برگی از #40 سالگی انقلاب اسلامی «روزهای بی‌آینه» حسین و منیژه «حسین لشگری» از آزادگان سال‌های دفاع مقدس است که 18 سال در بند رژیم عراق اسیر بود. وی سال 1387 به ایران بازگشت. «منیژه لشگری» همسر وی خاطرات خود را از روزهای اسارات همسرش بازگو کرده و این خاطرات به کوشش «گلستان جعفریان» تنظیم شده است. منیژه لشگری در 17 سالگی با حسین لشگری ازدواج می‌کند و یک سال بعد با به دنیا آمدن پسرشان «علی» همسرش به اسارات درمی‌آید و تا 18 سال که حسین به وطن باز می‌گردد، منیژه منتظر می‌ماند. کتاب «روزهای بی‌آینه» شرح این دوری و چشم انتظاری است. در بخشی از این کتاب چنین می‌خوانیم: «سه ساعت و نیم یا چهار ساعت بود که وارد سالن شدند. عکس حسین را دیده بودم؛ همین که وارد شد، شناختمش. از فاصله خیلی دور دیدمش. وسط ایستاده بود و دو خلبان راست و چپش بودند. همین که چشمم به صورتش افتاد انگار نه انگار این مردی بود که سال‌ها از من دور بوده است؛ کاملاً می‌شناختمش و دوستش داشتم. احساساتم جان گرفته بود. آن همه حس غریبگی که نسبت به عکس‌ها، تُن و لحن صدایش داشتم دیگر نبود. نمی‌دانم چه شده بود؛ حس دختری را داشتم که برای اولین بار همسرش را می‌بیند؛ هم خجالت می‌کشیدم و شرم داشتم، هم خوشحال بودم، هم می‌خواستم کنارم باشد. زیر لب زمزمه کردم: خدایا من چقدر این مرد را دوست دارم. حسین نزدیک شد خیلی نزدیک. همه فامیل و دوست و آشنا دور او ریخته بودند و ماچش می‌کردند؛ یکی آویزانش می‌شد، یکی دستش را می‌گرفت، یکی به پایش افتاده بود. کاملاً احساس می‌کردم که حسین از بالای سر همه آنها دنبال کسی می‌گردد. فقط به او خیره شده بودم. می‌دیدم آدم‌ها لاینقطع از جلوی من می‌روند و می‌آیند. https://eitaa.com/e_beman

▼ برگی از#40 سالگی انقلاب اسلامی رتبه چهارم جهان در نانو یکی از رویکردهای دقیق و درستی که پس از انقلاب شکوهمند اسلامی در حوزه دانش دنبال شد، توجه ویژه به فناوری‌های نوظهور است! یکی از مصادیق این فناوری‌ها، نانو تکنولوژی است که جوانان ایرانی توانستند با پیشرفت خیره‌کننده‌ای، جمهوری اسلامی ایران را به یکی از قطب‌های فناوری نانو در جهان تبدیل کنند؛ چنانکه بر اساس آمارهای منتشر شده از سوی وب ‌او ساینس (Web Of Science) ایران تا پایان دسامبر سال 2017 با انتشار 8 هزار و 791 مقاله توانسته است رتبه چهارم جهان را از آن خود کند، ضمن آنکه ایران با تولید 40 درصد علم نانو بیشترین سهم تولید این علم را در میان کشورهای اسلامی دارد. فناوری نانو که آن را موج چهارم «انقلاب صنعتی» نامیده‌اند، رشته‌ای از دانش کاربردی و فناوری است که موضوع اصلی آن مهار ماده یا دستگاه‌هایی در ابعاد کمتر از یک میکرومتر و در مقیاس یک تا ۱۰۰ نانومتر است و از ابتدای دهه ۱۹۸۰ میلادی در همه حوزه‌های علمی وارد شده است. به اعتقاد تحلیلگران، فناوری نانو، زیست فناوری (Biotechnology) و فناوری اطلاعات و ارتباطات (ICT) سه قلمرو علمی هستند که انقلاب سوم صنعتی را شکل ‌داده‌اند و نانو تکنولوژی می‌تواند به مثابه ادامه دانش کنونی پایه‌های جدیدتری از علم را بنا نهد. بر اساس این، در کشور نیز فعالیت در حوزه نانو فناوری با راه‌اندازی ستاد توسعه فناوری نانو در سال 1382 آغاز شد و در همین فاصله کوتاه شاهد ساخت کیت‌های تشخیص سرطان، داروی ضد سرطان «سنادوکسوزوم» با هدف قرار دادن تومورهای سرطانی، دارویی با عنوان «سیناکورکومین» ضد التهاب مفاصل، بهبود عملکرد کبد چرب، رقیق‌کننده خون، داروی «پاکلینب» با هدف درمان سرطان‌های پستان، ریه و پانکراس، شیشه‌های جاذب اشعه فرابنفش، دستیابی به دانش فنی فناوری اسمز معکوس برای حذف انواع آلاینده‌ها از آب و نانو کویتاسیون به منظور حذف فلزات سنگین نیترات و آرسنیک از آب و ده‌ها فناوری و محصول دیگر بوده‌ایم!