eitaa logo
زندگی برای ❞ علوم انسانی ❝
1.8هزار دنبال‌کننده
869 عکس
211 ویدیو
11 فایل
❞ فلسفه، علوم اجتماعی، شعر ❝ « یک نیمه من شعور افلاطون است یک نیمه دیگرم دل مجنون است » • گروه #شعر و هنر چامه : https://eitaa.com/joinchat/1530200446C77195466fb 👥 ارتباط: @taha_mojahed تبادل نداریم🙏
مشاهده در ایتا
دانلود
❖ «عقل فقهی» در سیره امام حسین 📝به قلم حجت الاسلام : • نگاه به فقه و احکام شرعی و قوانین اسلامی به ویژه تکالیف اجتماعی ، بر دو گونه می باشد : نگاه سطحی و نگاه متعالی . • تفاوت این دو گونه نگاه در موضوع بسیار ارزشمند «تزاحم» میان تکالیف شرعی و پدید آمدن «عذرهای شرعی» ، هویدا می گردد . راهکار دانشمندان فقه در این موضوع ، عمل به اهم است که تشخیص اهم از مهم و ارزش گذاری عذر را به عقل سپرده اند . اما پرسش بنیادین در اینجا ، این است : کدام عقل ؟؟؟ • عقل ظاهر بین و منفعت طلب و عافیت طلب و محافظه کار یا عقل آرمان گرا و عاشق و جهادگر و پیشرو ؟ «عقل فقهی» کدام است ؟   • در مقام پاسخ سزاوار است به تحلیل سیره امام حسین علیه السلام در قیام کربلا بپردازیم تا بتوان پاسخ را یافت . امام در نهضت خود در عاشورا ، با تزاحم ها و عذرهای شرعی فراوانی روبرو گردید که هر یک می توانست هر انسان ظاهر بینی را از ادامه راه منصرف کند . برخی از اشخاص سرشناس هم در طول حرکت امام ، بارها نسبت به آن عذرهای به ظاهر موجه مانند همراهی نکردن مردم ، به امام تذکر می دادند و تلاش می کردند ، امام را به بیعت با یزید قانع سازند . • در صحرای کربلا نیز عذرهای به ظاهر موجهی در برابر قیام امام حسین پدید آمد که هر یک به تنهایی ، می توانست تکلیف را بردارد . امام می توانست بگوید زن و بچه ها در این صحرای سوزان با وجود تشنگی طاقت ندارند ، لذا باید تسلیم شد ، یا در روز عاشورا پس از شهادت اصحاب که عرصه بیشتر تنگ شده بود ، به جهت عذر کمبود امکانات ، امام می توانست دست از راه خود بردارد . یا هنگامی که امام تنها ماند و می دانست پس از شهادت ، اهل بیت توسط مردان بی سر و پایی به اسارت برده می شوند (مساله ناموس مطرح بود) ، در آن موقعیت ، می توانست تکلیف را ساقط بداند و عقب نشیند . اما پای امام حسین هرگز نلرزید و بی توجه به این عذرها ، به مسیر خود ادامه داد . اما چرا ؟؟؟ • امام حسین در بُعد نظری به آرمان های مقدس در جهان بینی توحیدی توجه داشت و تکلیفی به نام حفظ اسلام و مبارزه با دستگاه ظلم و فساد در رساله عملیه اش نمایان گشت که اهم از هر واجب دیگری مانند حفظ جان و آبرو و مال بود . لذا «عقل فقهی» امام ، آرمان گرا بود نه ظاهر بین • امام حسین در بُعد عملی نیز تنها «توحید» را می دید که از راه مبارزه با دستگاه ظلم و ایجاد عدالت بدست می آید و در این راه تسلیم هیچ عذری حتی شکست ظاهری نشد . بنابراین ، «عقل فقهی» امام عاشق توحید و جهاد گر در عرصه عدالت بود نه عافیت طلب و منفعت طلب .  - به نقل از کانال المحکمات ❞ زندگی برای علوم انسانی ❝ ༺ https://eitaa.com/joinchat/2795962370C57415e19ef