#به_قلم_مخاطبین بسم‌الله الرحمن الرحیم ستاره شناس‌ها می‌گویند بیشتر سیاره‌هایی که دور خورشید می‌گردند هرکدام یک یا چند قمر دارند. ستاره‌شناس ها می‌گویند قمر زمین، همان ماهی‌ست که شب‌ها بین تاریکی آسمان روشنایی‌اش را می‌بینیم. البته می‌گویند این روشنایی از خود قمر نیست. قمر واسطه‌ی نور خورشید و زمین است برای شکستن تاریکی شب‌ها. بعضی‌ها می‌گویند برای همین توی قرآن برای روشنایی قمر «ضیاء» آمده و کلمه‌ی «نور» فقط برای خورشید است. قمر همیشه بین زمین و خورشید می‌گردد و همیشه رویش را روبروی نور قرار می‌دهد تا ضیائش به زمینی‌ها برسد. ستاره‌شناس‌ها می‌گویند، هربار گردش قمر دور خورشید به اندازه‌ی یک ماهِ ما زمینی‌ها طول می‌کشد و هربار که شب‌های این ماه به چهارده برسد، قمر کاملا روبروی خورشید است و زمینی‌ها بزرگ‌تر و درخشان‌تر از همیشه می‌بینندش. قمر در شب‌های چهارده زیباترین حالت خودش را دارد... انگار که سرشار از نور شده و ضیائش تابان‌تر از همیشه است. ستاره‌شناس‌ها می‌گویند با حضور قمر و ستاره‌هایش، پیدا کردن مسیر در شب‌های تاریک، کار دشواری نیست. تاریخ خوانده‌ها می‌گویند طایفه‌ی بنی‌کلاب به دلاوری و رشادت شهره داشتند. می‌گویند برای همین بود که عقیل، فاطمه دخترِ حزام را از همین طایفه برای همسریِ برادرش علی(علیه السلام) انتخاب کرد. فاطمه را بعد تولد پسرهایش به ام‌البنین می‌شناختند. تاریخ‌خوانده‌ها می‌گویند پسر ارشد ام‌البنین میان عشیره‌ی پدرش به «قمر» معروف بود و همه به او به چشم قمر بنی‌هاشم نگاه می‌کردند و دل تمام طایفه و عشیره به وجود عباس گرم بود. حالا که فکرش را می‌کنم، چقدر این لقب برازنده‌ی شماست! اصلا عشیره‌ای که محمد و اهلش خورشیدهایش باشند، باید قمری همچون شما واسطه‌ی نورشان شوید. شما آنقدر به آفتاب پنج خورشیدِ خلقت نزدیک بودید که همیشه تابان و درخشان ماندید و هیچگاه هیچکس چهره‌ای جز شب چهارده از شما ندید. منظومه‌ی آفرینش بدون شما چیزی کم داشت. باید می‌آمدید تا واسطه‌ی نور باشید میان خورشید و تاریک‌زده‌ها... و ما ساکنان زمین اقبالمان بلند بود که خداوند شما را برای قمر بودن آسمانمان انتخاب کرد.ماه تابانِ بنی‌هاشم، که قمرِ درخشان تمام جهان‌ شد. #محدثه_گریوانی #دانشگاه_دولتی_بجنورد @dr_fgrivani