🔺 نکاتی پیرامون گناه‌شناسی 🔹 در مسئله‌ی شناخت #گناهان_کبیره آن‌هایی که مهم‌ترند را ابتدا باید بیان کرد و این زحمات را طوری انجام دهید که در بین دوستانی که در جلسات و مدرسه می‌آیند، تکثیر شود. ابتدا مهم‌ترین‌شان را بیان کنند، بعد آن‌هایی را که اهمیت‌شان کم‌تر است را هم ذکر کنند؛ خب وقتی بیان شد و انسان آن‌ها را ترک کرد، تقویت بیشتری پیدا می‌کند، روحیه‌اش بهتر می‌شود، راه استفاده از #درخت_نبوت بیشتر می‌شود. اگر برگ‌هایی که به درخت وصل است، فاصله‌ی کمتری داشته باشند، بهتر آب می‌گیرند. هر چه دورتر باشند، کم‌تر آب می‌رسد و به خزان نزدیک‌تر می‌شود. بادی که می‌وزد، طوفانی که می‌آید، خیلی از برگ‌ها را می‌ریزاند ولی آن برگ‌هایی که به شاخه‌ها نزدیک‌تر هستند، چون رابطه‌شان محکم‌تر است، ممکن است آسیب نبینند. این‌ها را هم باید حساب کرد. از یک طرف نباید زیاد #گناهان را با تعداد بسیار ذکر کرد که #مردم نتوانند همه را ترک کنند. از یک طرف باید آن‌ها را فراموش نکرد تا این‌که #تقوا و #ورع زیادتر بشود و #ترس بیشتر بشود. معروف است که می‌گویند مار گزیده از ریسمان سیاه و سفید هم می‌ترسد. این‌ها ریسمان‌های سیاه و سفید اگر هم باشند، باید این‌ها را حذف نکرد تا وقتی‌که آن افرادی‌که می‌خواهند #احتیاط کنند و بیشتر به تقوا می‌رسند، از آن‌ها بهره‌مند بشوند. آن مهم‌ترها هم برای کسانی که ابتدای کارشان است، شغل‌شان #بازار است، در خیابان است، ممکن است نتوانند همه آن‌ها را ترک کنند، آن‌ها آن مهم‌ترها را بتوانند ترک کنند، ولی آن‌ها را هم بدانند و به‌خاطر #خانواده شان و #ترویج میان آن‌ها، و گفتگوی آن‌ها، و زیان‌های آن‌ها را فراموش نکنند. ۹۴٫۵٫۲۲=۲۷ #شوال ۱۴۳۶ ✅ مرحوم آیت‌الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama

☫ ﷽. ☫ ✅ نامه پر محتوای حاج آقای قرائتی به امام خامنه ای : بسم الله الرحمن الرحیم الحمدلله رب العالمین، اللهم صل على محمد وآل محمد   🌹محضر مبارک حضرت آیت‌الله العظمی خامنه‌ای رهبر عزیز انقلاب اسلامی (دامت برکاته) سلام علیکم اگر احساس وظیفه نمی‌کردم، با توجه به وقت عزیز شما و مشکلات بسیار مهم و پیچیده این مقدار از وقت شما را نیز نمی‌گرفتم. آنچه مرا به نوشتن این چند سطر وادار کرد، چند آیه‌ی قرآن بود: ۱. پیامبر در قیامت از مظلومیت و شهید شدن اهل بیت علیهم السلام سخنی نمی‌گوید، ولی از #مهجوریت_قرآن گله می‌کند. «و قال الرسول یا رب إن قومی اتخذوا هذا القرآن مهجورا» (فرقان، ۳۰) ٢. دومرتبه سفارش شده است که کتاب آسمانی را جدی بگیرید. «خذ الکتاب بقوة» (مریم، ۱۲) ٣. در سخنرانی پیامبر مأمور می‌شود که از وحی بگوید، «لتبین للناس ما نزل إلیهم» (نحل، ۴۴) در حالی که امروز بسیاری از سخنرانی‌ها از شعر، رؤیا، تاریخ، حکایات و نظرات این و آن پر است، ولی سخنرانی با محوریت قرآن کم است. ۴. قرآن عالم ربانی را عالم قرآنی می‌داند. «کونوا ربانیین بما کنتم تعلمون الکتاب و بما کنتم تدرسون» (آل عمران، ۷۹) ۵. اساس همه‌ی حوزه‌های علمیه یک توبیخ قرآنی است که فرمود: «فلولا نفر من کل فرقه...» (توبه، ۱۲۲) در حالی که تدبر در قرآن با دو توبیخ مطرح شده است: الف) «أ فلا یتدبرون القرآن» ب) «أم على قلوب أقفالها» (محمد، ۲۴) ۶. مشکل حوزه‌های علمیه این است، که با اینکه خوش‌بینانه ده درصد طلاب فقیه می‌شوند، ولی عمده‌ی مغزهای حوزوی برای تربیت این ده درصد زحمت می‌کشند، که البته این زحمت لازم است زیرا شاید ما به تعداد فرمانداری‌ها فقیه نداشته باشیم و برای نود درصدی که قدرت اجتهاد ندارند، برنامه‌ی چشمگیری نظیر شیوه‌ی پاسخ به سؤالات، شیوه‌ی کلاس‌داری، شیوه‌ی بیان تفسیر و حدیث، شیوه‌ی جذب جوانان به نماز و... وجود ندارد. گرچه در این سال‌ها تخصص‌هایی به راه افتاده است، ولی خروجی آنها چشمگیر نیست و جای بعضی از تخصص‌ها خالی است. ۷. ای کاش همان‌گونه که پیامبر فرمود: نباید بین کتاب الله و عترتی جدایی باشد «لن یفترقا»، ما باید تعداد جلسات قرآن را به تعداد جلسات عزاداری محرم و جشن‌های نیمه شعبان برسانیم. ۸. گرچه امروز در سایه انقلاب تحولاتی در حوزه‌ها پیدا شده است، لکن کم نیستند کسانی که قرآن و نهج‌البلاغه را علم نمی‌دانند، در حالی که امام رضا علیه‌السلام فرمود: «من أراد العلم فلیثور القرآن» (مجمع البحرین، ج ۳، ص ۲۳۸) ۹. با اینکه قرآن، کتاب تزکیه و تهذیب است، در حوزه‌ها معاونت تهذیب هست، در حالی که قرآن مهم‌ترین سرچشمه‌ی تهذیب است، و می‌توان آیات اخلاقی را در همان معاونت تهذیب مطرح کرد. ۱۰. بحمدالله امروز حفظ قرآن و تلاوت و مسابقات قرآنی با گذشته قابل قیاس نیست، اما نسبت به آنچه می‌توانیم انجام دهیم، فاصله‌ها داریم. سزاوار است اقامه‌ی قرآن دوش‌به‌دوش اقامه‌ی نماز باشد. زیرا کلمه‌ی أقیموا، هم برای نماز آمده «أقیموا الصلاة» و هم برای کتب آسمانی آمده است «أقاموا التوراة و الإنجیل و ما أنزل». ۱۱. با اینکه شب قدر شب نزول قرآن است ولی در شب قدر انواع ادعیه، سخنرانیها، مراسم و عزاداری‌ها مطرح است ولی در کمتر مسجدی در شب نزول قرآن از قرآن گفته میشود. ۱۲. با اینکه هدف قرآن بیشتر عموم مردم است، «بیان للناس» (آل عمران، ۱۳۷۸) ولی اکثر تفاسیر «بیان للخواص» است. ۱۳. با اینکه قرآن کتاب تذکر است، « فَذَکِّرْ بِالْقُرْآنِ» (ق، ۴۵) ولی بیشتر موعظه‌ها از دیگران است. ۱۴. با اینکه از آیه «أَفَلَا یَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ» (نساء، ۸۲) (که خداوند توبیخ میکند) استفاده میشود تدبر واجب است، زیرا خداوند برای ترک کار مستحب توبیخ نمیکند، اما ما تفسیر را مستحب میدانیم. ۱۵. با اینکه برای هر رشته‌ی دانشگاهی در کنار معارف عمومی، باید آیات و روایات همان رشته جزء کتب درسی شود، ولی چنین نیست. در ادعیه میخوانیم که اولیای خدا برای هر عضوی یک دعا داشتند، و می‌گفتند: «و اکف أیدینا عن الظُلم و السرقه، طَهِّر بُطوننا من الحَرام والشُبهة». و بعد از اعضا، برای هر قشری و صنفی یک دعای خاصی داشتند. «و على الشباب بالانابة والتوبة و على النساء بالحیاء والعفة و على مشایخنا بالوقار و السکینة» ۱۶. با اینکه در قیامت درجات معنوی بر اساس قرآن است، «اقْرَأْ وَارْتَقِ»(مکاتیب الائمه، ج ۲، ص ۲۰۶) ولی شهریه‌های حوزه‌ها بر اساس قرآن نیست. ۱۷. با اینکه قرآن و اهل‌بیت علیهم‌السلام در کنار هم هستند، ولی بحمدالله برای اهل‌بیت موقوفات هست، ولی برای قرآن و تفسیر موقوفات نیست. . ✅✅پاسخ رهبر معظم انقلاب به نامه حاج آقای قرائتی: «بعدالسلام خداوند به جنابعالی توفیق عطا فرموده است و امیدواریم آن را افزایش دهد. حقیر با کار برای #ترویج #قرآن و#تفسیر #کاملاً_موافقم.» 🔷 @ejtehadjame