✅👈 لذّت یا رنج 🔶 لذّت و رنج مربوط به خارج از وجود ما نیست؛ بلکه به نوع نگاه ماست. 🔶 من می‌توانم با تمامی امکانات در رنج باشم، چرا؟ چون وقوف دارم این امکانات از من جدا خواهند شد. 🔶 مرگ آگاهی و وقوف انسان نسبت به مرگ او را رها نمی‌کند و او رنج این دنیا؛ رنج رهایی و جدایی را خواهد داشت. 🔶 و می‌توانم با تمامی رنج‌ها راحت باشم. مع العُسر در یسار و راحتی باشم. 🔶 پس راحتی و یسار یا رنج و ناراحتی مربوط به بود و نبود دنیای خارج نیست، به نوع تعلق من، به توقع من، به موضع‌گیری من، به برخورد من برمی‌گردد. 📚 روزگار ستمگر، ص ۱۱۹ 🆔 دوستان خود را دعوت کنید به کانال👇 💖 استاد علی صفایی(عین صاد)💖 https://eitaa.com/einsadsokhnrani

در روايت هست: «لا يَكْمُلُ الْايمان فى قَلْبِ مُؤمِن حَتّى لا يُبالِى مَنْ اَكلَ الدّنْيا» ؛٣ «ايمان و عشق خدا در دل مؤمن به كمالنمى‌رسد، مگر آنجايى كه باكش نباشد كه چه كسى دنيا را خورد.» دلى كه از عشق‌هاى ديگر پُر است و هزار رنج دارد، از عشق خدا سرشار نمى‌شود. كوزه به‌اندازه‌اى كه از هوا خالى شده، از آب پر مى‌شود. مغرور نباش كه در كنار فراتى و در ميان آب. كوزۀ واژگون در ميان آب، از آب خالى است. هوايش مانع سرشارى و لبريزى است. بايد از هوا خالى شود كه آن وقت پر مى‌شود. تو كه رنج مى‌برى كه فلانى، فلان پست، فلان منزل، فلان زن، فلان مغازه، فلان برنامه را دارد، تو هنوز وابسته‌اى؛ و اگر كارى بكنى و قيامى، به‌خاطر همين وابستگى است. نه به‌خاطر دستور و تكليف. مادامى كه خودت در گردونه هستى، نمى‌توانى گرداننده باشى. کتاب#وقتی_که_از_خودت_می_سوزی، صفحه 15 🆔 دوستان خود را دعوت کنید به کانال👇 💖 استاد علی صفایی(عین صاد)💖 https://eitaa.com/einsadsokhnrani

📚آدم/طبیعت: تو به اندازه ای که از #غریزه و #عادت الهام می گیری و #طبیعی رفتار می‌کنی ، از #آدمیت فاصله داری . و به اندازه‌ای که #نظارت و #سنجش و حسابرسی داشته باشی و انتخاب در کارها و برخوردها داشته باشی ، آدم هستی . و آدم بودن ، خیلی سخت تر از طبیعی بودن است ؛ چون آدم باید هر لحظه و هر عمل و هر حالت و هر برخوردی را #بسنجد و بررسی کند و از عکس العمل های طبیعی و از انعکاس ها ، به انتخاب های سنجیده روی بیاورد . و این سخت است . 📚 نامه های بلوغ ، علی صفایی حائری ، صفحه ۱۶۱. 🆔 دوستان خود را دعوت کنید به کانال👇 💖 استاد علی صفایی(عین صاد)💖 https://eitaa.com/einsadsokhnrani

🔶 زندگی انسانی ما در انتخاب، شکل می‌گیرد. آنها که مرده‌ها و میرنده‌ها را انتخاب کرده‌اند، حتی اگر خرناس هم بکشند مرده‌اند و اگر تمامی دنیا را نه دردست که درحلقوم و شکم خویش بگذارند فقیرند و محرومند که خود را به کمتر داده‌اند و برای بی‌ارزش تر از خود رنج برده‌اند و نفس کشیده‌اند. (چهل حدیث، ص ۷۳) 🔶 انسان، فرزند انتخاب خویشتن است و جبر‌های گوناگون زمینه ساز انتخاب او هستند. (روش نقد ج ۱۰۷) 🔶 شخصیت انسان را می‌توان از روی انتخابش درک کرد. (تربیت کودک ص ۱۴) 🔶 کسانی که یافته‌اند شخصیت انسان درانتخاب اوست و انسان هم ناچار از انتخاب است، ناچار بزرگ‌ترها را انتخاب می‌کنند و حق را می‌طلبند و با این انتخاب شخصیت خود را نشان می‌دهند. (مسؤلیت و سازندگی، ص ۲۴۳) 🆔 دوستان خود را دعوت کنید به کانال👇 💖 استاد علی صفایی(عین صاد)💖 https://eitaa.com/einsadsokhnrani

📚خورشید ولایت: از هنگامی که اسلام از مسیر #ولایت بیرون آمد، از همان هنگام غروب کرده بود، گر چه واپسین شعاع‌های طلایی آن تا هزار و سیصد سال بعد ادامه داشت. اما این شعاع‌ها دیگر حرارت و زایش و نوری نداشت، سرد و تاریک و غمرنگ بود. از مرگ، از غروب خبر می‌داد. ✍عین.صاد. 🆔 دوستان خود را دعوت کنید به کانال👇 💖 استاد علی صفایی(عین صاد)💖 https://eitaa.com/einsadsokhnrani

مادام كه انسان، آرمان و خواسته‌هايش عالى‌تر از خودش نباشند و مادام كه انسان، در وسعت نامحدود و در قلمرو بى‌نهايت جايگاه نداشته باشد، خسارت‌كار است: (إِنَّ اَلْخاسِرِينَ اَلَّذِينَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ‌).٢ آنها كه آن‌گونه فرياد پوچى دنيا را سر داده‌اند، اين‌گونه عظمت انسان را ديده‌اند؛ و همين است كه اين قدم‌هاى بزرگ در اين كفش تنگ، آرام ندارند و فشار مى‌بينند؛ و همين است كه اينها از جايگاهى حرف مى‌زنند كه براى ما خيلى گشاد است و زياد است. خسارت انسان، از باختن خودش و قدرش و از چشم‌پوشى از لقاءاللَّه و محبوس‌شدن در تنگناى اين زندان مايه مى‌گيرد. چشم‌پوشى از مبدء٣ و از معاد٤ و از قدر و از خود انسان٥ خسارت‌ساز است؛ حتى اگر انسان به رفاه، به قدرت‌ها،به زينت‌ها و آزادى‌ها و امنيت‌ها و آگاهى‌ها و تكامل‌ها هم رسيده باشد؛ چون اين انسان خودش را باخته و چون محرك‌هاى پست‌تر را پذيرفته و چون در خاكْ سوخته و قدم بر نداشته است. #وقتی_که_از_خودت_می_سوزی، صفحه 18 عین.صاد 🆔 دوستان خود را دعوت کنید به کانال👇 💖 استاد علی صفایی(عین صاد)💖 https://eitaa.com/einsadsokhnrani

💠 انسان با انتخابش زنده است. كسى كه كمترها را انتخاب كرده و يا خويشتن را انتخاب كرده و يا انتخاب نكرده است، شخصيتش در همان سطحى است كه انتخاب كرده است. 💠 انتخاب نكردن هم خود نوعى انتخاب است. كسانى كه يافته ‏اند شخصيت انسان در انتخاب اوست و انسان هم ناچار از انتخاب است، ناچار بزرگ‏ترها را انتخاب مى ‏كنند و حق را مى‏ طلبند و با اين انتخاب شخصيت خود را نشان مى‏ دهند. 💠 شخصيت انسان هنگامى مى ‏شكند كه انتخاب نداشته باشد؛ به او تحميل و تزريق و تهديد كرده باشند. عین.صاد 🆔 دوستان خود را دعوت کنید به کانال👇 💖 استاد علی صفایی(عین صاد)💖

بندگی و آزادی : ✍...عبد، نه اسیری در بند که آزاده ای است شکل گرفته . او حرکت کرده و پس از حرکت و آزادی اش ، شکل گرفته و متراکم شده و تمام نیروهای او ، از یک الهام می گیرند، با یک عامل حرکت می کنند و با یک نیرو قیام و قعود دارد : « اِنَّ صَلٰوتِی و نُسُکی و مَحْیایَ و مَمَاتِی لِلّهِ ربِّ الْعَالَمینَ ». حرکت ، علی صفایی حائری. 🆔 دوستان خود را دعوت کنید به کانال👇 💖 استاد علی صفایی(عین صاد)💖

جمع پراکنده : ✍....اگر هر چیزی غیر از #خدا ما را #جمع کرده، بدانیم این برنامه ها از هم می پاشد. این بهترین درسی است که خدا به ما داده است . کسانی که خدا جمعشان نکرده، حتی باد از هم جدایشان می کند. جمع ها و حاصل جمع ها ، علی صفایی حائری ، ص ۱۳۰، ۱۳۱. 🆔 دوستان خود را دعوت کنید به کانال👇 💖 استاد علی صفایی(عین صاد)💖

✅ارزش انسان بالاتر از هستی اگر تمامى آنچه را كه همه‌ى آدم‌ها در طول تاريخ به‌دست آورده‌اند و اگر تمامى ثروت و قدرت و رفاه و لذّتِ تمامى آن‌ها را، تو به تنهايى صاحب شوى، بدان، اين همه از تو كوچك‌تر و بى‌ارزش‌تر است، كه تو يك لحظه‌ات را براى آن فدا كنى. اين‌ها همه، براى تو و به‌خاطر تو بوده‌اند و سزاوار نيست كه تو عمر خودت و وجود خودت را براى آن‌ها بگذارى؛ كه امام اولياء، على مى‌فرمود و با تعبيرهاى گوناگون مى‌فرمود: به خدا، دنياى شما در نظر من، از آب بينى بز، از استخوان ليسيده در دست جذامى، از يك لنگه كفش پاره، بى‌ارزش‌تر است؛ «اِلاّ اَنْ اُقيمَ حَقّاً اَوْ أَدْفَعَ باطِلاً»؛ مگر اين‌كه حقّى را به پا و يا باطلى را سرنگون سازم. تمامى هستى به تو منتهى مى‌شود و تو بايد به خداى هستى منتهى شوى: «أَنَّ إِلى رَبِّكَ اَلْمُنْتَهى‌»؛ كه اين آيه درخور تأمل بسيار است. نامه های بلوغ، صفحه 23 🆔 دوستان خود را دعوت کنید به کانال👇 💖 استاد علی صفایی(عین صاد)💖

🔰قسمتی از نامه استاد علی صفایی به پسرش محمد ✅بابا! در اين نكته تأمل كن، ببين در برابر آنچه به‌دست مى‌آورى، چه از دست مى‌دهى. در اين محاسبه، خودت را در نظر بگير. تمام باخت ما از اين‌جاست كه خودمان را به حساب نمى‌آوريم! فقط حساب مى‌كنيم چه به‌دست آورده‌ايم و نمى‌بينيم چه از دست داده‌ايم. ✅كسى كه اين تأمل را كامل كند، از دنيا خارج مى‌شود، پيش از آن‌كه از آن خارج شده باشد كه: «مُوتُوا قَبْل اَنْ تَمُوتُوا»، سفارش رسول است. و اين چنين وجودى، اگر در دنيا داخل شود، اسير نمى‌شود كه امير است و حاكم است. ✅زهد در دنيا و آزادى از جلوه‌ها و كشش‌ها، براى كسانى ميسّر است كه قدر خود و ارزش خود را در نظر گرفته‌اند. اين‌ها با تمامى شهود عالم و حضور دارايى‌ها و امكان‌ها و لذّت‌ها و قدرت‌ها، قانع نمى‌شوند و به غيب ايمان مى‌آورند: «يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ‌»؛ چون اين قطره‌ها، عطش بزرگ آن‌ها را سيراب نمى‌كند. نامه های بلوغ، صفحه 23 و 24 🆔 دوستان خود را دعوت کنید به کانال👇 💖 استاد علی صفایی(عین صاد)💖

🔰برنده‌ها بازنده مى‌شوند ✅ چون مادام كه انسان، آرمان و خواسته‌هايش عالى‌تر از خودش نباشند و مادام كه انسان، در وسعت نامحدود و در قلمرو بى‌نهايت جايگاه نداشته باشد، خسارت‌كار است: (إِنَّ اَلْخاسِرِينَ اَلَّذِينَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ‌). ❇️آنها كه آن‌گونه فرياد پوچى دنيا را سر داده‌اند، اين‌گونه عظمت انسان را ديده‌اند؛ و همين است كه اين قدم‌هاى بزرگ در اين كفش تنگ، آرام ندارند و فشار مى‌بينند؛ و همين است كه اينها از جايگاهى حرف مى‌زنند كه براى ما خيلى گشاد است و زياد است. ♻️خسارت انسان، از باختن خودش و قدرش و از چشم‌پوشى از لقاءاللَّه و محبوس‌شدن در تنگناى اين زندان مايه مى‌گيرد. چشم‌پوشى از مبدء و از معاد و از قدر و از خود انسان خسارت‌ساز است؛ حتى اگر انسان به رفاه، به قدرت‌ها،به زينت‌ها و آزادى‌ها و امنيت‌ها و آگاهى‌ها و تكامل‌ها هم رسيده باشد؛ چون اين انسان خودش را باخته و چون محرك‌هاى پست‌تر را پذيرفته و چون در خاكْ سوخته و قدم بر نداشته است. وقتی که از خودت می سوزی، صفحه 18 🆔 دوستان خود را دعوت کنید به کانال👇 💖 استاد علی صفایی(عین صاد)💖