اول صبح بگویید حسین جان رخصت تا که رزق از کرم سفره ارباب رسد

⭕️ بکشید ما را، از عمر اسرائیل کم میشود . 👤 سِد جمال

❤️✨══════════✦✧ ⃟ ⃟❤️ تاثیری که دعا کردن بر سلامت مغز دارد با هیچ چیز قابل مقایسه نیست در روز دعا کنید حتی اگر شده برای 5 دقیقه روانشناسان اعتقاد دارند ایمان به نیروی ماورائی امید به زندگی را به شدت بالا می برد‌. ❤️✨══════════✦✧ ⃟ ⃟♥️ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ༻‌༻‌🦋༺༺

خودشم خنده‌اش گرفت😄 #فرزندآوری 🇮🇷

🌷این گل را به رسم هدیه تقدیم نگاهت کردیم...🌱 🎥تهیه شده توسط زینب رضایی بانوی طلبه حوزه علمیه فاطمه الزهراسلام الله علیها قم #شهادت #شهیدصیادخدایاری #استوری   🖇🌸⃟🕊✾༅჻ᭂ࿐✰ @estoory_mazhabi

*🪴طناز بحری ،نخبه ایرانی ورئیس بیمارستان هماتولوژی در هلند قصد بازگشت به ایران را دارد ..دلیل ایشون برای بازگشت شنیدنی است ...☝️به این میگن ایرانی*👌👌👏👏🌸🇮🇷🌸🇮🇷🌸🇮🇷🌸

ممد نبودی ببینی...... #فتح_خرمشهر

🎥 فرهنگ غلط در خانواده⛔️⛔️ مرد که حرفش را عوض نمیکنه🙂🙃 بچه باید حساب ببره😇😇 زن وبچه باید حساب ببرد😕😕 🔴 #دکتر_حبشی

🫀͜͡🌱 میشه دوباره برگردی؟ ♥️¦⇠#شهیدحاج‌قاسم‌سلیمانی 🖐🏻¦⇠#بھ‌وقت‌حاجی . 🖇🌸⃟🕊✾༅჻ᭂ࿐✰ @estoory_mazhabi

شما چطور؟! 🖇🌸⃟🕊✾༅჻ᭂ࿐✰ @estoory_mazhabi

💪🏻͜͡😎 شمامنطق ندارید...😏 💔¦⇠#شهیدحسن‌صیادخدایاری 🥺¦⇠#ترور 🖇🌸⃟🕊✾༅჻ᭂ࿐✰ @estoory_mazhabi

#انسان_شناسی ۶۹ #استاد_شجاعی #استاد_دینانی ➖ چگونه ثابت می‌کنید خداوند بی‌نیاز است؟ ➖ آیا انسان نیز می‌تواند به مرحله‌ی بی‌نیازی برسد؟ 🖇🌸⃟🕊✾༅჻ᭂ࿐✰ @estoory_mazhabi

•﷽• یا لثارات الحُسین 'ع' ✋🏻 #ڪربلایۍ_حسین_طاھرۍ🎧 #سہ_شنبہ_هاۍ_مھدوۍ🍎 #استورے📲 🖇🌸⃟🕊✾༅჻ᭂ࿐✰ @estoory_mazhabi

•﷽• شیعہ تو غریبُ... 💔 #سہ_شنبہ_هاۍ_مھدوۍ🦋 #محمد_حسین_پویانفر🎧 #استورے📲 🖇🌸⃟🕊✾༅჻ᭂ࿐✰ @estoory_mazhabi

•﷽• ساختمان متـروپـُل🏢 #ایرانم_تسلیت🖤 #استورے📲 🖇🌸⃟🕊✾༅჻ᭂ࿐✰ @estoory_mazhabi

#ویدئو_استوری_روزشمار_غدیر 55 روز مانده تا عید سعید غدیر #فقط‌حیدر‌امیرالمومنین‌است👌🌾 #خادم‌مولا‌علی #حال_دل 🖇🌸⃟🕊✾༅჻ᭂ࿐✰ @estoory_mazhabi

🔴گزارش جدید یوسف سلامی با خانمی که باهاش چند روز پیش مصاحبه کرده بود و کلی سر و صدا به پا کرد 🖇🌸⃟🕊✾༅჻ᭂ࿐✰ @estoory_mazhabi

نماز وحشتِ این عاشقانه را خواندم من از نبودِ تو... با افتخار، میترسم... #سیدمهدی_موسوی

مبارزه کنید ! وقتی که دیدید دارید شکست می خورید باز هم مبارزه کنید، تا برسید به آن لحظه ای که دیگر یقین می کنید که هان! حتماً شکست خواهید خورد؛ باز هم مبارزه کنید. #رهبر_عزیز

▪️ایشون فقط ۲۷سال داشتن که ۳۴روز با نیروهاشون دست خالی جلوی یه ارتش ایستادن ما چند سالمونه؟ چندتا خرمشهرو حفظ کردیم؟ چندتا خرمشهر آزاد کردیم؟ یادمون هست که فرمودند خرمشهرها در پیش است؟.... 🖇🌸⃟🕊✾༅჻ᭂ࿐✰ @estoory_mazhabi

🌼 السلام علیک یا اباصالح المهدی ✨دلم آشفته و غم بی امان است ✨که غم ازدوری صاحب زمان است ✨سه شنبه شور و حالم فرق دارد ✨دلم مهمان صحن جمکران است ❤️بانفسهای گرمتان برای شفا همه بیماران دعا کنیم مخصوصا مادر بزرگوار یکی از دوستان 🌸 اللهم اشف کل مریض 🌸

🔊 #پادکست | عجایب #حدیث_کسا 🔻برکات فضیلت خوانی اهل بیت 🎤 حجت الاسلام امینی خواه 🖇🌸⃟🕊✾༅჻ᭂ࿐✰ @estoory_mazhabi

🌿بسم الله الرحمن الرحیم🌿 🔍🇮🇷🔍🇮🇷🔍🇮🇷🔍🇮🇷🔍🇮🇷 🇮🇷🔍🇮🇷🔍🇮🇷🔍🇮🇷🔍🇮🇷 🔍🇮🇷🔍🇮🇷🔍🇮🇷🔍🇮🇷 🇮🇷🔍🇮🇷🔍🇮🇷🔍🇮🇷 🔍🇮🇷🔍🇮🇷🔍🇮🇷 🇮🇷🔍🇮🇷🔍🇮🇷 🔍🇮🇷🔍🇮🇷 🇮🇷🔍🇮🇷 🔍🇮🇷 🇮🇷 #رمان_رفیق #پارت39 #فاطمه_شکیبا دریای چشمان سپهر آماده طوفان بود. با صدای بغض‌آلودش گفت‌: - این همه جوون که این‌جا هستن، پدر و مادر ندارن بابا؟ پدر با شنیدن جواب سپهر چند لحظه مکث کرد. انگار تکان خورده بود؛ اما باز هم کم نیاورد: - پدر و مادر اونا اجازه دادن؛ اما من به تو اجازه نمی‌دم! ببینم، می‌خوام ببینم اصلا کدوم خری تو رو بدون رضایت‌نامه داره می‌بره جبهه؟ صدای پدر داشت کم‌کم بالا می‌رفت و اطرافیان هم متوجهش می‌شدند. سپهر سعی کرد پدرش را آرام نگه دارد؛ اما از این که اثر انگشت شصت پایش را بجای اثر انگشت پدر در رضایت‌نامه نشانده حرفی نزد. بازوی پدرش را گرفت و با ملایمت به کناری کشید. نه وحید و نه حسین نفهمیدند چه به پدرش گفت؛ اما چند دقیقه بعد، مادرش هم که گویا در ماشین نشسته بود آمد. سپهر مدتی هم برای مادرش حرف زد؛ او را در آغوش گرفت و دست در دست پدر، برگشت به سمت اتوبوس‌ها! دهان وحید و حسین باز مانده بود! نمی‌دانستند سپهر در این چند دقیقه، در گوش پدر و مادرش چه وردی خوانده است که راضی شده‌اند؛ اما هرچه بود، زبان سپهر و التماس‌هایش معجزه کرده بود. پدر سپهر آمد و فرمانده گروهانشان را پیدا کرد. با تحکم گفت: - این پسرم رو سالم می‌سپرم دست شما، سالم برش گردونین! وای به حالتون اگه بلایی سرش بیاد. سپهر با شرمندگی فرمانده را نگاه کرد؛ فرمانده هم ماجرا را فهمید و لبخند زد: - ما که کسی نیستیم، بسپاریدش به خدا. ان‌شاءالله صحیح و سالم برمی‌گرده. سپهر از شادی دستش را انداخت دور گردن پدر و صورتش را بوسید. حسین که حالا علت ترس سپهر را فهمیده بود، خجالت می‌کشید در چشمان سپهر نگاه کند. از فکری که درباره سپهر از سرش گذشت شرمگین بود. به خودش که آمد، دید مقابل خانه ایستاده است. ساعت را نگاه کرد، از نیمه‌شب گذشته بود. در را با کلید باز کرد و پاورچین پاورچین سراغ یخچال رفت تا به غذای یخ کرده عطیه شبیخون بزند. یکی از کتلت‌ها را برداشت و لای نان گذاشت. کتلت عطیه، یخ کرده‌اش هم می‌چسبید! برای این که عطیه و نرگس بیدار نشوند به اتاق نرفت. همان‌جا روی مبل از خستگی رها شد. ساعدش را روی پیشانی‌اش گذاشت و سعی کرد بخوابد. *** از دهان سپهر خون می‌ریخت. می‌خواست حرف بزند؛ اما نمی‌توانست. تا دهان باز می‌کرد، خون از دهانش می‌ریخت روی پیراهن خاکی‌اش. روی خاک می‌غلتید و به خودش می‌پیچید. انگار داشت خفه می‌شد، خِرخِر می‌کرد. تقلا می‌کرد برای حرف زدن، برای نفس کشیدن. آبیِ چشمانش طوفانی بود. یک دست سپهر روی گردنش مانده بود و از بین انگشتانش خون می‌جوشید، و دست دیگر را دراز کرده بود به سمت حسین. حسین؛ اما انگار نمی‌توانست از جا تکان بخورد. هوا سرد بود و حسین از سرما می‌لرزید. چندبار سپهر را صدا زد: - سپهر! تو کجایی؟ #ادامه_دارد 🇮🇷 🔍🇮🇷 🇮🇷🔍🇮🇷 🔍🇮🇷🔍🇮🇷 🇮🇷🔍🇮🇷🔍🇮🇷 🔍🇮🇷🔍🇮🇷🔍🇮🇷 🇮🇷🔍🇮🇷🔍🇮🇷🔍🇮🇷 🔍🇮🇷🔍🇮🇷🔍🇮🇷🔍🇮🇷 🇮🇷🔍🇮🇷🔍🇮🇷🔍🇮🇷🔍🇮🇷 🔍🇮🇷🔍🇮🇷🔍🇮🇷🔍🇮🇷🔍🇮🇷

🌿بسم الله الرحمن الرحیم🌿 🔍🇮🇷🔍🇮🇷🔍🇮🇷🔍🇮🇷🔍🇮🇷 🇮🇷🔍🇮🇷🔍🇮🇷🔍🇮🇷🔍🇮🇷 🔍🇮🇷🔍🇮🇷🔍🇮🇷🔍🇮🇷 🇮🇷🔍🇮🇷🔍🇮🇷🔍🇮🇷 🔍🇮🇷🔍🇮🇷🔍🇮🇷 🇮🇷🔍🇮🇷🔍🇮🇷 🔍🇮🇷🔍🇮🇷 🇮🇷🔍🇮🇷 🔍🇮🇷 🇮🇷 #رمان_رفیق #پارت40 #فاطمه_شکیبا سپهر تقلا می‌کرد حرف بزند ولی بجای کلمات، لخته‌های خون از دهانش خارج می‌شدند و ته‌ریش طلایی‌اش را به رنگ سرخ درمی‌آوردند. حسین می‌لرزید و با چشمانش دنبال وحید می‌گشت. ناگاه تقلای سپهر تمام شد، آرام گرفت؛ مانند کودکی که روی پر قو خوابیده باشد، میان سنگلاخ خوابید؛ اما خونش هنوز می‌جوشید. انقدر جوشید که تمام برف‌های باقی‌مانده از زمستان هم سرخ شدند... *** - نامِ جاویدِ وطن، صبحِ امّیدِ وطن، جلوه کن در آسِمان، همچو مهرِ جاوِدان... . از خواب پرید و به اطرافش نگاه کرد. ساعت نُه و نیم صبح بود. ناگاه از جا جهید و دست به صورتش کشید. تازه یادش آمد بعد از نماز صبح، وقتی از کمیل و خانم صابری گزارش موقعیت گرفت، نتوانست حریف پلک‌های خسته‌اش شود و همان‌جا روی مبل خوابید. خمیازه کشید و دنبال صدای سرود، سرش را به طرف تلوزیون چرخاند. شبکه یک داشت صف طولانی مردم را در حوزه‌های اخذ رأی نشان می‌داد. تازه یادش آمد که روز رأی‌گیری‌ست. چشمش به نرگس افتاد که داشت دکمه‌های مانتویش را می‌بست و وقتی حسین را دید گفت: - بیدار شدین بابا جون؟ حسین سر تکان داد و لبخند زد: - سلام بابا. کجا میری؟ نرگس با شوقی کودکانه گفت: - داریم میریم رأی بدیم دیگه! شما هم بیاین با ما. حسین اخم کرد و نگاهی به نرگس انداخت: - تو مگه می‌تونی رای بدی؟ نرگس اول تعجب کرد؛ انگار بزرگ شدن برای خودش انقدر ساده و بدیهی بود که فکر می‌کرد باید دیگران هم مثل خودش از این موضوع با خبر باشند. بعد با غرور گفت: - آره دیگه! هجده سالم تموم شده! حسین با شنیدن این حرف، با چشمان گرد شده دوباره قد و قامت نرگس را نگاه کرد. کِی انقدر بزرگ شده بود؟ یک لحظه احساس کرد نرگس کوچولوی خودش را گم کرده است. دلش برای کودکی‌های نرگس تنگ شد. بخاطر ماموریت‌ها و سفرهای پی‌درپی و طولانی، لحظات شیرین قد کشیدن نرگس را از دست داده بود. #ادامه_دارد 🇮🇷 🔍🇮🇷 🇮🇷🔍🇮🇷 🔍🇮🇷🔍🇮🇷 🇮🇷🔍🇮🇷🔍🇮🇷 🔍🇮🇷🔍🇮🇷🔍🇮🇷 🇮🇷🔍🇮🇷🔍🇮🇷🔍🇮🇷 🔍🇮🇷🔍🇮🇷🔍🇮🇷🔍🇮🇷 🇮🇷🔍🇮🇷🔍🇮🇷🔍🇮🇷🔍🇮🇷 🔍🇮🇷🔍🇮🇷🔍🇮🇷🔍🇮🇷🔍🇮🇷