🔸سانسور فساد=تولید فساد هر از چندگاهی وقتی یک مساله ای مشابه اشتباهی که خانواده رئیس محترم مجلس در کشور انجام دادند سر می زند یا درباره یک فساد یا ترک فعلی از جانب سازمان های دولتی و فرادولتی افشاگری بحق ودرستی انجام می شود با پدیده ای به نام باز تعریف مفاهیم کلیدی نظیر مطالبه گری، عدالتخواهی و کلید واژه های مشابه روبه رو می شویم در بازتعریف مفاهیم هیچ مانعی وجود ندارد و هرشخصی تحقيقا و علما می تواند درباره هرآنچه که می داند صحبت کند یا تعریفی را درباره آن ارائه دهد اما باید دید افراد با چه انگيزه ای به سراغ بازتعریف مفاهیم یا محدود سازی گستره معنایی آن ها می روند؟ ♦️چگونه و با چه انگیزه ای وقتی درباره یک موضوع مطالبه گری می شود به یک باره مفهوم #مطالبه_گر و #عدالتخواه به شکلی تعریف می شود که ثابت کنند هرکسی درباره این موضوع مطالبه کرده باشد از #خوارج و عدالتخواران است وهرکس از فلان شخص یا گروه دفاع کند یا فلان رفتار فاسد را سانسور کند از عدالتخواهان در ذیل #ولایت است؟ ♦️ شما #ولایت را چگونه برای خود تعریف کرده اید که ذیل ولایتمداری به راحتی از فساد در نظام عبور می کنید(فاعتبروا یا اولی الابصار) ♦️دقیقا چه چیزی ما را به این نقطه رسانده است که سانسور رفتار های #فاسد سیاستمداران و بستگان آن ها يا ترک فعل های سازمان ها و ادارات را خدمت به انقلاب و ارزش های #امام و #رهبری می دانیم؟؟ به نظر می آید عزیزان به جای دست بردن در معنا و مفهوم مطالبه گری وعدالتخواهی بهتر است در تعریف خود از مفهوم انقلاب اسلامی بازنگری کنند تا به خطای محاسباتی خودشان در تصورشان از انقلاب اسلامی پی ببرند ♦️جالب اینجا است که همگی متن را رها کرده و سراغ حواشی می روند،یعنی نسبت به سوء رفتار صادر شده از مسئول و خانواده درجه یک وی، یا ترک فعل فلان سازمان انقلابی يا هر اشتباه دیگری که به اعتماد عمومی و منافع ملت و ارزش های انقلاب اسلامی لطمه می زند بی تفاوت عبور می کنند اما چگونگی افشا شدن آن فساد و رفتارهای #فساد برانگیز که در بطن سازمان ها و شخصیت های #سیاسی پنهان شدند و پیگرد قانونی این جوانان #مطالبه_گر مساله اصلی آن ها می شود و دقیقا مطالبه گری برای برخورد با فساد جای خود را با مطالبه گری برای برخورد با مطالبه گران افشاگر عوض می کند. ♦️این رفتار که به شما تلقین می کند که به حواشی مساله بپردازی و به متن یعنی رفتار های فساد برانگیز و متعفن که با نقش یقه دیپلمات های پیشانی کبود شده که مثل زالو در #انقلاب_اسلامی و نظام چنبره زده اند نپردازی این مصداق کمک به گسترش فساد و همکاری با ظلم در حق مردم و مؤمنین است. هرچند این عمل با انگیزه خوب و حتی با وضو و به نیت تقرب به خدا انجام شود و هرچند هم به نیت دفاع از #انقلاب_اسلامی اتفاق بیافتد و برای آن هم دهها گوسفند قربانی شود اما یقینا پشیزی ارزش نخواهد داشت. ابوقاسم

جلوی #فرهنگ و رویه غلط را باید گرفت، همان طور که #رهبر_انقلاب فرمودند دفاع متملقانه از این و آن اصلا مورد قبول نیست، یعنی در نظام اسلامی برای کسی فرش قرمز پهن نکنید و میان عملکرد ضعیف #مسئولین و آرمان ها تفکیک قائل شوید و در ذیل آرمان ها از #مسئولین مطالبه کنید خب منطق رهبرانقلاب بهترین مسیر ریل گذاری شده برای مطالبه گری است جوانان مطالبه گر با همین #منطق به سراغ عملکرد ضعیف مسئولین و اشتباه آن ها و فساد های آن ها می روند و جالب اینجاست که همین جوانان عزیز از جانب جبهه انقلاب به #خوارج و #عدالتخواران متهم می شوند. متاسفانه الگوی #مطالبه_گری طراحی شده از رهبر انقلاب در جامعه انقلابی در جایگاه مورد انتظار نیست و عمدتا فرهنگ و رویه حزبی جایگزین آرمان خواهی امت حزب الله شده است و تاحدودی بی خیال ضرورت پیوند فکری خود با #امام_جامعه شدند. شاهد براین مساله این است، خوب است بازخورد صحبت های #امام_جامعه درباره مطالبه گری را با انعکاس گسترده تیتر خامنه ای دات آی آر ( خوارج) مقایسه کنید و ببینید در جامعه انقلابی دقیقا از کدام تیتر و جنس صحبت ها بیش تر استقبال شده است و تکثیر شده است؟ صحبت های شفاهی رهبرانقلاب يا تیتر به کار رفته از خامنه ای دات آی آر؟ بدیهی است که فاصله فکری #جامعه_انقلابی با بینش و فکر امام جامعه این تصویر را ایجاد می کند که آنچه امام جامعه می خواهد و اراده می کند در ذهن امت به دغدغه و یک #مطالبه تبدیل نمی شود، بلکه گاهی تصور غلطی از خواسته امام جامعه دریافت می کنند هرچند هر روز کنار امام جامعه نشسته باشی و در همه امور از وی تقلید کنی و عاشق او باشی و حتی علاقه به جان فشانی برای او داشته باشی اما ندانی او از توچه می خواهد و تو به چه میزان در ذیل بینش و روش وی قدم برمی داری و دقیقا در بزنگاه ها چه وظیفه ای را برای تو تعریف کرده است یعنی بصیرت نداری و او را نمی فهمی و برای او سرباری بیش نیستی؟ این تمرین #ولایتمداری نیست بلکه خود اصل آزمون ولایتمداری است که هرکسی باید خود را با این شاقول سنجش کند ابوقاسم

💠 عدالتخواهی محافظه‌کارانه‌ یا انقلابی؟ 🔹 امام خمینی (ره) سه کارکرد عمده را برای بسیج برجسته می‌کنند: مخالفت با #استکبار، مخالفت با #پول_پرستی، و مخالفت با #تحجرگرایی. 🔸 در برابر این نگره‌ی خمینیستی رهیافت محافظه‌کارانه‌ای وجود دارد که مایل است نقش بسیج را به جریان سازمانی_خدماتی فروبکاهد. خدماتی که در دهه‌ی پیشین عبارت بود از اقداماتی همچون کویرزدایی و قطره‌چکانی فلج اطفال و البته در شرایط کنونی معادل ‌های دیگری یافته است. 🔸 برآیند نقشی که ما ایفا کرده و می‌کنیم، در تمام سال‌های این سه‌دهه، به کدام یک از این دو رهیافت فوق نزدیک‌تر است. اگر چه تئوریسین‌های نقش دوم بسیج بر خلاف دیروز، امروز دیگر به عنوان استوانه‌های انقلاب ترویج نمی‌شوند اما مسئله این جاست که ساختاری که دیروز بسیجیان را ذیل رهیافت دوم و از جمله ذیل افراد مذکور قرار می‌داد، هم امروز هم با تغییرات و برخی جوان‌گرایی‌هایی! زنده و فعال است. 🔸 راه رفتن به اردوی جهادی و ساخت «سرویس بهداشتی در مناطق محروم» را هموار می‌کند اما نوبت به عدالت‌خواهی که می‌رسد منبرها و رسانهبولتن‌هاشان را آبستن ده‌ها آسیب‌شناسی و آینده‌شناسی و فتنه‌شناسی می‌کنند و هر ورز به بهانه‌ای فتوا به احتیاط می‌می‌دهند. 🔸 همواره بر صدر بوده‌اند بی‌آنکه بگویند پس ده‌ها سال تریبون‌داری و میدان‌داری‌شان، کجاست رویکردهای ضد تحجر و کجاست ضدیت با مقدس‌مآبی نیروهای انقلاب؟ کجاست کنش‌های ضدپول‌پرستی‌مان؟ چه کسانی آرام و بی‌سر و صدا هویت ما را دزدیدند و ما را به یک‌سری ظرفیت‌های بومی توسعه استحاله کردند؟ 🔸 امروز پس از سال‌ها پیروی از احزاب قبیله‌ی اصولگرایان و رسانه‌هاشان و منبرهاشان، حزب‌‌الله را می‌بینیم که نه فقط از نقش و کارکرد خمینیستی خود بازمانده، بلکه از هویت اصیل خود نیز خلع شده است. نه تنها نمی‌تواند تاریخ را ورق بزند، بلکه به دلیل همراهی با حزبی‌ها، از کسب موفقیت در سطحی‌ترین تغییرات اجتماعی در انتخابات‌ها نیز ناتوان است. 🔸 رهیافتی که حزب‌الله را به مثابه یک پامنبری برای بحث‌های عمدتاً فردی-مذهبی می‌خواسته یا حداکثر یک عنصر اهل اردوی جهادی در حاشیه شهرها می‌پسندید، جریانی است که ده‌ها هیئت و محفل قرارگاه مذهبی جهادی ایجاد می‌کند اما به دلیل فقدان اعتقاد راسخ به عدالت‌خواهی از شکل دادن یک حرکت کوچک عدالت‌خواهانه در حمایت از حقوق کارگرانِ شلاق‌خورده و حقوق ناگرفته عاجز است. از حمایت از حقوق معلمان، فقرا و مستضعفان ناتوان است؛ از ساماندهی یک حرکت کوچک در اعتراض به بلایایی که سرمایه‌داری بر سپرده‌های مردم در بانک‌ها ایجاد می‌کند ناتوان است، از حمایت از حقِ مسکن پایمال شده مستضعفین ناتوان است، از تقابل با طبقه مرفه جدید ناتوان است اما پیرامون مسائل «فرهنگی» و «مذهبی» و «تمدنی» و «اردوهای جهادی»، تا بتوانند «جبهه» و «محفل» و «همایش» و «قرارگاه و خیریه» برپا می‌کنند. 🔸 با این حال گویی اخیراً متوجه شده‌اند که این حرکت‌ها چون فارغ از درگیری با ظلم است، جذابیت چندانی برای فطرت خمینیست‌های جوان ندارد. متوجه شده‌اند رویه‌ی کنونی ناکارآمدی‌شان، تجویزهای آن‌ها در عرصه‌های اجتماعی را بیشتر از پیش ناکارآمد می‌سازد و اگر دیروز مردم را از دست دادند، امروز در حال از دست دادن حزب‌الله هستند. 🔸 در برابر این خودآگاهی البته ابزارهای تعریف شده‌ای دارند؛ بخشی از ابزارها همان برچسب‌های #عدالت_خوار، #عدالت_باز، #خوارج، #فتنه_آینده، #عدالت_خواهی_مارکسیستی، #عدالت_خواهی_حجتیه‌ای، #عدالت_خواهی_نق_نقو است که در ماه‌های اخیر مطرح کرده‌اند. ✍ مجتبی نامخواه ✅عدالتخانه#فریاد_مستضعفین 🆔 @edalatkhane

❌ خوارج، عدالت‌خواه نبودند! ❓ پرسش: در فضای مجازی، ویدئویی منتشر شده و در آن گوینده ادعا می کند که؛ انتهای #عدالت‌خواهی بدون دانستن احکام شرعی آن، #خوارج است. لطفا میزان صحت را بفرمایید و بطور کلی نظرتان در این باره چیست؟ ✍پاسخ: این سخن به چهار بخش قابل تجزیه است؛ ۱- اینکه انسان برای ورود به هر کاری باید آداب آن را و احکام شرعی آن را بداند درست است و عقل و شرع به آن حکم می کند و مطالبه عدالت نیز از آن مستثنا نیست و باید مبتنی بر عقلانیت، فقاهت و واقعیت باشد. ۲- اینکه خوارج گروه منحرفی بودند و باید برحذر باشیم که مبادا به ویژگی های آنها مبتلا شویم هم درست است. ۳- اینکه خوارج علم کافی نداشتند و خشک مغز بودند هم قابل قبول است. ۴- اما اینکه خوارج به دنبال عدالت‌خواهی بودند صرف ادعا و نیازمند اقامه دلیل از سوی مدعی است! زیرا؛《البینة علی المدعی》. در هیچیک از متون تاریخی یا دینی، تقابل خوارج با امام علی ع برای مطالبه عدالت معرفی نشده است و تاریخ دانان نیز چنین برداشتی از رفتار و مواضع آنها نداشته اند. ما سندی سراغ نداریم که خوارج مثلا به علی ع خرده گرفته باشند که چرا عدالت را در جامعه اجرا نمی کنی! یا داعیه عدالت و شعار مبارزه با فساد و اشرافیت داشته باشند! بلکه شعارشان 《لا حکم الا لله》 بود...آنها در صفین پس از نیرنگ قرآن بر نیزه کردن، فریب خوردند و پذیرش حکمیت را بر علی ع تحمیل کردند ولی پس از چندی پشیمان شدند و از امام خواستند تا از خطایی که در پذیرش حکمیت پیش آمده توبه کند! آنها با شعارِ «لا حُکمَ إلاّ للهِ» بندگان را فاقد صلاحیت داوری دانستند! و گفتند که علی (ع)، افراد را داور در دین خدا قرار داد، در حالی که داوری مخصوص خداست و او چنین حقی نداشت! و در ادامه این کار را گناه کبیره و ارتکاب کبیره را موجب خروج از دین دانستند! و در نهروان با امام جنگیدند و شد آنچه شد... با مراجعه به برخی کتب مانند تاریخ یعقوبی و تاریخ طبری و شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید و متن خطبه های نهج البلاغه (خطبه های ۳۶، ۴۰، ۵۸، ۵۹، ۶۰، ۶۱، ۹۱، ۱۲۱، ۱۲۲، ۱۸۱، ۱۸۲ و...) می توان به شاخصه های رفتاری و پنداری این جماعت پی برد که مهمترین آن؛ فقدان بصیرت، فقدان قدرت تحلیل سیاسی، ساده لوحی و ظاهرگرایی، تکفیر دیگران، تعصب در فهم دینی و تحجر و جمود بوده است. رضا حیدری ۱۴۰۳/۰۱/۰۷_ اهواز 🌐 کانال حجت الاسلام و المسلمین استاد رضا حیدری @Heydari_org

💠 تاکتیک آسیب‌زای «برچسب‌زنی» و ابعاد اجتماعی آن 🔺حضرت در (این روایت)، از «برچسب‌زنی» به یک «مؤمنِ خطاکار» برحذر داشته و مرز دقیقی میان «نقد رفتار» و «تخریب شخصیت» می‌کشند: ▫️رفتار را نقد کنیم، اما شخصیت را با #القاب_تحقیرآمیز و #برچسب‌های_رنگارنگ لگدمال نکنیم. 🔺به عنوان مثال امروزه در عرصه سیاسی-اجتماعی، یکی از آفات جدی، سرعت ما در صدور حکم، #قضاوت_کردن و #برچسب‌زنی به دیگران است؛ گویی با کوچک‌ترین لغزش یا خطا، آنان را به مرتبه‌ی کفر و ارتداد می‌رانیم. از حیث #تربیتی این روش به شدت خطاست. چه اینکه قرآن کریم فرمود سریع برچسب #بی‌دینی و امثالهم به دیگران نزنید: «لاٰ تَقُولُوا... لَسْتَ مُؤْمِناً»(نساء:94) 🔺از حیث #اجتماعی نیز این روش، آثار مخربی دارد، همان که پیش از این، از (کلمات شهید مطهری) نیز متذکر شدیم. چون عموما فردِ برچسب‌خورده، به‌جای بازگشت و اصلاح، در همان مسیر خطا تثبیت می‌شود. یعنی ما با القابی که به دیگران می‌دهیم، آنان را ناخواسته به همان سمت سوق می‌دهیم و ما نیز با این کار، در گمراهی او شریک خواهیم بود. 🔺همین منطق، در بستر #خانواده نیز بسیار حیاتی است. فرزند اگر مکرر بشنود «تو چقدر بدی»، «تو چقدر بی‌ادبی»، یا «دیگر دوستت ندارم»، نه‌تنها #اعتمادبه‌نفس خود را از دست می‌دهد، بلکه به تدریج، خود را همان چیزی می‌پندارد که برچسب‌ها به او القا کرده‌اند. 🔺اما اگر پدر و مادر رفتار را از شخصیت جدا کنند و بگویند: «این کارت زشت بود»، «این کارت را دوست نداشتم» و امثال آن، در این صورت، هم کرامت کودک حفظ میشود و هم او را وادار به بازنگری در رفتارش می‌کند. 🔺متاسفانه شیوه برچسب‌زنی، در تعاملات میان بچه‌های حزب‌اللهی و انقلابی هم به شدت رواج پیدا کرده و عملا دو جریان منتقد همدیگر شکل گرفته و یک طیف، دیگری را با القاب «محافظه‌کار»، «تکنوکرات»، «#نئولیبرال» یا «#وفاقی» می‌نوازد و طیف مقابل نیز با تعبیراتی چون «#متحجر»، «#افراطی»، «تندرو» یا حتی «#خوارج» پاسخ می‌دهد. 🔺این شیوه دقیقا همان سبکی است که حضرت از آن نهی کردند. هیچ اشکالی ندارد که #کنشگری، #تفکرات و نظرات همدیگر را نقد کنیم اما چه ضرورتی در استفاده از این برچسب‌هاست؟ غیر از ضرر، آیا سودی هم دارد؟ جالب اینکه در تاریخ انقلاب هم متعدد شاهد این آسیب بوده‌ایم: ▫️مثلا در ماجرای حمله به سفارت عربستان، رهبر انقلاب(30/10/94) به‌صراحت نسبت به این شیوه برچسب‌زنی، هشدار دادند و تأکید کردند که نباید نیروهای انقلابی با این عناوین تخریب شوند. ▫️یا در دهه ۶۰، پس از طرح دوگانه «اسلام ناب» و «اسلام آمریکایی» توسط حضرت امام، دوباره همین برچسب‌زنی‌ها شروع شد و طیف راست به خط امامی‌ها برچسب «#اسلام_کمونیستی» میزد و از آن طرف خط امامی‌ها نیز به آنها برچسب «#اسلام_آمریکایی» میزدند. امام صریحاً به هر دو طیف تذکر دادند که از این روش دست بردارند. (نامه امام به آیت الله خزعلی را حتما بخوانید) 🔺اگر این مسئله تند و حادّ بشود، نتیجه آن چیزی نیست جز ایجاد #دو_قطبی_اجتماعی. چون کارکرد اصلی‌اش ساختن «ما» و «آنها» در دل جامعه است. وقتی به کسی برچسب می‌زنیم، در واقع او را از «جمع» بیرون می‌گذاریم و به جبهه‌ی دیگری نسبت می‌دهیم. سطح خفیف آن اشکالی ندارد اما سطح عمیقش، بسیار خطرناک. ‼️ البته به نظر میرسد برچسب‌زدن به صورت مطلق ممنوع نشده بلکه در مواردی لازم و ضروری است. مثلا در جایی که باید #مرزهای_هویتی روشن بشود، برچسبی چون «#منافق»، «#فاسق»، «#کافر» و امثالهم، کارکرد بازدارنده و سازنده دارد. چون قوام جامعه دینی، به هویت و ارزش هایش است. ▫️این برچسب ها، اولاً برای هشدار و شفاف‌سازی مرزهاست، و ثانیاً ناظر به «موضِع مستمر و آشکار» افراد است، نه یک خطا یا لغزش موردی. ▫️لذا میبینیم در همین روایت نیز حضرت اجازه دادند که به خطاکار مؤمن بگوییم: «#فاسق‌العمل»، نه «فاسق». یعنی: عملش فاسقانه است، اما خودش هویت مؤمن دارد. ▫️در اینکه ملاک و مناط در این مسئله دقیقا چیست، جای تامل و تحقیق بیشتر وجود دارد. ✍️ آیات و روایات اجتماعی 💢 @AyatRevayatEjtemai