، دارد. 1⃣ یکی از اساتید فلسفه اینطور بیان می‌کرد که اگر کسی در شهر نیویورک با موازین اسلامی زندگی کند، ارزشی به مراتب بیشتراز کسی دارد که در شهر قم به همان شکل زندگی کرده است. 2⃣ همچنین یکی دیگر از اساتید اخلاق اینطور بیان می‌کرد که اگر انسان به شکل صحیحی تربیت شود در فاضلاب هم می‌تواند به بهترین شکل زندگی کند و نیازی به این‌همه طراحی شهر اسلامی و ساختارها و نظامات اجتماعیِ سازگار نیست! 3⃣ یکی دیگر از بزرگان فقه می‌فرمودند که اگر یک مسلمان به نیویورک هم برود، چون احکام فقهی در همه جا ثابت است، آنجا هم موظف است چشم خود را از گناه نگاه دارد و نماز خود را هم به جای آورد. 🔴نکات هر سه استاد صحیح است اما باید به این نکته توجه داشت که مباحث می‌تواند در دوساحت مختلف مطرح شود؛ یکی ساحت «انسانِ در شرایط» و دیگری ساحت «انسانِ شرایط‌ساز». ♦️اگر ساحت بحث، «انسانِ در شرایط» باشد مواردی که در بالا ذکر شد کاملاً صحیح است و هر فرد در هر شرایطی موظف است تمام تلاشش را در راستای تحقق میل محوری خود مبذول دارد. او باید همچون آسیه در کاخ فرعون، پاک‌دامن و باتقوا باقی بماند. ♦️اما اگر ساحت بحث، «انسانِ شرایط‌ساز» باشد مباحث کاملاً متفاوت خواهد بود؛ مثلاً گروهی از افراد، سرمایه‌های خود را جمع کرده و با همکاری هم یک مزرعه را طراحی و بذرپاشی می‌کنند. سپس یکی از خودشان را به‌عنوان مدیر مزرعه انتخاب کرده و روز بعد که به مزرعه مراجعه می‌کنند، با این صحنه مواجه شوند که مدیر مزرعه تمام زمین را آسفالت کرده و غلطک سنگینی هم بر روی آن کشیده است و وقتی از او علت این کار را می‌پرسند و به او اعتراض می‌کنند که چرا سرمایه‌ی ما را به هدر دادی؟، او در پاسخ می‌گوید: بذری خوب است که بتواند از پس شرایط سخت برآمده و از زیر آسفالت هم جوانه زند! اگر مخاطب شما بذر باشد حرف شما درست است چون بذر موظف است هرآنچه از سختی‌ها بر سر راه اوست را کنار زده و رشد کند! اما وقتی مخاطب شما مدیر مزرعه است مسئله کاملاً برعکس خواهد بود؛ زیرا او موظف است شرایطی را فراهم کند که ضعیف‌ترین بذر هم شرایط رشد را داشته و به‌بهترین شکل شکوفا شود؛ زیرا بذرِ قوی، نیاز چندانی به تسهیل شرایط ندارد و حتی اگر زیر آسفالت هم قرار گیرد، می‌تواند رشد نماید. به عبارت دیگر، اگر تمام بذرهای ما، قوی و مقاوم باشند، دیگر نیازی به مدیریت و سازماندهی و حکومت خاصی نخواهد بود. 🔴بنابراین هدف از تشکیل حکومت و طراحی ساختارهای اجتماعی، تسهیلِ تحقق مطلوبیت‌هاست. آنچه فرهنگ‌های مختلف، از علوم و فناوری‌های کاربردی مطالبه می‌کنند آن است که فضای اجتماعی را به گونه‌ای طراحی کنند تا مطلوبیت‌های مدنظر آن فرهنگ به شکل آسان‌تری محقق شود. 💡رهبر معظم انقلاب در تاریخ ۲۳ دی‌ماه ۱۳۹۲ در جمع شهردار و اعضای شورای شهر تهران دقیقا به همین نکته مهم اشاره فرمودند: «باید هرچه ممکن است، محیط زندگی شهر، به گونه‌ای طراحی و ساخته شود که تحقق سبک زندگی اسلامی، راحت‌تر امکان‌پذیر باشد.» 📕مبانی نظری زیست‌شهر 🆔@Asre_jadid_57
⭕️اصطلاحاتِ توسعه، امپریالیسم و... تولیدْشدهٔ فرهنگ بیگانه‌اند و بار ارزشی و معنایی خاصی دارند. التزاماتی با خودشان به همراه دارند که احیاناً ما با آن‌‌التزامات همراه و موافق نیستیم. 🔰 حضرت آیت‌الله خامنه‌ای حفظه‌الله ♦️کلمه‌ی «پیشرفت» را ما با دقّت انتخاب کردیم؛ تعمّداً نخواستیم کلمه‌ی «توسعه» را به کار ببریم. علّت این است که کلمه‌ی توسعه، یک بار ارزشی و معنایی دارد؛ التزاماتی با خودش همراه دارد که احیاناً ما با آن التزامات همراه نیستیم، موافق نیستیم. ما نمیخواهیم یک اصطلاح جاافتاده‌ی متعارف جهانی را که معنای خاصّی را از آن میفهمند، بیاوریم داخل مجموعه‌ی کار خودمان بکنیم. ما مفهومی را که مورد نظر خودمان است، مطرح و عرضه میکنیم؛ این مفهوم عبارت است از «پیشرفت». معادل معنای فارسی پیشرفت را میدانیم؛ میدانیم مراد از پیشرفت چیست. تعریف هم خواهیم کرد که منظور ما از این پیشرفتی که در فارسی معنایش روشن است، چیست؛ پیشرفت در چه ساحتهایی است، به چه سمتی است. ♦️ما این وام‌نگرفتن مفاهیم را در موارد دیگری هم در انقلاب داشته‌ایم. ما از کلمه‌ی «امپریالیسم» استفاده نکردیم؛ کلمه‌ی «استکبار» را آوردیم. ممکن است یک زوایایی در معنای امپریالیسم وجود داشته باشد که مورد نظر ما نیست. حسّاسیّت ما بر روی آن زوایا نیست؛ حسّاسیّت ما بر روی آن معنایی است که از کلمه‌ی «استکبار» به دست می‌آید. لذا این را مطرح کردیم، در انقلاب جا افتاد؛ دنیا هم امروز منظور ما را میفهمد. و همچنین مفاهیم دیگری. 1389/09/10 http://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=10664 🆔@Asre_jadid_57
⭕️انبیاء می‌گویند برای ساختن انسان باید محیطِ متناسب و سالمی، که بتواند انسان را در خود بپروراند، تربیت کرد و بس. نیاز به ایجاد یک نظام است تا به‌وسیلهٔ آن، انسان‌ها به شکل دلخواه تربیت شوند. 🔰 حضرت آیت‌الله خامنه‌ای حفظه‌الله ♦️انبیاء فقط یک پاسخ دارند به این سوال، که چگونه می‌توان انسان‌ها را ساخت؟ چگونه می‌توان انسان‌ها را بر طبق الگویِ صحیحِ الهی تربیت کرد؟ یک جواب دارند، آن جواب این است، انبیاء می‌گویند برای ساختن انسان باید محیطِ متناسب، محیط سالم، محیطی که بتواند او را در خود بپروراند، تربیت کرد و بس. انبیاء می‌گویند دانه‌دانه نمی‌شود قالب گرفت، کارخانه باید درست کرد. انبیا می‌گویند اگر بخواهیم ما یکی‌یکی آدم‌ها را درست کنیم، شب می‌شود و عمر می‌گذرد؛ جامعه لازم است، نظامی لازم است، باید در منگنه‌ی یک نظام، انسان‌ها به شکل دلخواه ساخته بشود و بس، فقط همین است و بس. ۵۳/۰۷/۱۳  مسجد امام‌حسن علیه‌السلام مشهد 📕 طرح کلی اندیشهٔ اسلامی در قرآن - جلسهٔ هفدهم- صفحهٔ ۳۸۱ - چاپ ۱۳۹۲ 🌐https://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=45589 🆔@Asre_jadid_57
⭕️بر اساس تفکرات و مبانیِ پایه‌ایِ دین، بایستی «واژه‌سازی» و «نهادسازی» شود. 🔰 حضرت آیت‌الله خامنه‌ای (دامَ ظلُّه) ♦️یکی از چیزهائی که در هر حرکت عمومی و در هر نهضت لازم است، این است که بر اساس تفکرات و مبانی پایه‌ای این نهضت و این جریان، هم بایستی «واژه‌سازی» بشود، هم بایستی «نهادسازی» بشود. وقتی یک فکر جدید - مثل فکر حکومت اسلامی و نظام اسلامی و بیداری اسلامی - مطرح میشود، مفاهیم جدیدی را در جامعه القاء میکند؛ لذا این حرکت و این نهضت باید واژه‌های متناسب خودش را دارا باشد؛ اگر از واژه‌های بیگانه وام گرفت، فضا آشفته خواهد شد، مطلب ناگفته خواهد ماند. ♦️ ما مردم‌سالاری را قبول داریم، آزادی را هم قبول داریم، اما لیبرال‌دموکراسی را قبول نداریم. با اینکه معنای لغوی «لیبرال‌دموکراسی»، همین آزادی و همین مردم‌سالاری است، اما واژه‌ی لیبرال‌دموکراسی در اصطلاح مردم عالم، در معرفت و شناخت مردم عالم، با یک مفاهیمی همراه است که ما از آن مفاهیم بیزاریم؛ نمیخواهیم آن اسم را بر روی مفهوم پاکیزه و سالم و صالح و خالصِ خودمان بگذاریم؛ لذا ما برای نظام مطلوب خودمان، اسم جدید میگذاریم؛ میگوئیم مردم‌سالاری اسلامی، یا جمهوری اسلامی؛ یعنی نام جدید انتخاب میکنیم. یا برای تقسیم درست ثروت و استفاده‌ی همگان از ثروتهای عمومی، که یکی از اهداف والا و اساسی اسلام است، از واژه‌ی «سوسیالیسم» استفاده نمیکنیم. با اینکه سوسیالیسم هم از لحاظ معنای لغوی ناظر به همین معناست، لیکن با یک مفاهیم دیگری همراه است که ما از آن مفاهیم بیزاریم؛ با یک واقعیتهائی در تاریخ و در جامعه همراه شده که ما آنها را قبول نداریم. لذا ما به جای استعمالات و اصطلاحاتی که بین چپ‌روها و مارکسیستها و اینها معروف بود، اصطلاح «استکبار» را، اصطلاح «استضعاف» را، اصطلاح «مردمی بودن» را مطرح کردیم و آوردیم. ما آوردیم، یعنی انقلاب آورد، نه اینکه اشخاص خاصی در این زمینه تأثیر حتمی و قاطعی داشته باشند. ♦️ همین طور است نهادسازی. وقتی یک انقلاب و یک حرکت تحقق پیدا می‌کند، بایستی دستگاه‌های مجری خود را - آن مجموعه‌هائی که آن هدفها را باید دنبال کنند - به وجود بیاورد. یکی از کارها این است که دستگاه‌های موجود جامعه را متحول کند، یکی دیگر این است که دستگاه متناسب با خواست خود را به وجود بیاورد. هر دو سخت است، هر دو جزو کارهای دشوار است. انقلاب اسلامی هر دو را انجام داد. فرض کنید در مقوله‌ی نظامی، ارتش که ساخته و پرداخته‌ی فرهنگ دیگری و نظام دیگری و کسان دیگری بود، تبدیل شد به یک ارتش انقلابی، به یک ارتش متدین و مؤمن؛ ساخت‌هایش هم تغییر پیدا کرد، روش‌هایش هم تغییر پیدا کرد، شعارهایش هم تغییر پیدا کرد؛ در آن، تحول به وجود آمد. در کنار این، نهاد نوپا و تازه‌ای از خود انقلاب روئید و آن، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی بود؛ که اگر این دومی نمی‌شد، اوّلی هم امکان‌پذیر نبود. این‌ها هنرهای انقلاب است که امام بزرگوار ما مظهر اِعمال این هنرها و فهم دقیق از نیاز جامعه و نیاز آینده بود و این را با قدرت، با قاطعیت و با پی‌گیری انجام داد. ♦️ این حرکت عظیم بسیج، این اقدامی که امام در سازماندهی بسیج کرد - مطالبه‌ی سازماندهی بسیج را امام کرد، ارتش بیست میلیونی را امام مطرح کرد - یکی از همان کارهای معجزآسای انقلاب بود که امام انجام داد. 📕 بیانات در دیدار بسیجیان استان کرمانشاه ‌1390/07/22 🌐http://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=17559 🆔@Asre_jadid_57
⭕️مدل‌ها و ساختارهای مدرن، نوعی جبر اجتماعی را به مردم تحمیل می‌کنند. 🔰آیت‌الله میرباقری ♦️تمدّن مادّی، فرهنگ مادّی را «اقامه» می‌کند. اقامه، مرحله‌ای است که در آن از طریق تحقیر و تجلیل اجتماعی و ساختارسازی، کانّه یک نوع جبر اجتماعی درست می‌شود. نمی‌خواهیم بگوییم که انسان در آن محیط، کاملاً مجبور است، ولی حتماً تحت فشار است؛ مثل این است که یک لباس آهنی به انسان بپوشانید و او در یک فضای مغناطیسی قرار دهید و بعد بگویید راحت راه برو! این حرکت، به‌حسب ظاهر، جبر نیست، اما این فضای مغناطیسی نوعی جبر را به این نوع لباس تحمیل می‌کند و انسان را به‌سمتی که کشش مغناطیسی وجود دارد، پیش می‌برد و خیلی دشوار است که انسان برخلاف آن عمل کند؛ هرچند غیرممکن نیست. ♦️این فضا مانند درست کردن یک سطح شیب‌دار است که جریان دادن آب در آن همان، و به پایین متمایل شدنِ آب از آن، همان! معنا ندارد که ما سطح شیب‌دار درست کنیم اما برخلاف عالَمِ اسباب، آب به‌سمت پایین متمایل نشود. استاد ما مثال دیگری می‌زدند که لطیف نیست ولی گویاست؛ می‌گفتند علوم مادّی و مدل‌ها و ساختارها و معماری مدرن، که فرهنگ مادّی را اقامه می‌کنند، مثل سنگ دستشوییِ رو به قبله هستند! کسانی که می‌خواهند معصیت کنند، راحت هستند، اما آنهایی که می‌خواهند معصیت نکنند، به زحمت و مشقت می‌افتند. 🆔@Asre_jadid_57
⭕️نوآوری و واژه‌سازی در چارچوب اعتقادی انقلاب با پرهیز از انفعال 🔰حضرت آیت‌الله خامنه‌ای دام ظلُّه ♦️امام راحل، برای حفظ حریم هویت انقلاب اسلامی حتی استفاده از واژه‌های عاریتی همچون جمهوری دموکراتیک را منع کردند و بر «نوآوری و واژه‌سازی در چارچوب نگاه دینی و اعتقادی انقلاب» تأکید داشتند... این نوآوری همواره در حرکت امام بزرگوار و روش‌های ایشان نیز مشهود بود که استفاده از عبارت «جمهوری اسلامی» به‌جای جمهوری دموکراتیک و همچنین به‌کارگیری کلمهٔ «ولایت» به‌جای حکومت و سلطنت از جملهٔ این نوآوری‌ها برای مشخص‌کردن مرزهای نظام جمهوری اسلامی بود... «ولایت»، اقتدار همراه با برادری و رفاقت است و انتخاب این واژه در مقابل حکومت و سلطنت، بدین معناست که نظام اسلامی معتقد به اقتدار سیاسی بر اساس اعتقادات دینی است که این، نشان از حکمت و اهتمام امام رحِمه‌الله برای مشخص‌کردن مرزها با دیگر نظام‌های سیاسی است. ♦️مرزهای سیاسی و اعتقادی همانند مرزهای جغرافیایی است که اگر کمرنگ شوند و یا حساسیت‌ها در قبال آن‌ها کم شود، ممکن است برخی خود‌ی‌ها بدون آنکه متوجّه باشند، وارد حریم بیگانگان، و یا برخی بیگانگان و غیرخودی‌ها وارد حریم انقلاب اسلامی شوند... متأسفانه این اتفاق در کشور ما افتاد و بر اثر غفلت‌ها، در برخی مواقع، اهتمام جدّی برای حفاظت از مرزهای فکری، عقیدتی و سیاسی نشد و در نتیجه کسانی که از خانواده‌ی انقلاب و عاشق امام بودند به‌تدریج و بدون آن‌که متوجّه شوند از مرزها عبور کردند و بر اثر تنفّس در فضای خارج از این مرز‌ها، دچار دگرگونی و تغییر شدند... البته از آن طرف هم کسانی ناروا و بدون هیچ مشکلی داخل مرزها شدند. بنابراین همه باید مراقب باشند و همواره برای حفظ و برجسته‌باقی‌ماندن مرزهای اعتقادی و محدودهٔ جغرافیایی سیاسی نظام جمهوری اسلامی تلاش کنند. 📕بیانات در دیدار اعضای ستاد برگزاری مراسم ارتحال حضرت امام، ۱۳۸۷/۰۳/۰۱ 🆔@Asre_jadid_57
⭕️ پرهیز از نگاه انتزاعی به نظام‌ها و ساختارهای اجتماعی با ملاحظهٔ ارتباطِ تنگاتنگ میان نظام‌ها و ساختارهای اجتماعی با نظام اجتماعیِ محوری و کاربستِ گزارهٔ بهینگی در طراحی و ساختِ نظامات و ساختارها 📖صفحهٔ 1⃣ ♦️برای پرهیز از نگاه انتزاعی به پدیده‌ها به ذکر چند مثال می‌پردازیم. 1⃣ مثالی که به کرات هم مورد استناد واقع می‌شود «چاقو» است که در مورد آن گفته می‌شود: با چاقو، هم می‌توان جان انسانی را گرفت و هم می‌توان در اتاق عمل باعث نجات او از مرگ شد. بنابراین آنچه مهم است، استفاده شما از ابزارهاست؛ همان‌طور که چاقو فی نفسه اقتضای مرگ و زندگی را ندارد. ♦️این جمله زمانی صحیح است که به چاقو با عینک انتزاعی نگاه کنیم اما اگر به مفهوم «بهینگی» توجه داشته باشیم، مسئله متفاوت خواهد بود. توجه به گزارهٔ بهینگی، متغیری است که باعث خروج «چاقو» از حالت انتزاعی می‌شود. ♦️ به‌عنوان نمونه، چاقوی عملِ جراحی قرنیهٔ چشم که باید ظریف، استریل، سبک -برای جلوگیری از خستگی- و با قابلیت برش‌های ظریف و حساس باشد را مقایسه کنید با چاقویی که ساخته‌شده‌است برای درگیری و کشتن، که دندانه‌هایی برای پاره‌کردن امعاء و احشاء، سوراخهایی برای خونریزی بیشتر و هواکشیدن زخم و ایجاد عفونت، مقاومت و وزن بالا برای شکسته‌نشدن در درگیری و ظاهری ترسناک دارد. ♦️ شما این احتمال را نمی‌دهید که در بیمارستان، پزشکی را با چاقویی برای درگیری و کشتن، در حال ورود به اتاق عمل چشم ببینید! البته اگر شرایط خاصی مانند میدان جنگ باشد(شرایط اضطراری)، یک پزشک حاذق، می‌تواند با چنین چاقویی هم عمل جراحی را بر روی مجروحان انجام دهد؛ اما وظیفهٔ طرّاح (که در مقام مدیریت و قدرت و اقامه برای رسیدن به حالت مطلوب است) ، ایجاد بهینگی حداکثر در محصول مورد نظر است. (تسهیلِ تحقق مطلوبیت‌ها) 2⃣ به عنوان مثال اگر تعریف ما از تایر به شکل انتزاعی زیر باشد: «جسم گردی که امکان حرکت افقی با اصطکاک کم را برای ما فراهم کند». ♦️آنگاه با اندکی تفکر در این گزاره که با تعریف فوق، تایر، تایر است پس باید بتوان تایرهای تراکتور و خودروی سواری معمولی را به جای هم استفاده کرد! در حالی که کیفیت تایرها در دو وسیلهٔ نقلیه با هم تفاوت دارد. یک خلأ اساسی در تعریف انتزاعی وجود دارد و آن مسئله‌ی مهم «بهینگی» است. ♦️اگر تایرها به جای یگدیگر استفاده شود قطعاً منجر به متلاشی شدن هر دو خودرو خواهد شد. همان‌طور که اگر تلاش کنید جامعه‌‌ای را با نظام بانکداری، معماری وشهرسازی، «تعلیم و تربیت» و صنعتِ نامتناسب مدیریت کنید، شاهد تلاشی و از هم پاشیده‌شدنِ آن جامعه خواهید بود زیرا این ساختارها متناسب با فرهنگ او طراحی نشده است. ♦️در مثالهای فوق، درست است که در ابتدای مسیر اشتراکات فراوانی بین هر دو محصول وجود دارد اما وقتی پای فرایند «بهینه‌سازی» به میان ‌آید، به مرور فاصله محصول الف با محصول ب بیشتر و بیشتر خواهد شد تا جایی که ممکن است استفاده هریک از آنها به جای دیگری تقریبا غیرممکن شود‌؛ به عبارت دیگر، بهینه‌سازی موجب تمایز دائمی در پدیده‌های مشابه است؛ زیرا مقصد و هدفِ طراحی، متفاوت است و این موجب تفاوت در متغیرهای موثر در طراحی و در نتیجه تفاوت در محصول نهایی خواهد شد. 3⃣ مثال بعدی یک مثال عرفی برای وضوح بیشتر بحث است. در یکی از موسسات آموزشی، یکی از ساختمان‌های موسسه به عنوان خوابگاهِ کسانی در نظر گرفته شده بود که علاقه‌مند به فراگیری مکالمه عربی بودند. اگر با نگاه انتزاعی به مسئله توجه کنیم ممکن است گفته شود: خوابگاه، خوابگاه است، خواه علاقه‌مندان زبان عربی آنجا باشند یا عموم محصلین. این مسئله تفاوتی در طراحی خوابگاه و خوابیدن افراد ایجاد نمی‌کند. ما با رعایت استانداردهای خوابیدن، اقدام به طراحی یک خوابگاه استاندارد می‌کنیم و کاری به اینکه ساکنین آن قرار است به چه چیزی علاقه‌مند باشند نداریم. ♦️اما اگر به نظام امیال توجه کنیم به این نکته خواهیم رسید که ما در حال طراحی خوابگاه برای جمعی از محصلین هستیم که میل‌ِ محوری آن‌ها فراگیری زبان عربی است. مشاهده خواهیم کرد که به هر میزان، ساختارهای اجتماعیِ حاکم در خوابگاه را متناسب با میل محوری ساکنین بهینه نماییم، این خوابگاه با خوابگاه افرادی که میل‌محوری آنها فراگیری زبان انگلیسی است، متفاوت خواهد بود. 🆔@Asre_jadid_57
📖 صفحهٔ 2⃣ و پایانی 4⃣ دو دانشجو را در نظر بگیرید که تمام فعالیت‌های آنها از جمله تفریح، شغل دوم، خوابگاه، غذاخوردن، استراحت، مطالعه و … آنها با هم مشترک است اما یکی از آنها هفته‌ای دو ساعت کلاس آموزش زبان عربی شرکت می‌کند و دیگری هفته‌ای دوساعت در کلاس‌ آموزش زبان انگلیسی. در این حالت اشتراکات این دو دانشجو بسیار زیاد است و تنها ساعاتی از هفته را به فعالیت مورد علاقه خود اختصاص داده‌اند. ♦️حال اگر زبان‌آموزشی، به میل‌ محوری زندگی‌شان تبدیل شود چه تفاوتی ایجاد خواهد شد؟ در این صورت باید کلّ زندگی آنها بر اساس آن میل‌محوری، بازطراحی و بهینه شود و ملاحظه خواهید کرد که اشتراک آنها روز به روز کمتر و کمتر خواهد شد؛ به عنوان مثال اگر به دنبال شغل دوم باشند یکی از آنها جایی خواهد رفت که مترجم زبان عربی بخواهند و دیگری در آگهی‌های مترجم زبان انگلیسی به دنبال شغل مورد علاقه‌اش خواهد بود. در سفر تفریحی یکی از آنها با زائران عرب همراه می‌شود و دیگری با توریست‌های انگلیسی. اگر بخواهند ازدواج کنند یکی از آنها به دنبال خانم دورگه عرب خواهد بود و دیگری به دنبال یک دورگه انگلیسی. وقتی تمام زندگی آنها حول میل‌محوری‌شان بهینه شود ملاحظه می‌کنید که دائما از یکدیگر فاصله خواهند گرفت و در جایی که زندگی آنها با هم مشترک شود یا هر دو ضرر خواهند کرد یا یکی از آنها؛ زیرا خسرانی بالاتر از آن نیست که انسان‌ها از رسیدن به میل‌محوری‌شان دور شوند. ♦️در مثال خوابگاهِ مخصوص علاقه‌مندان زبان عربی، طراحی فضای اجتماعی به گونه‌ای بود که وقتی کسی وارد می‌شد، تصور می‌کرد وارد کشور عراق شده‌ است. همه ساکنین در تمام حالت و فعالیت‌ها موظف بودند که با زبان عربی صحبت کنند، اگر کسی به زبان فارسی صحبت می‌کرد در بار اول ۳۰،۰۰۰ تومان و بار دوم ۵۰،۰۰۰ تومان جریمه می‌شد و برای بار سوم از خوابگاه اخراج می‌شد. ❓حال سوال این است: آیا فردی که علاقه‌مند به فراگیری زبان انگلیسی است نمی‌تواند در این خوابگاه بخوابد؟ پاسخ این است که می‌تواند، اما مشکل آنجاست که در این صورت او از رسیدن به میل‌محوری خود محروم خواهد شد و چه خسرانی بالاتر از این؟ زیرا فلسفه‌ی حیات و هدف نهایی او از زندگی، فراگیری زبان انگلیسی بوده است که در این ساختار، از رسیدن به هدفش محروم خواهد شد. ✅ برای طراحی ساختارهای اجتماعی باید به این نکته توجه کنیم که این طراحی در کدام نظام اجتماعی انجام می‌شود تا در دام نگاه انتزاعی به اجزاء نظام اجتماعی اسیر نشویم. ✅در مقیاس اجتماعی، آنچه به ساختارهای مختلف اجتماعی قِوام و سامان می‌دهد، نظام اجتماعی محوری و مرکزی آن جامعه است که تمام ساختارها را متناسب با مطلوبیت‌های خود طراحی کرده است. 🛑 نقطه مقابل این رویکرد آن است که گفته شود مدرسه، مدرسه است! ، صنعت، صنعت است! ، اقتصاد، اقتصاد است! ، رسانه، رسانه است! و … ؛ اما تنها عرصه‌ای که در مورد جوامع مختلف متفاوت است، مباحث فرهنگی است. اینها جملاتی است که بارها و بارها از زبان کارشناسانی که ساختارها را بدون جهت و انتزاعی فرض می‌کنند، شنیده شده است؛ در حالی که طبق مباحث مطرح شده، اگر زاویه دید خود را از تمرکز بر روی جزئیات به سطح کلان ارتقاء دهیم مشاهده می‌کنیم که تمام ساختارهای اجتماعی در جوامع مختلف، متناسب با نظام اجتماعی مرکزی و در خدمت به آن طراحی شده است. 📕مبانیِ نظری زیست‌ْشهر 📎پی‌نوشت: رسالت حاکمیت، اجرای طراحی‌های بهینه، به‌منظور تسهیل تحقق مطلوبیت‌های مکتب با لحاظ شرایط زمانی و مکانی است. 🆔@Asre_jadid_57
⭕️ضعف در تشخیص موضوعات احکام شرعی؛ مایهٔ ضعف و دست‌ْنیافتن به مقاصد عالی و نهایی در تاریخِ روحانیت شده‌است. 🔰حضرت آیت‌الله خامنه‌ای دام ظله ♦️دومین* موضوعی که در تاریخِ مشعشع روحانیت، مایهٔ ضعف و دست‌نیافتن به مقاصد عالی و نهایی شده‌است، ضعف در تشخیص موضوعات احکام شرعی است که در مواردی (نمی‌گویم در همه جا) مسألهٔ بسیار مهمی است. ♦️من از آقایانی که در مباحث فقهی کار می‌کنند، خواهش می‌کنم روی قضیهٔ تشخیص موضوعات واقعاً تأمّل کنند. ما در گذشته در این زمینه کوتاهی‌هایی داشته‌ایم که امروز هم این کوتاهی‌ها بعضاً ادامه دارد. ما امروز نمی‌توانیم بحث زکات، بحث مالیات‌های اسلامی، بحث بسیاری از معاملات، بحث دیات و بسیاری از مباحث دیگر را درست و فقیهاً حلّ و فصل کنیم، مگر اینکه بدانیم موضوع «پول» چیست. این، از موضوعات امروز ماست که در گذشته شاید به این شدّت مطرح نبوده است. در قدیم پولِ رایج، درهم و دینار بوده و معلوم است که درهم و دینار یعنی چه. امروز که در هم و دینار نیست، ما باید قضیهٔ اسکناس، اعتبار پولی و اعتبار بانکی و نظایر آن را بدانیم. اگر ندانیم، موضوع حکم الهی برای ما روشن نخواهد شد، مسائل بانکداری بر ما روشن نخواهد شد. باید بدانیم که اصلاً بانکداری چیست؟ ندانیم، نمی‌توانیم حکم شرعی را مشخّص کنیم. ♦️در بسیاری از موارد و قضایای عمدهٔ اجتماعی، به‌خاطر دسترسیِ صحیح‌ْنداشتن و عدم تنقیحِ کامل موضوع، حکم بین الأرض والسّماء معلّق مانده‌است! قضیهٔ امر به‌معروف هم از این قبیل قضایاست. اوّلاً مفهوم معروف و منکر و ثانیاً تشخیص موضوعاتی که در یک جامعه، معروف و منکر بر آن می‌تواند اطلاق شود، روشن نیست. به عنوان مثال، کسی که در جامعه نباشد، از کجا می‌فهمد معروف یعنی چه، منکر یعنی چه؟ در قضیه جهاد و سایر قضایا هم، وضع همین‌طور است که دیگر نمی‌خواهم به‌تفصیل وارد بحث شوم. 📕بیانات در دیدار روحانیون خوزستان، در حوزهٔ علمیهٔ اهواز، ۱۳۷۵/۱۲/۱۸ ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ *اوّلین موضوع، «بی اعتنایی به جریان سیاسی کشور و جریان کلّی مردم مسلمان» دانسته شده‌ است. 🆔@Asre_jadid_57
⭕️امروز مشکل عمدهٔ ما در باب افتاء، موضوع است. حوزه، باید علومِ روز را در استنباط احکام شرعی، دخالت دهد. 🔰حضرت آیت‌الله خامنه‌ای دام ظله ♦️پولی که شما به بانک می‌دهید، در همه جای دنیا اسم آن ودیعه است، ولی چرا ما احکام قرض را بر آن بار می‌کنیم و می‌گوییم ربای قرضی؟ بانک از شما قرض می‌گیرد؟! شماکه در بانک، پول می‌گذارید، آیا دارید به بانک، قرض می‌دهید یا دارید ایداع می‌کنید؟ خودتان می‌گویید:«سپرده». سپرده که با قرض، فرق دارد. پولی که ما به بانک می‌دهیم، وقتی بانک، مبلغی روی آن می‌گذارد و به ما می‌دهد، ما می‌گوییم:«این رباست.» چرا؟ چون زیاده در قرض است، پس رباست. دنیایی که بانک را اختراع کرده و به ما داده، آیا اسم این را قرض می‌گذارد یا ایداع؟ خودتان هم می‌گویید:«ایداع». ودیعه‌گذاری، سپرده‌گذاری است. ممکن است سپرده، احکامی داشته باشد که با آنچه در بانک، جاری است، تطبیق نکند، خیلی خب، بگردید روی ودیعه قدری کار کنید. وقتی می‌گوییم حوزه باید از علوم روز استفاده کند، معنایش این است. ♦️البته نه اینکه حالا هرچه اروپایی‌ها دربارهٔ پول گفتند، درست است،اما آنها دربارهٔ پول، بالأخره تحقیق کرده‌اند و خیلی از آن‌ها هم درست است، هر چند ممکن است بعضی از آن‌ها درست هم نباشد. ما باید آن حقایق و آن علوم را در استنباط احکام شرعی و در نوشتن توضیح‌المسائل‌ها دخالت دهیم. ♦️امروز مشکل عمدهٔ ما در باب افتاء، موضوع است. فقیه، فنّانِ استاد در استنباط، گاهی موضوع را می‌بیند، اما نمی‌شناسد (البته همیشه این‌طور نیست، گاهی این‌گونه است) آنگاه چیز دیگری از آب در می‌آید. شما می‌توانيد با نزدیک‌شدن به علوم جدید و روز، ان‌شاءالله از آن‌ها استفاده کنید و به رفع مشکل کمک نمایید. به هرحال ان‌شاءالله خدا به شماها کمک کند. شما، هم فاضل و هم جوانید. امثال شما آقایان، خیلی ما را خوشحال می‌کنید. ان‌شاءالله موفق باشید. 📕بیانات در دیدار اعضای دفتر همکاری حوزه و دانشگاه، ۱۳۷۳/۰۹/۲۸ 🆔@Asre_jadid_57