🎥علی علیزاده با انتشار این فیلم نوشت:
این یک دقیقه مصاحبه را ببینید. تلویزیون منوتو رسما به مردم آموزش احتکار میدهد. یعنی در شرایطی که هرکس با کمترین دغدغه ملی و جمعی و انسانی میداند که نباید بیشتر از نیازش خرید کند، تلویزیون منوتو و اقتصاددان تقلبی اش دارد عامدانه باعث نایاب شدن اقلام ضروری و ایجاد قحطی مصنوعی میشود. چرا؟ چون این قحطی مصنوعی باعث خشم مردمی خواهد شد که کالاهای ضروری شان را در مغازه ها پیدا نمیکنند. و این خشم مردم مقدمه تظاهرات و اعتراض و شورش را به وجود می‌آورد. و آن شورش هم به نوبه خود باعث احساس ناامنی بیشتر و فرار بیشتر سرمایه ها و بدتر شدن وضع اقتصادی و فروپاشی تدریجی میشود. بعد دیگر سوریه کردن ایران کار سختی نخواهد بود. منوتو میداند که هر کالایی که احتکار شود باعث بهتر شدن وضع شهروندان نمیشود بلکه وضعشان را بدتر میکند. ولی منوتو رسما و عمدی دروغ میگوید. منوتو با مردم فهیم ایرلن مثل کودکان نابالغ رفتار میکند. گمان میکند میتوانند به چشمهای ما زل بزنند و به ما راهی را نشان دهند که باعث مرگ دسته جمعی و نابودی فردی ما میشود. ولی ما اگر همدیگر را پیدا کنیم و اکر متحد شویم، جلویشان خواهیم ایستاد.
#شفافیت_مالی_منوتو
#علی_علیزاده
#تروریسم_رسانه_ای
#تروریسم_اقتصادی
◾ ble.im/Drsalaam
◾ eitaa.com/Drsalaam
◾ Gap.im/Drsalaam
◾ Sapp.ir/Drsalaam
🔴 سجاد صفارهرندی در یادداشتی نوشت:
جناب #علی_علیزاده، طی یادداشتی پرسیده اند: «چه شد آقای خامنه‌ای پذیرفت از سال 68 به بعد سیاستهای اقتصادی طرفدار مستضعفین به حاشیه برود و نظام تغییر فرماسیون اقتصادی بدهد؟ چه شد آقای خامنه‌ای با همان صلابتی که مقابل رفسنجانیسم در سیاست خارجی ایستاد در برابر رفسنجانیسم در اقتصاد نایستاد؟»
این پرسش چیزهایی را پیشفرض گرفته که از نظر رهبر انقلاب نه تنها مفروض و بدیهی نیست که به کلی مردود و بی مبناست
آیا سیاستهای اقتصادی قبل از 68 طرفدار مستضعفین است؟ سیاست اقتصادی و شیوۀ مداخلۀ دولت در اقتصاد از اصلی ترین موضوعات اختلافی آیت‌الله خامنه‌ای (در مقام رییس جمهور) و نخست وزیر وقت بوده و همین اختلاف موجب حذف ایشان از مدیریت کشور در چهار سال دوم ریاست جمهوری شد. ایشان سیاست‌هایی را که در سالهای پایانی جنگ رشد اقتصادی منفی و تورم 25 تا 30 درصدی را رقم زده و بنا به تحلیلی از علل اصلی پایان غیرظفرمندانۀ جنگ بودند، به سود مستضعفان نمی‌دانست.
آیا #آیت_الله_خامنه‌ای در طول سه دهه رهبری در مقابل آنچه در فرماسیون اقتصادی و اجتماعی رخ داده (#رفسنجانیسم_اقتصادی) موضعی سرتاسر همراه و پذیرا داشته؟ ایشان گرچه این سیاستهای اقتصادی را تأیید کرده، اما از همان ابتدای دهۀ هفتاد در برابر وجوه دیگری از سیاستها و اقدامات موضعگیری کرد: #تجملگرایی، #دنیاطلبی، #اشرافیت، مردم گریزی، #فساد، #رانت_خواری و حتی به طور مشخص «#اختصاصی_سازی» و غارت بیت المال تحت عنوان خصوصی سازی (سیاستی که او از اصلش دفاع میکرد و میکند) در معرض انتقادات صریح رهبری قرار گرفتند. ایشان بود که در سال 74 ترمز قطار تعدیل را در حمایت از معیشت محرومان و مستضعفان کشید.
آیت‌الله خامنه ای از اواخر دهۀ 70 کارزاری بزرگ را آغاز کرد که غایت آن را نمیتوان چیزی جز ایجاد یک دستورکار رقیب برای رفسنجانیسم در حوزۀ اقتصادی-اجتماعی قلمداد کرد. کارزاری که مسألۀ #عدالت و #مبارزه_با_فساد را به کانون سیاست ایرانی آورد و در انتخابات 84 و شکلگیری دولت نهم به نقطۀ اوج خود رسید. این پروژه، مهمترین پروژۀ سیاست داخلی ایشان در دوران رهبری، هرچند دستاوردهایی داشت، اما به دلایل متعددی در نهایت به «عدم الفتح» انجامید و در دهۀ 90، فرآیندهای مردمسالارانۀ نظام جمهوری این امکان را فراهم ساخت تا رفسنجانیسم بار دیگر با همان دستورکارها و حتی با همان چهره ها و فیگورها به صدر باز گردد.
کانال طنز «دکترسلام»:
@Drsalaam