"رضوان" معلم کلاس اول است. مثل خیلی از مخاطبان، مجذوب کلیپ‌ها و عکسنوشته‌هایی شده که در رسانه استادصفایی منتشر می‌شود. سرنخ اندیشه را گرفته و آهسته‌آهسته آمده تا... تا اینجا در #نمایشگاه_کتاب تهران و هم‌صحبتِ ما شده.. نقطه‌عطف اندیشه را برای خودش، تلقیِ متفاوت استادصفایی از درد و بلا می‌داند و می‌گوید: «اینکه آدم دید دیگه‌ای نسبت به انسان و دنیا داشته باشه خیلی از غصه‌هاش دیگه عوض میشه دیگه برات آزاردهنده نیست...حتی اگه گریه کنی دیگه گریه، غصه نیست...» فرصت نشد تا از گریه‌های جدیدتری در این اندیشه برایش پرده‌برداری کنم! از گریه‌های به وقتِ قرائت قرآن استاد... از گریه‌های شرح دعای ابوحمزه ثمالی... از گریه‌های سوختن استعدادهای #هم‌خانواده‌هایمان در چهارگوشه جهان.... از گریه‌هایی که خوب نیستند؛ مثل گریه‌های بی‌وقتی که فقط تو را خالی می‌کند تا برای ادامه گناه آماده شوی! از گریه‌های چاره‌ساز: گریه در وقتِ کمال عجز آن‌زمان‌که فقط و فقط دستگیری از خالق هستی را می‌بینی...و تمام. این اندیشه برای گریه‌کردن‌هایش هم حساب و کتاب دارد! https://eitaa.com/joinchat/4002808271Ca4ec715462