eitaa logo
اشاره 👈 علیرضا قربان خان
231 دنبال‌کننده
3 عکس
53 ویدیو
0 فایل
اشعار و نوشته های علیرضا قربان خان @alirezaghorbankhan
مشاهده در ایتا
دانلود
۱ « رَبَّنَا آتِنَا مِنْ لَدُنْكَ رَحْمَةً وَهَيِّئْ لَنَا مِنْ أَمْرِنَا رَشَدًا » پروردگار ما! از جانب خود به ما رحمتى بخش و كار ما را براى ما به سامان رسان. دعای اصحاب کهف است که باعث نجات و رستگاری شان شد . دعایی ست ساده و نافذ بدون هیچ درخواست اضافی و سرشار از توکل و رضایت. درخواست رحمت و سامان بخشیدن به امور و رشد و هدایت اصحاب کهف در زمان حاکمی جبار زندگی می کردند که مردم را به بت پرستی دعوت می کرد و هر کس اجابت نمی نمود به قتل می رساند پس ایشان که مومن و خداپرست بودند از شهر فرار کرده و به غاری پناه بردند و این دعا بر زبانشان بود .... إِذْ أَوَى الْفِتْيَةُ إِلَى الْكَهْفِ فَقَالُوا آنگاه كه جوانان به سوى غار پناه جستند و گفتند: « رَبَّنَا آتِنَا مِنْ لَدُنْكَ رَحْمَةً وَهَيِّئْ لَنَا مِنْ أَمْرِنَا رَشَدًا » پروردگار ما! از جانب خود به ما رحمتى بخش و كار ما را براى ما به سامان رسان. پس خداوند خواب را بر ایشان مستولی کرد و پس از گذشت دوران آن پادشاه و عوض شدن زمانه بیذار شدند که داستان مفصلی دارد ✍️ ؛ @eshare
۲ « اهْدِنَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِيمَ » فاتحه۶ « صِرَاطَ الَّذِينَ أَنْعَمْتَ عَلَيْهِمْ غَيْرِ الْمَغْضُوبِ عَلَيْهِمْ وَلَا الضَّالِّينَ » فاتحه۷ « ما را به راه راست هدایت کن » « راه کسانی که آنان را مشمول نعمت خود ساختی، نه کسانی که بر آنان غضب کرده‌ای؛ و نه گمراهان » در روایات متعدد « صراط مستقیم » به اهل‌بيت عليهم السلام و ولايت مولا على عليه السلام تعبير شده است. « صراط مستقیم » مولا علی علیه السلام است و ائمه اطهار علیهم السلام « اهْدِنَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِيمَ » ؛ دعایی ست بسیار روان و ساده که می تواند ذکر لحظه های کار و فراغت باشد هم بر زبان جاری گردد و هم در عمل اجرا گردد « اهْدِنَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِيمَ » ؛ آنتی تز مقابله با شیطان است زیرا بنابر آیه ی مبارکه ی ۱۶. از سوره ی اعراف شیطان اینگونه گفته است که ؛ « قَالَ فَبِمَا أَغْوَيْتَنِي لَأَقْعُدَنَّ لَهُمْ صِرَاطَكَ الْمُسْتَقِيمَ » « شیطان گفت که چون تو مرا گمراه کردی من نیز البته در کمین بندگانت در سر راه راست تو می‌نشینم » ✍️ ؛ @eshare
۳ « رَبِّ إِنِّي لِمَا أَنزَلْتَ إِلَيَّ مِنْ خَيْرٍ فَقِيرٌ » « پروردگارا، من به هر خيرى كه سويم بفرستى سخت نيازمندم. » از دعاهای بسیار زیبا و پر مفهوم و بی انتهای قرآن است که از زبان حضرت موسی صادر شده است و آن هنگامی بود که در آب دادن به گوسفندان حضرت شعیب به دو دختر او کمک کرد سپس در سایه ی دیواری نشست و این دعا را زمزمه کرد. استنباط اولیه و پر رنگ و مهم از این دعا این است که؛ « برای الله با دعا کردن تعیین تکلیف نکنیم » این درس بزرگی از قرآن است که اگر چیزی را از بزرگی می خواهید آن را محدود به هر چیز نکنیم بلکه همه چیز را به خود او واگذاریم این همان قصه ی مشت و آجیل است که با مشت کوچک خودمان دست در کیسه ی آجیلی که بزرگتر به ما تعارف می کند نکنیم بلکه بگذاریم او با مشت بزرگتر خود برای ما آجیل بریزد. و همان قصه ی مهمان و میزبان است که وقتی به مهمانی می رویم ساکت می نشینیم و هر چه میزبان برای مان آماده کرد را می پذیریم نه اینکه چیز بخصوصی را از او خواهش کنیم که این از عقل و ادب به دور است ما نمی دانیم که خیر چیست و خوبی ما در کدام است و او می داند او به عواقب امور آگاه است پس « خیر » را به او واگذار کنیم و اینگونه بخواهیم که؛ یا الله هر چه از خیر به من عطا کنی مستحق آنم و برای دریافتش بی طاقتم & نکته؛ خیر؛ امام زمان است و خیر شناس اوست زیرا که « بَقِيَّتُ اللَّهِ خَيْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ ۚ وَمَا أَنَا عَلَيْكُمْ بِحَفِيظٍ » « اگر مؤمن باشيد، باقيمانده [حلال‌] خدا براى شما بهتر است، و من بر شما نگاهبان نيستم. » و « بقیت الله » شخص امام زمان است زیرا برای هدایت مردم ذخیره شده و باقی گذاشته شده است. « السلام عليك يا بقية اللَّه فى ارضه ...» پس زرنگی و رندی حضرت موسی را ببین که چه دعایی دارد و جایگاه را ببین و نوع دعا کردن را ببین & گفته اند که حضرت برای سرودن بیتی که تعیین تکلیف کرده بود و دنبال کامجویی خود بود _ حتی اگر این کامجویی در راه الله باشد و وصل او باشد _ چهل سال در وادی عشق گام فرسود؛ دست از طلب ندارم تا کام من برآید !!! تا اینکه فهمید؛ در دایرهٔ قسمت ما نقطهٔ تسلیمیم لطف آن چه تو اندیشی حکم آن چه تو فرمایی فکرِ خود و رایِ خود در عالم رندی نیست کُفر است در این مذهب خودبینی و خودرایی تا اینکه فرمود؛ دوش وقتِ سَحَر از غُصّه نجاتم دادند واندر آن ظلمتِ شب آبِ حیاتم دادند... & ما کیستیم تا که بگوییم آن کند او قادر است و هر چه بخواهد همان کند او واقف است و هر چه بخواهد همان کند ... ✍️ ؛ @eshare
در آیه ی ۳۷ سوره ی ابراهیم از زبان حضرت ابراهیم می خوانیم؛ « رَبَّنَا إِنِّي أَسْكَنْتُ مِنْ ذُرِّيَّتِي بِوَادٍ غَيْرِ ذِي زَرْعٍ عِنْدَ بَيْتِكَ الْمُحَرَّمِ رَبَّنَا لِيُقِيمُوا الصَّلَاةَ فَاجْعَلْ أَفْئِدَةً مِنَ النَّاسِ تَهْوِي إِلَيْهِمْ وَارْزُقْهُمْ مِنَ الثَّمَرَاتِ لَعَلَّهُمْ يَشْكُرُونَ » پروردگارا! من برخی از فرزندانم را در درّه ای بی کشت و زرع نزد خانه محترمت سکونت دادم؛ پروردگارا! برای اینکه نماز را بر پا دارند؛ پس دل های گروهی از مردم را به سوی آنان علاقمند و متمایل کن، و آنان را از انواع محصولات و میوه ها روزی بخش، باشد که سپاس گزاری کنند. قابل تامل است که حضرتش درخواست تمایل و علاقه ی مردم به خود و فرزندانش را و نیز درخواست انواع محصولات و میوه ها را دارد و قبل از آن می فرماید ؛ برای اینکه نماز را به پا دارند! & « الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي وَهَبَ لِي عَلَى الْكِبَرِ إِسْمَاعِيلَ وَإِسْحَاقَ ۚ إِنَّ رَبِّي لَسَمِيعُ الدُّعَاءِ » همه ستایش ها ویژه خدایی است که اسماعیل واسحاق را در سنّ پیری به من بخشید؛ یقیناً پروردگارم شنونده دعاست. & و پس از آیه ی ۳۹ که ستایش خداوند برای اعطای اسماعیل و اسحاق در سن پیری به حضرت ابراهیم است سلسله ای از دعاهای بسیار عالی و کوتاه را از زبان حضرت ابراهیم می شنویم؛ « رَبِّ اجْعَلْنِي مُقِيمَ الصَّلَاةِ وَمِنْ ذُرِّيَّتِي ۚ رَبَّنَا وَتَقَبَّلْ دُعَاءِ » پروردگارا! مرا بر پادارنده نماز قرار ده، و نیز از فرزندانم [برپادارندگان نماز قرار ده]. و پروردگارا! دعایم را بپذیر. « رَبَّنَا اغْفِرْ لِي وَلِوَالِدَيَّ وَلِلْمُؤْمِنِينَ يَوْمَ يَقُومُ الْحِسَابُ » پروردگارا! روزی که حساب برپا می شود، مرا و پدر و مادرم و مؤمنان را بیامرز. & دو آیه ی فوق بسیار ساده اما موثر است؛ دعا برای فرزندان و پدر و مادر است و برای مومنین هم برای خود و هم نسل قبل و هم نسل بعد و هم دیگران نماز و قبولی درگاه حضرت حق و ثمرات و رزق و روزی و بخشش و آمرزش & دعای گوشه‌نشینان بلا بگرداند چرا به گوشهٔ چشمی به ما نمی‌نگری؟... ✍️ ؛ @eshare
2.21M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
۵ « رَبَّنَا وَآتِنَا مَا وَعَدْتَنَا عَلَىٰ رُسُلِكَ وَلَا تُخْزِنَا يَوْمَ الْقِيَامَةِ ۗ إِنَّكَ لَا تُخْلِفُ الْمِيعَادَ » پروردگارا! آنچه را که به وسیله فرستادگانت به ما وعده داده ای به ما عطا فرما و روز قیامت، ما را رسوا و خوار مکن؛ زیرا تو خلف وعده نمی کنی؟ دعایی ست بسیار نافع و زوداثر که هم خیر دنیا را شامل می شود و هم خیر آخرت را در شان نزول است که این دعا از زبان حضرت مولا علی (ع) و دوستان و پیروان ایشان است و آیه ی بعدی بلافاصله حضرت حق جواب آنان را می دهد‌. در شب لیله المبیت پیامبر گزامی اسلام به سمت مدینه حرکت نمودند و فردای آن شب حضرت مولا علی (ع) با همسران پیامبر به سمت مدینه مهاجرت نمودند و در راه مشقات و سختی هایی متحمل شدند که در آیه ی ۱۹۵ آل عمران آمده است؛ « فَاسْتَجَابَ لَهُمْ رَبُّهُمْ أَنِّي لَا أُضِيعُ عَمَلَ عَامِلٍ مِنْكُمْ مِنْ ذَكَرٍ أَوْ أُنْثَىٰ ۖ بَعْضُكُمْ مِنْ... » « پس پروردگارشان دعای آنان را اجابت کرد [که] یقیناً من عمل هیچ عمل کننده ای از شما را از مرد یا زن که همه از یکدیگرند تباه نمی کنم؛ پس کسانی که [برای خدا] هجرت کردند، و از خانه هایشان رانده شدند، و در راه من آزار دیدند، و جنگیدند و کشته شدند، قطعاً بدی هایشان را محو خواهم کرد و آنان را به بهشت هایی که از زیرِ [درختانِ] آن نهرها جاری است، وارد می کنم [که] پاداشی است از سوی خدا و خداست که پاداش نیکو نزد اوست. » ✍️؛ https://eitaa.com/eshare
۶ دعایی ست جهان شمول و قاطع و نافذ که از زبان حضرت نوح اولین پیامبر مبعوث شده برای جهانیان و صاحب انذار جهان شمول جاری شده است آنگاه که بعد از سال های متمادی از هدایت مردم قطع امید کرد و فرمود؛ « رَبِّ لا تَذَرْ عَلَى الْأَرْضِ مِنَ الْكافِرِينَ دَيَّاراً » « پروردگارا! روي زمين احدي از كافران را زنده مگذار.» دیّار:  ؛ بر وزن سیّار از مادّه‌ «دار» به معنای کسی است که در خانه‌ای سکنی می‌گزیند. مَا فِی الدَّارِ دَیَّارٌ ؛ «در خانه احدی ساکن نیست» & بند ترجیع از یک ترجیع بند از این است؛ که همه ظاهرند و باطن یار لیس فی الدار غیره دیار «  لیس فی الدار غیره دیار » آخرین جمله منسوب به "منصور حلاج" این بود که گفت: « لیس فی الدّار غیرنا الدّیار » جز ما هیچکس در این خانه دنیا ساکن نیست. & نیز ترجیع بندی دارد با این مطلع ؛ طلع العشق من ورای حجاب فافتحوالعین یا اولی الالباب همه آفاق از تجلی عشق پر شد از آفتاب عالمتاب دوست در خانه بی حجاب نشست عینوالحافظین عند الباب... که بند ترجیعش این بیت است؛ که جهان صورتست و معنی یار لیس فی الدار غیره دیار & « وَ قالَ نُوحٌ رَبِّ لا تَذَرْ عَلَى الْأَرْضِ مِنَ الْكافِرِينَ دَيَّاراً » نوح گفت: « پروردگارا! روي زمين احدي از كافران را زنده مگذار.» ✍️ ؛
۷ دعایی ست بسیار جامع و فراگیر که همگان می توانند زمزمه کنند زیرا که به فرموده ی حافظ ؛ جایی که برق عصیان بر آدم صفی زد ما را چگونه زیبد دعوی بی گناهی ... « قَالَا رَبَّنَا ظَلَمْنَا أَنْفُسَنَا وَإِنْ لَمْ تَغْفِرْ لَنَا وَتَرْحَمْنَا لَنَكُونَنَّ مِنَ الْخَاسِرِينَ » گفتند: پروردگارا! ما بر خود ستم ورزیدیم، و اگر ما را نیامرزی و به ما رحم نکنی مسلماً از زیانکاران خواهیم بود. آدم و حوا امر الله را انجام ندادند و فریب شیطان را خوردند و با این دعا درخواست عفو و مغفرت و رحمت کردند. دام سخت است مگر یار شود لطف خدا ورنه آدم نبرد صرفه ز شیطان رجیم... & نکات؛ هر دو دعا کردند. هر دو به اشتباه خویش اعتراف کردند. هر دو شریک تخلف بودند. هر دو درخواست مغفرت و سپس رحمت کردند. و هر دو می دانستند که اگر الله نپذیرد از خاسرین هستند. رجوع شود به از مباحث نکته ی جالب اینکه؛ بخشش ایشان از جانب الله شد هبوط به زمین! یعنی زندگانی زمینی بخشیدگی گناهی ست که آدم و حوا انجام دادند. نکته ی جالب تر اینکه؛ در زمین هم ؛ «  إِنَّ الْإِنْسَانَ لَفِي خُسْرٍ » كه واقعا انسان دستخوش زيان است « إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَتَوَاصَوْا بِالْحَقِّ وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ » مگر كسانى كه ایمان آورده و كارهاى شايسته كرده و همديگر را به حق سفارش و به شكيبايى توصيه كرده‏ اند. &  یا الله ! نه من از پرده ی تقوی به در افتادم و بس پدرم نیز بهشت ابد از دست بهشت ... چنین قفس نه سزای چون من خوش الحانیست روم به روضۀ رضوان که مرغ آن چمنم.... حافظ & « فی ما وقع الخیر » که تقدیر افتاد آدم شدنم کمی به تاخیر افتاد! جبرا به جهان اختیار آمده ام دوزاری آدمیتم دیر افتاد... ــــــــــــــــــــــ @eshare
۸ « تَوَفَّنِي مُسْلِمًا وَأَلْحِقْنِي بِالصَّالِحِينَ » مرا به تسلیم و رضای خود بمیران و به صالحانم بپیوند چهار کلمه. دو جمله، تضمین دو دنیا؛ این دعای حضرت یوسف است و قسمت پایانی آیه ی ۱۰۱ سوره ی یوسف است که از زبان حضرت یوسف بیان شده است وقتی که نعمت های الله را در حق خویش می شمارد و بدون زیاده خواهی و گزاف گویی دو درخواست اساسی و بر مبنای عقل سلیم را از الله می خواهد ؛ تسلیم و رضای حق تا زمان مرگ زیرا وقتی می گوید مرا مسلم بمیران یعنی عاقبت به خیری یعنی پایان خوش یعنی کل زندگی ام تسلیم امر تو و مشمول رضای تو باشم یعنی سعادت دنیوی الحاق به صالحین در زندگی دیگر یعنی تضمین آخرت یعنی همشینی با شایستگان یعنی سعادت اخروی مقام صالح و فاجر هنوز پیدا نیست نظر به حسن معاد است نی به حسن معاش & به قول استاد سخن سعدی شیرازی؛ دل از محبت دنیا و آخرت خالی که ذکر دوست توان کرد یا حساب قماش گاه معلوم نیست دعا می کنیم یا برای خدا تعیین تکلیف. گویی که طلبکاریم؛ خدایا این و اینجوری کن، اون و اونجوری و .... که از ذکر ریز جزییات خودداری می کنم خیر دعا این نیست اصل دعا این است که بگوییم؛ در دایرهٔ قسمت ما نقطهٔ تسلیمیم لطف آن چه تو اندیشی حکم آن چه تو فرمایی فکرِ خود و رایِ خود در عالم رندی نیست کُفر است در این مذهب خودبینی و خودرایی... & ... چه نیازی به دعا باشد در وادی عشق که قدم تا به قدم دست عطا دارد عشق نزد عاشق سخن از خوف و رجا بی ادبی ست قدرتی برتر از خوف و رجا دارد عشق عشق را چون و چرا نیست، همه تسلیمیم چقدر عاشق بی چون و چرا دارد عشق عشق درویش و توانگر نشناسد از هم به توانگر نظری چون فقرا دارد عشق گرچه در فطرت یکسان شده توزیع ولی گوشه ی چشم به حال غربا دارد عشق هر که دارد نفسی، از سرِ لطف عشق است زنده آن است که تا مرگ روا دارد عشق ــــــــــــ @eshare