eitaa logo
امام حسین ع
17هزار دنبال‌کننده
389 عکس
1.9هزار ویدیو
1.9هزار فایل
کانال مداحی و شعر و سبک https://eitaa.com/emame3vom
مشاهده در ایتا
دانلود
4_6003797455794080895.mp3
9.52M
آن شب قدری که گویند اهل خلوت امشب است یارب این تاثیردولت ازکدامین کوکب است تابه گیسوی تودستِ ناسزایان کم رسد هر دلی ازحلقه ای،در ذکریارب یارب است من نخواهم کرد ترک لعل یار و جام می زاهدان معذور داریدم که اینم مذهب است
. علیه‌السلام ✍ شکر خدا که دست خدا دستگیر ماست لایق ترین خلیفۀ عالم امیر ماست گیرم که دیگران همه سویی دگر روند راه علی عالی اعلا مسیر ماست راهی که می‌رسد به حقیقت به عاشقی راه امام منتخب بی‌نظیر ماست خاکیم،خاک مقدم پر فیض بوتراب در این مقام، مهر فروزان حقیر ماست در فکر چیست سنی کج فهم حق ستیز روشن ترین چراغ هدایت غدیر ماست خندق علی و بدر علی و احد علی فتح الفتوح کار امیر دلیر ماست نورش فروغ روشن شب‌های کائنات یادش شروع رویش گل در کویر ماست تا عالمی به نام علی آشنا شود نامش مدام ذکر صغیر و کبیر ماست «اللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّک‌َالفَرَج» «اللهم العَن الجِبت والطّاغوت والنّعثل» ........................... ای دل چه شد که از جگر افغان نمی‌کشی؟ آهی به یاد شاه شهیدان نمی‌کشی؟ سرها جدا فتاده، تن سروران جدا در کربلا سری به بیابان نمی‌کشی؟ در ماتمی که چشم رسول است خون‌فشان از اشک، غازه بر رخ ایمان نمی‌کشی؟ کردند بر سنان سرِ آن سروران تو لخت جگر به خنجر مژگان نمی‌کشی؟ دستت رسا به نعمت الوان عشق نیست تا آستین به دیدهٔ گریان نمی‌کشی هامون، چرا نمی‌کنی از موج اشک پُر؟ این فوج را به عرصهٔ میدان نمی‌کشی؟ شرمی چرا نمی‌کنی از خون اهل‌بیت؟ ای تیغ کین، سری به گریبان نمی‌کشی؟ داد از تو، ای زمانهٔ بیدادگر که باز شرمنده نیستی ز ستم‌های جانگداز .
. استاد سیدرضا مؤید؛ الگوی شاعران هیئتی‌سرا بخش یکم (بخش‌هایی از مقدمه دیوان استاد مؤید؛ به قلم اینجانب) شعر مناسب اجرا در هیئت در حقیقت همان شعر مذهبی ولایی است؛ که به جهت مردمی‌بودن آن، نشانه‌ها و ویژگی‌های خاصی می‌یابد؛ به عبارت دیگر، شعر هیئتی یا همان شعر مناسب اجرا در هیئت، تافته جدابافته از شعر ولایی نیست! واضح‌ترین و مهم‌ترین وجه تمایز این نوع شعری با دیگر اشعار، بهره گیری از زبان و شیوه بیان عامیانه است؛ پس می‌توان گفت هر شعر مذهبی که با بهره گیری از ادبیات عامیانه و طبق معیارهای خاص آن سروده شده است، می‌تواند مناسب اجرا در هیئت باشد. مرور ابیات این شعر در تبیین این فرضیه ما را یاری می‌کند: مهر تو را به عالم امکان نمی‌دهم این گنج پربهاست من ارزان نمی‌دهم گر انتخاب جنت و کویت به من دهند کوی تو را به جنت و رضوان نمی‌دهم نام تو را به نزد اجانب نمی‌برم این اسم اعظم است به دیوان نمی‌دهم جان می‌دهم به شوق وصال تو یا حسین تا بر سرم قدم ننهی جان نمی‌دهم ای خاک کربلای تو مهر نماز من آن مهر را به مُلک سلیمان نمی‌دهم دل جایگاه عشق تو باشد نه غیر تو این خانه خداست به شیطان نمی‌دهم گر جرعه ای ز آب فراتت شود نصیب آن جرعه را به چشمه حیوان نمی‌دهم تا سر نهاده ام چو مؤید به درگهت تن زیر بارِ منت دونان نمی‌دهم (سیدرضا مؤید خراسانی) شعر، سرشار از مضامین روایی، نکات ادبی و فنی است؛ اما نکته مهم در این شعر، سادگی زبان و شیوه بیان است. زبان شعر، بدون تکلّف و پچیدگی است و شاعر در ضمن سهل کردن زبان، از ممتنع بودن آن غافل نبوده ست؛ به همین جهت، در لایه‌های درونی اکثر ابیات از تشبیه بهره برده و با چاشنی بیانی تعریضی، نحوه بیان شعر را به فطرت زبان مردم نزدیک کرده است. ۱
۲ استاد سیدرضا مؤید؛ الگوی شاعران هیئتی‌سرا بخش دوم (بخش‌هایی از مقدمه دیوان استاد مؤید؛ به قلم اینجانب) برای دریافت اثر هنری و لذت بردن از آن، مخاطب باید زمینه‌های حسی و شهودی لازم را داشته باشد. به عنوان مثال در این بیت، با عبارت«اتاکم نجی» که برگرفته از زیارت جامعه کبیره است، مفهوم توسل به امام حسین(ع) تبیین شده است: هرکس که جست بر تو توسل، نجات یافت ای ناخدای فُلک «اتاکم نجی» حسین (سیدرضامؤید خراسانی) یا اشاره غیر مستقیم همان شاعر به کبودی رخسار حضرت زهرای مرضیه(س) در این بیت: هر ماه گرفتنش بود یک ساعت این ماه گرفته بود تا کرد غروب و در هریک از این ابیات نکات تاریخی تداعی می‌شود: چون که بینم شیرخواری در کنار مادرش از رباب و گریه‌های اصغرم آید به یاد هرکجا آب است آتش می‌زند بر جان من چون نوای آب آب خواهرم آید به یاد (سیدرضامؤید خراسانی) ۲
۳ استاد سیدرضا مؤید؛ الگوی شاعران هیئتی‌سرا بخش سوم (بخش‌هایی از مقدمه دیوان استاد مؤید؛ به قلم اینجانب) اشعار در هر دوره وظایفی دارند و با هدف پاسخ‌گویی به نیاز مخاطب سروده می‌شوند. نوع مخاطب، سطح زبان و شیوه بیان را در شعر رقم می‌زند و جهان‌بینی شاعر بر این اساس در شعر رخ می‌نماید. بنابراین اگر شاعر، نگاهی متعالی در شعر نداشته باشد و صرفاً در پی اقناع عواطف مخاطب باشد، بی‌گمان شعر او پویایی فکری و فنی نخواهد داشت و ایستا و بی‌حرکت در یک دوره زمانی خواهد ماند. برای این که شعر به ورطه عوامانگی نیفتد و در قید زمانی خاص باقی نماند، لازم است شاعر هیئتی‌سرا به این نکته کلیدی توجه کند و همواره در صدد ارتقای فنی و فکری مخاطب باشد. در این ابیات استادسیدرضا مؤید تلاش دارد ضمن توجه به تعهد شاعرانه‌اش، در لابه‌لای ابیات، مخاطب را با نگرشی تازه در باره عقیله بنی‌هاشم، حضرت زینب کبرا(س) آشنا کند: کعبه بی نام و نشان می‌ماند اگر زینب نبود بی امان دارالامان می‌ماند اگر زینب نبود گر چه دادند انبیاء هر یک نشان از کربلا کربلا هم بی نشان می‌ماند اگر زینب نبود مکتب سرخ تشیع کز غدیر اغاز شد تا ابد بی پاسبان می‌ماند اگر زینب نبود مکتب قرآن که از خون شهیدان جان گرفت بی تحرک همچنان می‌ماند اگر زینب نبود کاروان مهدویت در مسیر فتنه‌ها بی امیر کاروان می‌ماند اگر زینب نبود مجری احکام قرآن بود او با صبر خویش دین حق بی حکمران می‌ماند اگر زینب نبود کرد اسلام حسینی و یزیدی را جدا حق و باطل توأمان می‌ماند اگر زینب نبود شد گلستان کربلا از لاله‌های احمدی وین گلستان در خزان می‌ماند اگر زینب نبود شعله عالم فروز نهضت سرخ حسین زیر خاکستر نهان می‌ماند اگر زینب نبود ناله ی مظلومی‌لب تشنگان دشت خون در گلوگاه زمان می‌ماند اگر زینب نبود خون ثار الله رمزی را که بر صحرا نوشت تا ابد بی ترجمان می‌ماند اگرزینب نبود فارسان صحنه ی "هیهات من الذله" را داغ ناکامی‌بجان می‌ماند اگر زینب نبود ای«مؤید» هرچه هست از زینب و ایثار اوست جان هستی ناتوان می‌ماند اگر زینب نبود ۳
استاد سیدرضا مؤید؛ الگوی شاعران هیئتی‌سرا بخش چهارم استاد سیدرضا مؤید، شاعری پیش‌کسوت از دیار خراسان است که سالها در فضای قدسی حریم حضرت امام علی‌بن‌موسی‌الرضا نفس کشیده و از انوار آن خورشید تابان نور حضور گرفته است. ایشان در زمره شاعرانی است که از دهه‌های پنجاه و شصت تاکنون، به عنوان شاعر هیئتی‌سرا در میان اهل هیئت، مرثیه‌سرایان و ذاکران آل‌الله جایگاهی ویژه داشته است و بسیاری از ابیاتش میان خاص و عام زبانزد شده و در اذهان نقش بسته است. از جمله این شعر که از جمله آثار شاخص و معروف استاد مؤید است: اشكي بُود مرا كه به دنيا نمي دهم اين است گوهری كه به دريا نمي دهم گر لحظه اي وصال حبیبم شود نصيب آن لحظه را به عمر گوارا نمي دهم عمری بود كه گوشه نشيـن محبتم اين گـوشه را به وسعت دنيا نمي دهم در سينه ام جمال علي نقش بسته است اين سینه را به سينه سینا نمي دهم تا زنده ام ز درگه او پا نمي كشم دامان او ز دست تمنّا نمي دهم سرمايه محبت زهراست دين من من دين خويش را به دو دنيا نمي دهم گر مهر و ماه را به دو دستم نهد قضا يك ذره از محبّت زهرا نمي دهم امروز بزم ماتم زهرا بهشت ماست اين نقد را به نسيه فردا نمي دهم در سايه رضايم و همسايه رضا اين سايه را به سايه طوبي نمي‌دهم .. با اندک تاملی می‌توان حدس زد این شعر در دهه سوم عمر ایشان سروده شده است و همین اثر این فرضیه را اثبات می‌کند که شاعران مذهبی و هیئتی‌سرا در دهه‌های پیشین در پی پاسخ به یک نیاز عمومی‌بوده اند:« سادگی شعر» و «لذت بردن آنی از آن» و از طرفی از وظیفه و تعهد خود نیز در ارائه جهان‌بینی و روشن‌گری عموم غافل نبوده‌اند. این هدف را باید بسیار ارزش‌مند دانست و اگر امروز مخاطب از شعر در هیئت لذت بیش‌تری می‌برد، مرهون همین تلاش سیدرضا مؤید و هم‌نسلان او از جمله: استاد محمدعلی مجاهدی، غلام‌رضا سازگار ، علی انسانی و محمدجواد غفورزاده است. به‌راستی این شعر در قیاس با دیگر اشعار چه خلأی دارد و اگر شاهکار نیست چرا به ذهن و زبان عموم مخاطبان راه یافته و ماندگار شده است. به نظر می‌رسد راز ماندگاری این شعر و امثال آن را به جز اصل شعریت باید در این ویژگی‌ها جست‌و‌جو کرد: سادگی و صمیمیت زبان، و به عبارت دیگر، تطابق زبان شعر با زبان عامیانه یا استفاده از نشانه‌ها و عناصر ادبی است که مخاطب با آن مأنوس است. این شعر پاسخ به یک نیاز مخاطب است نه پاسخ به همه نیازهای او؛ و مخاطب به همان اندازه از شعر توقع دارد و آن را پذیرفته است: ابراز حب و علاقه به محضر اهل بیت(ع) با زبانی عاطفی و شاعرانه. ۴
. استاد سیدرضا مؤید؛ الگوی شاعران هیئتی‌سرا بخش پایانی استاد مؤید در برخی آثار خود توانسته است با شناخت نیاز مخاطب در یک برهه تاریخی در عین سادگی و طراوت کلام، محتوایی عمیق و شاعرانه مطابق شئون شعر ویژه هیئت ارائه کند؛ شعری که عموم آن را به‌راحتی بفهمند و علاوه بر آن، خواص و اهل فن بر ارزش‌های آن صحّه گذارند. در برخی از آثار استاد مؤید نشانه‌هایی فراوانی از تلاش برای ارائه مفهوم والا و شاعرانه، و نیز اقتاع دو نوع مخاطب عام و خاص مشهود است: نمونه‌هایی از ساده‌سرایی و وصف شاعرانه بر لب دریا لب دریادلان خشکیده است از عطش دلها کباب است و زبان خشکیده است سوز بی آبی اثر کرده است در اهل حرم هر طرف بینی لب پیر و جوان خشکیده است آه از این میهمان داری که در دشت بلا میزبان سیراب و کام میهمان خشکیده است نازم این همت که عباس آید از دریا ولی آب بر دوش است و لبها همچنان خشکیده است دامن مادر چو دریا، اصغرش چون ماهی است کام ماهی بر لب آب روان خشکیده است گر ندارد اشک تا آبی به لبهایش زند چشمهء چشم رباب از سوز جان خشکیده است و: دل شکسته من انس با علی دارد امید از همه بگسسته تا علی دارد منم ز شهر ولايت، ز کوی سوختگان شناسنامۀ من مهر ياعلی دارد خدا مدال علی دوستی به ما داده است به غير کشور ما شیعه کجا علی دارد به روز حشر برای شفاعت امّت علی حسين و رسول خدا علی دارد ساده‌سرایی با محوریت مضمون حماسی: اشک روز و شب ما وقف تو ای کشته عشق گریه گر هست سزاوار غم توست حسین من نگریم به عزایت که بهشتم بدهند ور بهشتم بدهند از کرم توست حسین در ره عشق زدی گام و در این راه خطیر طفل شش ماهه تو هم قدم توست حسین آیه کهف که خواندی خبر پیروزی است سر بر نیزه بلندت عَلم توست حسین مدح با محوریت تحلیل: حسین از خون من بر چرخ پاشید بلی عرش خدا را زیورم من لبم سرچشمه ی آب حیات است کجا محتاج شیر مادرم من و: نه عجب گر به شأن او گویند، خاك را كیمیا كند زهرا این مقام كنیز او باشد تا دگر خود، چه‌ها كند زهرا! مدح و تحلیل تاریخ: دل و بازوی قوی داری تو مهر و قهر علوی داری تو بازوانت چو جدا شد عباس دست تو دست خدا شد عباس زان خداوند مدالت بخشید جای دو دست دو بالت بخشید مدح با محوریت معرفی سبک زندگی حسینی: شایسته است گفتن صلوا علی الحسین چون مصطفی ز توست تو از مصطفی حسین هر کس که جست بر تو توسل، نجات یافت ای ناخدای فلک اتیکم نجی حسین سنت بود سلام به تو بعد هر نماز زیرا بود نماز هم از تو به پا حسین از فاطمه به نام تو آغاز می‌شود برنامه شفاعت روز جزا حسین نامت چو بر زبان گذرد بند بند من گویند با زبان و دلم یک‌صدا حسین پر می‌زند دلم به هوای حریم تو آنجا که مستجاب بود هر دعا حسین سلام بر تو که در زیر تیغ با لب خشک برای شیعه فرستاده ای پیام حسین جزئی نگری در تاریخ و وصف‌های حسی با هدف ارائه مرثیه: سلام بر تو و آن قطره‌های خون سرت که ریخت روی زمین در مسیر شام حسین ز خون سینه و پیشانی ات وضو کردی برای سجده به درگاه ذوالکرام حسین بخاک بود جبین و سرت جدا کردند نماز عشق تو در سجده شد تمام حسین جزئی نگری در تاریخ و کشف مضمون‌های تازه: قلب مولانا حسین بن علی هست جای مهر دو دلبر ولی در درون جای خدای اکبر است در برون آرامگاه اصغر است کربلا عرش سریر اصغر است روز عاشورا غدیر اصغر است زان علی حق کرد نعمت را تمام زین علی گردید تکمیل قیام و: روح ایمانند کوچک یا بزرگ هر دو قرآنند کوچک یا بزرگ و: در میان عاشقان روی دوست هر کسی محرم شود در کوی اوست حج او جز رنج چندین گام نیست چند ساعت بیش در احرام نیست لیک اصغر را که جان در کام بود متصل شش ماهه در احرام بود آن‌چه در این مختصر تقدیم شد، در حقیقت بیان بخشی از ارادت و شیفتگی سی‌ساله صاحب این قلم، به اشعار ولایی شاعر آل‌الله استاد سیدرضا مؤید است. امید است ، شاعران آل‌الله باشناخت شیوه‌های آفرینش شعر ولایی، بتوانند به نیازهای واقعی مخاطبان شعر در هیئت پاسخ‌گو باشند. مسلما ًمطالعه آثار شاعران پیش‌کسوت و بررسی تجربه‌های موفق ایشان، این مسیر را هموارتر خواهد نمود. ۵
. آبروی اهل دل از خاک پای مادر است هر چه دارند این جماعت از دعای مادر است آن بهشتی را که قرآن می کند توصیف آن صاحب قرآن بگفتا زیر پای مادر است آسمان زندگی شد روشن از نور پدر گلشن هستی مصفا از صفای مادر است قوت شیر از شیره جان می خوراند طقل را وین شگفت آید که خون دل  غذای مادر است گرمی آغوش مهرش را ندارد آفتاب مهربان تر دیگر از مادر خدای مادر است از دم روح القدس عیسی پدید آمد اگر باز هم پرورده در ظلّ همای مادر است اوج گیرد قدر فرزند از دعای خیر او چون دم عیسی بن مریم در دعای مادر است قدر و جاهی را که در اسلام دارا شد اُویس از کمال طاعت و خدمت برای مادر است امر او را داد رجحان بر ملاقات نبی چون رضای مصطفی هم در رضای مادر است بسکه محبوب است مادر داشتن بر هر کسی مصطفی را دخترش زهرا، به جای مادر است من که از مهر علی جان و دلم دارد صفا این صفای باطن من از صفای مادر است طبع والایم که منت بر نمی دارد ز کس شرمگین از رحمت بی منتهای مادر است بهترین منظر به چشم و دل مرا سیمای اوست خوش ترین آواز در گوشم صدای مادر است با تضرع چهره بر پایش (موید)سود گفت: آبروی اهل دل از خاک پای مادر است .
. تقدیم به روح مرحوم استاد در سینه ات جمال علی نقش بسته است حیدر برای نوکرش آغوش وا کند سرمایه ی محبت زهراست دین تو حاشا که او محب خودش را رها کند آید رضا به دیدن همسایه ی خودش آقا به عهد خویش یقیناً وفا کند آسوده باش ، لحظه ی وصل حبیب شد می آید او که حاجت قلبت روا کند هر آنکسی که گوشه نشین محبت است در روز حشر تکیه به آل عبا کند 🔸شاعر: محمود مربوبی✍ .
‍ . برخیز ز ره هفته وحدت آمد از لطف خدا موسم عزت آمد همراه به میلاد امام صادق میلاد رسول پاک رحمت آمد شد عید محمد به محمد صلوات بر صادقش آن ولی سرمد صلوات در ماه ربیع بهار دلها آمد بر آل علی و ال احمد صلوات بر شیعه ز حق رهبر لایق آمد تابنده ترین نور خلایق آمد از نسل محمد و علی و زهرا از لطف خدا حضرت صادق آمد نبوت بی نبی معنا ندارد محمد بی علی معنا ندارد همه دارو ندارم اهل بیته ولایت بی ولی معنا ندارد ................. گل بریزید نقل به پاشید چون محمد اومده باعث ایجاد خلقت نور سرمد اومده یا محمد یا محمد یا رسول الله مدد 2 عالم امکان معطرشد ز بوی مصطفی شادوخرم عالمی ازخلق وخوی مصطفی یا محمد یا محمد یا رسول الله مدد 2 موسم شادی رسیده غم به پایان اومده شدخزان دوران جهلوفصل باران اومده یا محمد یا محمد یا رسول الله مدد 2 عالم جهلُ به یکباره بهم پیچیده است عالم پیرُ دگرباره جوان گردیده است یا محمد یا محمد یا رسول الله مدد 2 هفده ماه ربیع و عید زهرا اومده فصل شادی و طرب دلها مصفا اومده یا محمد یا محمد یا رسول الله مدد 2 عید میلاد رسول و صادق آل عبا تهنیت بر رهبر و بر شیعیان مرتضی یا محمد یا محمد یا رسول الله مدد 2 مذهب ما جعفری و مکتب ما جعفری بر تمام انبیا ختم رسل تاج سری یا محمد یا محمد یا رسول الله مدد ..................... یا محمّد من به درگاهت پناه آورده ام چلچراغ اشگ در این بارگاه آورده ام دست هایم هر دو خالی، دیدگانم پر زاشک خون دل، داغ جگر با سوز و آه آورده ام من همه بارِ گنه، تو رحمةٌ للعالمین رحمةٌ للعالمین، بار گناه آورده ام اشگ خجلت، دامن آلوده، بار معصیت جسم خسته، بارِ سنگین، رنج راه آورده ام پرده های معصیت بستند چشمم را ولی رو به این در، هوای یک نگاه آورده ام روسیاهم، معصیت کارم، بدم، آلوده ام هر که هستم بر در رحمت پناه آورده ام یا محمّد شستشویم ده به آب رحمتت نامه ای چون رویم از عصیان سیاه آورده ام چشم گریان من و گم گشته قبر فاطمه یک فلک سیّاره در اطراف ماه آورده ام یا محمّد (ص) بر تو و بر دخترت زهرا سلام از خراسان رضا روحی فداه آورده ام با همه آلودگی محصول من مهر شماست میوه های نخل «میثم» را گواه آورده ام ✍غلامرضاسازگار .
. دوستی تحلیل کرده بود که در صورتِ "فرضا" براندازی نظام، نون اپوزوسیون خارج نشین که از آمربکا پول میگیرند ، آجر خواهد شد. چون دیگه پول مفتی بهشون نمیدن. من میخواهم اضافه کنم که حتی نون آمریکا و اروپا هم آجر خواهد شد، چون با وجود ج .ا. ، آنها کشورمان را بصورت لولو در اذهان همسایگان جا زده بودند و اینگونه آنها را میدوشیدند و اسلحه و غیره به کشورهای مرتجع می فروختند. پس اگر ج. ا. ایران ، تجزیه شود، دیگر مشتری ایی برای سلاح های آمریکایی و اروپایی نخواهد بود. هرچند که این فرض و آرزوی براندازی ، محال است . ان شاالله اینجا کشورِ است، صاحب دارد .
. مدح علیه السلام و عید ولایت مهدی عجل الله سبک آوایِ طرب زد به سرم...... دنیا اومدم دم بگیرم علی ولی‌ُّاللّه از آدم تا خودِ خاتم  علی ولی‌ُّاللّه سنگِ وِلاشو می‌کوبم به سینه قلبم به نامِ امیرالمؤمنینه رویِ شونه‌هایِ مهدی بیرقِ شاهِ حُنینه اوّلین ذکرِ ظهورش اِنَّ جَدِّیَ الحسینه شورِ با شعور یاعلی  معراجِ حضور یاعلی رَجزِ ظهور یاعلی      ولی‌ُّاللّه تاجِ سرِ روح‌ُالامین وصیِ ختم‌ُالمرسلین حیدر امیرالمؤمنین  اسداللّه اَشْهَدُ اَنَّ علیاً ولی‌ُّاللّه۴ تاجِ سروری بر سرِ تاجِ سرِ دنیاست شب شبِ سرورِ حیدر و اُم‌ِّابیهاست چشم‌انتظاره نوکر بی‌قراره رویاشه رویِ زانوت سر بذاره آسمونه زیرِ پاهات ذوالفقاره تویِ دستات می‌گیره مثل اباالفضل زهرِچشم از عدو چشمات ای معنیِ عدلِ علی  دردونه‌یِ نسلِ علی عشقِ اباالفضلِ علی بقیةاللّه گواهی میده دلِ ما  نزدیکه ظهورت آقا قرارمون کرب‌و‌بلا  ان‌شاءاللّه یا اباصالح یابن‌الحیدر  یا اباصالح یابن‌الزهرا۴ .👇
. و عید ولایت امام زمان عجل اللّه تعالی فرجه الشریف سبک سر‌به‌زیرم کن...... آسمانی‌ام کهکشانی‌ام بی‌نشانی و هستی نشانی‌ام سامرایی می‌شوم چون جمکرانی‌ام شادم و گریان می‌زنم ناله شد از این هجران عاشقت والِه العجل الغوث وُ اَدرکنی اباصالح نورِ چشمِ حضرتِ زهرا آقا آقا وارثِ علی ولیُّ اللّه آقا آقا یابن‌َالزّهرا مَتیٰ ترٰانٰا وَ نَرئٰک عاشقان زدند به عشق تو بر سینه چاک بِاَبی اَنتَ وَ اُمّی و نَفسی و اَهلی هستیم به فدات اباصالح روحی فِداک یا اباصالح یا اباصالح ۴ جانِ این عاشق نذرِ راهِ تو حسرتم دیدارِ رویِ ماهِ تو آرزو دارم بمیرم در سپاهِ تو شد دلِ مُرده زنده به آهِ تو با نگاهِ تو شد سر به راهِ تو بی‌پناهی جا گرفته در پناهِ تو ای پناهِ مردمِ دنیا آقا آقا منتقمِ خونِ عاشورا آقا آقا به کعبه تکیه بزن اُمیدِ دلِ مادر بگو در حرم ذکر یاحیدر حیدر الهی قسمت بشه باهم یه سال اربعین پیاده بریم کرب و بلا حضرتِ دلبر یا اباصالح ...... .👇
حاج مهدی رسولی.mp3
22.33M
و قرائت 🏳 مراسم قرائت زیارت 🗓 جمعه ۱۵ مهرماه ۱۴۰۱ 🎤 حاج
حجت الاسلام رفیعی.mp3
14.38M
🏴 در مراسم قرائت زیارت جامعه 🗓 ۱۵ مهرماه ۱۴۰۱ 🎤 حجت‌الاسلام دکتر
. ✅سرود ولادت پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) و امام صادق (علیه السلام) 🔻مهدی پورپاک 1⃣بند اول (محمد رسول الله وعلي ولي الله)٢ يك روح،در دو بدن /يك حرف، با دو سخن يك جنگ، با دورجز /يا ابالقاسم يا اباالحسن آروزمه كه ببينم شبيه يك همچی شبی پرچم ياعلي و رو گنبد مسجد النبی (محمد رسول الله وعلي والله)٢ 2⃣بند دوم منكه،نوكرتم /مست،ساغرتم توكه،جای خودت /خاك زير پای قنبرتم سوريه شد آزاد وميگيم بهم يه تبريك ديگه آزادسازی بقيع ايشاءالله نزديكه ديگه (محمدرسول الله و علي ولي الله)۲ صلی الله علیه و آله وسلم علیه السلام ✍ .👇
. از لطف و کرم ذوالمن امشب دنیا شده گلشن چشم باقر شده روشن آمد صادق نبی شهر مدینه پر از صفا گشته عالم هستی پر از نوا گشته امام صادق امام صادق خوش آمدی مولا (۲) امشب رهبر دین آمد یاران حبل متین آمد امام ششمین آمد میلاد گل آمده باقر زند بر گل رویش لبخند زد ام فروه بوسه بر آن فرزند امام صادق امام صادق خوش آمدی مولا در عالم مهی ظاهر شد دنیا طیب و طاهر شد میلاد گل باقرشد گل واشد روی زمین نخل هدایت دوباره داده ثمر نور ولایت دوباره شد جلوه‌گر امام صادق امام صادق خوش آمدی مولا هستم مولا گدای تو دارم در دل ولای تو دل بنموده هوای تو بر حالم نظرنما مهرو ولایت به سینه دارم من آرزوی یک مدینه دارم من امام صادق امام صادق خوش آمدی مولا کویت مولا بهشت من مهر تو در سرشت من ای خط سرنوشت من با حبت عجین شده تویی تو مولا حبل المتین من ولایت تو تمام دین من امام صادق امام صادق خوش آمدی مولا گر بر گلشن تو خارم عشق تو کرده بیدارم در عالم من تو را دارم بر حالم نظرنما بنشسته ام مولا در پناه تو منتظرم بر نیم نگاه تو امام صادق امام صادق خوش آمدی مولا .👇
. با سلام 🔸الَّذِينَ إِذَا أَصَابَتْهُمْ مُصِيبَةٌ قَالُوا إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ🔸 مراسم ختم شاعر و پیر غلام اهل بیت علیهم السلام،مرحوم "استاد سیدرضا مؤید"به شرح ذیل اعلام میگردد. بلوار رضوان، حسینیه علی اکبریها یکشنبه و دوشنبه ۱۷و۱۸ مهرماه ۹ تا ۱۱ صبح ۱۸:۳۰ تا ۲۱:۳۰ شب . 🔸بخوانید کاری که در زمان حیات شان با مهر و ارادت سرودم ... همزاد رعد و طوفان سید رضا موید همواره مرد میدان سید رضا موید با نطق خانمان سوز افکند پنجه دیروز در پنجه ی رضاخان سیدرضا موید پر شد از اعتقادش از جوشش و جهادش هر کوچه و خیابان سیدرضا موید از ظلم و جور خسته صبح قیام بسته با انقلاب پیمان سیدرضا موید  با خود دل مرا برد از سمت جبهه ها برد پشت در جماران سید رضا موید هر پنج شنبه می گفت شعر وداع یاران با حسرت فراوان سیدرضا موید از " جلوه ی رسالت " از " نغمه ی ولایت " کرده ست خلق دیوان سیدرضا موید مست از " چکامه ی عشق " در رزم جامه ی عشق می گوید از شهیدان سید رضا موید در جان هر پیامش موسیقی کلامش صد بلبل خوش الحان سیدرضا موید ماه است اگر که " آذر " نجم است اگر که " خسرو " شمس طلایه داران سیدرضا موید منّای شاه مشهد سید رضا مویَد میراث دار سلمان سیدرضا موید با طبع کهنه کاری درباری است آری شد خانه زاد سلطان سیدرضا موید شاعر اگر تو هستی هچون منی یقینا زیره برد به کرمان سیدرضا موید ! بر ریشه ی عبای مولا دخیل بستم با دعبل خراسان سید رضا موید  " مهر و ولای سلطان معلوم اولور آدوندان جانیم بو آده قربان سید رضا مؤید " تا شعر از او بجوشد بیتی نمی فروشد الگوی زهد و ایمان سید رضا موید با طعم ناب گریه از سفره ی رقیه یک عمر می خورد نان سید رضا موید هم آب رو گرفته هم آبرو گرفته از اهل بیت و قرآن سیدرضا موید دل را به درد آورد هجر " حسین قارون"  زخمی درد هجران سیدرضا موید در بین بستر خود بی تاب مادر خود هر فاطمیه گریان سیدرضا موید  بر دیده شبنمی نه ابر بهار دارد باران ...دوباره باران سیدرضا موید در داغ مو سپیدی مویی سپید کرده ست پنج صفر پریشان سیدرضا موید شعر اعتقاد شاعر امید داده شاعر وقتی سروده از جان سیدرضا موید " لطف حسین ما را تنها نمی‌گذارد گر خلق وا گذارد، او وا نمی‌گذارد او کشتی نجات و کشتی شکسته ماییم مولا به کام غرقاب مارا نمی‌گذارد هل من معین او را باید جواب دادن شیعه امام خود را تنها نمی‌گذارد زهرا به دوستانش قول بهشت داده است بر روی گفته خویش او پا نمی‌گذارد ما و فسرده حالی مولا نمی‌پسندد مسکین و دست خالی مولا نمی‌گذارد از بس گناهکاریم ما مستحق ناریم باید که سوخت مارا زهرا نمی‌گذارد " .
. السلام علیکم یا اهل‌بیت النبوه " اَيُّهَا النّاسُ! اَنْتُمُ الْفُقَراء... " همه، مصداقِ اَيُّهَا النّاسيم لیک، ما شیعه‌ایم و خوشبختیم!! محو پاکیّ ِ نرگس و یاسیم خط‌کش دین ماست حبّ على شيعه‌ی این مرام و مقیاسیم اُلگوی دینِ ما اباالفضل است که پُر از عَزم و شور و اِحساسیم با گدایی ز ساقیِ عَطشان... ایمَن از دشمنانِ خَنّاسيم در دلِ ماست گنجِ عشقِ حسین حافظِ این یگانه الماسیم پا به پای تبار زهرائیم ما فقیرانِ اَفضَلُ النّاسيم پای کارِ ولیّ ِ عصریم و... غیر ایشان، طریق، نشناسیم خادم ِ صاحِب الزّمانيم و... يارِ عیسی و خضر و اِلیاسیم در رهِ یاریِ امام زمان... ما گدایانِ دست عبّاسیم ۱۵ مهر ۱۴۰۱
. یا ولی الله! گر من زدم دم از شما من را ببخشید وصف شما و این گدا! من را ببخشید مَدحت کجا و من کجا؟ من را ببخشید گر من تو را کردم ثنا... من را ببخشید وقتی ثناگوی تو ربّ العالمین است لب‌تشنه ی صُبح طلوع تو زمین است لبّیك یا مهدی! حیات آفرینش! لبیک یا مهدی! نجات آفرینش! ای مایه ی ثقل و ثبات آفرینش! ای نام تو نقل و نبات آفرینش! من از ازل مضطر برایت خلق گشتم یک نخ به فرش زیر پایت خلق گشتم زیر فلک تنها تویی که می‌توانی... ابلیس را گردن زنی از ما برانی ما را ببخشیّ و به سوی حق‌، بخوانی غم را بَری، اُمّید را جایش نشانی یا حجّةَ اللّهِ علَی خَلقِه! مدد کن پُر دهر را از " قُل هُوَ اللّهُ اَحَد " کن برگرد ای میراث‌دارِ فتح خیبر! برگرد ای آئینه ی نَفْس پیمبر! برگرد ای دُردانه ی زهرای اطهر! برگرد ای طالب به خون شاه بی سر! ای مهربانم! عَجّلَ اللّهُ ظهورَك جان جهانم! عَجّلَ اللّهُ ظهورَك ✍ شنبه ۱۶ مهر ۱۴۰۱ .
. نجفِ السَّلامُ عَلَى الشَّجَرَةِ النَّبَوِيَّةِ... این سرا بارگاهِ شیر خداست " اُدْخُلُوا الْبابَ سُجَّدا... " اینجاست این ضریحِ مقدّس ِ مولاست گردی از خاک این مقام‌، شِفاست همه، پروانه های این شمع اند دور این شمع، خوب ها جمع اند در حَرَم، ختم ِ هر مَرَض شده است عشق، ذاتی، هوس، عَرَض شده است " حُبّ حيدر " فقط غَرَض شده است نیروی جاذبه، عَوَض شده است همه مجذوبِ تاک ها هستند جَذبِ اَشجار مرتضی هستند پیش ایوان‌ْطلاست، مِهر، ظَلام پیش این بارگاه، شاه، غلام پیش این قبر، هر دلی، آرام گنبدش هست بر نظرها دام می رُبایَد ستاره ی گنبد... دلِ هر بنده را در این مرقد آنچه محبوبِ قلبِ انسان است رقص ِ پرچم به روی ایوان است این حرم، قبرِ عِدل قرآن است دوری از او دلیل حِرمان است پای این در کسی که دل بندد... در قیامت، بلند می خندد باب طوسی، ورود عاشق‌هاست باب قبله، سجود عاشق‌هاست باب ساعت، صعود عاشق‌هاست صحنِ زهرا فرود عاشق‌هاست همه، غرقِ هوای این حَرَمند کهکشان‌ها گدای این حَرَمند 👇 يك شنبه ۱۷ مهر ۱۴۰۱ .