﷽ #مرثیه_داستانی #امام_حسین فردی که به قصد دشمنی آمده بود؛ اما زائر و مداح اهل بیت(علیهم‌السلام)شد: «علامه امینی(ره) نقل می‌کند:پدر و مادری ناصبی دشمن اهل بیت(علیهم‌السلام) بچه‌دار نمی‌شدند. مادر نذری کرد که اگر خدا به او پسری بدهد او را به راهزنی بر زائرین امام حسین(علیه‌السلام) و کشتن ایشان قرار دهد. اتفاقاً بچه‌دار شده و بچۀ آنها هم پسر بود؛ وقتی که به حد رشد و بلوغ رسید پدر و مادر قضیۀ نذر خود را به او گفتند:آن جوان قبول کرده و آمد و در نواحی مُسیّب که در نزدیکی کربلاست منتظر کاروان زائرین ماند. در همان هنگام، خواب بر وی غلبه کرد و قافلۀ زائرین قبر امام حسین(علیه‌السلام) گذشت در حالیکه گرد و غبار زُوّار بر بدن این جوان نشست. در همان حال در عالم رؤیا دید که قیامت برپا شده و فرمان آمده است او را به آتش دوزخ اندازند، وقتی در آتش افتاد متوجه شد آتش بدن او را نمی سوزاند علت آن را در خواب به او اطلاع دادند که بخاطر گرد و غبار زائر امام حسین(علیه‌السلام) آتش بدنش را نسوزاند. از خواب بیدار شده و از قصد بد خود برگشت و همانجا توبه کرد و جزء محبان خاندان اهل بیت عصمت و طهارت(علیهم‌السلام) شده و هراسان خود را به قبر شریف حضرت سیدالشهدا(علیه‌السلام) رساند و همانجا دو بیت شعر بسیار زیبا در اهمیت زیارت آن حضرت سروده که آن دو بیت عبارتند از: إذا شئتَ النَّجاةَ فَزُر حُسینا لِکَی تلقَی الإلهَ قَریرَ عَینا اگر نجات و رستگاری می‌خواهی حسین(علیه‌السلام) را زیارت کن تا آنکه خدا را با روشنی چشم دیدار کنی! فَإنَّ النّارَ لیسَ تَمَسُّ جِسما علیهِ غُبارِ زُوّارِالحُسینا» پس بدرستی که آتش جسمی را که بر آن غبار زائرین امام حسین(علیه‌السلام) باشد لمس نکرده و نمی‌سوزاند.》 (عیوضی، 1389، 417) نامش ابو محمّد خلیعى، بود و بعداً شاعر ماهری برای اهل بیت(علیهم السلام) شد که در مدح آن بزرگواران، اشعار فراوانی سروده و حقّ مطلب را ادا کرده است. کار به جایی رسید که بین او و ابن حمّادِ شاعر، (درباره شعر) تفاخر و برتری جویی شد و هر کدام گمان مى‌کرد شعر او درباره امیرالمؤمنین(علیه‌السلام) بهتر از شعر دیگرى است؛ از این رو هر کدام قصیده‌اى سرودند و به ضریح مقدّس علوى آویزان کردند تا خود امام حکم نماید. پس قصیدۀ خلیعى (از ضریح مبارک)خارج شد در حالى که با آب طلا بر آن نوشته شده بود «احسنت» و بر قصیدۀ ابن حمّاد همین کلمه با آب نقره نوشته شده بود. ابن حمّاد ناراحت شد و به امیرالمؤمنین(علیه‌السلام) خطاب کرد: من از قدیم دوستدار شما بوده‌ام و این شخص، تازه مُحبّ شما شده است! بعداً که امیرالمؤمنین(علیه‌السلام) را در خواب دید حضرت فرمودند: ابن حماد:تو از ما هستى، و او تازه در زمرۀ محبّان ما در آمده و لازم بود رعایت حال او بشود»(برداشتی از سایت آیت ا...مکارم شیرازی) آری اهل بیت(علیهم‌السلام) عادتشان احسان و سجیتشان کرم است کسی که خوی دشمنی با اهل بیت(علیهم‌السلام) داشته اما خواسته متحول شود را طوری متحول می‌کنند که مداح اهل بیت(علیهم‌السلام) شود و به نجات و رستگاری برسد؛ اما آنها که آمدند در کربلا امام حسین(علیه السلام) را بکشند هرچه مولا نصیحتشان کرد به دل سیاهشان اثر نگذاشت؛ کاری کردند که تا روز قیامت هرمؤمنی نام سیدالشهدا(علیه‌السلام) را می‌شنود بی‌اختیار اشک از چشمش سرازیر می‌شود؛ آن‌قدر دلها از داغ او می‌سوزد که حاضر می‌شوند از جان و مال خود بگذرند و فدای راه حسین(علیه‌السلام) کنند. کفنش خاک زیر پایش بود غسل او خون زخم‌هایش بود همه بر شمر اقتدا کردند تیغ‌ها با تنش چه ها کردند عرش را آه مادرش برداشت چکمه‌ای پا به سینه‌اش بگذاشت (حسن کردی)  ┈••✾•🌿🌺🌿•✾••┈ #روضه #کرامات #استاد_مجید_طاهری 👇