eitaa logo
امام حسین ع
27.3هزار دنبال‌کننده
432 عکس
2.3هزار ویدیو
2.2هزار فایل
کانال مداحی و شعر و سبک https://eitaa.com/emame3vom
مشاهده در ایتا
دانلود
ز هجر پیر جماران به غم گرفتاریم.mp3
زمان: حجم: 2.51M
🎙میثم مطیعی 🔊زهجرپیرجماران به غم گرفتاریم! ز هجر پیر جماران به غم گرفتاریم ز درد دوری او ناله ها ز دل داریم به یمن دلبری آن نگار شهر آشوب مرید ساقی عشقیم مست دلداریم تمام عزت ایران تصدق سر اوست ز اقتدار خمینی ست آبرو داریم هنوز هم به خدا سر در حسینیه ها میان قاب وفا عکس یار بگذاریم میان ما همه عهدیست تا ابد باقی که پای عهد خود از جان خویش بیزاریم به جان فاطمه سوگند تا قیامت هم ز حب آل علی دست بر نمی داریم برای حفظ ولایت شهید باید شد که همچنان شهدا بی قرار دیداریم کلام سید علی بر زمین نخواهد ماند که در رکاب علی از تبار عماریم الا سقیفه تباران شعار ما این است برای یاری رهبر همیشه بیداریم به خاک چادر زهرا قسم که ما شیعه شهید آن در و دیوار و خون مسماریم خبر ز صلح حسن نیست حرف کرب و بلاست که ما بلای زمان را به جان خریداریم .
. امام ما ای که تو بودی مایه ی رحمت نموده ای رها ز غم ملت رفتی و خون شد دل این امت لطفت بوده عمری شامل ما مهر تو بوده در این دل ما حق گواه ما ای روح خدا داغت شرر زد بر حاصل ما یابن الحسن مهدی بیا بیا(۴) امام ما ای رهرو حضرت ثارالله امت تو بود به اشک و آه بعد تو آمد رهبری آگاه نور چشم امت خامنه ای است رهنمای ملت خامنه ای است بین خیل رهبران جهان رهبر باغیرت خامنه ای است یابن الحسن مهدی بیا بیا امام ما پیرو خط رهبری هستیم دل به ولایت علی بستیم خدا میدونه عاشقش هستیم رهبر فرزانه ی انقلاب بهر امت بود در التهاب رهنورد خمینی کبیر از سوی امت گشته انتخاب یابن الحسن مهدی بیا بیا امام ما پیمان ما بیند همه دنیا ما می‌رویم در پای صندوق ها تا کور شود دیده ی دشمن ها غیرت را می‌دهیم نشانشان بر هم میزنیم کاروانشان ای امت روشنگر امام رأی ما مشتی است بر دهانشان یابن الحسن مهدی بیا بیا امام ما ما امت رهبر آزاده تحت لوایش همه استاده بر یاری دین همه آماده رای ما مهر انقلاب ماست بر دشمن ایران خطاب ماست طبق فرموده ی رهبر ما انقلابی ها انتخاب ماست یابن الحسن مهدی بیا بیا https://eitaa.com/yaghubianreza/7927 👇
4_5891050106098026898.mp3
زمان: حجم: 6.79M
سینه‌زنی رحلت (ره) 1400 شاعر: حاج‌رضا یعقوبیان - مشهد مقدس اجرا: اسد آل‌حسن - مشهد مقدس
. دیده گریان امشب از داغ امام صادقم شیعه ام من عاشق نام امام صادقم کشته از زهر جفا ، شد حبیب کبریا هر طرف بزم عزا از ماتمش بر پا شده شد مدینه کربلا و روز عاشورا شده خون دل پاک نبی و حضرت زهرا شده از ازل تا وقت مردن من غلام صادقم نور چشم مرتضا ، چون امام مجتبا کشته از زهر جفا ، شد حبیب کبریا جان به قربان غریبی و دل شیدای او دین حق احیا شده با همت والای او حق جدا گردیده از باطل ز آن آرای او پیرو اندیشه و راه و مرام صادقم وارث خون خدا ، کرده جانش را فدا کشته از زهر جفا ، شد حبیب کبریا خیری از دنیا ندیده صادق اهل یقین دیده بسته از جهان محبوب رب العالمین بی پدر گردیده موسایش بود زار و حزین جانثار مذهب و امر و کلام صادقم زاده ی خیر النسا ، یادگار مصطفی کشته از زهر جفا ، شد حبیب کبریا مثل اجداد غریبش محنت دنیا کشید از ستم ها و جفای دشمنان قدش خمید در جوار تربت بابایش آخر آرمید تا که جان دارم مطیع هر پیام صادقم حافظ دین خدا ، قبله ی اهل ولا کشته از زهر جفا ، شد حبیب کبریا حرمت مظلومی صادق خداوند مبین قسمت ما کن بقیع حق امیرالمومنین ناله دارد «سید» امشب با دلی زار و غمین آرزو مند زیارت در مقام صادقم کن خداوندا عطا ، حاجتش بنما روا کشته از زهر جفا ، شد حبیب کبریا 👇
. |⇦کجایی ای امام و رهبر ما.. • ویژه ارتحال بنیانگذار انقلاب حضرت (ره) _ سید رضا ┅═┄⊰༻↭༺⊱┄═┅ گشته یک‌بار دگر آکنده در دل  سوز داغ رحلت امام راحل  اشک ما از این غم عظما مدام است  موسم هجر‌ جگر سوز امام است  رحمت کبریا بر او  ای سلام خدا بر او    کجایی ای امام و رهبر ما  کشی دست نوازش بر سر ما  "حسین جانم۲ ، حسین جان"  با دلی غم‌دیده و شور حسینی من عزادارم ز هجران خمینی ای عزیز و دلربای ما کجایی ای امام و مقتدای ما کجایی یاد او نوحه میخوانم هم‌نوا با شهیدانم کجایید ای شهیدان خدایی بلاجویان دشت کربلایی "حسین جانم۲ ، حسین جان" ما گرفتیم از خمینی درس عزت درس عشق و صبر و ایثار و شهادت ما به چشم آل شیطان خار هستیم دشمنان غرب و استکبار هستیم در رکاب ولی هستیم یار سیدعلی هستیم خدایا رهبر ما را نگهدار گل پیغمبر ما را نگهدار "حسین جانم۲ ، حسین جان ــــــــــــــــــ 👇
بابُ الْحَرَم پایگاهِ متنِ روضهNarimani_Babolharam_2.mp3
زمان: حجم: 3.24M
|⇦کجایی ای امام و رهبر ما.. ویژه ارتحال بنیانگذار انقلاب حضرت امام خمینی(ره) _ سید رضا نریمانی
. ایکاش که چشم ما کمی باز شود تا با تو دل غمزده دمساز شود برگشتن تو بسته به برگشتن ماست ایکاش صلاحیتم احراز شود... .
. * برخی بر این باورند که فحش و دشنام نسبت به مومنان جایز نیست و گناه شمرده شده و خداوند وعده عذاب به دشنام‌دهنده را داده است؛ اما دشنام نسبت به دشمنان جایز است و بلکه حتی سیره و سنت معصومان(ع) دشنام و فحش به دشمنان است. اما خداوند به صراحت در آیه 108 سوره انعام سب و دشنام به دشمنان را جایز ندانسته و فرموده است: ولا تسبوا الذین یدعون من دون‌الله؛ و کسانی که غیرخدا را می‌خوانند، دشنام مدهید. امام صادق(ع) در تعلیل و تبیین علل و چرایی نهی خداوند از دشنام به دشمنان فرموده است: از دشنام به دشمنان خدا بپرهیزید، زیرا آنان به خداوند دشنام خواهند داد. (تفسیر نورالثقلین، ج1، ص 757، ح 238) خداوند همچنین در همین آیه، دشنام نسبت به مقدسات دشمنان و حتی بتان را نهی کرده است. امام صادق(ع) در تعلیل این نهی فرموده است، از آنجا که مومنان به معبودان مشرکان دشنام می‌دادند و به دنبال آن مشرکان به معبود مومنان دشنام می‌دادند، خداوند مومنان را از این کار نهی کرد. (همان، ح 239) در روایتی از امام صادق(ع) در تفسیر آیه آمده است: مراد از «سب‌الله»، سب ولی خدا است. (تفسیر نورالثقلین، ج1، ص 757، ح 237) پس مومنان برای اینکه پیامبر(ص) و دیگر اولیای معصوم الهی(ع) مورد سب و دشنام قرار نگیرند، باید از دشنام به دشمنان و مقدسات آنان اجتناب کنند. در حقیقت، با آنکه کافران و مشرکان، شایسته احترام نیستند، ولی نباید کاری کرد که موجبات مقابله به مثل آنان را فراهم کرد و دشمنان به مقدسات حقانی مومنان و مسلمانان اهانت کنند. اصولا انسان وقتی با شخص بی‌خرد و جاهلی مواجه می‌شود، باید از وی دوری گزیند و زمینه برای برخوردهای ناروا و اهانت‌آمیز را فراهم نیاورد. از این رو خداوند می‌فرماید: و اذا خاطبهم الجاهلون قالوا سالما؛ و هنگامی که بی‌خردان و سفیهان آنان را مخاطب قرار می‌دهند، می‌گویند سلام و با بی‌اعتنایی و بزرگواری از کنار آنان می‌گذرند. (فرقان، آیه 63) همچنین آنان وقتی با کاری بیهوده و لغو مواجه می‌شوند که بی‌خردان انجام می‌دهند با کرامت از کنار آن عبور می‌کنند. خداوند می‌فرماید: و اذا مروا باللغو مروا کراما. (فرقان، آیه 72) به هر حال از آیه 108 سوره انعام به دست می‌آید که مومن و مسلمان باید از دشنام و فحش به دیگران چه دوست و چه دشمن اجتناب کند. همچنین از آیه 11 سوره حجرات به دست می‌آید که نباید برای دیگران القاب زشت و فسق‌آمیز بسازد و آنان را بدان یاد کرده و مخاطب قرار دهد. این وظیفه در برابر مسلمان هرچند منافق و فاسق لازم است و در برابر کافران نیز به اسبابی که بیان شده لازم است مراعات شود و به آنان دشنام و فحش داده نشود و به القاب زشت یاد نشوند. اما اگر دشمنان و بی‌خردان دشنامی دادند باید با برخوردی شایسته زمینه‌ای فراهم کرد که آنان متنبه و آگاه شوند و زمینه برخوردهای تندتر فراهم نشود. (مجمع‌البیان، ج 8-7، ص 233) * دشنام‌دهندگان چه کسانی‌اند؟ در قرآن دشنام‌دهندگان معرفی می‌شوند. با استفاده از این آیات می‌توان دریافت که چه کسانی اهل دشنام و فحش هستند. مهم‌ترین کسانی که اهل دشنام و فحش هستند عبارتند از: 1- بی‌خردان و سفیهان: و اذا خاطبهم الجاهلون (فرقان، آیه 63) باید یادآور شد که مراد از جاهل در آیه جهل در برابر عقل است نه علم؛ پس مراد بی‌خرد و سفیه است؛ 2- نادانان و بی‌دانش‌ها: فیسبوا الله عدوا بغیر علم. (انعام، آیه 108)؛ 3- دشمنان پیامبر (قلم، آیات 4 و 13)؛ 4- کافران (بقره، آیه 104و نساء آیه64)؛ 5- مترفان و بدمستان از ثروت (مؤمنون، آیات 66 و 67)؛ 6- مشرکان (انعام، آیه 108)؛ 7- یهودیان (نساء، آیه64) از این آیات به دست می‌آید که انسان‌های نادرست و نابکار اهل دشنام و فحش دادن هستند و اهل اسلام و ایمان هرگز چنین رفتاری ندارند. امیرالمؤمنین علی(ع) نیز می‌فرماید: سنه اللئام قبح الکلام؛ سنت و منش انسان‌های پست بدگویی و بدزبانی است. (غررالحکم، ص223) * ممنوعیت ارتباط و معاشرت با دشنام‌دهندگان خداوند نه تنها فحش و دشنام را ناروا و غیرجایز شمرده و نسبت به مؤمنان گناه و حرام دانسته است، بلکه از پیامبر(ص) خواسته تا از اهل دشنام و فحش، اجتناب کرده و دوری کند. بنابراین هرگونه معاشرت با چنین افرادی ممنوع است و باید از آنان اجتناب شود. خداوند در قرآن پیروی و اطاعت از این دسته افراد را نادرست دانسته و فرموده است: ولا تطع... هماز مشاء بنمیم... عتل بعد ذلک زنیم؛ اطاعت مکن... کسی را که بسیار عیبجویی و به سخن‌چینی آمد و شد می‌کند،... علاوه بر اینها کینه‌توز و پرخور و خشن و بدنام است! (قلم، آیات 10 و 11 و 13) امیرمؤمنان امام علی(ع) می‌فرماید: من سمع بفاحشه فابداها کان کمن أتاها؛ آنکه سخن یا عمل زشتی بشنود و بازگویش کند مانند کسی است که آن را گفته یا انجام داده. (شرح نهج‌البلاغه، ابن‌ابی الحدید ج20، ص273، ح160) .
. گفتگوی مفضل از یاران امام صادق(ع)، با ابن ابی‌العوجا، نمونه‌ای است که روش گفتگوی امام صادق(ع) را به صورت غیرمستقیم نشان می‌دهد. روزی مفضّل او را نزدیک قبر پیامبر صلی الله علیه و آله دید که نشسته است و وجود خدا را انکار می‌کند. مفضل از بیان وی خشمگین می‌شود و زبان به فحاشی گشوده، ادب گفتار را مراعات نمی‌کند. ابن ابی‌العوجاء به وی می‌گوید: چرا این طور حرف می‌زنی؟ اگر از یاران جعفر بن محمّد هستی، او این گونه با ما حرف نمی‌زند و با مانند دلیل تو با ما بحث نمی‌نماید. او پیش از تو، حرف‌های ما را شنیده؛ ولی هیچ وقت در صحبت، با ما بدزبانی نکرده و جز پاسخ حرف‌های ما، سخن اهانت‌آمیزی نگفته است. او با کمال بردباری و متانت به سخن ما گوش می‌دهد و از ما می‌خواهد که هر چه دلیل بر عقیده خود داریم، بیاوریم. پس از این که حرف‌های ما تمام شد ـ در حالی که ما به خیال خود، او را محکوم کرده‌ایم ـ او شروع به صحبت می‌کند و با چند کلمه کوتاه تمام حرف‌هایی را که زده‌ایم، باطل می‌سازد و با استدلال‌های متین خود، راه هرگونه بهانه جویی را بر ما می‌بندد، به طوری که نمی‌توانیم پاسخ‌های او را رد کنیم. اگر تو هم از یاران او هستی، این گونه با ما حرف بزن (مجلسی،۱۴۰۳،ج۳،ص۵۸-۵۷). ابن‌درید در المجتنی، مناظره امیرالمؤمنین(ع) و یهودی را نقل می‌کند که در آن علی(ع)، وی را با عبارت  أخا الیهود، مورد خطاب قرار می‌دهد و این برخورد توأم با مهر و عطوفت امام(ع)، در مخاطب اثر کرده و وی در پاسخ امام(ع)، عبارت مولای به کار می‌برد. ابن‌کثیر دمشقی در البدایة و النهایة نامه‌ای از حضرت سیدالشهدا(ع)، نقل می‌کند که ایشان مخاطبان نامه را با لفظ برادر خطاب می‌کنند. «مِن الحسین بن علی(ع) إلی إخوانه من المؤمنین و المسلمین»(ابن کثیر، ۱۴۰۹، ج۸، ص۱۶۸). .
. روایت: «قَالَ رَسُولُ اللهِ(ص): مَنْ أَصْبَحَ لا یَهْتَمُّ بِأُمورِ الْمُسْلمینَ فَلَیْسَ بِمُسْلِمٍ» در کتاب «کافی» مرحوم کلینی، بخشی با عنوان «بابُ الاهْتِمامِ بِأُمورِ الْمُسْلمین» آمده است. اولین روایت این باب، نقلی است از امام صادق (ع) از پیامبر اسلام(ص) که فرمودند: «هر کسی که، صبح کند و اهتمامی به امور مسلمانان نداشته باشد، مسلمان نیست».[1] همچنین روایت چهارم این باب از امام صادق(ع) و با تفاوت بسیار اندکی در تعبیر؛ همین معنا را می‌رساند. در روایت پنجم این باب از امام صادق(ع) از پیامبر(ص) نیز همین معنا نقل شده است، جز آن‌که در ادامه آن چنین آمده است: «هر مسلمانی که ندای مسلمانی را بشنود که از او کمک می‌خواهد و پاسخ او را ندهد مسلمان نیست».[2] بنابراین، سه روایت در یک مضمون وارد شده است و در دو مورد، امام صادق(ع) از پیامبر اسلام(ص) چنین مضمونی را نقل کرده‌اند و نشان از آن دارد که اجمالاً می‌توان پی برد، چنین مضمونی از پیامبر(ص) وارد شده است. .
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا