⚜┄┄┅═✧❁﷽❁✧═┅┄⚜ #مواضع_پنج_گانه_دستگاه_تكلّم 🔶اين مواضع عبارتند از: ⚜١- جوف=بالای پرده دیافراگم تا راه دهان. .. 🔶٢- حلق= محدوده تارهای صوتی ⚜٣- لِسان = محدوده زبان کوچک؛ ریشه زبان بزرگ ؛ وسط زبان ؛ کناره های زبان ؛ سر زبان و ابتدای زبان(نوک زبان) 🔶٤- شَفَتَيْن =مجموعه دو لب ⚜٥- خَيْشوم= فضای بینی #مواضع_دستگاه_تكلّم را مي توان به (استان)هاي يك كشور تشبيه كرد آنگاه هر استان خود به شهرستان (مخرج) و شهر(حروف) تقسيم مي شود! 🔶در هر موضع يك يا چند مخرج براي حروف وجود دارد. ✅ #مخارج_خروف_و_تعداد_آنها #تعريف : مخرج يعني (محل تولید وخروج حرف )؛ و در تجويد عبارت است از: (( #جايگاه_توليد_و_محل_خروج_حرف)) 🔶_هواي خارج شده از #ريه ها، پس از عبور از حنجره، اعم از اين كه #تارهاي_صوتي را مرتعش #سازد يا مرتعش #نکند ، در يكي از قسمت هاي دستگاه تكلّم محدود شده و بدين ترتيب (حرف) ايجاد مي گردد : #محل_مزبور را كه بازدم هوا در آن به (حرف) تبديل مي شود، را (مخرج حرف) نامند. مانند محل تلاقي زبان؛ ریشه بزرگ با زبان كوچك+ارتعاش تارهای صواتی كه از آن، ((ق)) و ((ك)) توليد مي شود #مهمّ و يا محل تلاقي دو لب كه از آن (( حرف #ب +ارتعاش تارهای صوتی )) توليد مي گردد. #مهمّ 🔶تعداد مخارج حروف، ١٧ عدد است. هرچند برخي از اهل اداء، آن را ١٤ و ١٦ عدد نيز ذكر كرده اند اما قول #مشهور_همان_١٧_عدد_است. 🔶ترتيب شمارش و نام گذاري مخارج حروف از سمت ريه ها به سوي دهان است.--> ١- موضع جوف #بطن شکم به سمت بالا..(جَوْف)= در لغت به معناي (درون- ميان- بطن) آمده است. ((اَجْوَف)) يعني (ميان تهي). 🔶در اصطلاح تجويد، به ((حجم و فضاي خالي دستگاه تكلّم جوف )) گفته مي شود. اين موضع در واقع يك مخرج بيشتر ندارد #آ . به عبارت ديگر، خودش ((مخرج اول)) دستگاه تكلّم محسوب مي شود. مخرج اول: محل خروج الف مدی و یا الف کشیده و آنگاه حروف مد یاء و واو مدّی )) اين حروف بدون تكيه به قسمت معيني از دستگاه تكلّم، در ((فضاي)) دهان توليد و خارج مي شوند.#مهمّ ((حروف مد)) كه به آنها حروف (( #مدّوَلين)) نيز گفته مي شود، عبارتند از: #الف مدي، #واو مدي، #ياء مدي اين سه حرف در كلمات، (( آ تُونِِی)) ((اُوذينٰا)) و ((اُوتينٰا)) جمع آمده اند. 🔶الف مدی :👇👇

#لِسَانُ العَاقِلِ وَرَاءَ قَلبِه ے ..._... 🔑 ✅ #موضع_لِسان: ((لِسان)) به معنای زبان است. 🔶این موضع وسیع ترین #مواضع_دستگاه_تکلّم است. 🔶علت نام گذاری این موضع به #لِسان #نقش اصلی این عضو مهمّ دهان در تولید اکثر حروف و اصوات است. 🔶موضع لِسان شامل #اجزاء مختلف زبان اصلی ؛ دندان ها و لثه ے آنها ؛ سقف دهان(( کام )) و زبان کوچک((لهاة)) است. ؛ 🔶و ما جهت آشنایی بهتر مخارج حروف ؛ به شرح مختصر این قسمتها می پردازیم : #در_تصویر_بالا_بسیار_دقت_بفرمایید. ✅همانگونه که دقت می فرمایی: زبان نقش کلیدی در گفتار ما دارد و #اهمیت #نوک_زبان که قسمت انتهایی سر زبان است؛ موجب شده که #بخش_جداگانه اے از سر زبان محسوب شود و به آن(( #ذَلَقُ_لِسَان )) گویند. /هر یک از این بخش های #شش_گانه که در#تصویر بالا مشاهده می کنید ؛ در ایجاد #تماس با قسمت های #ثابت مقابل خود و در نتیجه ؛ تولید حرف #نقش_ویژه دارند. 🔶⚜🔶 در مورد قسمتهای مختلف زبان و تولید و خروج #حروف ویژه هر #قسمت به ترتیب بزودی مفصّل توضیح داده خواهد شد. 🔶⚜🔶 🔱 #و در ادانه با #دندان ها و نقش آنها در تولید بعضی حروف آشنا می شویم. 🔶 #دندان ها( اٌسنان )=جمع سِنّ است. 🔱 #تعداد دندان ها بطور طبیعی ؛ ۳۲ عدد است؛ که در هر #آرواره ۱۶ عدد از آنها قرار دارد. 🔶دندانه ها به #چهار دسته اصلی تقسیم می شوند و به ترتیب از #جلو به عقب عبارتند از : 👇👇 ۱✅ ثنایا(حمع ثَنِیه)؛ دقیقاً در جلوی و وسط #آرواره ها ( فکّ بالا) قرار دارند و تعدادشان #۴عدد است؛ ( در هر آرواره دو۲ عدد) #ثنایای_بالا؛ که درشت تر از ثنایای پایین هستند و ریشه ے نام گذاری آنها نیز همین است( دوتایی ) ۲✅ رباعیات(جمع رباعیه بدون تشدید) 🔶تعدادشان #4عدد است؛ ( در هر آرواره دو۲ عدد) ؛ در طرفین #ثنایا قراردارند و در واقع #چهارگوشه؛ چهار طرف #ثنایا را در بر گرفته اند. #ریشه نام گذاری آتها میز همین است. [ مجموعه ے دندان های ثنایا و رباعیا ت در فارسی دندان های (( پیش)) نام دارد. ] ۳✅ اَنیاب( جمع ناب ) : تعدادشان #۴عدد است ( در هر آرواره #۲عدد ) و در طرفین #رباعیات قرار دارند. #نوک_تیز هستند و در فارسی(( نیش )) نام دارند. ۴✅ اضراص: (جمع ضِرس ): به علت(( دندانه )) دار بودن #سطح_فوقانی؛ (( ضِرس)) نام دارند. ( ضرس دیوار قلعه =دندانه های سر دیوار📛). به این دندلن ها در فارسی(( آسیا )) گفته می شود. #این دندان ها خود سه #قسم_اند. 👇👇