ای داد ز دنیا که ندارد رحمی با حیله ی خود میبردت در وهمی دل قرص نکن دلا به یک نان حتا کأندازه ی گندمش نداری سهمی سعید صاعدی @esharenakhana

اگر هستی تو آن آهوی وحشی منم گرگی چنان با خوی وحشی من و تو هر دو وحشی هر دو صیاد بیا صیاد وحشی سوی وحشی سعید صاعدی @esharenakhana

امشب گشود آغوش را سجاده ی من تا دربغل گیرد نماز ساده ی من مُهر نمازم منتظر مانده ببوسد پیشانی چین و چروک افتاده ی من دنبال دانه دانه ی تسبیح هر صبح تا آسمان رفته دل در جاده ی من هی آمدی، رفتی تو در بین نمازم دنبالت اُفتاده دل دلداده ی من حالا نماز ساده ام از رکعت افتاد تنها برای این حضور ساده ی تو سعید صاعدی فروردین/۹۷ @esharenakhana

«...حرمت و شوکت قرآن کریم روز به روز افزونتر و انوار هدایت آن درخشان‌تر خواهد شد، امثال این توطئه و عاملان آن، حقیرتر از آنند که بتوانند جلوگیر این درخشش روزافزون باشند. والله غالبٌ علی اَمرِه» سیدعلی خامنه‌ای ۳۱ تیرماه ۱۴۰۲ ### از تو آموخته ققنوسیِ خود را ققنوس در دل سوختن تو چقَدَر زایش هست @esharenakhana

۴) قصه؟ در قصه هر که گفته «بلیٰ» مبتلا شود با قصه آه غُصه ی ما ماجرا شود آری که قصه مبطل هر سحر میشود یک چوب هم به معجزه اش اژدها شود آری که قصه گُنگ زبان را گره گشاست موسی درون قصه کلیم خدا شود آری که قصه خانه ی احیای مردگی ست عیسی به قصه صاحب دارالشفا شود قرآن کتاب قصه ی جانان آدمی ست تنها، روایتش به لب مصطفی شود احمد که شهر قصه و قاری قصه است باب الورود قصه ی او مرتضی شود در قصه سِرِّ عالم و آدم نهفته است آن راز عالمین به خیر النسا شود آری که قصه صاحب آهی ست پر سکوت که ین قصه راویش جگر مجتبی شود در قصه هر که گفته بلیٰ مبتلا شود آن قصه قصه است که کرببلا شود سعید صاعدی جمعه/۶ مرداد/۱۴۰۲ @esharenakhana

خورشید دمیدست، وَ تابش شده انگار در راه دویدیم و گشایش شده انگار آهوی غزل تیز رو، صیادی ما کُند ما صید نکردیم و سرایش شده انگار از گوشه ی چشم غزل آری که چکد خون این قاتلِ ما کُشت و ستایش شده انگار هرچیز که دادند ز عشق از خودمان نیست از جای دگر آمده، خواهش شده انگار ### در تعزیت عشق همه تعزیه داریم ای اهل عزا وقت نمایش شده انگار سعید صاعدی ۱۰/مرداد/۱۴۰۲ @esharenakhana

🎙مجموعه پادکست "قصه‌ها و نسبت‌ها" 💎قسمت اول: "شاهد مهدی" 🔻ما ها نگران دوستی هایمان هستیم هر بار یک جور به دنبالش می گردیم یک جور تازه اش می کنیم هر بار به بهانه ای ولو به دعوا... @esharenakhana

🔈 پادکست شاهد مهدی 🔺 با روایت احمد کاظمی ... #شهید_احمد_کاظمی #قصه‌ها_نسبت‌ها #شاهد_مهدی @esharenakhana

‍ دنیا مساوی است به یک حرف: "ناگهان" عمر مرا ببین به همین "ناگهان" گذشت سعیدصاعدی @esharenakhana

چقدْر درد کشید و چقدْر آه کشید به دوش بار غمی را تمام راه کشید به روی تابلویی خواست حال خود بِکشد تمام صفحه ی آن را خطِ سیاه کشید تمام عمر بتی را چنان ستایش کرد که کار عاقبت او به لا اله کشید گناه او فقط این بود، «آسمان» را خواست که دست خالی خود را به سمت ماه کشید وماه دید که عاشق طمع به او دارد پلنگ عاشق خود را به قعر چاه کشید سعید صاعدی ۱۴/مرداد/۰۲ @esharenakhana

با عبادت یا به عصیان میرویم هرچه قسمت شد پی آن میرویم فال آمد که «مرا عهدیست با...» با دل و جان پای پیمان میرویم طعنه زد عاقل که یعنی میروید؟؟! پاسخش دادیم نادان میرویم فتنه ها کردیم در عالم چه باک ما در این ره باز فتان میرویم گرچه میلنگیم و ره پست و بلند تا تهش افتان و خیزان میرویم سعید صاعدی ۱۶/مرداد/۰۲ @esharenakhana

یک صف شده ایم و آتشین می آییم با آتش عشق این چنین می آییم این اشک خداست بر زمین می بارد جاری شده ایم و اربعین می آییم سعیدصاعدی جمعه ۲۶ مهر ۱۳۹۸ @esharenakhana

گِرد تو با مددت میگردم هی به قربان قدت می گردم خوب و بد گرد تو هی میگردند قاطی خوب و بدت میگردم تو به محضی که شدی زندان بان من اسیر ابدت می گردم جزءِ اعداد تو گر جایم نیست صِفْرِ قبل عددت می گردم نشمردند مرا با تو ولی هیچِ بی حصر و حدت می گردم رد پایت به روی قله ی قاف من به دنبال ردت می گردم ### دست رد زد به تو،من دنبال - هرکه کردست ردت میگردم پای جانباز تو من جان بدهم قاتل هرکه زدت می گردم سعید صاعدی ۲۸/مرداد/۱۴۰۲ @esharenakhana

ای آتش جانسوزِ عطش ساز چه کردی؟ سوزانده جگر، آاااه ببین باز چه کردی؟! برعکس شده قاعده با اینکه شکاری صیاد تو صیدت شد و با ناز چه کردی!!! دیگر نَنَوازیده ای و وَه چه سکوتی ست کو دست نوازش به سر ساز چه کردی با ناز خودت تیغ کشیدی به نیازش کشتیش چرا؟...‌ قاتل غماز چه کردی- آخر تو طبیبی و شفا از نفس توست با این دل بیمار پر امراض چه کردی سعید صاعدی ۱۶/مرداد/۰۲ @esharenakhana

هفتاد و دو ملتی حسینی رفتند این لشکر آسمان زمینی رفتند آغوش حسین از کجا تا به کجاست که رفته و مانده اربعینی رفتند سعید صاعدی ۲۱/مهر/۱۳۹۸ @esharenakhana

#آه_راه آی جا مانده! درد غصه خوردنت به جان غصه نخور حتما میگویی نفسم از جای گرم بلند میشود باشد قبول اما بدان... پای حسرت تو دونده تر و رونده تر از پای پیاده ی من میرود تو اگر حسرت مرا می خوری من نیز حسرتِ حسرت خوردن تو را تو با چنته ی پری از دستان خالیت شانه به شانه ی جابر شانه های اشک و غصه ی جا ماندگی تان می لرزد و من و امثال من در حسرت تو امثال تو و پشت سرتان با پایی پیاده و کشان کشان میاییم تا شاید به شما برسیم چه قصه ی عجیبی است این قصه ی من تو که تو حسرت مرا میخوری و من حسرت تو را تو در نبودنت عین بودنی و من در بودنم عین نبودنم و بدان اگر جای من و تو نیز عوض می شد باز ماجرا ازهمین قرار بود #اربعین سعید صاعدی ۶/آبان/۹۷ @eshareNakhana

قصه؟ با اربعین رساند به امروز قصه را تا متن واقعیت این داستان شویم سعید صاعدی @eshareNakhana

۵)قصه؟ قصه، اربعین، جابر ۱-همه ی مان لابد اینها را شنیده ایم و خوانده ایم همه جا کربلا همه جا نینوا کل یوم عاشورا کل ارض کربلا همه جای زمین شده باز اربعین امشب که کوفه بودم یک لحظه بدیهی ترین چیز باز یافتم شد که چقدر قصه ی زیارت در اربعین با غیر اربعین فرق دارد . فرقی ندارد که کجا باشی هرجا که باشی(ایران یا عراق، کنار موکب محله ی خودتان یا موکب های نجف یا کربلا و...) مهم این است که خودت را در ماجرا و قصه ی اربعین پرت کرده باشی. همینکه در قصه باشی در همه کوچه پس کوچه های قصه حاضری و همه ی قصه با تو قصه است. با اینکه هنوز پیاده روی اربعین امسال را شروع نکرده ام اما انگار همه ی تبعات و پی آمد های ظاهری و باطنی اربعین را تجربه کردم( چه از خسته گی و بدن درد و گرفتگی عضلات تا یکدل شدن با همه، و همه چیز را با جماعت اربعینی سیر و سیاحت کردن و الی آخر که من قد و اندازه ی گفتنش را ندارم و خودتان حتما با دل و جان تجربه اش کرده اید. همه و همه را) @esharenakhana

۵)قصه؟ قصه، اربعین، جابر ۲- اگر کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا معنی نداشت قاعدتا باید بعد از قصه ی حسین نقطه ی پایان اسلام را میگذاشتیم و همه چیز تمام شده بود اما میبینیم جابر مکر روزگار را نمیخورد و کوتاه نمی آید و بعد از عاشورا هنوز در نگاه به حسین خود را در ماجرا پرتاب می کند و قصه اربعین را از سر میگیرد و چیز دیگری با او شروع میشود و این قصه ی کل یوم... و کل ارض... برای همه ی ما همچنان به نحو خودمان ادامه دارد @esharenakhana

۵) قصه ؟ قصه، اربعین، جابر ۳- گفتم جابر مکر روزگار را نخورد، قطعا این حرف ابهام دارد شاید نشود آنچنان با توضیح و تفسیر از ابهام درش آورد. اگر بخواهم اشاره ای کنم اینقدر می فهمم که چنان هزینه ی شهادت ابا عبدالله بالا بود که هر کسی تاب ماندن در آن موقع و مقام را نداشت، هرکسی توان و باور این را نداشت که بشود بعد از ابا عبدالله راهی را ادامه داد و قصه ای را شروع کرد. همه را بهت گرفته بود و بیرون آمدن از این بهت به این راحتی نبود و ته تهش به خاطر نشناختن وقت و تاریخ خودشان آنها که به پیامبر و اهل البیت محبت داشتند برای آرام کردن و راضی کردن خودشان در فکر انتقام بودند که یا کشته شوند یا بکشند و عده ی دیگرشان هم مایوسانه گوشه نشین شدند. شاید همه ی این حوادث به نحوی، (کم یا زیاد) مکر روزگارشان بود. اما جابر دچار چنین مکری نشد. او نه خواست انتقام بگیرد و نه از راه و قصه ی امام کوتاه بیاید. او راهی را رفت که هیچکس نرفت که به ظاهر کار خاصی هم نبود و سر و صدایی هم نداشت. ولی از اتفاق راهی که او رفت به آینده راه پیدا کرد و ما در امروز تاریخ هنوز در قصه و صحنه ی هنرمندانه ای که جابر خلق کرد در رفت و شدیم و نقش مان را پیدا میکنیم و بیش ازینکه قصه ی او مال دیروز باشد مال امروز و آینده ی ماست. @esharenakhana

۵)قصه؟ قصه، اربعین، جابر ۴- در دعای سمات میخوانیم که «وَ آمَنّا بِهِ وَ لَم ‌نَرَهُ صِدقاً وَ عَدلاً»؛ یعنی به پیغمبر ایمان آوردیم در حالی که پیغمبر را ندیده‌ایم میخواهم به نابینا بودن جابر به نحو ذوقی نگاه کنم. انگار از بعد شهادت امام حرکت و روند تاریخ تا به امروز به سمتی رفت که چشم مردم( آنهم مردمی که با امام معصوم در نسبتی بودند) کم کم از دیدن امام معصوم محروم شد و از آن به بعد تا به امروز نسبت مردم با امام به نحو دیگری شده است. جابر عوض اینکه ندیدن و نابیناییش را ناتوانی و نشدن قلمداد کند. رفت و با آن قصه ای را رقم زد و طور دیگری با امام نسبت برقرار کرد که این نسبت متفاوت از نسبت دیروزیان با امام بود، نسبت او رو به فردا و آینده بود‌. امروز اگر ما در قصه ی اربعین حاضر شویم به نحوی همچون جابر با همین ندیدن و نابینایی مان با امام معصوم در نسبت و قصه قرار میگیریم. @esharenakhana

۵) قصه؟ قصه، اربعین، جابر ۵- این تذکر باید گفته شود که این ندیدن و نابینایی برای کسانی که اهل نسبت با امام هستند ندیدن اخلاقی نیست بلکه باید گفت انگار بعد از شهادت امام تقدیر قصه را اینطور نوشته به عبارتی قصه ی نابینایی ما را از بعد ابا عبدالله اینطور نوشته اند که همچو جابر اگر میخواهیم در قصه باشیم باید دیدن دیگری را برگزینیم. و جابر که مکر روزگار را نخورد نابینایی را بهانه ی نشستن و کوتاه آمدن از قصه نکرد. بلکه قصه‌ی نابینایی و در عین حال در نسبت بودن با امام را از سر گرفت. @esharenakhana

۵) قصه؟ قصه، اربعین، جابر ۶- اینکه میگویم اربعین بیشتر مال امروز و آینده است تا دیروز، از این روست که اربعین صحنه ی هنر مندانه ای ست که به ما نشان داد، امروز که نه از مرکب خبری هست نه از چشم بینایی، پیاده ها و ندیده هایی که خواستند با امام در نسبتی باشند، در صحنه ی اربعین نه گوشه نشین شدند و نه خود را بیرونِ از قصه هلاک کردند. بلکه همه ی ماجرا را در همین پرتاب کردن در قصه ی نسبت شان با امام آن هم بی چشم بینا و بدون مرکب دیدند. و در همه ی کوچه پس کوچه های قصه حاضر شدند و همه ی قصه با ایشان قصه شد و هرکس به نحو خودش نقش اربعینی خودش را بازی کرد. «فوقع ما وقع» @esharenakhana

#روایتی_کوتاه #اربعین خانه ی ابو علا آنقدر ها بزرگ نبود زائرها تنگاتنگ هم نشسته یا به استراحت بودند. دیگر جا نبود با این حال هر زائری که به در خانه می آمد ابوعلا او را راه میداد، تا یکجوری خودش را میان بقیه جا دهد جوانی از دهانش پرید و خطاب به بغل دستیش گفت آخر این صاحب خانه چشم ندارد ببیند که دیگر در خانه اش جانیست؟ پیرمردی که در نزدیکی های جوان نشسته بود حرف او را شنید، لبخندی زد و گفت : به دلش نگاه کن آنقدر بزرگ است که میخواهد همه ی اربعینی ها را در آن، جا دهد @esharenakhana

با شعر ببین چکار کردیم تبدیلِ به یک شعار کردیم سُستی ردیف کرده‌مان را بر قافیه ها سوار کردیم در خود سر عشق را بریدیم داعش شده انتحار کردیم بی عشق چه سرخوشیم و خود را از عهد چه بر کنار کردیم کوتاهی عهد خویش را هی بر گرده ی دوست بار کردیم با دشمن مان که جای خود هیچ... با دوست ببین چکار کردیم القصه،... که قصه درد عشق است از قصه ی مان فرار کردیم سعید صاعدی شهریور/۱۴۰۲ @esharenakhana