eitaa logo
حوزه علمیه امام صادق علیه‌السلام
1.3هزار دنبال‌کننده
27.1هزار عکس
20هزار ویدیو
765 فایل
🔹کانال حوزهٔ علمیهٔ امام صادق (ع) گرگان مدرسهٔ علمیهٔ امام صادق علیه‌السلام گرگان (محمدتقی خان سابق) در سال ۱۳۵۴ه.ش توسط مرحوم آیت‌الله حاج سید حبیب‌الله طاهری گرگانی تجدید بنا شد 🔹سایت : www.emamsadegh.ir 🔹ارتباط با ادمین @Treasure1
مشاهده در ایتا
دانلود
آیه ۶ سوره مبارکه (صفحه۲۲۲) وَ ما مِنْ دآبَّة فِى الْأَرْضِ اِلاّ عَلَى اللّهِ رِزْقُها وَ يَعْلَمُ مُسْتَقَرَّها وَ مُسْتَوْدَعَها كُلٌّ فى كِتاب مُبين هيچ جنبنده اى در زمين نيست مگر اينكه روزى آنها بر خداست و او قرارگاه آنها و جايگاه موقت آنها را مى داند، همگى در كتابى آشكار است . 🌀 «دابّة» جنبنده، منظور از آن حيوانات است كه حركت دارند و شامل همه انواع آن از كوچك و بزرگ مى شود. البته «دابّه» را بيشتر به اسب اطلاق مى كنند ولى در اينجا منظور تمام حيوانات است. 🌀 «رزق» روزى ، عطاى مستمر و شامل تمام نيازها از جمله نيازهاى معنوى انسان مى شود. 🌀 «مستقر» قرارگاه ، محل استقرار. اسم مكان از «قرّ» است و مى توان آن را مصدر ميمى گرفت. 🌀«مستودع» محلى كه به طور موقت در آن قرار دارند، جايگاه موقت از «ودع» به معناى چيز موقت مانند وديعه گرفته شده است. اين كلمه نيز اسم مكان است و احتمال دارد مصدر ميمى باشد. 🔷 عبارت است از هر چيزى كه مايه دوام حيات مخلوقات زنده است ، و چون هستى اين مخلوقات از فيض خداى تعالى است چيزى هم كه هستى آنها بستگى به آن دارد نيز از ناحيه اوست ، و همانطور كه خداى تعالى در ايجاد مخلوقات شريكى نداشته ، در روزى دادن به آنها و هر چيز ديگرى كه نيازمند به آنند نيز شريكى ندارد. 🔹بدون شك خداوند، اين كار را بر اساس معيارهاى مشخصى انجام مى دهد و مثلا كسى را كه تلاش زيادى مى كند روزى فراوان مى دهد و كسى را كه تلاش و حركت ندارد روزى اندكى مى دهد و البته گاهى بعضى از صفات روحى و اعمال خوب و بد انسان نيز در فراوانى و تنگى روزى تأثير دارد. 🔹از جمله اينكه قرآن كريم كسانى را كه آنها به تنگ افتاده توصيه مى كند كه در راه خدا كنند كه انفاق و باعث گشايش در امر روزى مى شود: و من قدر عليه رزقه فلينفق ممّا آتيه الله (طلاق / 7) و هر كس كه روزى او به تنگ افتاده، از آنچه خدا به او داده است، انفاق كند.🌸🍃🌸🍃🌸 🆔https://eitaa.com/emamsadegh_ir
آیه ۲۱سوره وَإِنْ مِنْ شَيْءٍ إِلَّا عِنْدَنَا خَزَائِنُهُ وَمَا نُنَزِّلُهُ إِلَّا بِقَدَرٍ مَعْلُومٍ و هيچ چيز نيست مگر آنكه گنجينه ‏هاى آن نزد ماست و ما آن را جز به اندازه‏ اى معين فرو نمى‏ فرستيم 🔷آیه خاطر نشان مى سازد كه هيچ چيزى در جهان نيست مگر اين كه هاى آن نزد خداست ولى او آن را به مقدار معيّنى نازل مى كند. 🔹اين حقيقت شامل بندگان هم مى شود و خداوند توانايى دارد كه آن را به وفور و به صورت انبوه در اختيار بندگان بگذارد ولى اين كار باعث طغيان آنان مى شود و لذا بر اساس يك سنّت تكوينى آن را به اندازه معيّنى كه خود مى داند نازل مى كند (۲۷ شوری) 🌀«خزائن » جمع «خزانه » به معنى محلى است كه انسان اموالش را براى حفظ در آن جمع آورى مى كند، و در اصل از ماده خزْن ، به معنى حفظ و نگاهدارى چيزى است ، ولى مسلماً این مفاهيم در مورد خداوند تصور نمى شود!، به همين دليل جمعى از مفسران مانند طبرسى در مجمع البيان ، و فخر رازى در تفسير كبير، و راغب در مفردات ، الله را به معنى 👈🏻 الهى تفسير كرده اند، يعنى همه چيز در خزانه👈🏻قدرت خدا جمع است و هر مقدار از آن را لازم و صلاح بداند، ايجاد مى كند. 🔷خداى تعالى را به وصف معلوم توصيف نموده ، و فرموده : (و ما ننزله الا بقدر معلوم ) و اين قيد با كمك سياق كلام اين معنا را افاده مى كند كه هر چیزی قبل از ایجادش در این عالم، «قدر معلومی» دارد و [به تعبیر ساده‌تر، وضع و چگونگی و حالات هر چیزی قبل از اینکه در این عالم بیاید و آفریده شود نزد خداوند معلوم و معین شده است]؛ و بدین معنا شبیه است به آیات «وَ کُلُّ شَیْ‏ءٍ عِنْدَهُ بِمِقْدارٍ: هر چیزی نزد او به مقدار و اندازه‌ای است» (۸رعد) و «قَدْ جَعَلَ اللَّهُ لِکُلِّ شَیْ‏ءٍ قَدْراً: خداوند برای هر چیزی قدر و اندازه‌ای قرار داده است» (۳طلاق) «وَ إِنْ مِنْ شَیْ‏ءٍ إِلاَّ عِنْدَنا خَزائِنُهُ وَ ما نُنَزِّلُهُ إِلاَّ بِقَدَرٍ مَعْلُومٍ» 🔹هر چیزی، که در این عالم و نزد ماست، خاستگاهی در عوالم بالاتر نزد خدا دارد، آن هم نه فقط یک خزانه، بلکه «خزانه‌ها»؛ در نتیجه بخوبی دلالت بر وجود «عوالمی فوق این عالم» می‌کند (تعبیر «نازل می‌کنیم» نشان می‌دهد آن عوالم فوق این عالم ما می‌باشند) 🔹هر چیزی که در این دنیا می‌یابیم،‌ یک حقیقت ماورایی (بلکه حقایق ماورایی)ای دارد که اصل و اساس آن شیء است؛ و کسی به واقعیت هر چیزی پی می‌برد که آن اصل و اساسش را شناخته باشد 🔹هر چیزی که در این عالم هست، نازل شده از خزائنی است نزد خدا؛ از جمله خود ما انسانها، که در پشت سر این بدن خاکی، واقعیات بسیار پیچیده‌ای داریم که غالبا از آنها غفلت می‌ورزیم، و یکی از مهمترین کارهای دین، این است که 👈🏻ما را متوجه عمق وجودی خویش کند👉🏻 🔹پس به سراغ غیر خدا نرویم ، زیرا که هر چه بخواهیم سرچشمه‏ اش نزد خداست. 💙 شاید این سخن پیامبر اکرم ص که می‌فرمود «اللَّهُمَّ أَرِنَا الْحَقَائِقَ کَمَا هِی» 👈🏻«خدایا حقایق را همان گونه که هستند به ما نشان بده» اشاره به رویت خزائن آنها باشد. 🌸🍃🌸 🆔https://eitaa.com/emamsadegh_ir
آیه ۷۱ سوره اللَّهُ فَضَّلَ بَعْضَكُمْ عَلَى‏ بَعْضٍ فِى الرِّزْقِ فَمَا الَّذِينَ فُضِّلُواْ بِرَآدِّى رِزْقِهِمْ عَلَى‏ مَا مَلَكَتْ أَيْمَنُهُمْ فَهُمْ فِيهِ سَوَآءٌ أَفَبِنِعْمَةِ اللَّهِ يَجْحَدُونَ‏ و خداوند بعضى از شما را بر بعضى دیگر در برترى داده است، پس كسانى كه برترى داده شده‏ اند، رزق خود را بر زیردستان خود ردّ نمى‏كنند تا آنكه همه با هم برابر شوند. پس آیا نعمت خدا را انكار مى‏كنند؟ 🌐 تفاوت مردم در ، یكى از برنامه‏ هاى حكیمانه الهى است، زیرا اگر همه مردم یكسان و یكنواخت بهره میبردند، كمالات معنوى آنان ظاهر نمیشد. مثلاً سخاوت، صبر، ایثار، حمایت، شفقت، تواضع و امثال آن، زمانى معنى پیدا میكند كه تفاوت‏هایى در میان انسان‏ها باشد. 🌐 ممكن است معناى آیه این باشد كه خداوند از مردم انتقاد میكند كه چرا افراد كامیاب، زیردستان خود را در امكانات خود شریك نمیسازند ؟و ممكن است معناى آیه چنین باشد كه امكان انتقال بعضى نعمت‏ها به دیگران نیست، مثلاً چگونه میتوان زیبایى چهره یا صوت یا عقل یا نبوغ یا محبوبیّت یا نفوذ كلام را به دیگران منتقل كرد. این تفاوت‏ها رمز تكامل و یكى از نعمت‏هاى الهى است. چرا آن را انكار میكنید؟ 🌐 معناى ، آن نیست كه خداوند همه مردم را در یك درجه از استعداد و شرایط قرار دهد، زیرا اگر همه مردم در برخوردارى از نعمت‏ها مساوى باشند، استخدام و تعاون و همكارى كه براى زندگى اجتماعى یك ضرورت است از بین میرود. قرآن در آیه۳۲ سوره زخرف میفرماید: «و رفعنا بعضهم فوق بعض درجات لیتّخذ بعضهم بعضاً سخریّاً» یعنى ما بعضى انسان‏ها را بر بعضى دیگر برترى دادیم تا بدین وسیله، استخدام پیش آید. (« سُخریاً» به معناى 👈🏻 و استخدام و « سِخریاً» به معناى 👈🏻 است) 🌐 گاهى كامیابى‏ ها در اثر ظلم، حق‏كشى واستثمار به دست مى‏ آید كه اسلام این‏گونه درآمدها را حرام شمرده است، لیكن گاهى توسعه رزق صددرصد خدادادى و از طریق حلال وبصورت طبیعى است. مثل دو نفر كه مشغول ماهیگیرى میشوند، یكى صدها ماهى در تورى كه او افكنده میرود، ولى دیگرى چند ماهى به تور مى‏ اندازد. در اینجا غنى و فقر، الهى است كه براى آزمایش و و بروز استعدادهاى آنهاست و هیچ جنبه‏ ى منفى ندارد. این آیه نظر به این‏گونه موارد دارد. «واللَّه فضّل بعضكم على بعض فى‏ الرزق» 🌸🍃🌸🍃🌸 🆔https://eitaa.com/emamsadegh_ir