هنرِ تربیت
مربی و بکارگیری هنر تربیت
بخش اول:
عمل در میدانهای جدید
این که ما در معرض تهاجم دشمنیم، از بدیهیترین نکات است. هدف در این هجوم هم، در عرصههای فرهنگی، جوانان و نوجوانان ما هستند؛ چرا که در حال فراگیری دانش و فرهنگ و شکل گیری باورها و رفتارها هستند و الگوپذیری شان قوی است. از این رو در میدان «تهاجم فرهنگی»، آسیبپذیرترند.
بنابراین، یک #مربی آگاه و در صحنه باید هم مرزهای آسیب پذیری و میدانهای هجوم و اشکال گوناگون #تهاجم را بشناسد، و هم فنون #دفاعی در این عرصه را بداند، تا بتواند نسل آیندهساز را که در معرض این شبیخون قرار دارد، نجات دهد و از گردنههای صعبالعبور، عبور دهد.
گرچه شیوههای کار به صورت سنتی را نفی نمیکنیم، ولی تلاش و حضور و اثرگذاری در میدانهای جدیدتر و اثرگذارتر مورد انتظار است و برای این کار، «شناخت زمان» لازم است، تا به تناسب این شناخت، آمادگی برای اقدام مناسب هم وجود داشته باشد.
امیرمؤمنان: میفرماید:
«مَنْ عَرَفَ الْأَيَّامَ لَمْ يَغْفُلْ عَنِ الِاسْتِعْدَاد»
هرکس زمانشناس باشد، از آمادگی غافل نمیشود.
غرر الحکم، ح ۸۹۴۲ (چاپ دانشگاه تهران)
#هنر_تربیت
#مهارتهای_خادم