#داستان_دوستان #محمدمهدی_اشتهاردی امام حسن (ع ) در هفت سالگى ! امام حسن در دوران هفت سالگى ، به مسجد مى رفت ، و پاى منبر رسول خدا (ص ) مى نشست ، و آنچه در مورد وحى ، از آن حضرت مى شنيد، به منزل ، باز مى گشت و براى مادرش فاطمه زهرا (ع ) نقل مى كرد (به اين ترتيب كه همچون ، يك خطيب ، روى متكائى مى نشست ، و سخنرانى مى نمود، و در ضمن سخنرانى آنچه از پيامبر (ص ) فرا گرفته بود، بيان مى كرد). حضرت على (ع ) هرگاه وارد منزل مى شد و با فاطمه زهرا(ع )، سخن مى گفت ، در مى يافت كه فاطمه (ع ) آنچه از آيات قرآن ، نازل شده ، اطلاع دارد، از او پرسيد: با اينكه شما در منزل هستيد، چگونه به آنچه كه پيامبر (ص ) در مسجد بيان كرده ، آگاه هستى ؟!. فاطمه زهرا(ع )، جريان را به عرض رساند، كه اين آگاهى ، از ناحيه فرزندت حسن (ع ) به من انتقال مى يابد. روزى على (ع ) در خانه مخفى شد، حسن (ع ) كه در مسجد، وحى الهى را شنيده بود، وارد منزل شد و طبق معمول بر متكا نشست ، تا به سخنرانى بپردازد، ولى لكنت زبان پيدا كرد، حضرت زهرا (ع ) تعجب نمود!، حسن (ع ) به مادر عرض كرد: تعجب مكن ، چرا كه شخص بزرگى ، سخن مرا را مى شنود، و استماع او مرا، از بيان مطلب ، باز داشته است . در اين هنگام على (ع ) از مخفيگاه خارج شد و فرزندش ، حسن (ع ) را بوسيد. 📗 @e_adab

#کتاب_نوش یک وقت می‌گوییم علی(ع) را "که" کُشت و یک وقت می‌گوییم "چه" کُشت؟ اگر بگوییم علی را "که" کُشت؟!! البته عبد الرحمن ابن ملجم، و اگر بگوییم علی را "چه" کُشت، باید بگوییم "جمود"، "خشک مغزی" و "خشکه مقدسی"؛ همینهایی که آمده بودند علی را بکشند، از سر شب تا صبح عبادت می‏کردند، واقعاً خیلی تأثرآور است.... علی به جهالت و نادانی اینها ترحم می‌کرد، تا آخر هم حقوق اینها را از بیت المال می‌داد و به اینها آزادی فکری می‌داد.... ابن ابی الحدید می‌گوید، اگر می‌خواهید بفهمید که جمود و جهالت چیست، به این نکته توجه کنید که اینها وقتی که قرار گذاشتند این کار را بکنند، مخصوصاً شب‏ نوزدهم رمضان را انتخاب کردند و گفتند: ما می‌خواهیم خدا را عبادت بکنیم و چون می‌خواهیم امر خیری را انجام بدهیم، پس بهتر این است که این کار را در یکی از شبهای عزیز قرار بدهیم که اجر بیشتری ببریم... 📚از #کتاب اسلام و نیازهای زمان، ج1|نوشته‌ی #شهید_مرتضی_مطهری 📗 @e_adab

⚠️ #التماس_تفکر 🖊اگر سر صبح از خواب بیدار شدید و دیدید که بیست کیلو چاق شده‌اید نگران نمی‌شوید؟ البته که می‌شوید! سراسیمه به دکتری زنگ می‌زنید و درخواست کمک می‌کنید! 🖍اما اگر همین اتفاق به تدریج رخ دهد، یک کیلو این ماه، یک کیلو ماه آینده و... آیا باز هم همین عکس‌العمل را نشان می‌دهید؟ نه! با بی‌خیالی از کنارش می‌گذرید... 🖌برای کسانی که ورشکسته می‌شوند، اضافه‌وزن می‌آورند، طلاق می‌گیرند یا آخر ترم مشروط می‌شوند این حوادث به یکباره اتفاق نمی‌افتد. یک ذره امروز، یک ذره فردا و سرانجام یک روز هم انفجار و سپس می‌پرسیم: چرا این اتفاق افتاد؟! 🖍زندگی ماهیت انبارشوندگی دارد. هر اتفاقی به اتفاق دیگر افزوده می‌شود، مثل قطره‌های آب که صخره‌های سنگی را می‌فرسایند. مراقب شرایطی که به آن عادت می‌کنید باشید! 🖌ما باید هر روز این پرسش را برای خود مطرح کنیم: به کجا می‌روم؟ آیا من سالم‌تر، مناسب‌تر، شادتر و ثروتمندتر از سال گذشته‌ام هستم؟ و اگر پاسخ منفی است... بی‌درنگ باید در کارهای خود تجدید نظر کنیم! ؟؟ 📗 @e_adab

حضرت علی (ع): ‌والاترین شیوه‌ی برقراری عدالت یاری رساندن به مظلوم است. شهادت مولای متقیان، امیرالمومنین تسلیت باد. 🏴 📗 @e_adab

#حکایت روزی امام رضا (ع) از کوچه رد می‌شدند که جوانی از ایشان سوال کرد: شما گناه نمی‌توانید بکنید یا دوست ندارید؟ حضرت حرکت کردند و به خانه‌ای رسیدند که چاه فاضلاب خود به بیرون می‌کشیدند. حضرت از آن جوان سوال کردند: آیا تو گرسنه هم باشی از آن نجاست میل می‌کنی؟ جوان گفت: هرگز. امام فرمودند: گناه مانند آن نجاست است. اگر بر نجس‌بودن گناه علم پیدا کنیم٬ آن‌گاه هرگز خودمان سمت گناه نمی‌رویم و نیازی نیست کسی مانع ما شود 📗 @e_adab

اقرار می‌کنم به گناه و بعید نیست منکر شود خدا و بگوید کجا؟ چه بود؟ #سجاد_سامانی یا کریم الصّفح 📗 @e_adab

دلا چه دیده فروبسته‌ای، سپیده دمید! سری برآر که خوش عالمی‌ست، عالم صبح ... صبح بخیر زندگی🍁 📗 @e_adab

دعای صبح استاد با این جمله شروع میشد، "ممنون که دوباره زنده هستم." وقتی روز را این‌گونه آغاز می‌کنید، بقیه ی آن هدیه‌ای است از جانب خداوند. اگر کسی میخواهد بار خود را برای بهشت ببندد، باید همین کار را کند، لمس همه ‌چیز و نبردن چیزی با خود. 👤میچ البوم 📗 @e_adab

#حکایت و اندر حکایات یافتم که اعرابیی از بادیه درآمد و او [امام حسن (ع)]بر درِ سرای خود نشسته بود اندر کوفه. اعرابی وی را دشنام داد و مادر و پدرش را. وی برخاست و گفت: «یا اعرابی، اگر گرسنه‌ای تا نانت آرند و یا تشنه‌ای تا آبت آرند، یا ترا چه رسیده است؟» و وی می‌گفت: «تو چنین، و مادر و پدرت چنین و چنین.» حسن ـ رضی الله عنه ـ فرمود غلام را تا یک بدره دینار بیرون آورد و بدو داد و گفت: «یا اعرابی، معذور دار، که اندر خانۀ ما بیش از این نمانده است و الّا از تو دریغ نداریمی.» چون اعرابی این سخن بشنید، گفت: اشهدُ اَنّک ابنُ رسولِ‌الله، صلّی الله علیه و السلّم. می گواهی دهم که تو پسرِ پیغمبری و من اینجا به تجربتِ حلم تو آمدم.» و این صفتِ محقّقان مشایخ باشد ـ رضوان الله علیهم ـ که مدح و ذمّ خلایق به نزدیک ایشان یکسان شده باشد و به جفا گفتن متغیّر نشوند. منبع: کشف المحجوب، علی بن عثمان هُجویری، مقدّمه، تصحیح و تعلیقات: دکتر محمود عابدی، سروش، 1386/ ص: 108 📗 @e_adab

داغ سودای تورا در دلِ سی پاره ی خود چون #شب_قدر، نهان در رمضان ساخته ایم صائب_تبریزی 📗 @e_adab

#داستان_دوستان #محمدمهدی_اشتهاردی بدبخت و خوشبخت عصر رسول اكرم اسلام (ص ) بود، در مدينه ، شخصى درخت خرمائى در خانه اش داشت ، كه قسمتى از شاخه هاى آن درخت به خانه همسايه سرازير بود. با توجه به اينكه همسايه او شخصى عيالمند و فقير بود. او وقتى مى آمد تا از خرماى درخت خود بچيند، به بالاى درخت مى رفت و خوشه هاى خرما را مى چيد، و در ظرفى مى گذاشت . هنگام چيدن خرما، گاهى چند دانه خرما به خانه همسايه مى افتاد، كودكان همسايه آن خرماها را برداشته و مى خوردند. صاحب درخت آنها را از برداشتن آن خرماها برحذر مى داشت ، و از درخت پائين مى آمد و خرماها را از كودكان فقير همسايه مى گرفت و حتى اگر در دهانشان بود، آن را با انگشتانش بيرون مى آورد. همسايه فقير از اين وضع ناراحت شد، به محضر رسول خدا(ص ) رفت و به عنوان شكايت ، جريان را به آن حضرت عرض كرد. رسول اكرم (ص ) فرمود: صاحب درخت خرما را مى بينم ، بلكه اين مشكل شما حل شود، تو برو. پيامبر(ص ) صاحب درخت را ديد و جريان را به او گفت و سپس فرمود: آن نخله را كه شاخه هايش به خانه همسايه فقيرت سرازير است ، به من بده كه ضامن مى شوم عوض آن را در بهشت به تو بدهند. صاحب درخت گفت : من نخلهاى بسيار دارم ، ولى هيچيك از آنها مانند اين نخله ، پر بار نيست و حاضر به اين معامله نيستم ، اين را گفت و از محضر رسول خدا(ص ) مرخص شد. در اين ميان شخصى (كه نقل مى كنند ابوالدحداح نام داشت ) گفتگوى پيامبر(ص ) و صاحب درخت خرما را از نزديك شنيد، و پس از رفتن صاحب درخت ، به محضر پيامبر(ص ) نزديك شد و عرض كرد: اگر من آن نخله را از صاحب درخت خريدارى كنم و به شما واگذار نمايم آيا نخله اى را در بهشت براى من ضامن مى شوى ؟!. رسول اكرم (ص ) فرمود آرى . ابوالدحداح فرصت شناس مرد صاحب درخت رفت و او را ملاقات نموده و درباره خريد آن نخله با او صحبت كرد، و پس از چك و چانه ، آن نخله را به چهل نخله ديگر خريد، و طبق درخواست صاحب درخت ، نزد جمعى شهادت داد كه من فلان درخت را از صاحبش خريدم كه در مقابل چهل درخت خرما به او بدهم . سپس مرد نيكوكار نزد رسول اكرم (ص ) آمد و جريان را به عرض رساند و گفت :اكنون درخت مال من است و آن را به شما واگذار كردم . رسول اكرم (ص ) نزد همسايه فقير رفت و آن نخله را به او بخشيد و فرمود: از اين درخت تو و خانواده و فرزندانت بهره مند شويد. در اين هنگام خداوند سوره والليل (نود و دومين سوره قرآن ) را نازل كرد، كه آيه 5 و 6 و 7 اين سوره ناظر به ستايش آن مرد نيكوكار(ابوالدّحداح ) است ، و منظور از آيه 8 و 9 و 10 و 11 اين سوره ، سرزنش صاحب درخت بخيل مى باشد. به اين ترتيب ، يكى مثل صاحب درخت ، تيره دل ، و بخيل و دنياپرست ، بى سعادت و محروم از مواهب الهى و بدبخت شد. و ديگرى مثل ابوالدحداح ، خوشبخت در دنيا و آخرت گرديد، و در اين آزمايشگاه دنيا برنده شد. و ضمناً از كلاس رسول خدا (ص ) اين درس را آموختيم كه بايد واسطه خير شد، و در حوادث مربوط به مستضعفين بى تفاوت نبود. 📗 @e_adab

#کتاب_نوش به بیمارستان رفتم. یکماه در صف بیمارستان منتظر ماندم. بعد دکتر گفت که باید بارکشی را کنار بگذارم. البته برای پول درآوردن بجای بارکشی دکتر را کنار گذاشتم! #اورهان_پاموک #چیز_غریبی_در_سرم 📗 @e_adab