. شعری در رثا و رحلت آیة الله ری شهری ------------- اگر دل خسته ایم و بی قراریم بجز اندوه ری شهری نداریم غم ری شهری و داغ گرانش زده آتش به قلب دوستانش چه غوغایی که در عبدالعظیم است فضای اشک و غم در این حریم است خزان شد غنچه های نوبهاری برفت از جمع ما خدمتگزاری قلم هجران او را می نگارد غمش را حوزه علمیه دارد مرا داغ غم او در ضمیر است جهاد علمی او بی نظیر است نمود آن مرد علم و دین مداری تمام عمر خود خدمتگزاری چه خدمت ها که کرده با دل و جان به جمهوری اسلامی ایران الا عبدالعظیم ای جان عترت قبول از او بفرمایید خدمت چه خدمت ها کزو دیدیم اینجا چه گل‌هایی کزو چیدیم اینجا اطاعت از خمینی داشت آری به دل شور حسینی داشت آری به نخل انقلاب ما ثمر بود کنار رهبر بیدارگر بود نشان علم و دانش داشت در دل نهال عشق و تقوا کاشت در دل گلی از گلشن نهضت خزان شد ز هجرش خون به قلب باغبان شد گرفته موجی از غم شهر ری را ببین در اشک و ماتم شهر ری را دلی لبریز عطر یاس می داشت شهیدان را همیشه پاس می داشت به دل ها خاطراتش پا بگیرد که ری شهری نمرده ست و نمیرد بود اینجا حریم خدمت او شد آخر خاک اینجا قسمت او بیا ای دل بسوز از رفتن یار بیا ای غم بزن آتش به گلزار بیا رخت عزا بر تن کن امروز به یاد کربلا شیون کن امروز به یاد کربلا و اشک و آهش به یاد خیمه گاه و قتلگاهش به یاد آتش و شام غریبان دل خود را بسوزان و بسوزان ** #محمود_تاری «یاسر»✍ #ری_شهری #آیت_الله_ری_شهری #آیة_الله_ری_شهری https://eitaa.com/emame3vom/59206