مبادا یارب آن روزی که من از چشم یار افتم که گر از چشم یار افتم ز چشم اعتبار افتم #وحشی_بافقی 💠 @e_adab 💠

به مجنون گفت روزی عیبجویی که پیدا کن به از لیلی نکویی که لیلی گرچه در چشم تو حوریست بهر جزوی ز حسن وی قصوریست ز حرف عیبجو مجنون براشفت در آن آشفتگی خندان شد و گفت اگر در دیده ی مجنون نشینی بغیر از خوبی لیلی نبینی #وحشی_بافقی #شعر 💠 @e_adab 💠

دلتنگم و با هیچکسم میل سخن نیست کس در همه آفاق به دلتنگی من نیست #وحشی_بافقی 💠 @e_adab 💠

صد فصل بهار آید و بیرون ننهم گام ترسم که بیایی تو و در خانه نباشم #وحشی_بافقی 💠 @e_adab 💠

‌'🌱🌧 رقیبان صد سخن گویند و یک یک را کنی تحسین چو من یک حرف گویم، گویی‌ام بسیار می‌گویی #وحشی_بافقی 🌱 💠 @e_adab 💠

روزی كه نماند دِگری بر سر كويت دانی كه زِ اغيار وفادارترم من... - #وحشی_بافقی 💠 @e_adab 💠

ما اسیر غم و اصلا غمِ ما نیست تو را با اسیر غمِ خود رحم چرا نیست تو را؟! #وحشی_بافقی 💠 @e_adab 💠

به راه این امید پیچ در پیچ مرا لطف تو می باید، دگر هیچ... #وحشی_بافقی ‌ 💠 @e_adab 💠

ترک ما کردی برو هم‌صحبت اغیار باش یار ما چون نیستی با هر که خواهی یار باش ...! #وحشی_بافقی 💠 @e_adab 💠

هرگزم یارب از آن دیدار مهجوری مباد این نگاه دور را از روی او دوری مباد من کجا و رخصت آن بزم؟ دانم جای خویش دیگران هم رخصت ار خواهند دستوری مباد هر مرض کز عشق پیش آمد علاجش بر منست لیک جانم را ز دردش رشک و رنجوری مباد چشم غارت کرده را صعب است از دیدار دوخت هیچ عاشق را الهی هرگز این کوری مباد جوهر حسن تو کنج خانهٔ آباد نیست بر بنای جان وحشی نام معموری مباد #وحشی_بافقی 💠 @e_adab 💠

بگذشت دورِ یوسف و دورانِ حُسنِ تو ست هر مصرِ دل که هست به فرمانِ حسنِ تو ست بسیار سر به کنگرهٔ عشق بسته‌اند آنجا که طاق‌بندیِ ایوانِ حسنِ تو ست فرمان ناز ده که در اقصای ملک عشق پروانه‌ای که هست ز دیوانِ حسنِ تو ست زنجیرِ غم به گردنِ جان می‌نهد هنوز آن موی‌ها که سلسله‌جنبانِ حسنِ تو ست آبش هنوز می‌رسد از رشحهٔ جگر آن سبزه‌ها که زینتِ بستانِ حسنِ تو ست دانم که تا به دامنِ آخرزمان کشد دستِ نیاز من که به دامانِ حسنِ تو ست تقصیر در کرشمهٔ وحشی نواز نیست هرچند دونِ مرتبهٔ شانِ حسنِ تو ست #وحشی_بافقی 💠 @e_adab 💠

🎙 | خوانش توسط آقای محمدرضا خوشدل در دل همان محبت پیشینه باقی است آن دوستی که بود در این سینه باقی است باز آ و حسن جلوه ده و عرض ناز کن کان دل که بود صاف چو آیینه باقی است از ما فروتنی‌ست بکش تیغ انتقام بر خاطر شریفت اگر کینه باقی است نقدینه وفاست همان بر عیار خویش قفلی که بود بر در گنجینه باقی است وحشی اگر ز کسوت رندی دلت گرفت زهد و صلاح و خرقهٔ پشمینه باقی است #وحشی_بافقی 💠 @e_adab 💠