اکنون که میل دوست به با من نشستن است تقدیر من چو گرد به دامن نشستن است شوق فناست یا عطش وصل؟! هرچه هست چون آب، بر حرارت آهن نشستن است من سر بلند غیرت خویشم در این مصاف تیغ رقیب لایق بر تن نشستن است طوفان اگر فرو بنشیند عجیب نیست پایان بی دلیل دویدن، نشستن است در راه عشق، تکیه به تدبیر عقل خویش با چتر زیر سایه‌ی بهمن نشستن است #فاضل_نظری 💠 @e_adab 💠

درختان را هنوز ای برف! شوق برگ و باری هست زمستان گرچه طولانی‌ست، آخر نوبهاری هست #فاضل_نظری 💠 @e_adab 💠

‌ چی بگم از زیبایی این شعر . . . #شهریار 💠 @e_adab 💠

🍁باید قوی بود! برای خودت؛ برای اطرافیانت؛ 🍁برای خانوادت؛ برای اونایی که دوسشون داری؛ برای لحظه هایی که جنگیدی؛ 🍁واسه آرزوهایی که بهشون امید داری؛ اگه افتادی، بلند شدی من ازت ممنونم.. من به لبخندت نیاز دارم. ‌ #دلنوشته 💠 @e_adab 💠

همه ما روزهای بد داریم، اما چیزی که درسته اینه که هیچ ابری اونقدر تیره نیست که آفتاب نتونه از بین اون بتابه! #دلنوشته 💠 @e_adab 💠

همه ما روزهای بد داریم، اما چیزی که درسته اینه که هیچ ابری اونقدر تیره نیست که آفتاب نتونه از بین اون بتابه! #دلنوشته 💠 @e_adab 💠

در همه دیر مغان نیست چو من شیدایی خرقه جایی گرو باده و دفتر جایی دل که آیینه شاهیست غباری دارد از خدا می‌طلبم صحبت روشن رایی کرده‌ام توبه به دست صنم باده فروش که دگر می نخورم بی رخ بزم آرایی نرگس ار لاف زد از شیوه چشم تو مرنج نروند اهل نظر از پی نابینایی شرح این قصه مگر شمع برآرد به زبان ور نه پروانه ندارد به سخن پروایی جوی‌ها بسته‌ام از دیده به دامان که مگر در کنارم بنشانند سهی بالایی کشتی باده بیاور که مرا بی رخ دوست گشت هر گوشه چشم از غم دل دریایی سخن غیر مگو با من معشوقه پرست کز وی و جام می‌ام نیست به کس پروایی این حدیثم چه خوش آمد که سحرگه می‌گفت بر در میکده‌ای با دف و نی ترسایی گر مسلمانی از این است که حافظ دارد آه اگر از پی امروز بود فردایی #بیت_الغزل 🌱 💠 @e_adab 💠

✍ نه برگ گلی به شاخه ها میماند نه هیچ کس به جز خدا میماند خوش باش و بـدی مکن کـه از مـا تنهـا یک خـوبـی و یک بـدی به جا میماند #دلنوشته 💠 @e_adab 💠

اونجا که هوشنگ ابتهاج میگه: هر چه به گرد خويشتن می ‌نگرم در اين چمن آينه ی ضمير من جز تو نمی ‌دهد نشان... ‌‌‌‌💠 @e_adab 💠

ای وای بر اسیری، کز یاد رفته باشد در دام مانده باشد، صیاد رفته باشد از آه دردناکی سازم خبر دلت را روزی که کوه صبرم، بر باد رفته باشد رحم است بر اسیری، کز گرد دام زلفت با صد امیدواری، ناشاد رفته باشد شادم که از رقیبان دامن کشان گذشتی گو مشت خاک ما هم، بر باد رفته باشد آه از دمی که تنها با داغ او چو لاله در خون نشسته باشم، چون باد رفته باشد خونش به تیغ حسرت یارب حلال بادا صیدی که از کمندت، آزاد رفته باشد پرشور از حزین است امروز کوه و صحرا مجنون گذشته باشد، فرهاد رفته باشد 💠 @e_adab 💠

ز بالاییم و بالا می‌‌رویم ما ز دریاییم و دریا می‌رویم ما از آن جا و از این جا نیستیم ما ز بی‌جاییم و بی‌جا می‌رویم #مولانا 💠 @e_adab 💠